Wikipedia

Plácido Domingo

hiszpański śpiewak operowy

José Plácido Domingo Embil (ur. 21 stycznia 1941 w Madrycie[1]) – hiszpański śpiewak posiadający ciemną barwę głosu tenor spinto.

Plácido Domingo
Ilustracja
Imię i nazwisko José Plácido Domingo Embil
Data i miejsce urodzenia 21 stycznia 1941
Madryt
Typ głosu tenor
Gatunki muzyka poważna
Zawód muzyk, śpiewak, dyrygent
Wydawnictwo Decca, RCA Red Seal, Deutsche Grammophon
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania) Krzyż Wielki Orderu Zasługi Cywilnej (Hiszpania) Krzyż Komandorski II Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi Krzyż Oficerski za Naukę i Sztukę (Austria) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja) Kawaler Narodowego Orderu Cedru (Liban) Oficer Orderu Orła Azteckiego (Meksyk) Krzyż Wielki Orderu Infanta Henryka (Portugalia) Order Przyjaźni Prezydencki Medal Wolności (Stany Zjednoczone) Rycerz Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy (1951-2001) Order Zasługi Republiki Włoskiej II Klasy (1951-2001) Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

ŻyciorysEdytuj

Pochodzi z rodziny muzyków, która w 1949 przeniosła się do Meksyku. Rodzice: Matka - Pepita Embil Echaniz (Baskonia) sopranistka, ojciec - Placido Domingo Ferrer z rodziny katalońsko - aragońskiej - baryton. Rodzice byli śpiewakami w zarzuelach (rodzaj hiszpańskiej operetki), z którymi również występował. Studiował w mieście Meksyk i tam w 1961 debiutował w Operze Narodowej w roli Alfreda w Traviacie Verdiego. W 1962–1965 śpiewał w operze w Tel Awiwie. W 1966 rozpoczął międzynarodową karierę, śpiewając w czołowych teatrach operowych świata – Metropolitan Opera w Nowym Jorku, La Scala w Mediolanie i Covent Garden w Londynie[potrzebny przypis].

Ma ciemną barwę głosu (tenor spinto) oraz technikę wokalną i aktorską. Wraz z Luciano Pavarottim uznany za najlepszego tenora przełomu wieków. Wybitne kreacje, szczególnie w operach Giuseppe Verdiego (króluje w Otellu) i Giacoma Pucciniego[potrzebny przypis].

Jako dyrygent zadebiutował w sezonie 1973/74 w New York City Opera Traviatą Verdiego; następnie w Meropolitan Opera dyrygował Cyganerią i Toską Pucciniego oraz Romeo i Julią Gounoda[potrzebny przypis].

 
Placido Domingo, 2014

W 1990 wraz z José Carrerasem i Luciano Pavarottim wystąpił w koncercie „Trzech tenorów” na otwarciu Mistrzostw Świata w piłce nożnej w Rzymie. W 1992 wystąpił po raz pierwszy w Polsce, w Zabrzu, w koncercie charytatywnym „Serce za serce”, zorganizowanym przez Fundację Rozwoju Kardiochirurgii im. prof. Zbigniewa Religi[2].

Od 1993 organizuje międzynarodowy konkurs wokalny Operalia, wspierający i promujący młode talenty śpiewacze.

W 1996 objął stanowisko dyrektora artystycznego National Opera w Waszyngtonie, a od 2000 w Los Angeles Opera.

Od kilku lat współpracuje z Teatrem Wielkim – Operą Narodową w Warszawie, za co uhonorowany został tytułem doktora honoris causa Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina.

Dokonał ogromnej liczby nagrań płytowych oraz odniósł sukcesy w filmach muzycznych.

W 2002 wykonał hymn Realu Madryt Himno del Centenario del Real Madrid, przy akompaniamencie 82 muzyków.

W 2005 wystąpił w partii Siegmunda w koncertowej wersji Walkirii Ryszarda Wagnera w Teatrze Wielkim w Warszawie

8 czerwca 2009 ponownie wystąpił w Polsce – w łódzkim Teatrze Wielkim. 27 kwietnia 2014 wystąpił w Poznaniu z koncertem Tu zaczęła się Polska[3].

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ allmusic - Plácido Domingo Biography
  2. ↑ www.frk.pl dostęp 30 marca 2010.
  3. ↑ Piotr Bojarski: Placido Domingo: To cudowne zaśpiewać dla Jana Pawła II!. wyborcza.pl, 2014-04-26. [dostęp 2014-04-27].

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plácido_Domingo&oldid=60320670”