Andrew Urlaub

amerykański skoczek narciarski

Andrew Urlaub (ur. 12 kwietnia 2001 w Eau Claire[2]) – amerykański skoczek narciarski. Uczestnik mistrzostw świata seniorów (2019, 2021 i 2023), w lotach (2024) oraz juniorów (2018–2021). Medalista mistrzostw kraju.

Andrew Urlaub
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 2001
Eau Claire

Klub

Flying Eagles Ski Club

Debiut w PŚ

29 listopada 2020 w Ruce (dyskwalifikacja)

Pierwsze punkty w PŚ

5 lutego 2023 w Willingen (26. miejsce)

Rekord życiowy

172,5 m na Letalnicy w Planicy (1 kwietnia 2023)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Puchar Karpat
złoto 1. miejsce
2018/2019

Przebieg kariery

edytuj

12 lutego 2016 w Eau Claire zadebiutował w zawodach FIS Cupu, zajmując 32. miejsce[3]. W sierpniu 2017 w Planicy punktował w Pucharze Karpat, plasując się na 8. miejscu[4]. W lutym 2018 w Kanderstegu wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2018, zajmując 50. miejsce w konkursie indywidualnym, 12. miejsce w konkursie drużynowym oraz 10. miejsce w konkursie drużyn mieszanych[3].

We wrześniu 2018 zwyciężył w zawodach Pucharu Karpat w Râșnovie[4]. Pierwsze punkty FIS Cup zdobył w grudniu 2018 w słabo obsadzonych (w obu wystartowało niespełna 30 skoczków) zawodach w Park City, w których zajął 7. i 5. pozycję. W styczniu 2019 zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, plasując się na 53. pozycji w Bischofshofen. Niespełna tydzień później, w swoim trzecim występie w tym cyklu, zdobył pierwsze punkty – był 29. w zawodach w Sapporo. Wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2019, zajmując 27. miejsce w konkursie indywidualnym, 13. miejsce w konkursie drużynowym oraz 12. miejsce w konkursie drużyn mieszanych. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 – indywidualnie zajął 44. miejsce na skoczni dużej i nie przebrnął kwalifikacji na obiekcie normalnym, a w rywalizacji drużynowej zajął z Amerykanami 11. pozycję. Pod koniec sezonu 2018/2019 po raz pierwszy przystąpił do rywalizacji w Pucharze Świata, biorąc udział w pierwszej połowie Raw Air (zawody w Oslo i Lillehammer), jednak dwukrotnie odpadał w kwalifikacjach[3].

W sierpniu 2019 zadebiutował w Letnim Grand Prix – w zawodach w Zakopanem odpadł w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego, a w konkursie drużynowej zajął z Amerykanami 10. lokatę. W styczniu 2020 w tej samej miejscowości poprawił swój najlepszy wynik w FIS Cupie, plasując się na 4. pozycji[3]. W marcu 2020 w Oberwiesenthal wziął udział w mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie był 18., w konkursie drużynowym 10., a w rywalizacji drużyn mieszanych 11. W sezonie 2019/2020 pięciokrotnie przystępował do rywalizacji w Pucharze Świata, jednak ponownie ani razu nie przebrnął kwalifikacji[3][4].

29 listopada 2020 w Ruce zadebiutował w konkursie głównym Pucharu Świata. Został w nim zdyskwalifikowany za nieregulaminowy kombinezon. 23 stycznia w Lahti po raz pierwszy wystąpił w konkursie drużynowym tego cyklu, zajmując z amerykańską kadrą 9. lokatę. Dzień później pierwszy raz został sklasyfikowany w indywidualnym konkursie głównym Pucharu Świata, plasując się na 45. pozycji – był to jedyny taki jego start w sezonie 2020/2021. W lutym 2021 w tej samej miejscowości wziął udział w mistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym był 27., a w drużynowym 11. Na przełomie lutego i marca 2021 w Oberstdorfie wystartował na mistrzostwach świata seniorów – indywidualnie nie przebrnął kwalifikacji na skoczni normalnej i zajął 49. lokatę w głównej części zmagań na obiekcie dużym, a w rywalizacji drużynowej zajął z Amerykanami 10. pozycję[3].

W sierpniu 2021 we Frenštácie pod Radhoštěm, w ramach letniej edycji cyklu, po raz pierwszy zajął lokatę w czołowej dziesiątce konkursu Pucharu Kontynentalnego, plasując się na 5. miejscu. Dwa tygodnie później w Râșnovie pierwszy raz w karierze stanął na podium zawodów tego cyklu, zajmując 3. lokatę. We wrześniu 2021 w Szczuczyńsku zdobył debiutanckie punkty Letniego Grand Prix, plasując się w pierwszym rozegranym tam konkursie na 27. pozycji. W sezonie zimowym osiągał słabsze wyniki – w Pucharze Świata trzykrotnie odpadł w kwalifikacjach (w konkursie głównym wystartował tylko w ramach drużynowej rywalizacji w Wiśle, gdzie Amerykanie zajęli 9. lokatę), a w Pucharze Kontynentalnym zdobył tylko 1 punkt[3]. Mimo faktu, iż zdobyte przez niego punkty Letniego Grand Prix zapewniły amerykańskiej reprezentacji jedno z miejsc startowych na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2022 krajowy system kwalifikacji na igrzyska (obejmujący wyłącznie wyniki osiągane w sezonie zimowym 2021/2022) sprawił, iż Urlaub nie wziął w nich udziału[5].

5 lutego 2023 w drugim konkursie indywidualnym Pucharu Świata w Willingen po raz pierwszy w karierze awansował do drugiej serii i zdobył punkty tego cyklu, zajmując 26. miejsce[3].

Urlaub jest medalistą mistrzostw Stanów Zjednoczonych – w 2021 zdobył srebrny medal w rywalizacji indywidualnej na skoczni normalnej[6] i brązowy na dużej[7].

Indywidualnie

edytuj
2019   Seefeld/Innsbruck 44. miejsce (K-120), nie zakwalifikował się (K-99)
2021   Oberstdorf nie zakwalifikował się (K-95), 49. miejsce (K-120)
2023   Planica 26. miejsce (K-95), dyskwalifikacja w kwalifikacjach (K-125)

Drużynowo

edytuj
2019   Seefeld/Innsbruck 11. miejsce (K-120)[a]
2021   Oberstdorf 10. miejsce (K-120)[b]
2023   Planica 10. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[c], 8. miejsce (K-125)[d]

Starty A. Urlauba na mistrzostwach świata – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
44. 23 lutego 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 110,5 m 85,8 pkt 193,6 pkt Markus Eisenbichler
11. 24 lutego 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[a] 111,0 m 342,5 pkt (83,3 pkt) 645,0 pkt Niemcy
NQ 1 marca 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 91,5 m 82,6 pkt Nie zakwalifikował się.
NQ 27 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 81,5 m 86,0 pkt Nie zakwalifikował się.
49. 5 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 93,0 m 43,1 pkt 233,4 pkt Stefan Kraft
10. 6 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[b] 99,5 m 237,4 pkt (52,6 pkt) 809,2 pkt Niemcy
26. 25 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 98,0 m 91,5 m 227,1 pkt 34,7 pkt Piotr Żyła
10. 26 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[c] 92,0 m 412,2 pkt (111,0 pkt) 605,0 pkt Niemcy
NQ 3 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. DSQ Nie zakwalifikował się.
8. 4 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 druż.[d] 125,5 m 118,0 m 975,4 pkt (249,3 pkt) 203,5 pkt Słowenia

Indywidualnie

edytuj
2024   Tauplitz 42. miejsce

Starty A. Urlauba na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
42. 26–27 stycznia 2024   Tauplitz Kulm K-200 HS-235 indywid. 154,5 m [e] 102,1 pkt 545,3 pkt Stefan Kraft

Indywidualnie

edytuj
2018   Kandersteg 50. miejsce
2019   Lahti 27. miejsce
2020   Oberwiesenthal 18. miejsce
2021   Lahti 27. miejsce

Drużynowo

edytuj
2018   Kandersteg 12. miejsce[f], 10. miejsce (drużyna mieszana)[g]
2019   Lahti 13. miejsce[h], 12. miejsce (drużyna mieszana)[i]
2020   Oberwiesenthal 10. miejsce[j], 11. miejsce (drużyna mieszana)[k]
2021   Lahti 11. miejsce[l]

Starty A. Urlauba na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
50. 1 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 73,5 m 76,1 pkt 215,3 pkt Marius Lindvik
12. 3 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[f] 80,0 m 339,8 pkt (85,6 pkt) 728,7 pkt Niemcy
10. 4 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż. miesz.[g] 72,0 m 302,1 pkt (56,2 pkt) 567,2 pkt Norwegia
27. 24 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 87,0 m 89,0 m 206,3 pkt 45,8 pkt Thomas Aasen Markeng
13. 26 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[h] 80,0 m 357,5 pkt (93,5 pkt) 622,2 pkt Niemcy
12. 27 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[i] 85,5 m 378,3 pkt (106,5 pkt) 606,1 pkt Rosja
18. 5 marca 2020   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 97,0 m 93,0 m 189,7 pkt 48,6 pkt Peter Resinger
10. 7 marca 2020   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[j] 88,5 m 282,5 pkt (90,7 pkt) 617,8 pkt Słowenia
11. 8 marca 2020   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż. miesz.[k] 102,5 m 370,2 pkt (137,0 pkt) 653,1 pkt Austria
27. 11 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 84,0 m 86,0 m 211,2 pkt 52,7 pkt Niklas Bachlinger
11. 12 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[l] 84,0 m 338,7 pkt (96,5 pkt) 647,5 pkt Austria

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[8]
2022/2023 76.
2023/2024 63.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[3][4]
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q q - - - - 0
Sezon 2019/2020
                                                      punkty
- - - - - - - - - q q - - - - q - - - - - q q - - - - 0
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
- q dq - - - - - - - q - - - 45 - - - - - - - - - - 0
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
q q - - q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2022/2023
                                                                punkty
q q - - - - - - - - - - 32 - - - - - q 26 q 41 31 q 49 47 - - - q q - 5
Sezon 2023/2024
                                                                punkty
46 48 27 46 q 44 44 44 q q q 46 43 48 q q 48 39 - - - - q q - - - - - - - - 4
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[3][4]
Sezon
2020/2021
         
- - 9 - -
Sezon
2021/2022
             
9 - - - - - -
Sezon
2022/2023
             
- 7 - - 6 9 8
Sezon
2023/2024
           
- 9 10 - 8 -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[4]
2023/2024 65.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[8]
2019 79.
2023 65.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[8]
2023 46.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[9]
2021 81.
2022 54.
2023 38.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

edytuj

stan na 29 września 2024

Źródło[3][4]
2019
                punkty
- - - q - - - - 0
2020
    punkty
42 37 0
2021
                punkty
- - - 27 dq - - - 4
2022
            punkty
- - - 13 - - 20
2023
                  punkty
- - 32 22 16 10 27 23 - 62
2024
                  punkty
48 - - - 8 5 45 34 77
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

edytuj

stan po zakończeniu LGP 2023

Źródło[3][4]
2019      
- - 10
2022      
7 - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[10]
2018/2019 101.
2019/2020 81.
2020/2021 76.
2021/2022 118.
2022/2023 89.
2023/2024 91.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[3][4]
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - - 53 dq 29 38 40 - - 48 46 - - - - - - - - 35 25 28 11
Sezon 2019/2020
                                          punkty
55 dq - - 59 56 - - - - 28 48 28 24 27 27 - - - - - 21
Sezon 2020/2021
                                      punkty
34 31 28 25 27 28 35 - - - - - - - - - - - - 16
Sezon 2021/2022
                                                    punkty
- - - - - - - - - 41 - - 34 32 30 40 39 - - 48 32 - - 60 39 36 1
Sezon 2022/2023
                                                  punkty
dq 39 41 39 - - 69 47 - - - 24 27 - - - - - - - - - - - - 11
Sezon 2023/2024
                                                      punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 27 28 - - - - - - 7
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[10]
2019 105.
2021 19.
2022 40.
2023 55.
2024 58.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 22 sierpnia 2021   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 94,5 m 96,0 m 243,7 pkt 3. 6,9 pkt Mika Schwann

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu LPK 2024

Źródło[3][4]
2019
                                punkty
- - - - - 51 - - 23 28 - - 33 46 - - 11
2021
                        punkty
- - 5 15 11 3 49 49 - - - - 145
2022
                  punkty
29 17 - - - - 18 28 22 41
2023
                  punkty
- - - - - - 23 - - 8
2024
                punkty
- - 28 28 - - - - 6
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[11]
2018/2019 48.
2019/2020 48.
2020/2021 63.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[3][4]
Sezon 2015/2016
                                                punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 32 dq 59 dq - - 0
Sezon 2016/2017
                                        punkty
- - - - 81 dq - - - - - - - - - - 49 50 - - 0
Sezon 2017/2018
                                          punkty
- - - - - - - - dq 57 - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2018/2019
                                    punkty
- - - - 31 dq - - 7 5 - - - - - - - - 81
Sezon 2019/2020
                                            punkty
- - - - - - - - - - - - 28 43 27 15 4 10 - - - - 99
Sezon 2020/2021
                            punkty
- - - - 7 21 - - dq 58 - - - - 46
Sezon 2021/2022
                                              punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 60 40 - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

  1. a b Skład zespołu: Patrick Gasienica, Andrew Urlaub, Kevin Bickner i Casey Larson
  2. a b Skład zespołu: Andrew Urlaub, Erik Belshaw, Casey Larson i Decker Dean
  3. a b Skład zespołu: Annika Belshaw, Casey Larson, Paige Jones i Andrew Urlaub
  4. a b Skład zespołu: Decker Dean, Casey Larson, Andrew Urlaub i Erik Belshaw
  5. Seria konkursowa została odwołana.
  6. a b Skład zespołu: Decker Dean, Hunter Gibson, Andrew Urlaub i Casey Larson.
  7. a b Skład zespołu: Logan Sankey, Andrew Urlaub, Annika Belshaw i Casey Larson
  8. a b Skład zespołu: Canden Wilkinson, Decker Dean, Greyson Scharffs i Andrew Urlaub
  9. a b Skład zespołu: Paige Jones, Greyson Scharffs, Annika Belshaw i Andrew Urlaub
  10. a b Skład zespołu: Decker Dean, Erik Belshaw, Greyson Scharffs i Andrew Urlaub
  11. a b Skład zespołu: Anna Hoffmann, Decker Dean, Paige Jones i Andrew Urlaub
  12. a b Skład zespołu: Andrew Urlaub, Erik Belshaw, Landon Lee i Shane Kocher

Przypisy

edytuj
  1. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-05-30].
  2. Extended Start List Prologue. berkutschi.com. [dostęp 2021-02-28]. (ang.).
  3. a b c d e f g h i j k l m n o URLAUB Andrew - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-30]. (ang.).
  4. a b c d e f g h i j k Adam Kwieciński: URLAUB Andrew 2001.04.12 USA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-05-30].
  5. Ron Buckli: Ski jumping: What led to Urlaub's Olympic omission?. leadertelegram.com, 2022-03-29. [dostęp 2022-06-14]. (ang.).
  6. Dominik Formela: A. Belshaw i C. Larson mistrzami USA na normalnej skoczni. skijumping.pl, 2021-07-30. [dostęp 2021-10-17].
  7. Dominik Formela: Casey Larson i Annika Belshaw niepokonani na krajowym podwórku. skijumping.pl, 2021-07-31. [dostęp 2021-10-17].
  8. a b c URLAUB Andrew - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-31]. (ang.).
  9. URLAUB Andrew - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-08]. (ang.).
  10. a b URLAUB Andrew - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-10]. (ang.).
  11. URLAUB Andrew - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-31]. (ang.).

Bibliografia

edytuj