Wikipedia

Jarosław Mika

generał Wojska Polskiego

Jarosław Mika (ur. 31 października 1962 w Lesznie[1]) – generał Wojska Polskiego; dowódca Brygady Wsparcia Dowodzenia Wielonarodowego Korpusu Północny Wschód (2008–2011); dowódca 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej (2014–2017); Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych (2017–2023).

Jarosław Mika
Ilustracja
gen. Jarosław Mika (27.01.2023)
generał w st. spocz. generał w st. spocz.
Data i miejsce urodzenia

31 października 1962
Leszno

Przebieg służby
Lata służby

1981–2023

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Jednostki

• WSOWP
• 23 pcz, 13 pz
• AON, SG WP, DWL
• BWD WKPW
• 20 BZ, 12 DZ
• 11 DKPanc
• PKW Irak
• PKW Afganistan
• DG RSZ

Stanowiska

• dowódca plcz, kcz, bcz
• st. oficer operacyjny
• dowódca brygady
• dowódca dywizji panc
• Dowódca Generalny RSZ

więcej patrz tekst

Główne wojny i bitwy

stabilizacja Iraku, misja ISAF

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Wojskowy Krzyż Zasługi z Mieczami Gwiazda Iraku Gwiazda Afganistanu Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal „Zasłużony dla miasta Mławy” Odznaka Honorowa Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku Medal „Milito Pro Christo” Medal „W służbie Bogu i Ojczyźnie” Medal „Soli Deo Gloria” Brązowa Gwiazda (Stany Zjednoczone) Komandor Legii Zasługi (USA) Krzyż Honorowy Bundeswehry w Złocie (RFN) Medal NATO za udział w misji ISAF Oficer Orderu Zasługi CISM
Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys

edytuj

Dzieciństwo i młodość spędził w Kąkolewie. Ukończył II Liceum Ogólnokształcące w Lesznie[1].

Przebieg służby wojskowej

edytuj

W latach 1981–1985 był podchorążym Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych w Poznaniu. W 1985 promowany na podporucznika. Służbę zawodową w latach 1985–1990 pełnił na stanowiskach od dowódcy plutonu do dowódcy batalionu czołgów w Słubicach (23 pułk czołgów średnich) i w Kożuchowie (13 pułk zmechanizowany), w jednostkach 5 Dywizji Pancernej w Gubinie[2]. W latach 1990–1993 był słuchaczem Akademii Obrony Narodowej w Rembertowie. Po ukończeniu studiów został przeniesiony do Zarządu Ogólnego Inspektoratu Szkolenia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. W latach 1995–1996 ukończył międzynarodowe kursy: w Holandii (Międzynarodowy Kurs Orientacyjny[3]) i Wielkiej Brytanii (Strategic Policy Planning at the Queens University International Study Centre[3])[2]. Od 1997 pełnił służbę w Dowództwie Wojsk Lądowych na stanowiskach: starszego oficera operacyjnego, szefa Wydziału Planowania i Analiz Ekonomicznych, szefa Oddziału Planowania oraz zastępcy szefa Zarządu Planowania Rozwoju Wojsk Lądowych[2].

W latach 2006–2011 uczestniczył w misjach Polskiego Kontyngentu Wojskowego – dwa razy w Republice Iraku i raz w Islamskiej Republice Afganistanu[3]. W 2007 przebywał jako asystent dowódcy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku (VIII zmiana PKW Irak). W 2008 został dowódcą Brygady Wsparcia Dowodzenia Wielonarodowego Korpusu Północny Wschód w Stargardzie Szczecińskim. W tym samym roku ukończył Podyplomowe Studium Polityki Obronnej w Akademii Obrony Narodowej w Rembertowie. Od 14 marca 2011 dowódca 20 Bartoszyckiej Brygady Zmechanizowanej w Bartoszycach[4]. Od maja 2011 zastępca dowódcy Regionu Wschodniego do spraw koalicyjnych Polskiego Kontyngentu Wojskowego ISAF w Islamskiej Republice Afganistanu. Od 7 czerwca 2013 był zastępcą dowódcy – szefem sztabu 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej[2]. 17 lutego 2014 objął obowiązki dowódcy 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej w Żaganiu[5].

Z dniem 7 lutego 2017 został powołany na stanowisko Dowódcy Generalnego RSZ[6] przez prezydenta RP Andrzeja Dudę na wniosek ministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza[2]. 24 stycznia 2018 złożył wizytę w Garnizonie Stargard w 102 batalionie ochrony[7]. 22 lutego 2018 prezydent RP Andrzej Duda, na wniosek ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka, mianował go na stopień generała broni[8]. Akt mianowania odebrał z rąk prezydenta 1 marca 2018 w trakcie obchodów Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Zwierzchnika Sił Zbrojnych RP Andrzeja Dudy z dnia 7 listopada 2019 mianował go z dniem 12 listopada 2019 na stopień generała[9][10]. Akt mianowania odebrał 12 listopada 2019 z rąk prezydenta RP Andrzeja Dudy w Pałacu Prezydenckim[11]. 6 lutego 2020 odebrał od prezydenta RP Andrzeja Dudy akt powołania z dniem 7 lutego 2020 na drugą kadencję na zajmowanym dotychczas stanowisku na wniosek ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka[12][13].

Jarosław Mika
 
W garnizonie Stargard (2018)[14]
 
Był dowódcą 11 DKPanc
 
W rozmowie nieoficjalnej

10 marca 2020 Ministerstwo Obrony Narodowej poinformowało o wykryciu u generała koronawirusa SARS-CoV-2. Przebywał on wcześniej w Niemczech na naradzie wojskowej. Tym samym stał się jedną z pierwszych osób w Polsce z potwierdzonym zarażeniem wirusem[15][16]. 16 grudnia 2020 w ambasadzie Republiki Federalnej Niemiec w Warszawie otrzymał Krzyż Honorowy Bundeswehry w Złocie, przyznany mu w uznaniu zasług na rzecz rozwoju polsko-niemieckiej współpracy wojskowej. Odznaczenie wręczył mu ambasador Arndt Freytag von Loringhoven[17].

6 lutego 2023 zakończył służbę wojskową, kończąc jednocześnie drugą kadencję Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych (jego następcą został gen. broni Wiesław Kukuła)[3][18][19].

Awanse generalskie

edytuj

(...)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

edytuj

W 42 letniej służbie wojskowej był wyróżniany:

Garnizony w przebiegu służby

edytuj

W 42 letniej służbie wojskowej był w następujących garnizonach[2][9][13][44]:

Garnizony Miki
 
Garnizon Poznań (1981-1985)
 
Garnizon Stargard (2008-2011)
 
Garnizon Szczecin (2013-2014)
 
Garnizon Żagań (2014-2017)
 
Od 2017 garnizon Warszawa
  1. Poznań (1981–1985) → Słubice → Kożuchów → (1985–1990) ↘
  2. Rembertów (1990–1993) ↘
  3. Warszawa (1993–1995) → (doraźnie Holandia → Wielka Brytania) (1995–1996) ↘
  4. Warszawa (1997–2007) ↘
  5. Irak (2007–2008) ↘
  6. Stargard (2008–2011) → (doraźnie Warszawa) (2008–2009) ↘
  7. Bartoszyce (2011–2013) → (doraźnie PKW Afganistan (2011) ↘
  8. Szczecin (2013–2014) ↘
  9. Żagań (2013–2017) ↘
  10. Warszawa (2017–2023)

Życie prywatne

edytuj

Żonaty. Na co dzień mieszka z rodziną w Rzepinie w powiecie słubickim. Zainteresowania: historia wojska, myślistwo[45].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Prezydent podjął decyzję. Generał Mika pozostaje na stanowisku [online], elka.pl, 5 lutego 2020 [dostęp 2020-03-14].
  2. ↑ a b c d e f g Gałecki 2018 ↓, s. 40.
  3. ↑ a b c d e Dowódca Generalny pożegnał się z podwładnymi [online], wojsko-polskie.pl/dgrsz [dostęp 2023-02-07].
  4. ↑ Decyzja Ministra Obrony Narodowej Nr 271 z dnia 16 lutego 2011 roku.
  5. ↑ Artur Pinkowski, „Czarna Dywizja” ma nowego dowódcę [online], dgrsz.mon.gov.pl, 17 lutego 2014 [dostęp 2015-12-08] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-22].
  6. ↑ Prezydent wręczył akt mianowania Dowódcy Generalnemu RSZ [online], prezydent.pl, 8 lutego 2017 [dostęp 2017-02-09].
  7. ↑ 102 batalion ochrony - Wizyta Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych w batalionie [online], 102bo.wp.mil.pl [dostęp 2020-04-12].
  8. ↑ a b M.P. z 2018 r. poz. 309
  9. ↑ a b Jakuboszczak 2020 ↓, s. 191.
  10. ↑ Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, Awanse generalskie w Siłach Zbrojnych RP [online], Biuro Bezpieczeństwa Narodowego [dostęp 2019-11-22] (pol.).
  11. ↑ a b Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, Awanse generalskie w Siłach Zbrojnych RP [online], Biuro Bezpieczeństwa Narodowego [dostęp 2019-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-14] (pol.).
  12. ↑ M.P. z 2020 r. poz. 184
  13. ↑ a b Jakuboszczak 2020 ↓, s. 222.
  14. ↑ Wizyta w 102 batalionie ochrony Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych gen. dyw. Jarosława Miki.
  15. ↑ Koronawirus w Polsce. Generał Jarosław Mika zarażony koronawirusem – Wiadomości [online], wiadomosci.onet.pl [dostęp 2020-03-10].
  16. ↑ Dowódca Sił Zbrojnych zakaził się koronawirusem. TVP INFO, 2020-03-10. [dostęp 2020-03-17].
  17. ↑ Jakuboszczak 2021 ↓, s. 177.
  18. ↑ Dowództwo Generalne [online], wojsko-polskie.pl [dostęp 2023-02-06].
  19. ↑ Gen. Kukuła Dowódcą Generalnym. Prezydent wręczył mianowanie [online], defence24.pl [dostęp 2023-02-06].
  20. ↑ M.P. z 2011 r. nr 84, poz. 862.
  21. ↑ M.P. z 2014 r. poz. 821.
  22. ↑ M.P. z 2023 r. poz. 441
  23. ↑ M.P. z 2018 r. poz. 66 – pkt 2.
  24. ↑ Odznaczenia z okazji Narodowego Święta Niepodległości [online], prezydent.pl, 11 listopada 2017 [dostęp 2017-11-12].
  25. ↑ M.P. z 2007 r. nr 86, poz. 930 – pkt 10.
  26. ↑ M.P. z 2001 r. nr 39, poz. 636 – pkt 418.
  27. ↑ M.P. z 2012 r. poz. 974 – pkt 25.
  28. ↑ a b c d Dowódca Generalny RSZ generał Jarosław Mika [online], wojsko-polskie.pl [dostęp 2023-01-15].
  29. ↑ Justyna Balik, Święto pancerniaków [online], dgrsz.mon.gov.pl, 11 sierpnia 2014 [dostęp 2017-02-09] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-11].
  30. ↑ Święto pancerniaków. [online], polska-zbrojna.pl, 11 sierpnia 2014 [dostęp 2017-02-09].
  31. ↑ Uroczystości w przeddzień Święta Wojska Polskiego [online], mon.gov.pl, 14 sierpnia 2017 [dostęp 2017-08-14].
  32. ↑ Medale dla generałów [online], mlawa.pl, 25 sierpnia 2012 [dostęp 2017-04-19] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-20].
  33. ↑ Odznaczeni medalem Zasłużony dla Miasta Mława [online], mlawa.pl [dostęp 2017-04-19].
  34. ↑ Uchwała Nr XLIX/1749/18 Sejmiku Województwa Dolnośląskiego z dnia 19 lipca 2018 r. w sprawie przyznania Jarosławowi Mice Odznaki Honorowej Złotej Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego [online], bip.umwd.dolnyslask.pl, 27 października 2018 [dostęp 2018-10-15].
  35. ↑ BENEMERENTI dla Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych [online], wojsko-polskie.pl/dgrsz, 12 stycznia 2019 [dostęp 2019-01-14].
  36. ↑ Nagrody Benemerenti Ordynariatu Polowego dla archidiecezji warszawskiej i Wojsk Inżynieryjnych [online], ordynariat.wp.mil.pl, 12 stycznia 2019 [dostęp 2019-01-14].
  37. ↑ Nagrody Benemerenti Ordynariatu Polowego [online], dgrsz.wp.mil.pl, 14 stycznia 2019 [dostęp 2019-01-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-15].
  38. ↑ Jakuboszczak 2020 ↓, s. 12.
  39. ↑ Święto Wojska Polskiego na Jasnej Górze [online], sw.gov.pl [dostęp 2022-12-10].
  40. ↑ PROMOCJA KSIĄŻKI I WRĘCZENIE ODZNACZEŃ [online], edw.wp.mil.pl, 16 września 2020 [dostęp 2020-12-18].
  41. ↑ Generał Jarosław Mika odznaczony Krzyżem Honoru Bundeswehry [online], wojsko-polskie.pl, 16 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-18].
  42. ↑ Twitter. Informacja na oficjalnym koncie CWZS. [online], twitter.com, 8 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-17].
  43. ↑ Uchwała Rady Miejskiej Leszna nr XIX/272/2019 z dnia 30.12.2019 w sprawie nadania Honorowego Obywatelstwa Miasta Leszna Generałowi Jarosławowi Mice [online], bip.leszno.pl, 30 grudnia 2019 [dostęp 2020-03-14].
  44. ↑ Dowództwo Generalne [online], wojsko-polskie.pl [dostęp 2023-02-07].
  45. ↑ Rzepinianie: Dla nas generał to po prostu dobry sąsiad [online], gazetalubuska.pl [dostęp 2023-02-07].

Bibliografia

edytuj
  • dr Piotr Jakuboszczak (red.): Kronika Wojska Polskiego 2020. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2021, s. 177. ISSN 1734-2317.
  • dr Piotr Jakuboszczak (red.): Kronika Wojska Polskiego 2019. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2020, s. 12, 191, 222. ISSN 1734-2317.
  • Artur Gałecki (red.): Kronika Wojska Polskiego 2017. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2018, s. 40. ISSN 1734-2317.
  • Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2001, 2007, 2011, 2014, 2018, 2020

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jarosław_Mika&oldid=73004092”