Ján Kollár
Ján Kollár (ur. 29 lipca 1793 w Mošovcach, zm. 24 stycznia 1852 w Wiedniu) – słowacki duchowny, luterański poeta, publicysta, archeolog, językoznawca. Ideolog panslawizmu i słowackiego odrodzenia narodowego.
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 29 lipca 1793 Mošovce, Węgry | |
| Data i miejsce śmierci | 24 stycznia 1852 Wiedeń, Cesarstwo Austriackie | |
Kollár uważał, że wśród języków słowiańskich istotne są tylko 4 języki literackie: polski, rosyjski, czechosłowacki i serbsko-chorwacki. Według niego tylko one miały naszkicowaną swoją dalszą przyszłość, narody posługujące się tymi językami miały zapewniony dalszy byt, pozostałe zaś musiały się w nich rozpłynąć[1].
Jego najwybitniejszym dziełem poetyckim był poemat Córa sławy (cz. Slávy dcera) obejmujący początkowo 150 sonetów w 3 śpiewach, o wyraźnych akcentach patriotycznych i panslawistycznych.