Chebdzie

wieś w województwie świętokrzyskim

Chebdzie (dawn. Hebdzie[5]) – wieś sołecka[6] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie włoszczowskim, w gminie Moskorzew[4][7]

Chebdzie
wieś
Ilustracja
Kopiec Kościuszki
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

włoszczowski

Gmina

Moskorzew

Liczba ludności (2021)

131[2]

Strefa numeracyjna

34

Kod pocztowy

29-130[3]

Tablice rejestracyjne

TLW

SIMC

0138307[4]

Położenie na mapie gminy Moskorzew
Mapa konturowa gminy Moskorzew, na dole znajduje się punkt z opisem „Chebdzie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Chebdzie”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Chebdzie”
Położenie na mapie powiatu włoszczowskiego
Mapa konturowa powiatu włoszczowskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Chebdzie”
Ziemia50°37′41″N 19°56′37″E/50,628056 19,943611[1]

Położona 3 km na południe od Moskorzewa, 29 km na południe od Włoszczowy, 68 km na południowy zachód od Kielc.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

W miejscowości znajduje się dwumetrowy kopiec Kościuszki, znajdujący się na szlak turystyczny żółty żółtym szlaku turystycznym z Moskorzewa do Szczekocin (szlaku „kosynierów”), prowadzącym po polach bitwy pod Szczekocinami, która rozegrała się w 1794 r. na polach między wsiami Chebdzie i Wywła.

Historia edytuj

W roku 1307 Chebdzie wymienione jest w składzie kasztelanii lelowskiej[8].

  • 1307 Władysław Łokietek poświadcza, że Strasz z Końskich (wówczas opoczyńskie) syn Dobiesława zastawił za 250 grzywien srebra na 2 lata biskupowi krakowskiem Janowi Goleniowy i Chebdzie w kasztelanii lelowskiej
  • 1353 biskup krakowski Bodzanta poświadcza, że Otto kantor sandomierski, kanonik krakowski i kanclerz polski (co się równa wielkopolski) nadał ufundowanemu przezeń kościołowi parafialnemu we wsi Goleniowy 2 łany tamże i karczmę w Chebdzie[8].
  • 1470-80 Długosz pisze o Chebdzie jako dziedzictwie PIlawitówDługosz L.B.t. s.20[9][10]
  • W roku 1780 właścicielem Hebdzia (Chebdzia) był generał Jan Michałowski, który prócz tego był właścicielem Lasochowa, Wiśnicza, Stągniewic, Perzyn, Moskorzewa, Bieńkowa, Brankowa i Woli Braneckiej[11].

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 15154
  2. Wieś Chebdzie w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-11-03], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 139 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
  5. Kielecki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 27, poz. 182
  6. Jednostki pomocnicze gminy Moskorzew. Urząd Gminy Moskorzew. [dostęp 2015-04-27].
  7. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23]. 
  8. a b SHGZP ↓, s. wg indeksu.
  9. Chebdzie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 550.
  10. Hebdzie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 45.
  11. Borkiewicz i Linowski ↓, s. 75.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj