Mirosław Okoński

polski piłkarz

Mirosław Marian Okoński (ur. 8 grudnia 1958 w Koszalinie) – polski piłkarz i trener piłkarski.

Mirosław Okoński
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Mirosław Marian Okoński

Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1958
Koszalin

Wzrost

171 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1969–1977 Gwardia Koszalin
1977–1980 Lech Poznań 68 (16)
1980–1982 Legia Warszawa 52 (15)
1982–1986 Lech Poznań 129 (53)
1986–1988 Hamburger SV 62 (15)
1989–1991 AEK Ateny 77 (22)
1991–1992 APS Korinthos 18 (4)
1992 Lech Poznań 3 (0)
1992–1993 Olimpia Poznań 9 (0)
1993 Concordia Hamburg
1993–1994 Raspo Elmshorn
1994–1995 Astra Krotoszyn
1995 Lipno Stęszew
1997 Gwardia Koszalin
2001–2002 KP Poznan
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1977–1987  Polska 29 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2002–2003 Górnik Łęczyca
2006 Górnik Łęczyca
2007 Czarni Żagań
Warta Poznań (asystent)
Polonia Poznań (juniorki)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Był zawodnikiem lewonożnym. Występował głównie jako lewoskrzydłowy i rozgrywający. Uważany za jeden z największych talentów swojego pokolenia w polskiej piłce. Słynął z ponadprzeciętnego wyszkolenia technicznego. Pomimo sukcesów w drużynach klubowych, nie spełnił oczekiwań w zespole narodowym. W reprezentacji Polski wystąpił 29 razy, strzelając 2 bramki.

Kariera klubowa

edytuj

Treningi piłkarskie rozpoczynał w Gwardii Koszalin, gdzie występował w latach 1969-1977. W 1977 przeszedł do Lecha Poznań; był zawodnikiem poznańskiego klubu do 1980, ponownie 1982-1986 i w 1992. Łącznie wystąpił w 200 meczach ekstraklasy (jako piłkarz Lecha), strzelając 69 goli - po drodze zdobywając koronę króla strzelców w sezonie 1982/1983 z 15 bramkami, osiągnął trzy tytuły mistrzowskie (1983, 1984, 1993) oraz miał udział w zdobyciu dwóch Pucharów Polski (1982 – zdobywca zwycięskiego gola w finale, 1984). Jest najstarszym piłkarzem Lecha z tytułem mistrzowskim (prawie 35 lat w 1993). W plebiscycie „Gazety Wyborczej” został wybrany piłkarzem 80-lecia klubu.

W latach 1980–1982 z racji odbywania służby wojskowej reprezentował warszawską Legię (52 mecze ligowe, 15 bramek, dwa Puchary Polski – 1980, 1981). W Niemczech reprezentował barwy Hamburger SV (1986-1988 62-15), w 1987 w plebiscycie na piłkarza roku Bundesligi zajął 2. miejsce za Uwe Rahnem. Ponadto był zawodnikiem Olimpii Poznań (1992-1993), Astry Krotoszyn (1994-1995), Lipnie Stęszew (1995), Klubie Piłkarskim Poznań (2001-2002), Concordia Hamburg (1993), FTSV Raspo Elmshorn (1993-1994). W latach 1988–1992 występował w lidze greckiej (AEK Ateny 77-22, Korintos 18-4). W rundzie wiosennej sezonu 1996/97 powrócił do macierzystego klubu – Gwardii Koszalin i rozegrał kilka spotkań na szczeblu trzecioligowym.

Kariera reprezentacyjna

edytuj

Grał w zespołach narodowych w różnych kategoriach wiekowych. W reprezentacji seniorów występował w latach 1977-1987, zaliczył 29 spotkań.

l.p. Data Miejsce Przeciwnik Rezultat Rozgrywki Grał Uwagi
1. 12 listopada 1977 Wrocław   Szwecja 2-1
towarzyski
do 46'
2. 12 października 1980 Buenos Aires   Argentyna 1-2
towarzyski
od 72'
3. 25 stycznia 1981 Tokio   Japonia 2-0
towarzyski
do 90'
4. 27 stycznia 1981 Tokushima   Japonia 4-2
towarzyski
od 46'
5. 30 stycznia 1981 Nagoja   Japonia 4-1
towarzyski
90'
6. 1 lutego 1981 Tokio   Japonia 3-0
towarzyski
90'  
7. 24 maja 1981 Bydgoszcz   Irlandia 3-0
towarzyski
od 68'
8. 15 listopada 1981 Wrocław   Malta 6-0
elim. MŚ 1982
90'
9. 18 listopada 1981 Łódź   Hiszpania 2-3
towarzyski
od 73'
10. 31 sierpnia 1982 Paryż   Francja 4-0
towarzyski
od 78'
11. 23 marca 1983 Łódź   Bułgaria 3-1
towarzyski
od 46'  
12. 17 kwietnia 1983 Warszawa   Finlandia 1-1
elim. Euro 1984
90'
13. 28 października 1983 Wrocław   Portugalia 0-1
elim. Euro 1984
od 46'
14. 11 stycznia 1984 Kalkuta   Indie 2-1
towarzyski
90'
15. 15 stycznia 1984 Kalkuta   Chiny 1-0
towarzyski
90'
16. 17 stycznia 1984 Kalkuta   Argentyna 1-1
towarzyski
90'
17. 27 stycznia 1984 Kalkuta   Chiny 1-0
towarzyski
do 76'
18. 27 marca 1984 Zurych   Szwajcaria 1-1
towarzyski
90'
19. 17 kwietnia 1984 Warszawa   Belgia 0-1
towarzyski
do 74'
20. 23 maja 1984 Dublin   Irlandia 0-0
towarzyski
od 68'
21. 29 sierpnia 1984 Drammen   Norwegia 1-1
towarzyski
do 46'
22. 26 września 1984 Słupsk   Turcja 2-0
towarzyski
od 46'
23. 8 grudnia 1984 Pescara   Włochy 0-2
towarzyski
do 53'
24. 5 lutego 1985 Querétaro   Meksyk 0-5
towarzyski
do 46'
25. 6 lutego 1985 Querétaro   Bułgaria 2-2
towarzyski
od 75'
26. 10 lutego 1985 Bogota   Kolumbia 2-1
towarzyski
od 69'
27. 14 lutego 1985 Cali   Kolumbia 0-1
towarzyski
od 85'
28. 4 września 1985 Brno   Czechosłowacja 1-3
towarzyski
90'
29. 12 kwietnia 1987 Gdańsk   Cypr 0-0
elim. Euro 1988
90'

Kariera trenerska

edytuj

Jako trener pracował z Górnikiem Łęczyca i Czarnymi Żagań. Przez pewien czas był także trenerem napastników w Warcie Poznań oraz trenerem juniorek w Polonii Poznań.

Bibliografia

edytuj
  • Andrzej Gowarzewski, Jan Rędzioch, Lech Poznań, wydawnictwo GiA, Katowice 2003 (8. część cyklu Kolekcja Klubów)

Linki zewnętrzne

edytuj