Todd Martin
Todd Christopher Martin (ur. 8 lipca 1970 w Hinsdale) – amerykański tenisista, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk z Sydney (2000).
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 lipca 1970 |
| Wzrost |
198 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1990 |
| Zakończenie kariery |
2004 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
8 |
| Najwyżej w rankingu |
4 (13 września 1999) |
| Australian Open |
F (1994) |
| Roland Garros |
4R (1991) |
| Wimbledon |
SF (1994, 1996) |
| US Open |
F (1999) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
5 |
| Najwyżej w rankingu |
30 (29 kwietnia 1996) |
| Australian Open |
2R (1994) |
| Roland Garros |
3R (1993) |
| Wimbledon |
3R (1994) |
| US Open |
2R (1990–1992) |
Kariera tenisowa edytuj
Karierę tenisową Martin rozpoczął w 1990 roku. Jako singlista odniósł wiele sukcesów zwyciężając w 8 turniejach rangi ATP World Tour oraz będąc w 12 kolejnych finałach, w tym wielkoszlemowych Australian Open 1994 oraz US Open 1999. W Australian Open Martin po drodze wyeliminował m.in. Stefana Edberga, natomiast w finale przegrał z ówczesnym liderem światowego rankingu, Pete’em Samprasem. Na kortach US Open w meczu 1/8 finału zdołał pokonać Grega Rusedskiego, pomimo tego że przegrywał w setach 0:2. Ostatecznie Martin wygrał pojedynek 5:7, 0:6, 7:6(3), 6:4, 6:4, a spotkanie o tytuł mistrzowski przegrał wynikiem 4:6, 7:6(5), 7:6(2), 3:6, 2:6 z Andre Agassim[1].
W grze podwójnej Amerykanin zwyciężył w 5 turniejach, m.in. w 2002 podczas zawodów ATP Masters Series w Cincinnati tworząc wówczas parę z Jamesem Blake. Ponadto Martin grał w 5 finałach.
Debiut Martina w reprezentacji USA w Pucharze Davisa miał miejsce w marcu 1994 roku z Indiami. Rok później zdobył wraz z zespołem tytuł mistrzowski. Martin w finale przeciwko Rosji rozegrał zwycięski mecz deblowy razem z Pete’em Samprasem z parą Jewgienij Kafielnikow–Andriej Olchowski. W 1997 roku Amerykanie ponownie awansowali do finału, lecz tym razem przegrali ze Szwecją. Martin wówczas z Jonathanem Starkiem przegrali z deblem Jonas Björkman–Nicklas Kulti.
We wrześniu 2000 roku zagrał w konkurencji gry pojedynczej na igrzyskach olimpijskich w Sydney, ponosząc porażkę w 1 rundzie z Niemcem Rainerem Schüttlerem[2].
W roku 2004 Amerykanin zakończył karierę, w przeciągu której zarobił na kortach ponad 8 milionów dolarów. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 4. miejscu we wrześniu 1999 roku, z kolei w zestawieniu deblistów pod koniec kwietnia 1996 roku zajmował 30. pozycję.
Finały w turniejach ATP World Tour edytuj
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (8–12) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 14 lutego 1993 | Memphis | Twarda (hala) |  Jim Courier
|
7:5, 6:7(4), 6:7(4) |
| Zwycięzca | 1. | 16 maja 1993 | Delray Beach | Twarda | David Wheaton
|
6:3, 6:4 |
| Finalista | 2. | 25 lipca 1993 | Waszyngton | Twarda |  Amos Mansdorf
|
6:7(3), 5:7 |
| Finalista | 3. | 1 sierpnia 1993 | Montreal | Twarda |  Mikael Pernfors
|
6:2, 2:6, 5:7 |
| Finalista | 4. | 17 października 1993 | Tokio | Dywanowa (hala) | Ivan Lendl
|
4:6, 4:6 |
| Finalista | 5. | 30 stycznia 1994 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Pete Sampras
|
6:7(4), 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 2. | 13 lutego 1994 | Memphis | Twarda (hala) | Brad Gilbert
|
6:4, 7:5 |
| Finalista | 6. | 1 maja 1994 | Atlanta | Ceglana | Michael Chang
|
7:6(4), 6:7(4), 0:6 |
| Finalista | 7. | 8 maja 1994 | Pinehurst | Ceglana | Jared Palmer
|
4:6, 6:7(5) |
| Zwycięzca | 3. | 12 czerwca 1994 | Londyn | Trawiasta | Pete Sampras
|
7:6(4), 7:6(4) |
| Zwycięzca | 4. | 19 lutego 1995 | Memphis | Twarda (hala) |  Paul Haarhuis
|
7:6(2), 6:4 |
| Finalista | 8. | 17 grudnia 1995 | Monachium | Dywanowa (hala) |  Goran Ivanišević
|
6:7, 3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 5. | 14 stycznia 1996 | Sydney | Twarda | Goran Ivanišević
|
5:7, 6:3, 6:4 |
| Finalista | 9. | 25 lutego 1996 | Memphis | Twarda (hala) | Pete Sampras
|
4:6, 6:7(2) |
| Finalista | 10. | 10 listopada 1996 | Sztokholm | Twarda (hala) | Thomas Enqvist
|
5:7, 4:6, 6:7(0) |
| Zwycięzca | 6. | 19 kwietnia 1998 | Barcelona | Ceglana |  Alberto Berasategui
|
6:2, 1:6, 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 7. | 15 listopada 1998 | Sztokholm | Twarda (hala) | Thomas Johansson
|
6:3, 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 8. | 17 stycznia 1999 | Sydney | Twarda | Àlex Corretja
|
6:3, 7:6(5) |
| Finalista | 11. | 11 kwietnia 1999 | Estoril | Ceglana | Albert Costa
|
6:7(4), 6:2, 3:6 |
| Finalista | 12. | 12 grudnia 1999 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Andre Agassi
|
4:6, 7:6(5), 7:6(2), 3:6, 2:6 |
Gra podwójna (5–5) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 2 maja 1993 | Atlanta | Ceglana | Jared Palmer
|
Paul Annacone Richey Reneberg
|
4:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 1. | 9 maja 1993 | Tampa | Ceglana | Derrick Rostagno
|
Kelly Jones Jared Palmer
|
6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 22 sierpnia 1993 | Indianapolis | Twarda | Scott Davis
|
Ken Flach Rick Leach
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 23 kwietnia 1995 | Bermudy | Ceglana |  Grant Connell
|
 Brett Steven Jason Stoltenberg
|
7:6, 2:6, 7:5 |
| Zwycięzca | 4. | 18 czerwca 1995 | Londyn | Trawiasta | Pete Sampras
|
Jan Apell Jonas Björkman
|
7:6, 6:4 |
| Finalista | 2. | 21 sierpnia 1995 | Indianapolis | Twarda | Scott Davis
|
 Mark Knowles Daniel Nestor
|
4:6, 4:6 |
| Finalista | 3. | 5 listopada 1995 | Paryż | Dywanowa (hala) | Jim Grabb
|
Grant Connell Patrick Galbraith
|
2:6, 2:6 |
| Finalista | 4. | 10 listopada 1996 | Sztokholm | Twarda (hala) | Chris Woodruff
|
Patrick Galbraith Jonathan Stark
|
6:7, 4:6 |
| Finalista | 5. | 15 marca 1998 | Indian Wells | Twarda | Richey Reneberg
|
Jonas Björkman Patrick Rafter
|
4:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 5. | 11 sierpnia 2002 | Cincinnati | Twarda | James Blake
|
 Mahesh Bhupathi Maks Mirny
|
7:5, 6:3 |
Przypisy edytuj
- ↑ Sport: Agassi captures US Open. bbc.co.uk, 13 września 1999. [dostęp 2017-05-04]. (ang.).
- ↑ Todd Martin Bio, Stats, and Results. sports-reference.com. [dostęp 2017-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 listopada 2012)]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).