Rogóźno (gmina)

Rogóźno
	gmina wiejska
	Herb
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Powiat	grudziądzki
TERC	0406052
Wójt	Krzysztof Paweł Polesiak (2018)
Powierzchnia	115,74 km²
Populacja (30.06.2016); • liczba ludności	; 4202
• gęstość	36,1 os./km²
Nr kierunkowy	56
Tablice rejestracyjne	CGR
	Adres urzędu:Rogóźno; 86-318 Rogóźno
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw	11
Liczba miejscowości	14
	Położenie na mapie powiatu;
	53°32′08″N 18°55′41″E/53,535556 18,928056
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa
	Biuletyn Informacji Publicznej

Rogóźno – gmina wiejska w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie grudziądzkim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie toruńskim.

Siedzibą gminy jest Rogóźno.

Według danych z 30 czerwca 2004^[2] gminę zamieszkiwało 4076 osób.

Struktura powierzchni edytuj

Według danych z roku 2005^[3] gmina Rogóźno ma obszar 115,74 km², w tym:

Gmina stanowi 15,89% powierzchni powiatu.

Na terenie gminy znajdują się 3 rezerwaty przyrody:

część Rezerwatu przyrody Dolina Osy - krajobrazowy, chroni system przyrodniczy doliny Osy
Rezerwat przyrody Jamy - leśny, chroni fragmenty buczyny pomorskiej i zbiorowisk grądowych
Rezerwat przyrody Rogóźno Zamek - leśny, chroni fragment wielogatunkowego lasu liściastego o charakterze naturalnym z udziałem jarzębu brekinii.

Na zboczu Kępy Fortecznej zlokalizowane są dwie jaskinie:Jaskinia Klonowa i Jaskinia Pod Wierzbą.

Dane z 30 czerwca 2004^[2]:

Opis	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
jednostka	osób	%	osób	%	osób	%
populacja	4076	100	1990	48,8	2086	51,2
gęstość zaludnienia (mieszk./km²)	35,2		17,2		18

Wykaz zarejestrowanych zabytków nieruchomych na terenie gminy^[4]:

kościół filialny pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża św. z pierwszej połowy XIV w. w Gubinach, nr A/207 z 13.07.1936 roku
kościół parafii pod wezwaniem św. Wojciecha z początku XIV w. w Rogóźno, nr A/202 z 13.07.1936 roku
zespół zamkowy z XIII-XIX w.w miejscowości Rogóźno-Zamek, obejmujący: ruiny zamku (ze wzgórzem) z ok. 1280-1333 roku; dwór ze skrzydłem, tzw. „Bramą Łasińską” z ok. połowy XIX w.; oficynę z XIX w.; czworak z XVIII w.; stajnię z 1885; stodołę z XIV w.
drewniany kościół parafii pod wezwaniem św. Bartłomieja z XVIII w. wraz z cmentarzem przykościelnym w Szembruku, nr A/675/1-2 z 05.04.1996 roku
zespół dworski z końca XIX w. w Szembruku, obejmujący: dwór; pozostałości parku, nr 590 z 14.06.1989 roku.