Piast Gliwice

polski klub piłki nożnej

Piast Gliwicepolski klub piłkarski z siedzibą w Gliwicach, występujący w Ekstraklasie, mistrz Polski w sezonie 2018/2019.

Piast Gliwice
Ilustracja
stadion klubu
Pełna nazwa

Gliwicki Klub Sportowy „Piast” Spółka Akcyjna

Przydomek

Piastunki

Maskotka

Orzeł Piastuś

Barwy

         
niebiesko-czerwone

Data założenia

18 czerwca 1945

Debiut w najwyższej lidze

9 sierpnia 2008
Piast 2:0 Cracovia

Liga

Ekstraklasa

Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Adres

ul. Okrzei 20, 44-100 Gliwice

Stadion

ul. Stefana Okrzei

Sponsor techniczny

4F

Prezes

Grzegorz Bednarski

Trener

Aleksandar Vuković

Asystent trenera

Kacper Marzec[1]

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Strona internetowa

Historia edytuj

18 czerwca 1945, w dzisiejszym klubie „Perełka” przy ulicy Zwycięstwa, powołano organizację sportową, którą 19 czerwca 1945 zarejestrowano w Zarządzie Miejskim jako Klub Sportowy Piast Gliwice[2]. Klub zakładali wysiedleńcy z okolic Lwowa[3].

Pierwszą sekcją jaka powstała była sekcja piłki nożnej. Trzon tamtej drużyny tworzyli repatrianci ze wschodu: Edward Metzger, Marian Prajsner, Stanisław Beliczyński, Jan Tajchman (bramkarz) i Mieczysław Hitnerowicz (kapitan drużyny). W pierwszym składzie Piasta znalazło się także kilku Ślązaków — Paweł Piechura, Stefan Ławnik, Przysambor, Wilhelm Malucha, Wilhelm Neugebauer. Tym piłkarzom nakazywano dostarczać urzędowe zaświadczenia o polskości pod rygorem utraty praw zawodnika. Zakazane było używanie takich zwrotów jak: „tor”, „torman” czy „szpil”.

W 1957 zespół Piasta zadebiutował w II lidze, w której spędził łącznie 35 sezonów. W tym okresie największe sukcesy drużyna święciła w latach 1975–1983. Gliwiczanie należeli wówczas do drugoligowej czołówki i kilka razy (1976, 1977, 1981) byli blisko awansu do najwyższej klasy rozgrywkowej. Ponadto piłkarze Piasta dwukrotnie (1978, 1983) docierali do finału Pucharu Polski, dwukrotnie jednak przegrywając, za pierwszym razem z Zagłębiem Sosnowiec 0:2, a za drugim z Lechią Gdańsk 1:2. Przemiany ustrojowe skomplikowały sytuację organizacyjno-finansową klubu, wskutek czego wiosną 1993 roku Piast Gliwice wycofał piłkarską drużynę seniorów z rozgrywek. Reaktywacja nastąpiła dopiero w 1997 r., kiedy w B-klasie gliwicki klub ponownie wystawił drużynę seniorską.

24 maja 2008 r. Piast wywalczył po 63 latach istnienia historyczny awans do Ekstraklasy po wyjazdowym zwycięstwie 1:0 z Polonią Warszawa[4]. 9 sierpnia 2008 r. Piast wygrał pierwszy historyczny mecz w Ekstraklasie z Cracovią 2-0. Mecz rozegrany był na stadionie w Wodzisławiu Śląskim. Premierowy sezon zakończył na 11. miejscu.

Z awansem wiązały się konsekwencje organizacyjne: Piast stworzył latem 2009 spółkę akcyjną, w której miasto Gliwice objęło 51% udziałów, a klub 49%. W roku 2008 do sponsorowania Piasta na krótko włączył się Opel.

Kolejną konsekwencją awansu była konieczność modernizacji stadionu przy ulicy Okrzei, tak by spełniał wymogi licencyjne. W rundzie jesiennej 2008/2009 Piast grał na stadionie Odry w Wodzisławiu. Począwszy od kwietnia 2009 r. stadion Piasta przy ul. Okrzei, po przeprowadzeniu drobnych modernizacji, został warunkowo dopuszczony do goszczenia rozgrywek ekstraklasy. Pierwszy w historii mecz Piasta o mistrzostwo ekstraklasy w Gliwicach został rozegrany 3 kwietnia 2009 r. Piast wygrał 1-0 z Górnikiem Zabrze po golu Mariusza Muszalika. W sezonie 2009/2010 gliwicki klub zajął ostatnie miejsce w tabeli i został zdegradowany do I ligi. Ostatnie spotkanie w tamtym sezonie odbyło się 15 maja 2010 roku w Gliwicach, gdzie Piast przegrał 0-1 z Cracovią.

Jesienią 2010 r. rozpoczęto budowę nowego stadionu, którą zgodnie z planem zakończono w lipcu 2011 r. Stadion mieści 10 500 widzów (z możliwością dalszej rozbudowy o 5 tys.) i zaprojektowany został przez niemiecką firmę Bremer AG. Głównym wykonawcą przebudowy stadionu była firma Polimex-Mostostal, koszt budowy 54 137 254 zł. Nowy stadion Piasta Gliwice jest niemal wierną kopią niemieckiego Energieteam Arena, na którym swe mecze rozgrywa SC Paderborn. W czasie budowy nowego obiektu w sezonie 2010/2011 Piast ponownie grał na stadionie w Wodzisławiu Śl.

27 maja 2012 r. Piast Gliwice wywalczył awans do T-Mobile ekstraklasy zajmując pierwsze miejsce w tabeli I ligi. W 34 meczach sezonu 2011/2012 Piast Gliwice zdobył 64 pkt, odnotowując 19 zwycięstw, 7 remisów i 8 porażek. W sezonie 2012/2013 Piast zdobył 46 punktów, wygrywając 13 razy, 7 remisując, a 10 przegrywając, co dało 4 miejsce w rozgrywkach T-Mobile Ekstraklasy i pierwszy w historii awans do rundy kwalifikacyjnej Ligi Europy. Gliwicki zespół odpadł z rozgrywek pucharowych po dwumeczu z azerskim klubem Qarabağ Ağdam, przegrywając swoje spotkanie na wyjeździe 1-2 oraz remisując u siebie 2-2 (po dogrywce).

 
Feta po zdobyciu wicemistrzostwa Polski w 2016 roku

Po zakończonej rundzie jesiennej ekstraklasy w sezonie 2015/16 Piast niespodziewanie zajął 1 miejsce. Ostatecznie sezon ten zakończył na drugiej pozycji, przegrywając walkę o tytuł mistrzowski z Legią Warszawa. W następnych dwóch sezonach Piastowi nie udawało się walczyć o najwyższe cele, a rywalizował pod koniec sezonu o utrzymanie w grupie spadkowej. W sezonie 2017/18 Piast zapewnił sobie utrzymanie dopiero po zwycięstwie 4:0 w ostatniej kolejce z Bruk-bet Termalicą Niecieczą. Co nie udało się trzy lata wcześniej, stało się faktem w sezonie 2018/19 klub zdobył po raz pierwszy w swojej historii Mistrzostwo Polski z Waldemarem Fornalikiem w roli trenera. Piast zanotował świetną rundę rewanżową i przed rywalizacją w grupie mistrzowskiej zajmował 3. miejsce z 53 punktami i 7-punktową stratą do lidera którym była Lechia Gdańsk, wicelider Legia Warszawa również miała przewagę 7 punktów. Piast w ostatniej fazie rozgrywek wygrał 6 z 7 meczów, osiągając na koniec 72 punkty i wyprzedzając drugą Legię o 4 punkty. Mistrzostwo Piast zapewnił sobie w ostatnim meczu, po domowym zwycięstwie z Lechem Poznań 1:0.

27 października 2022 trenerem Piasta został Aleksandar Vuković[5].

Nazwy klubu edytuj

  • (18.06.1945) – KS Piast Gliwice
  • (23.05.1946) – KSM Piast Gliwice
  • (lipiec/wrzesień 1947) – ZKSM Piast Gliwice
  • (05.03.1949) – ZS Metal Piast Gliwice [fuzja z ZKSM Huta Łabędy, ZKS Walcownia Łabędy, RKS Jedność Rudziniec, RKS PZS Gliwice i ZKS Silesia Gliwice]
  • (01.11.1949) – ZKS Stal Gliwice
  • (11.03.1951) – ZKS Stal GZUT Gliwice
  • (15.03.1955) – ZKS Piast Gliwice
  • (20.01.1957) – KS Piast Gliwice
  • (01.01.1961) – SKS Piast Gliwice
  • (15.03.1964) – GKS Piast Gliwice [fuzja z GKS Gliwice i KS Metal Gliwice]
  • (17.10.1983) – MC-W GKS Piast Gliwice
  • (12.09.1989) – CWKS Piast-Bumar Gliwice
  • (1989) – [fuzja z ZTS Łabędy (Gliwice)]
  • (1990) – CWKS Bumar-Piast Gliwice
  • (04.04.1990) – KS Bumar Gliwice
  • (11.05.1990) – KS Bumar Łabędy (Gliwice)
  • (01.07.1990) – KS Bumar Gliwice
  • (1991) – KS Piast-Bumar Gliwice
  • (01.07.1992) – MC-W GKS Piast Gliwice
  • (01.08.1995) – KS Bojków Gliwice [fuzja z KS Bojków Gliwice]
  • (15.09.1995) – KS Piast Bojków Gliwice
  • (02.09.1996) – GKS Piast Gliwice[6]

Stadion edytuj

 
Piast 2-1 Jagiellonia, 12 maja 2019
Osobny artykuł: Stadion Miejski w Gliwicach.

Spółka Akcyjna edytuj

Gliwicki Klub Sportowy „Piast” Spółka Akcyjna
Państwo

  Polska

Województwo

  śląskie

Adres

44-100 Gliwice, ul. Stefana Okrzei 20

Data założenia

2009

Forma prawna

Spółka akcyjna

Prezes

Grzegorz Bednarski

Nr KRS

0000334402

Dane finansowe
Kapitał zakładowy

9.380.000,- PLN

brak współrzędnych
Strona internetowa

Ze stowarzyszenia GKS „Piast” Gliwice w dniu 10 czerwca 2009 roku wyodrębniono spółkę akcyjną pn. GKS „Piast” SA (spółka przejęła od stowarzyszenia prowadzenie sekcji piłki nożnej seniorów, od tej daty są to dwa odrębne podmioty). W Urzędzie Miasta Gliwice doszło do spotkania, w którym zostały podpisane stosowne dokumenty. Stowarzyszenie GKS „Piast” Gliwice ma 49 procent akcji, a 51 procent akcji GKS „Piast” SA przejmie magistrat. Kapitał zakładowy spółki wyniesie 6,4 mln zł. – Budżet na przyszły sezon wyniesie przynajmniej 10 mln złotych

Sukcesy edytuj

  Zdobyte trofea w rozgrywkach Polski (stan na: 14-07-2019)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Mistrzostwo
I miejsce 1 2019
II miejsce 1 2016
III miejsce 1 2020

Puchar
zdobywca 0
finalista 2 1978, 1983,

Superpuchar
zdobywca 0
finalista 1 2019

Puchar Ligi
zdobywca 0
finalista 0

Europejskie puchary edytuj

 
Piast Gliwice – Qarabağ Ağdam

  Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe

Źródło: uefa.com

Puchar Mecze Z R P GZ GS
Liga Europy UEFA 9 3 2 4 12 13
Liga Mistrzów UEFA 2 0 1 1 2 3
Łącznie 11 3 3 5 14 16
Sezon Rozgrywki Runda Przeciwnik Dom Wyjazd Ogólnie Wyniki i strzelcy
2013/14 Liga Europy 2Q   Qarabağ FK 2–2 1–2 3–4, dogr. 1–2 (Marcin Robak), 2–2 (Mateusz Matras, Marcin Robak)
2016/17 Liga Europy 2Q   IFK Göteborg 0–3 0–0 0–3 0–3, 0–0
2019/20 Liga Mistrzów 1Q   BATE Borysów 1–2 1–1 2–3 1–1 (Piotr Parzyszek), 1–2 (Jakub Czerwiński)
Liga Europy 2Q   Riga FC 3–2 1–2 4–4, w. 3–2 (Jakub Czerwiński, Jorge Félix (2)), 1–2 (Jorge Félix)
2020/21 Liga Europy 1Q   Dynama Mińsk 2–0 (W) 2-0 (Patryk Lipski, Jakub Świerczok)
2Q   TSV Hartberg 3–2 (D) 3-2 (Martin Konczkowski, Patryk Sokołowski, Michał Żyro)
3Q   FC København 0–3 (W) 0-3

Krajowe rozgrywki edytuj

Historia występów Piasta Gliwice w rozgrywkach ligowych
Sezon Rozgrywki ligowe Puchar Polski
(rozgrywki centralne)
Uwagi
Liga Miejsce
1956 III III liga   Przegrane baraże o awans. Awans dzięki reorganizacji rozgrywek.
1957 II II liga (gr. południowa) 3/12
1958 II liga (gr. południowa) 7/12 nie rozgrywano
1959 II liga (gr. południowa) 4/12
1960 II liga (gr. południowa) 3/12
1961 II liga 11/18
1962 II liga (gr. A) 2/8 II runda
1962/1963 II liga 9/16 1/8 finału
1963/1964 II liga    14/16 II runda
1964/1965 III Liga okręgowa (gr. Katowice, podgr. A) 2/12
1965/1966 Liga okręgowa II runda
1966/1967 III liga (gr. I) 3/16
1967/1968 III liga (gr. I)    1/16
1968/1969 II II liga    14/16
1969/1970 III III liga (gr. I)    1/16
1970/1971 II II liga 8/16
1971/1972 II liga 12/16 I runda
1972/1973 II liga 5/16 I runda
1973/1974 II liga (gr. południowa) 7/16 1/8 finału
1974/1975 II liga (gr. południowa) 3/16 1/16 finału
1975/1976 II liga (gr. południowa) 2/16
1976/1977 II liga (gr. południowa) 2/16
1977/1978 II liga (gr. południowa) 9/16 finał
1978/1979 II liga (gr. zachodnia) 9/16 1/16 finału
1979/1980 II liga (gr. zachodnia) 7/16 III runda
1980/1981 II liga (gr. zachodnia) 2/16 1/16 finału
1981/1982 II liga (gr. zachodnia) 7/16 1/16 finału
1982/1983 II liga (gr. zachodnia) 4/16 finał
1983/1984 II liga (gr. zachodnia) 11/16 1/8 finału
1984/1985 II liga (gr. zachodnia) 7/16 III runda
1985/1986 II liga (gr. zachodnia) 9/16 III runda
1986/1987 II liga (gr. zachodnia) 3/16 II runda
1987/1988 II liga (gr. zachodnia) 8/16 1/16 finału
1988/1989 II liga (gr. zachodnia)    15/16 1/16 finału
1989/1990 III III liga (gr. III) 5/20 II runda
1990/1991 III liga (gr. V) 10/16   Puchar Polski Katowickiego OZPN[7]
1991/1992 III liga (gr. IV)    17/18 II runda
1997/1998 VII Klasa B[8]    1/11
1998/1999 VI Klasa A (gr. Katowice, podgr. Zabrze)[9]    1/16
1999/2000 V Liga okręgowa (gr. Katowice IV)[10]    1/16
2000/2001 IV IV liga (gr. śląska I)[11]    1/13
2001/2002 III III liga (gr. 3) 2/18
2002/2003 III liga (gr. 3)    1/16
2003/2004 II II liga 10/16
2004/2005 II liga 13/18 faza grupowa Utrzymanie po barażach.
2005/2006 II liga 8/18 I runda
2006/2007 II liga 8/18 1/16 finału
2007/2008 II liga    3/18 I runda
2008/2009 I Ekstraklasa 10/16 1/16 finału
2009/2010 Ekstraklasa    16/16 1/8 finału
2010/2011 II I liga 5/18 1/16 finału
2011/2012 I liga    1/18 1/16 finału
2012/2013 I Ekstraklasa 4/16 1/8 finału Najwyżej sklasyfikowany klub z Górnego Śląska.
Awans do eliminacji Ligi Europy.
2013/2014 Ekstraklasa 12/16 1/16 finału   Marcin Robak królem strzelców (tylko 1 gol dla Piasta, 21 goli dla Pogoni Szczecin)
2014/2015 Ekstraklasa 12/16 1/4 finału   Kamil Wilczek królem strzelców.
2015/2016 Ekstraklasa   2/16 1/16 finału Najwyżej sklasyfikowany klub z Górnego Śląska.
Awans do eliminacji Ligi Europy.
2016/2017 Ekstraklasa 10/16 1/16 finału
2017/2018 Ekstraklasa 14/16 1/8 finału
2018/2019 Ekstraklasa   1/16 1/16 finału Najwyżej sklasyfikowany klub z Górnego Śląska.
Awans do eliminacji Ligi Mistrzów.
2019/2020 Ekstraklasa   3/16 1/4 finału Najwyżej sklasyfikowany klub z Górnego Śląska.
Awans do eliminacji Ligi Europy.
2020/2021 Ekstraklasa 6/16 1/2 finału
2021/2022 Ekstraklasa 5/18 1/8 finału
2022/2023 Ekstraklasa 5/18 1/8 finału

Obecny skład edytuj

Stan na 25 pażdziernika 2023[12]

Nr Poz. Piłkarz
2 OB   Ariel Mosór
3 OB   Miguel Muñoz
4 OB   Jakub Czerwiński (kapitan)
5 OB   Tomáš Huk
6 PO   Michał Chrapek
7 NA   Jorge Félix
10 NA   Kamil Wilczek
11 PO   Damian Kądzior
12 BR   Bartłomiej Jelonek
14 OB   Jakub Holúbek
16 PO   Patryk Dziczek
17 PO   Filip Karbowy
19 PO   Michael Ameyaw
20 PO   Grzegorz Tomasiewicz
22 OB   Tomasz Mokwa
23 PO   Szczepan Mucha
Nr Poz. Piłkarz
24 PO   Tom Hateley
25 OB   Piotr Liszewski
26 BR   František Plach
27 NA   Gabriel Kirejczyk
29 NA   Marcel Bykowski
30 PO   Miłosz Szczepański
31 PO   Oskar Leśniak
33 BR   Karol Szymański
44 PO   Serhij Krykun
47 PO   Bartosz Łuczak
67 PO   Jakub Niedbała
77 OB   Arkadiusz Pyrka
79 BR   Dawid Rychta
96 PO   Tihomir Kostadinow
98 OB   Alexandros Katranis
PO   Piotr Urbański

Wypożyczeni edytuj

Nr Poz. Piłkarz
OB   Constantin Reiner (w SCR Altach do 30 czerwca 2024)
PO   Michał Kaput (w Radomiaku Radom do 30 czerwca 2024)
PO   Jakub Niedbała (w Skra Częstochowa do 30 czerwca 2024)

Trenerzy edytuj

 
Piotr Mandrysz - trener klubu w latach 2007-08
 
Marcin Brosz - trener klubu w latach 2010-14
 
Waldemar Fornalik - trener klubu w latach 2017-22

Inne sekcje edytuj

Szermierka edytuj

Sekcja szermiercza jest sekcją mającą w swoim dorobku największe sukcesy i mogącą się poszczycić zawodnikami zdobywającymi medale na wszystkich zawodach rangi mistrzowskiej od Mistrzostw Polski we wszystkich kategoriach począwszy, na Igrzyskach Olimpijskich skończywszy.

Tenis ziemny edytuj

W XXI wiek GKS „Piast” wkroczył z pięcioma sekcjami. Jedną z tych, które działają od początku istnienia klubu jest sekcja tenisa ziemnego. GKS „Piast” w latach 70. XX wieku był w Polsce tenisową potęgą. Przedstawiciele tej dyscypliny sportu wywodzący się z klubu (m.in. Irmina Popławska, Danuta Wieczorek-Szwaj, Janusz Gonsior, Jerzy Sonsalla, Ireneusz Łyżwiński, Wanda Ostrowska, Aleksandra Harasym, Dorota Dziekońska, Zenon Rode) wielokrotnie zdobywali medale mistrzostw Polski.

Źródło: tenis.piast.gliwice.pl

Do dyspozycji grających pozostaje pięć oświetlonych kortów z pełnym węzłem sanitarnym. Korty mieszczą się przy ul. Kosynierów 6.

Brydż sportowy edytuj

Sekcja brydża sportowego istnieje w Piaście od 1969 r. Przez wiele lat brydżyści Piasta występowali w I lidze. Kłopoty finansowe końca lat osiemdziesiątych odbiły się również na kondycji tej sekcji, co spowodowało spadek do II ligi. W tym sezonie drużyna brydżowa otarła się o ekstraklasę. W rundzie zasadniczej gliwiczanie zajęli II miejsce. W rozgrywkach play off dotarli do finału, gdzie przegrali z zespołem Nowa Sól Dębieńsko, który wywalczył awans do I ligi. W bieżącym sezonie osiągnięto wiele wartościowych wyników zarówno w turniejach i zawodach wojewódzkich, jak i krajowych. Do ważniejszych osiągnięć sportowych należy zaliczyć:

  • zwycięstwo w kadrze regionalnej (Łyskawa – Pudlik),
  • awans do kadry narodowej (Jezioro),
  • IV miejsce w Grand Prix w Starachowicach (startowało 200 par) – (Lassota – Mącior były zaw. Piasta),
  • VI miejsce w Ogólnopolskim Turnieju Par (180 par) – (Czech – Rogala) i VII miejsce (Lassota – Mącior),
  • awans do Finału Mistrzostw Polski Par – (Tomsia – Śliwoń),

oraz wiele czołowych lokat w turniejach par na terenie województwa śląskiego uzyskane przez zawodników Lassota, Łyskawa, Czech, Rogala, Śliwoń, Tomsia, Glodt, Pudlik.

Źródło: www.piast.gliwice.pl

Lekkoatletyka edytuj

Pierwsza na terenie Gliwic sekcja lekkoatletyczna powstała właśnie w Piaście, a było to już w połowie 1945 roku. Inicjatorem jej założenia był Eugeniusz Bieniasz wielki miłośnik „królowej sportu”. Pierwszy poważniejszy sukces odniósł Czajkowski, zdobywając w 1949 roku wicemistrzostwo Polski juniorów w biegu na 100 m z wynikiem 17 sek. W tym samym roku zgłosiła akces do Piasta rekordzistka kraju w pchnięciu kulą – Wanda Flakowiczowa. Większe sukcesy jednak przyszły 20 lat później, gdy kierownikiem sekcji został Zenon Sęk. To spod jego „ręki” wyszła Ewa Gryziecka, rekordzistka Świata i uczestniczka Igrzysk Olimpijskich. Także pod jego okiem swoje umiejętności podnosili, a potem zdobywali medale w mistrzostwach kraju i nie tylko: J. Filusz, D. Langer, E. Kowalska, J. Polewka, J. Anyszkiewicz. J. Jaroszyński i Adam Śniegórski, aktualny trener. Lekkoatletyka to sport indywidualny. Sukces jest uzależniony zarówno od predyspozycji, jak i ciężkiej, systematycznej pracy. Aktualnie numerem jeden w Piaście jest Magdalena Deptuła, wielokrotna już medalistka mistrzostw Polski w kategoriach młodzieżowych. Oprócz niej do obiecujących zawodników należą Adam Gozdek, Mariusz Nowakowski, Robert Rolnik, Maciej Śniegórski. Aktualnie w Piaście pracuje trzech trenerów. Zawodniczki i zawodnicy podzieleni są na trzy grupy. Regularnie trenuje około 30 lekkoatletów. Zajęcia odbywają się na obiekcie przy ul. Okrzei.

Źródło: www.piast.gliwice.pl

Futsal edytuj

 
Piast Gliwice
Barwy

niebiesko-czerwone

Data założenia

2016

Debiut w najwyższej lidze

2016

Liga

Futsal Ekstraklasa

Państwo

  Polska

Hala sportowa

Arena Gliwice

Prezes

Krzysztof Bochenek

Trener

Orlando Duarte

Strona internetowa

W czerwcu 2016 roku – z połączenia dwóch gliwickich klubów występujących w Futsal Ekstraklasie, Nbitu oraz GAF-u – powołana do życia została nowa sekcja Piasta, która od sezonu 2016/17 rozpoczęła występy w najwyższej polskiej klasie rozgrywkowej[13].

Pierwszym trenerem futsalowej drużyny niebiesko-czerwonych został były Mistrz Polski[14] Sebastian Wiewióra, a skład zespołu oparto (poza zawodnikami z wyżej wymienionych drużyn) także na graczach sprowadzonych z AZS UŚ Katowice[15].

Wkrótce utworzono również, w ramach Stowarzyszenia GKS Piast, sekcje juniorów U-20 oraz U-18 piłki halowej. Obie drużyny, w rozgrywkach 2016/17 Młodzieżowych Mistrzostw Polski, poprowadził znający się ze współpracy w ramach Reprezentacji Polski w minifutbolu duet trenerski Szymon WesołowskiMiłosz Karski[16].

Przed sezonem 2017/2018 doszło do zmian w sztabie szkoleniowym i kadrze zespołu. Na stanowisku trenera zatrudniony został Klaudiusz Hirsch[17], a jego asystentem został Szymon Wesołowski[18]. Sztab szkoleniowy uzupełnili: kierownik drużyny Miłosz Karski[19], drugi kierownik drużyny Adam Tarczyński oraz fizjoterapeuta Kamil Paluch[20][21]. Skład zespołu oparto na zagranicznych zawodnikach z Brazylii[22][23] oraz Hiszpanii[24]. Z początkiem sezonu do życia powołano również szkółkę piłkarską, gdzie szkoleni są juniorzy w kategoriach wiekowych U-8, U-10, U-12, U-14.

W sezonie 2018/2019 futsalowy Piast Gliwice dotarł do finału halowego Pucharu Polski, gdzie poległ w konfrontacji z Rekordem Bielsko-Biała[25].

Przed sezonem 2019/2020 doszło do zmian w zarządzie klubu. Nowym prezesem został Krzysztof Bochenek, zastępując na tym stanowisku jednego z założycieli futsalowego Piasta Gliwice – Jarosława Jenczmionkę[26]. Trenerem natomiast został Rafał Barszcz, jego asystentem Jacek Podgórski[27] – uczestnik Mistrzostw Świata w Hongkongu (2. Mistrzostwa Świata w Futsalu)[28]. W trakcie sezonu do sztabu trenerskiego dołączył jeden z najbardziej utytułowanych szkoleniowców na świecie – Orlando Duarte (medalista Mistrzostw Świata oraz wielokrotny mistrz Portugalii ze Sportingiem Lizbona)[29]. Skład oparto w głównej mierze na lokalnych zawodnikach (m.in. Rafał Franz) wspartych przez kilku Reprezentantów Polski (m.in. Dominik Solecki)[30] oraz obcokrajowcach wyróżniających się w ligach zagranicznych (m.in. Douglas Neutzling Ferreira).

Dołączenie do drużyny byłego selekcjonera Reprezentacji Portugalii w futsalu oraz pozyskani w zimowym okienku transferowym zawodnicy pozwolili Piastowi Gliwice na marsz w górę tabeli, który został zatrzymany dopiero przez CoVID-19, gdyż zgodnie z decyzją PZPN oraz Futsal Ekstraklasy rozgrywki w sezonie 2019/2020 zostały zakończone po 18. kolejce[31]. Przyczyną tej sytuacji były obostrzenia związane z obecnością koronawirusa w Polsce. Piast zakończył rozgrywki w górnej części tabeli (7 miejsce)[32].

Ponadto w sezonie 2019/2020 Piast był finalistą Superpucharu Polski przegrywając nieznacznie (4:3) z Mistrzem Polski i zdobywcą Pucharu PolskiRekordem Bielsko-Biała[33].

Sezon 2020/21 Piast rozpoczął z wysokiego "C" zdobywając pierwszy w historii klubu medal Mistrzostw Polski. Stało się podczas finałów Młodzieżowych Mistrzostw Polski w futsalu rozgrywanych w Ustce, gdzie zespół w kategorii U-13 sięgnął po srebro. Sztab szkoleniowy drużyny juniorów podczas tej edycji MMP tworzyli: Bartłomiej Rutkowski, Roman Białek, Szymon Wesołowski oraz Miłosz Karski[34].

Lata 2021, 2022 to, jak do tej pory, najlepszy okres w historii futsalowej sekcji klubu z Gliwic. Sezon 2021/22 drużyna Orlando Duarte zakończyła z brązowymi medalami Mistrzostw Polski[35] oraz finałem Pucharu Polski[36], by w kolejnych rozgrywkach zdobyć - pierwszy w historii klubu - tytuł Mistrzów Polski Statscore Futsal Ekstraklasy[37].

Esport edytuj

W dniu 4 kwietnia 2017 roku powołano do życia organizację E-Games Sp. z o.o., której powierzono prowadzenie i rozwój sekcji sportu elektronicznego w GKS Piast Gliwice. Tym samym Klub – idąc z duchem czasu – wprowadził najnowsze, światowe trendy, łącząc ponad siedemdziesięcioletnią tradycję z nowoczesnością i nowymi technologiami.

We wrześniu 2017 roku sekcja Piast Gliwice Esports uruchomiła w swoich strukturach dywizje Counter-Strike: Global Offensive oraz FIFA. Sekcja była prekursorem przeniesienia współzawodnictwa w gry komputerowe z Internetu na stadiony. W ten sposób na stadionie piłkarskim Piasta Gliwice, po raz pierwszy w Polsce – przy okazji rozgrywek piłkarskich organizowanych przez Ekstraklasę SA – odbyły się mecze pokazowe w komputerową grę sportową FIFA 18 z sekcjami esportowymi klubów Wisły Płock i Legii Warszawa.

Sukcesy poza piłką nożną edytuj

Szermierka edytuj

Igrzyska Olimpijskie:

Mistrzostwa Świata:

  • Zbigniew Czajkowski
    • 1953 r. – brązowy medal indywidualnie
  • Egon Franke
    • 1961 r. – brązowy medal indywidualnie
    • 1963 r. – brązowy medal indywidualnie
    • 1963 r. – srebrny medal drużynowy
    • 1967 r. – złoty medal drużynowy
  • Bohdan Gonsior
    • 1961 r. – złoty medal drużynowy
    • 1970 r. – srebrny medal drużynowy
  • Zbigniew Matwiejew
    • 1969 r. – srebrny medal drużynowy
  • Marek Dąbrowski
    • 1968 r. – srebrny medal indywidualnie (juniorzy)
    • 1971 r. – srebrny medal indywidualnie
  • Elżbieta Cymerman
    • 1971 r. brązowy medal drużynowy
  • Jacek Bierkowski
    • 1975 r. – srebrny medal indywidualnie
    • 1979 r. – brązowy medal drużynowy
    • 1979 r. – brązowy medal indywidualnie
    • 1981 r. – brązowy medal drużynowy
  • Marek Jendryś
    • 1991 r. – srebrny medal indywidualny (juniorzy)
  • Adam Wiercioch
    • 1998 r. – brązowy medal indywidualnie (juniorzy)
    • 1998 r. – złoty medal drużynowo (juniorzy)
    • 1999 r. – złoty medal drużynowy (juniorzy)
    • 2000 r. – srebrny medal drużynowy (juniorzy)
    • 2009 r. – brązowy medal drużynowy

Mistrzostwa Europy:

  • Jacek Bierkowski
    • 1981 r. – srebrny medal indywidualnie
  • Bartłomiej Kurowski
    • 1997 r. brązowy medal indywidualnie
    • 1999 r. brązowy medal indywidualnie
  • Adam Wiercioch
    • 1998 r. złoty medal indywidualnie (juniorzy)
    • 1998 r. srebrny medal drużynowy (juniorzy)
    • 2002 r. srebrny medal drużynowy
    • 2004 r. srebrny medal drużynowy
    • 2005 r. złoty medal drużynowy
    • 2006 r. srebrny medal drużynowy

Akademickie Mistrzostwa Świata

  • Elżbieta Cymerman
    • 1965 r. brązowy medal indywidualnie
  • Bartłomiej Kurowski
    • 1997 r. – brązowy medal drużynowy
    • 1999 r. – brązowy medal indywidualnie
    • 1999 r. – srebrny medal drużynowy
  • Marek Jendryś
    • 1997 r. – brązowy medal drużynowy
    • 1999 r. – srebrny medal drużynowy

Brydż sportowy edytuj

  • zwycięstwo w kadrze regionalnej (Łyskawa – Pudlik),
  • awans do kadry narodowej (Jezioro),
  • IV miejsce w Grand Prix w Starachowicach (startowało 200 par) – (Lassota – Mącior były zaw. Piasta),
  • VI miejsce w Ogólnopolskim Turnieju Par (180 par) – (Czech – Rogala) i VII miejsce (Lassota – Mącior),
  • awans do Finału Mistrzostw Polski Par – (Tomsia – Śliwoń),

oraz wiele czołowych lokat w turniejach par na terenie województwa śląskiego uzyskane przez zawodników Lassota, Łyskawa, Czech, Rogala, Śliwoń, Tomsia, Glodt, Pudlik.

Futsal edytuj

Kibice edytuj

Piastowi Gliwice kibicują głównie ludzie mieszkający w województwie śląskim. Piast posiada fankluby w Czekanowie, Kleszczowie, Krupskim Młynie, Prudniku, Rudnie, Rudzińcu, Sierakowicach, Sośnicowicach, Taciszowie i Żernicy[38].

Zgody

Afera korupcyjna edytuj

W trakcie śledztwa w sprawie największej w historii polskiego futbolu ujawnionej afery korupcyjnej pojawił się także wątek dotyczący Piasta Gliwice.

Klub był podejrzany o próbę ustawienia wyniku meczu ze Świtem Nowy Dwór Mazowiecki w sezonie 2004/2005 (23 października 2004, 2:1)[39][40].

21 lipca 2005 Wydział Dyscypliny PZPN (WD PZPN) za niedozwolone spotkanie sędziów i obserwatora z przedstawicielami GKS Piast Gliwice przed meczem o mistrzostwo ll ligi ze Świtem Nowy Dwór Mazowiecki, nałożył na klub kary dyscyplinarne:

  • karę finansową w wysokości 100 tysięcy złotych
  • karę dodatkową w postaci pozbawienia 10 punktów w rozgrywkach ll ligi sezonu 2005/2006.

Ówczesny prezes klubu Marcin Żemaitis ukarany został karą dożywotniej dyskwalifikacji (kara została uchylona w całości przez Związkowy Trybunał Piłkarski 26 kwietnia 2005)[potrzebny przypis], obserwator meczu Aleksander Suchanek – karą dyskwalifikacji na 5 lat, trzech sędziów prowadzących spotkanie reprezentujących Wielkopolski ZPN – główny Zbigniew Rutkowski karą wykluczenia z PZPN i asystenci Robert Hałaburda oraz Hieronim Twardosz karą dyskwalifikacji na okres 2 lat. Odwołanie klubu oraz sędziów Hałaburdy i Twardosza od orzeczenia WD PZPN zostało oddalone 13 stycznia 2006 przez Komisję Odwoławczą PZPN[41] a 26 kwietnia tego samego roku Związkowy Trybunał Piłkarski oddalił kasację od orzeczenia Komisji Odwoławczej złożoną przez ukaranych[42].

25 lutego 2011 roku za czyny korupcyjne w czasach pracy w Piaście Gliwice WD PZPN ukarał trenera Jacka Zielińskiego karą 2 lat dyskwalifikacji w zawieszeniu na 3 lata oraz dodatkowo karą finansową w wysokości 30 tys. złotych[43].

Przypisy edytuj

  1. Pawel97: Kacper Marzec asystentem trenera Piasta. 90minut.pl, 2022-12-06. [dostęp 2022-12-07]. (pol.).
  2. Zbigniew Olesiuk, Kluby Ziem Odzyskanych. Dwa lata KS Piast-Gliwice to okres organizacji i poważnych osiągnęć, „Przegląd Sportowy”, 8 maja 1947 [dostęp 2022-11-19].
  3. Sport, 12.11.2005, Artykuł „Lwowskie klimaty”.
  4. II liga na www.90minut.
  5. Aleksandar Vuković nowym trenerem Piasta Gliwice!, [w:] Piast Gliwice [online], piast-gliwice.eu, 27 października 2022 [dostęp 2022-10-27] (pol.).
  6. Źródło: www.piastgliwice.eu.
  7. Cup Winners’ List, mogiel.net [dostęp 2017-11-26].
  8. http://www.piast.gliwice.pl/historia/sezon1997_98/s1997_98_tabele.htm.
  9. http://mogiel.net/POL/6-zab99.php.
  10. http://www.mogiel.net/~mizero/POL/5-kat400.php.
  11. http://www.mogiel.net/~mizero/POL/4-kat101.php.
  12. Kadra – PIAST GLIWICE S.A. | Oficjalna strona Mistrza Polski 2018/19 (piast-gliwice.eu)
  13. Nowa era w gliwickim futsalu. nbitgliwice.pl.
  14. Sebastian Wiewióra. nbitgliwice.pl.
  15. Nowa drużyna Piasta Gliwice. infogliwice.pl.
  16. Sztab szkoleniowy U18 i U-20. piast.gliwice.pl.
  17. Klaudiusz Hirsch nowym trenerem futsalowej drużyny Piasta Gliwice!, „Piast Gliwice – strona niezależna”, 1 czerwca 2017 [dostęp 2018-05-07] (pol.).
  18. Szymon Wesołowski asystentem Klaudiusza Hirscha., „Piast Gliwice – strona niezależna”, 3 sierpnia 2017 [dostęp 2018-05-07] (pol.).
  19. Miłosz Karski kierownikiem futsalowej drużyny Piasta, „Piast Gliwice – strona niezależna”, 8 czerwca 2017 [dostęp 2018-05-07] (pol.).
  20. Kamil Paluch będzie dbał o zdrowie futsalistów Piasta, „Piast Gliwice – strona niezależna”, 6 września 2017 [dostęp 2018-05-07] (pol.).
  21. Współpraca z Piastem Gliwice – FizjoPaluch – fizjoterapia Gliwice, FizjoPaluch – nowoczesna fizjoterapia Gliwice, 6 września 2017 [dostęp 2020-05-17] (pol.).
  22. Brazylijskie wzmocnienie Piasta Gliwice (futsal), „Piast Gliwice – strona niezależna”, 25 sierpnia 2017 [dostęp 2018-05-07] (pol.).
  23. Drugie, brazylijskie wzmocnienie Piasta (futsal), „Piast Gliwice – strona niezależna”, 26 sierpnia 2017 [dostęp 2018-05-07] (pol.).
  24. Ivan Lopez del Pino i Marcin Czech zawodnikami Piasta (futsal), „Piast Gliwice – strona niezależna”, 4 stycznia 2018 [dostęp 2018-05-07] (pol.).
  25. Rekord obronił trofeum, a Piast pokazał charakter, „Łączy nas piłka”, 1 maja 2019 [dostęp 2019-08-14] (pol.).
  26. REWOLUCJA W FUTSALOWYM PIAŚCIE, „Nowiny Gliwickie”, 25 lipca 2019 [dostęp 2019-07-25] (pol.).
  27. Rafał Barszcz i Jacek Podgórski trenerami Piasta, „Piast Gliwice – strona niezależna”, 26 lipca 2019 [dostęp 2019-07-26] (pol.).
  28. Jacek Podgórski w sztabie szkoleniowym kadry Polski w Futsalu!, „Piast Gliwice – strona niezależna”, 6 września 2016 [dostęp 2016-09-06] (pol.).
  29. SŁYNNY ORLANDO DUARTE TRENEREM PIASTA GLIWICE, „Futsal Polska”, 31 października 2019 [dostęp 2019-10-31] (pol.).
  30. Tworzy się fajny zespół – Dominik Solecki, „Piast Gliwice – strona niezależna”, 6 sierpnia 2019 [dostęp 2019-08-06] (pol.).
  31. Komisja ds. Nagłych PZPN podjęła decyzję o zakończeniu rozgrywek Futsalu w sezonie 2019/2020, „Łączy nas piłka”, 14 maja 2020 [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  32. Ekstraklasa futsalu 2019/2020, „90minut”, 14 maja 2020 [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  33. Futsal: Rekord Bielsko-Biała zdobył Superpuchar Polski, „WP Sportowe Fakty”, 1 września 2019 [dostęp 2019-09-01] (pol.).
  34. Piast wicemistrzem Polsk! /, „piast.gliwice.pl”, 20 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-20] (pol.).
  35. Piast z brązowym medalem Mistrzostw Polski! /, „gliwice.eu”, 31 maja 2021 [dostęp 2021-05-31] (pol.).
  36. Finał Pucharu Polski w futsalu. Rzuty karne zadecydowały! /, „sportowefakty.wp.pl”, 3 maja 2021 [dostęp 2021-05-03] (pol.).
  37. Piast Gliwice Mistrzem Polski! /, „piast.gliwice.pl”, 22 maja 2022 [dostęp 2022-05-22] (pol.).
  38. Piast Gliwice, Wszystko o kibicach... Wiki [dostęp 2021-07-11] (pol.).
  39. Dziennik Zachodni: Postawili krzyżyk? Piłkarskie lato z prokuraturą w tle.
  40. wp.pl (PAP): 10 pkt kary dla Piasta Gliwice.
  41. pzpn.pl: Komisja Odwoławcza PZPN.
  42. pzpn.pl: Związkowy Trybunał Piłkarski – 26 kwietnia.
  43. sport.pl: Były trener Lecha zdyskwalifikowany (w zawieszeniu).

Linki zewnętrzne edytuj