Naomi Ōsaka

japońska tenisistka

Naomi Ōsaka (jap. 大坂 なおみ Ōsaka Naomi; ur. 16 października 1997 w Osace)japońska tenisistka pochodzenia haitańskiego[1], zwyciężczyni US Open 2018 i 2020 oraz Australian Open 2019 i 2021, liderka rankingu WTA od 28 stycznia do 23 czerwca i od 12 sierpnia do 8 września 2019. Została uhonorowana tytułem Barbie Shero, jako kobieta wzór dla dziewcząt[2].

Naomi Ōsaka
Ilustracja
Państwo

 Japonia

Data i miejsce urodzenia

16 października 1997
Osaka

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Wim Fissette

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

7 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (28 stycznia 2019)

Australian Open

W (2019, 2021)

Roland Garros

3R (2016, 2018, 2019)

Wimbledon

3R (2017, 2018)

US Open

W (2018, 2020)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

324 (3 kwietnia 2017)

Australian Open

1R (2017)

Roland Garros

2R (2016)

Wimbledon

1R (2017)

US Open

1R (2016, 2017)

Strona internetowa

Życie prywatne edytuj

Jest w związku z amerykańskim raperem Cordae[3]. W lipcu 2023 roku urodziła córkę Shai[4].

Kariera tenisowa edytuj

Najwyżej w rankingu WTA Tour była sklasyfikowana na 1. miejscu w singlu (28 stycznia 2019) oraz na 324. miejscu w deblu (3 kwietnia 2017).

W 2015 uczestniczyła, a następnie triumfowała w zawodach WTA Rising Stars, które rozgrywane były podczas Turnieju Mistrzyń. W listopadzie tego samego roku awansowała do finału turnieju WTA 125K series w Hua Hin.

We wrześniu 2016 w finale zawodów WTA Premier w Tokio przegrała z Caroline Wozniacki 5:7, 3:6.

W marcu 2018 zdobyła swój pierwszy tytuł z cyklu WTA Premier Mandatory, pokonując w Indian Wells takie zawodniczki, jak: Marija Szarapowa, Agnieszka Radwańska, Karolína Plíšková i Simona Halep[5][6]. 8 września 2018 Ōsaka zdobyła swój pierwszy tytuł wielkoszlemowy, wygrywając US Open po pokonaniu w finale Sereny Williams 6:2, 6:4[7]. Następnie osiągnęła finał w Tokio i półfinał w Pekinie, co pozwoliło jej awansować na najwyższe miejsce rankingowe w karierze.

W 2019 wygrała wielkoszlemowy Australian Open. W meczu mistrzowskim pokonała Petrę Kvitovą wynikiem 7:6(2), 5:7, 6:4. We wrześniu tego samego roku zdobyła tytuł w Osace, zwyciężając z Anastasiją Pawluczenkową. Kolejne turniejowe zwycięstwo zanotowała w Pekinie, gdzie w ostatnim spotkaniu okazała się lepsza od liderki rankingu Ashleigh Barty.

W sezonie 2020 osiągnęła finał rozgrywek przeniesionych z Cincinnati do Nowego Jorku. Mecz rozstrzygający o mistrzostwie oddała jednak walkowerem Azarance. Z Białorusinką Ōsaka zmierzyła się w finale US Open, pokonując ją wynikiem 1:6, 6:3, 6:3. W ten sposób stała się pierwszym zawodnikiem z Azji, który wygrał trzy singlowe turnieje wielkoszlemowe[8]. Podczas zawodów okazywała poparcie dla ruchu Black Lives Matter, wychodząc na kort w czarnych maseczkach z imionami i nazwiskami osób czarnoskórych zabitych przez policjantów w Stanach Zjednoczonych[9].

W 2021 roku ponownie zwyciężyła w Australian Open. W meczu mistrzowskim pokonała Jennifer Brady wynikiem 6:4, 6:3. Przed rozpoczęciem French Open zapowiedziała, że nie będzie brać udział w pomeczowych konferencjach prasowych w trosce o swoje zdrowie psychiczne. Organizatorzy turniejów Wielkiego Szlema ogłosili, że takie zachowanie może wiązać się z odpowiednimi karami, włącznie z dyskwalifikacją. W odpowiedzi Ōsaka wycofała się z zawodów po wygranym meczu pierwszej rundy. W swoim oświadczeniu przekazała też, że od wygranego US Open 2018 zmagała się z depresją[10]. 23 lipca 2021 podczas ceremonii otwarcia Letnich Igrzysk Olimpijskich 2020 w Tokio oficjalnie zapaliła znicz olimpijski, zostając pierwszym przedstawicielem tenisa, który tego dokonał[11].

W sezonie 2022 osiągnęła finał rozgrywek kategorii WTA 1000 w Miami, w którym uległa 4:6, 0:6 Idze Świątek.

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A 3R 2R 4R W 3R W 3R A 1R 2 / 8 24 – 6
French Open A A A A 3R 1R 3R 3R A 2R 1R A 0 / 6 7 – 5
Wimbledon A A A Q1 A 3R 3R 1R NH A A A 0 / 3 4 – 3
US Open A A A Q2 3R 3R W 4R W 3R 1R A 2 / 7 22 – 5
Ranking na koniec roku 1028 430 250 203 40 68 5 3 3 13 42 4 / 24 57 – 19

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A 1R A A A A A A A 0 / 1 0 – 1
French Open A A A A 2R A A A A A A A 0 / 1 1 – 1
Wimbledon A A A A A 1R A A NH A A A 0 / 1 0 – 1
US Open A A A A 1R 1R A A A A A A 0 / 2 0 – 2
Ranking na koniec roku 1279 374 699 0 / 5 1 – 5

Występy w grze mieszanej edytuj

Naomi Ōsaka nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 11 (7–4) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 25 września 2016 Tokio Twarda   Caroline Wozniacki 5:7, 3:6
Zwyciężczyni 1. 18 marca 2018 Indian Wells Twarda   Darja Kasatkina 6:3, 6:2
Zwyciężczyni 2. 8 września 2018 US Open Twarda   Serena Williams 6:2, 6:4
Finalistka 2. 23 września 2018 Tokio Twarda (hala)   Karolína Plíšková 4:6, 4:6
Zwyciężczyni 3. 26 stycznia 2019 Australian Open Twarda   Petra Kvitová 7:6(2), 5:7, 6:4
Zwyciężczyni 4. 22 września 2019 Osaka Twarda   Anastasija Pawluczenkowa 6:2, 6:3
Zwyciężczyni 5. 6 października 2019 Pekin Twarda   Ashleigh Barty 3:6, 6:3, 6:2
Finalistka 3. 29 sierpnia 2020 Nowy Jork Twarda   Wiktoryja Azaranka walkower
Zwyciężczyni 6. 12 września 2020 US Open Twarda   Wiktoryja Azaranka 1:6, 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 7. 20 lutego 2021 Australian Open Twarda   Jennifer Brady 6:4, 6:3
Finalistka 4. 2 kwietnia 2022 Miami Twarda   Iga Świątek 4:6, 0:6

Finały turniejów WTA 125K series edytuj

Gra pojedyncza 1 (0–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 15 listopada 2015 Hua Hin Twarda   Jarosława Szwiedowa 4:6, 7:6(8), 4:6

Występy w Turnieju Mistrzyń edytuj

W grze pojedynczej edytuj

Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2018 Faza grupowa   Sloane Stephens
  Angelique Kerber
  Kiki Bertens
5:7, 6:4, 1:6
4:6, 7:5, 4:6
3:6, krecz
2019 Faza grupowa   Petra Kvitová


7:6(1), 4:6, 6:4
wycofała się z turnieju po pierwszym meczu
2021 zawodniczka rezerwowa (nie wystąpiła – zrezygnowała ze startu)

Występy w igrzyskach olimpijskich edytuj

Gra pojedyncza edytuj

Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo   Japonia
I runda   Chiny: Zheng Saisai 6:1, 6:4
II runda   Szwajcaria: Viktorija Golubic 6:2, 6:3
III runda   Czechy: Markéta Vondroušová 1:6, 4:6

Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w czołowej dziesiątce rankingu WTA edytuj

Stan na 17.03.2023

Sezon 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Łącznie
Zwycięstwa 2 3 6 1 0 0 0 12
Lp. Zawodnik Ranking Turniej Nawierzchnia Runda Wynik
2017
1.   Angelique Kerber Nr 6 US Open, Stany Zjednoczone Twarda 1R 6:3, 6:1
2.   Venus Williams Nr 5 Hong Kong, Chiny Twarda 2R 7:5, 6:2
2018
3.   Karolína Plíšková Nr 5 Indian Wells, Stany Zjednoczone Twarda QF 6:2, 6:3
4.   Simona Halep Nr 1 SF 6:3, 6:0
5.   Julia Görges Nr 10 Pekin, Chiny Twarda 3R 6:1, 6:2
2019
6.   Elina Switolina Nr 7 Australian Open, Australia Twarda QF 6:4, 6:1
7.   Karolína Plíšková Nr 8 SF 6:2, 4:6, 6:4
8.   Petra Kvitová Nr 6 F 7:6(2), 5:7, 6:4
9.   Bianca Andreescu Nr 6 Pekin, Chiny Twarda QF 5:7, 6:3, 6:4
10.   Ashleigh Barty Nr 1 F 3:6, 6:3, 6:2
11.   Petra Kvitová Nr 6 WTA Finals, Shenzhen Twarda (hala) RR 7:6(1), 4:6, 6:4
2020
12.   Kiki Bertens Nr 9 Brisbane, Australia Twarda QF 6:3, 3:6, 6:3

Przypisy edytuj

  1. Getting To Know... Naomi Osaka. wtatennis.com, 2014-07-30. [dostęp 2015-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-13)]. (ang.).
  2. Barbie Role Models Naomi Osaka | Mattel [online], Mattel Shop [dostęp 2022-02-12] (ang.).
  3. Tara C. Mahadevan: YBN Cordae Discusses Girlfriend Naomi Osaka’s U.S. Open Success. complex.com, 2019-09-01. [dostęp 2020-09-13]. (ang.).
  4. Naomi Osaka kończy "urlop macierzyński". Japonka podała datę powrotu na kort. Polskie Radio 24, 2023-09-07. [dostęp 2023-09-11]. (pol.).
  5. Tom Bennett: Superb Naomi Osaka crushes Daria Kasatkina in Indian Wells to win maiden WTA title. eurosport.co.uk, 2018-03-18. [dostęp 2018-03-18]. (ang.).
  6. Łukasz Iwanek: WTA Indian Wells: Naomi Osaka bezlitosna dla Darii Kasatkiny w finale 20-latek. Pierwszy tytuł Japonki. sportowefakty.wp.pl, 2018-03-18. [dostęp 2018-03-18].
  7. Wirtualna Polska Media: US Open: fatalne zachowanie Sereny Williams i porażka w finale. Triumf Naomi Osaki!. sportowefakty.wp.pl, 2018-09-08. [dostęp 2018-09-09]. (pol.).
  8. FP Sports: US Open 2020: Naomi Osaka first in 26 years to come from set down in final to win title, other stats. firstpost.com, 2020-09-13. [dostęp 2020-09-13]. (ang.).
  9. George Ramsay: These were the Black victims Naomi Osaka honored on face masks at the US Open. CNN, 2020-09-13. [dostęp 2020-09-13]. (ang.).
  10. macz: Djoković i inne gwiazdy wspierają decyzję Osaki. „To był akt odwagi”. eurosport.tvn24.pl, 2021-06-02. [dostęp 2021-07-23]. (pol.).
  11. WTA Staff: Tokyo 2020: Osaka becomes the first tennis player to light the Olympic Cauldron. wtatennis.com, 2021-07-23. [dostęp 2021-07-23]. (ang.).

Bibliografia edytuj