Joachim Marx
Joachim Jerzy Marx (ur. 31 sierpnia 1944 w Gliwicach) – polski piłkarz występujący na pozycji środkowego napastnika lub obrońcy oraz trener piłkarski. Reprezentant Polski, złoty medalista olimpijski 1972 z Monachium.
![]() | |||||||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Joachim Jerzy Marx | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
31 sierpnia 1944 | ||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||
![]() |
Życiorys edytuj
Urodził się 31 sierpnia 1944 w Gliwicach. Był synem Marii i Georga (Jerzego) Marxa[1]. Piłkarską karierę rozpoczynał w lokalnym klubie Sośnica Gliwice[2]. W 1959 za namową Jerzego Klejnota został zawodnikiem GKS Gliwice[3]. w którym grał w niższych ligach do 1963, kiedy to stał się pierwszoligowym zawodnikiem Gwardii Warszawa[4].
Jako złoty już medalista IO oraz zawodnik reprezentujący Gwardię Warszawa posiada również epizod w barwach Wisły Kraków, gdzie 8 maja 1966 r. – w ramach obchodów 60-lecia klubu – gościnnie wystąpił w meczu przeciwko MTK Budapeszt wygranym przez Białą Gwiazdę 2:0 (0:0), a swój występ uświetnił bramką otwierającą wynik spotkania[5].
Najlepsze lata klubowej kariery przeżywał jednak na Śląsku, w Ruchu Chorzów, w którym grał w latach 1969–1975, rozgrywając 162 mecze w ekstraklasie i zdobywając 66 bramek. W 1974 i 1975 wywalczył tytuły mistrza Polski z Ruchem, zaś w 1974 Puchar Polski, w którym „Niebiescy” po dwóch golach Marksa pokonali jego były klub Gwardię Warszawa.
Po zakończeniu kariery w Polsce, wyemigrował do Francji, gdzie występował w klubie RC Lens w latach 1975–1979. Z klubem z Lens zdobył wicemistrzostwo Ligue 1 w 1977 r. Karierę zakończył w 1982 w prowincjonalnym klubie US Nœux-les-Mines[6].
Po zakończeniu kariery zawodniczej założył szkółkę piłkarską w Liévin. Obecnie prowadzi szkołę piłkarską reprezentacji Francji w Lens.
Kariera reprezentacyjna edytuj
Reprezentacyjną karierę Joachim Marx rozpoczął w 1966, debiutując w meczu z Izraelem (0:0)[7].Zagrał od 46 minuty za Jerzego Sadka[8]. Następnie w 1969 roku wystąpił w 3 spotkaniach reprezentacji przeciwko Bułgarii i Holandii w eliminacjach mistrzostw świata oraz w spotkaniu towarzyskim przeciwko Norwegią[8]. W 1970 roku zagrał w towarzyskim spotkaniu przeciwko reprezentacji Iraku (2-0). W kolejnym wygranym 5-0 meczu przeciwko reprezentacji Danii zdobył klasycznego hat-tricka[9]. Całe spotkania rozegrał także przeciwko drużynom NRD (0-5) Irlandii (2-0) i Albanii (3-0) W reprezentacji rozegrał 23 mecze, w których strzelił 10 goli. Do dorobku tego wpisują się również 4 występy w reprezentacji olimpijskiej i 2. zdobyte w niej bramki. Najlepszy mecz rozegrał w 1970 z Danią w Warszawie, w którym zdobył trzy bramki. W 1972 roku wystąpił w 2 spotkaniach z Bułgarią. W pierwszym przegranym 1:3 meczu w Starej Zagorze w 23 minucie zastąpił Andrzeja Jarosika[9].W rewanżowym wygranym 3-0 meczu w Warszawie strzelił gola na 3-0[10]. Olimpiadzie w Monachium nie był podstawowym zawodnikiem, wystąpił jedynie w meczach z Danią (1:1) i Ghaną (4:0). W każdym ze spotkań wystąpił jedynie w jednej połowie meczu[10]. Choroba uniemożliwiła mu występ na Mistrzostwach Świata 1974. 9 Października wystąpił od 74 minuty w meczu eliminacji mistrzostw Europy przeciwko Finlandiii zastępując Andrzeja Szarmacha. W 1975 wrócił do kadry. 28 maja zagrał drugą połowę w wyjazdowym spotkaniu przeciwko NRD strzelając gola w 83 minucie[10]. 8 października 1975 na mecz z Węgrami (2 bramki)[10]. Reprezentacyjną karierę zakończył w tym samym roku meczem z Włochami (0:0)[11].
Sukcesy edytuj
Klubowe edytuj
Ruch Chorzów
Reprezentacyjne edytuj
- Złoty medal letnich igrzysk olimpijskich: 1972[4]
Odznaczenia edytuj
- Złoty Krzyż Zasługi (1972)[12]
- Złota Odznaka PZPN (1972)[13]
Przypisy edytuj
- ↑ Czado 2023 ↓, s. 9.
- ↑ Czado 2023 ↓, s. 28.
- ↑ Czado 2023 ↓, s. 36.
- ↑ a b Joachim Marx – Polski Komitet Olimpijski [dostęp 2023-01-31] (pol.).
- ↑ 1966.05.08 Wisła Kraków - MTK Budapeszt 2:0 - Historia Wisły, historiawisly.pl [dostęp 2019-03-11] .
- ↑ Czado 2023 ↓, s. 368.
- ↑ Czado 2023 ↓, s. 253.
- ↑ a b Czado 2023 ↓, s. 407.
- ↑ a b Czado 2023 ↓, s. 408.
- ↑ a b c d Czado 2023 ↓, s. 409.
- ↑ Czado 2023 ↓, s. 323.
- ↑ Odznaczenia dla olimpijczyków. „Nowiny”. Nr 264, s. 2, 23 września 1972.
- ↑ Sport. 10 września – Dniem Polskiego Piłkarza. „Nowiny”. Nr 263, s. 2, 21 września 1972.
Bibliografia edytuj
- Andrzej Gowarzewski i inni: POLONIA WARSZAWIANKA GWARDIA. Prawdziwa historia trzech klubów, Wydawnictwo GiA, Katowice 2003
- Paweł Czado: Asiu Joachim Marx Biografia. Kraków: SQN, 2023. ISBN 978-83-83302-80-5.
- Strona PKOl
- Piłka nożna, ludzie, drużyny, mecze, S. Grzegorczyk, J. Lechowski, M. Szymkowiak, MAW, Warszawa 1981