Wikipedia

Enter Air

Czarterowa linia lotnicza

Enter Air (kod linii ICAO: ENT) – polska, czarterowa linia lotnicza utworzona 15 października 2009[1]. Działalność rozpoczęła 25 kwietnia 2010. Posiada cztery stałe bazy operacyjne w Polsce w Warszawie, Katowicach, Poznaniu i Wrocławiu. Dodatkowo ma dwie stałe, zagraniczne bazy w Paryżu i Zurychu, a także sezonowe bazy operacyjne m.in. w Manchesterze, Pradze, Londynie i Tel-Awiwie. Linia Enter Air współpracuje z największymi biurami podróży w Polsce, takimi jak: Rainbow Tours, TUI, Itaka, czy Coral Travel. Realizuje również połączenia na trasach spoza Polski dla zagranicznych biur podróży, co stanowi ponad jedną trzecią jej przychodów. Grupa lata łącznie do ponad 30 krajów i wykonuje przewozy do ponad 250 portów lotniczych[2].

Enter Air
Enter Air Spółka Akcyjna
Ilustracja
IATA
E4 		ICAO
ENT 		Znak
ENTER AIR
Historia
Data założenia

15 października 2009

Rozpoczęcie działalności

25 kwietnia 2010

Lokalizacja
Państwo

 Polska

Baza

Lotnisko Chopina w Warszawie

Węzeł rezerwowy

Port lotniczy Katowice-Pyrzowice

Główne porty lotnicze

Flota
Liczba samolotów

26

Liczba tras

10 regularnych
74 czarterowe

Przedsiębiorstwo
Siedziba

ul. Komitetu Obrony Robotników 74
02-146 Warszawa

Członkowie zarządu
  • Grzegorz Polaniecki
  • Marcin Kubrak
  • Andrzej Kobielski
  • Mariusz Olechno
Kapitał zakładowy

12,24 mln zł

Slogan

Kolorowe Wakacje już w Samolocie!

Strona internetowa
Siedziba spółki przy ul. Komitetu Obrony Robotników 74 w Warszawie
Wnętrze Boeinga 737-400 SP-ENF linii Enter Air
Boeing 737-800, SP-ENW

HistoriaEdytuj

Enter Air utworzyli Marcin Kubrak (39,1% udziałów), Grzegorz Polaniecki (13,2% udziałów), Mariusz Olechno i Andrzej Kobielski, którzy poznali się w czasie pracy w Centralwings i zasiadają w zarządzie firmy. Pomysłodawcą spółki był Grzegorz Polaniecki. Enter Air powstał w wyniku przejęcia upadłej polskiej spółki słowackich linii Seagle Air[3].

Spółka została utworzona 15 października 2009, a swój pierwszy sezon rozpoczął w kwietniu 2010 r. Powstaniu nowej linii lotniczej sprzyjała dobra, na tle Europy, kondycja polskiej gospodarki i przede wszystkim kondycja polskiego rynku czarterowego, który mimo kryzysu na świecie rósł o ponad 5% rok do roku.

Rejs inauguracyjny odbył się 25 kwietnia 2010 z lotniska Chopina w Warszawie na nowe lotnisko Enfidha, między Susą, a Tunisem w Tunezji. W sezonie zimowym 2011/2012 Enter Air rozpoczął swoje pierwsze regularne rejsy na Sri Lankę oraz do Bangkoku. W pierwszym okresie linia korzystała z dwóch samolotów typu B737-400, następne egzemplarze były to B737-800.

16 grudnia 2011 Enter Air przewiózł milionowego pasażera. 16 listopada 2011 na Gali Awionetka w Hotelu Marriott w Warszawie, Enter Air został wyróżniony jako Najlepsza Linia Lotnicza Roku 2011 za zbudowanie silnej linii lotniczej zarejestrowanej w Polsce[4].

19 czerwca 2015 linie ogłosiły wejście na warszawską giełdę w celu pozyskania środków na zakup nowych samolotów. Tego samego dnia przewoźnik zamówił 4 samoloty (2× Boeing 737-800NG oraz 2× Boeing 737-8 MAX). Ostatecznie debiut grupy kapitałowej Enter Air na GPW nastąpił w 14 grudnia 2015. Dochód ze sprzedaży akcji przewoźnik przeznaczył na nowe samoloty. W 2016 r. spółka zaczęła wprowadzać do ruchu zamówione 18 sztuk Boeingów 737-800[3].

W 2019 r. Enter Air nabył za 2 mln USD 49% udziałów w szwajcarskiej linii lotniczej Germania Flug AG, planując budowę nowej marki „Chair”[5].


Kierunki lotówEdytuj

Enter Air wykonuje połączenia do następujących portów lotniczych (stan z 11 listopada 2011[6]):

wielopoziomowa lista

FlotaEdytuj

 
Boeing 737-400 SP-ENF w Rotterdamie

Flota przewoźnika liczy obecnie 26 samoloty. Na dzień 10 lipca 2020, średni wiek maszyn linii to 16,4 lat[7].

Flota Enter Air (na dzień 14.11.2021)
Lp. Rejestracja Samolot Przylot do Polski Poprzedni użytkownik Uwagi
1. SP-ENG Boeing 737-8CX 16.02.2017 SunExpress Germany Baza w Katowicach
2. SP-ENL Boeing 737-8CX 09.02.2017 SunExpress Germany Baza we Wrocławiu
3. SP-ENM Boeing 737-8CX 17.02.2017 SunExpress Germany Baza w Warszawie
4. SP-ENN Boeing 737-8CX 10.02.2017 SunExpress Germany Baza w Katowicach
5. SP-ENO Boeing 737-8AS 2.06.2016 CanJet Baza w Warszawie
6. SP-ENP Boeing 737-8AS 2.06.2016 CanJet Baza w Katowicach
7. SP-ENQ Boeing 737-8Q8 20.05.2015 Oren Air Baza w Katowicach
8. SP-ENR Boeing 737-8Q8 02.05.2015 Oman Air Baza w Warszawie
9. SP-ENT Boeing 737-8AS 21.12.2014 SpiceJet Baza w Poznaniu
10. SP-ENU Boeing 737-8NG 05.11.2013 TACV Baza w Warszawie
11. SP-ENV Boeing 737-8BK 05.11.2013 Jetairfly Baza w Katowicach
12. SP-ENW Boeing 737-86J 7.12.2012 Air Berlin Baza w Katowicach
13. SP-ENX Boeing 737-8Q8 9.03.2012 Air Berlin Baza w Katowicach
14. SP-ENZ Boeing 737-85F 17.01.2011 Air Berlin Baza w Warszawie
15. SP-ESA Boeing 737-8AL 23.05.2017 Shenzhen Airlines
16. SP-ESB Boeing 737-86N 23.05.2017 Shenzhen Airlines Baza w Warszawie
17. SP-ESC Boeing 737-8AS 26.04.2018 Air Transat
18. SP-ESD Boeing 737-8AS 30.03.2018 Air Transat
19. SP-ESE Boeing 737-8Q8 21.11.2018 Primera Air Scandinavia Baza w Warszawie
20. SP-ESF Boeing 737-8AS 01.02.2019 Ryanair
21. SP-ESG Boeing 737-8A8 19.04.2019 NewGen Airways Baza w Katowicach
22. SP-ESH Boeing 737-81M 28.03.2020 Oman Air
23. SP-ESK Boeing 737-81M 25.06.2021 PLL LOT Dawniej SP-LWE
24. SP-ESI Boeing 737-8Q8 20.07.2021 Eastar Jet
25. SP-EXB Boeing 737-8 MAX 10.01.2019 - Baza w Warszawie
26. SP-EXA Boeing 737-8 MAX 04.12.2018 - Baza w Katowicach
Historia floty Enter Air
Typ Liczba Obecnie użytkowane Lata użytkowania Uwagi
Airbus A320 4 0

2014
2017
2018,2019

Wypożyczony od SmartLynx (YL-LCM)
Wypożyczony od Via Airways (LZ-MDO)
Wypożyczony od Electra Airways (LZ-EAA),(LZ-EAB)

Boeing 737-400[8] 8 0 2010 - 2017
Boeing 737-800 22 22 od 2011
Boeing 737-8 MAX 2 2 od 2018

Samoloty B737-800 są skonfigurowane na 189 miejsc pasażerskich w jednej klasie. Na przełomie lipca-października 2012 r. wszystkie maszyny zostały zaopatrzone w fotele Recaro 3520 odkupione od Lufthansy.

Boeingi 737-800 Enter Air mają zasięg wystarczający by operować z jednym międzylądowaniem do portów na Dalekim Wschodzie (Kolombo, Phuket, Bangkok) i do Afryki środkowej (Mombasa). Maszyny SP-ENZ i SP-ENX zostały w październiku 2012 r. wyposażone w winglety.

Ostatnim samolotem starszej generacji Boeing 737-400 był samolot o znakach rejestracyjnych SP-ENI, który zakończył służbę u przewoźnika w październiku 2017 r.[9]

Pod koniec 2018 r. zakupiono dwa samoloty Boeing 737 MAX, które po kilku miesiącach (w marcu 2019 r.) po dwóch katastrofach tego modelu linie zmuszone były zawiesić na czas nieokreślony z polecenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego.

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Grupa Kapitałowa Enter Air SA, Sprawozdanie zarządu z działalności. Grupa Kapitałowa Enter Air SA za okres od 1 stycznia 2019 do 30 czerwca 2019 roku, 30 września 2019.
  2. ↑ Template, O Enter Air |, ir.enterair.pl [dostęp 2021-11-11] (pol.).
  3. ↑ a b Bogdan Możdżyński, Najpopularniejsze linie czarterowe w Polsce. Kto zagrozi Enter Air?, 17 maja 2017 [dostęp 2017-05-29].
  4. ↑ Enter Air Najlepszą Linią Lotniczą Roku! [dostęp 2012-01-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-05].
  5. ↑ Nowa linia lotnicza na europejskim niebie. Współwłaścicielem jest polski przewoźnik
  6. ↑ Enter Air - Siatka połączeń. Enter Air. [dostęp 2020-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-22)]. (pol.).
  7. ↑ www.planespotters.net - Wiek floty Enter Air. [dostęp 2020-07-10].
  8. ↑ www.pasazer.com - Enter Air już bez boeingów 737-400. [9.10.2017]
  9. ↑ Pasazer.com: Enter Air już bez boeingów 737-400, Pasazer.com [dostęp 2018-06-10].

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Enter_Air&oldid=69558398”