Casey Larson
Casey Larson (ur. 16 grudnia 1998) – amerykański skoczek narciarski. Olimpijczyk (2018). Uczestnik mistrzostw świata seniorów (2017 i 2019), juniorów (2016–2018) oraz zimowych igrzysk olimpijskich młodzieży (2016). Medalista mistrzostw kraju.
| ||
![]() | ||
Data urodzenia | 16 grudnia 1998[1] | |
Klub | Norge Ski Club[1] | |
Reprezentacja | ![]() | |
Debiut w PŚ indywidualnie | 16 marca 2017 w Trondheim (48. miejsce) | |
Debiut w PŚ drużynowo | 21 stycznia 2017 w Zakopanem (10. miejsce) | |
Rekord życiowy | 216,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (18 marca 2017)[2] |
Brat skoczkini narciarskiej Cary Larson[3].
ŻyciorysEdytuj
Zaczął uprawiać skoki narciarskie w wieku 6 lat[1] za namową swojej ówczesnej niani[3]. W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych pod egidą FIS zadebiutował w lutym 2012 w konkursach FIS Cupu, od razu zdobywając punkty tego cyklu[4].
W lutym 2016 wziął udział w zimowych igrzyskach olimpijskich młodzieży w Lillehammer – w konkursie indywidualnym chłopców zajął 6. miejsce, w konkursie skoków drużyn mieszanych, wraz z reprezentacją USA, był dziesiąty, a w sztafecie mieszanej, z amerykańskim zespołem, został sklasyfikowany na 8. pozycji[5]. W tym samym miesiącu wziął także udział w mistrzostwach świata juniorów w Râșnovie – w rywalizacji indywidualnej był 38., a w obu konkursach drużynowych (zarówno chłopców, jak i mieszanym), wraz z amerykańską reprezentacją, zajął 12. miejsca[4].
W Pucharze Kontynentalnym po raz pierwszy wystąpił w lipcu 2016 w ramach letniej edycji cyklu, a pierwsze punkty zdobył w sierpniu 2016 w Kuopio. Z kolei w zimowej edycji Pucharu Kontynentalnego zapunktował od razu w swoim pierwszym starcie, który miał miejsce w styczniu 2017 w Titisee-Neustadt[4].
20 stycznia 2017, w ramach zawodów w Zakopanem po raz pierwszy przystąpił do rywalizacji w Pucharze Świata, odpadając w kwalifikacjach. Dzień później po raz pierwszy wystąpił w zmaganiach drużynowych w zawodach najwyższej rangi, zajmując z amerykańskim zespołem 10. lokatę. W lutym 2017 po raz drugi w karierze wziął udział w mistrzostwach świata juniorów, zajmując w Park City 8. miejsce indywidualnie oraz 11. (zespół mężczyzn) i 12. (zespół mieszany) pozycję w konkursach drużynowych. W marcu 2017 w Lahti wystartował w mistrzostwach świata seniorów – w konkursach indywidualnych odpadł w kwalifikacjach (obiekt normalny) i zajął 46. lokatę, a w zmaganiach drużynowych z amerykańskim zespołem uplasował się na 11. pozycji[6].
16 marca 2017, w ramach turnieju Raw Air, zadebiutował w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, zajmując 48. miejsce na skoczni w Trondheim[6]. Dwa później na Vikersundbakken w Vikersund skokiem na odległość 216,5 metra ustanowił swój rekord życiowy, poprawiając uzyskany dzień wcześniej wynik o 62 metry[7]. 25 marca 2017 z amerykańską reprezentacją zajął 7. miejsce w konkursie drużynowym w Planicy[6] (jest to najlepszy wynik Amerykanów w historii drużynowych zmagań mężczyzn w Pucharze Świata[8]).
Latem 2017 zadebiutował w Letnim Grand Prix. 20 stycznia 2018 po raz pierwszy uplasował się w drugiej dziesiątce konkursu Pucharu Kontynentalnego, zajmując w Erzurum 20. i 17. lokatę. W lutym 2018 wystartował w mistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym był 12., a w zmaganiach drużynowych 12. (mężczyźni) i 10. (mikst). W tym samym miesiącu wziął też udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 – w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej był 39., na obiekcie dużym odpadł w kwalifikacjach, a w zmaganiach drużynowych zajął 9. lokatę[4]. Został wówczas również 100 000 mężczyzną w historii, który wystartował w nowożytnych igrzyskach olimpijskich[9].
W grudniu 2018 dwukrotnie stawał na najniższym stopniu podium słabo obsadzonych (w obu wystartowało niespełna 30 zawodników) konkursów FIS Cupu w Park City. W lutym 2019 wystartował w mistrzostwach świata seniorów – na skoczni dużej indywidualnie był 39., a drużynowo 11., z kolei na obiekcie normalnym w rywalizacji indywidualnej zajął 28. pozycję[4], po 1. serii plasując się na 13. miejscu i po raz pierwszy w karierze awansując do drugiej części zmagań indywidualnych w zawodach najwyższej rangi[10], a w konkursie drużyn mieszanych Amerykanie zajęli 10. lokatę[4].
W 2016 zdobył brązowe medale mistrzostw Stanów Zjednoczonych – zarówno na skoczni dużej[11], jak i normalnej[12]. Rok później został wicemistrzem kraju na skoczni dużej[13]. W 2018 zdobył srebrne medale na obu skoczniach[14]. W 2019 był drugi na skoczni normalnej[15].
Trzykrotnie ustanawiał rekord skoczni normalnej w kompleksie Howelsen Hill w Steamboat Springs (w grudniu 2015 skoczył na niej 105 metrów, a wynik ten wyrównał także rok i trzy lata później)[16].
Igrzyska olimpijskieEdytuj
IndywidualnieEdytuj
2018 Pjongczang | – | 39. miejsce (K-98), nie zakwalifikował się (K-125)[17] |
DrużynowoEdytuj
2018 Pjongczang | – | 9. miejsce[a] |
Starty C. Larsona na igrzyskach olimpijskich – szczegółowoEdytuj
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
39. | 10 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | indywid. | 97,0 m | — | 89,4 pkt | 169,9 pkt | Andreas Wellinger |
— | 17 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | indywid. | 104,5 m | 61,1 pkt | Nie zakwalifikował się. | ||
9. | 19 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | druż.[a] | 111,5 m | — | 377,2 pkt (85,7 pkt) | 721,3 pkt | Norwegia |
Mistrzostwa świataEdytuj
IndywidualnieEdytuj
2017 Lahti | – | nie zakwalifikował się (K-90)[18], 46. miejsce (K-116) |
2019 Seefeld/Innsbruck | – | 38. miejsce (K-120), 28. miejsce (K-99) |
DrużynowoEdytuj
2017 Lahti | – | 11. miejsce (K-116)[a] |
2019 Seefeld/Innsbruck | – | 11. miejsce (K-120)[b], 10. miejsce (drużyna mieszana/K-99)[c] |
Starty C. Larsona na mistrzostwach świata – szczegółowoEdytuj
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
— | 25 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | indywid. | 83,0 m | 92,7 pkt | Nie zakwalifikował się. | ||
46. | 2 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | indywid. | 102,5 m | — | 86,3 pkt | 193,0 pkt | Stefan Kraft |
11. | 4 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | druż.[a] | 93,0 m | — | 365,1 pkt (64,8 pkt) | 739,1 pkt | Polska |
38. | 23 lutego | 2019 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | indywid. | 115,0 m | — | 93,9 pkt | 185,5 pkt | Markus Eisenbichler |
11. | 24 lutego | 2019 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | druż.[b] | 113,0 m | — | 342,5 pkt (87,9 pkt) | 645,0 pkt | Niemcy |
28. | 1 marca | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | indywid. | 92,0 m | 88,0 m | 182,3 pkt | 36,0 pkt | Dawid Kubacki |
10. | 2 marca | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | druż. mix.[c] | 95,5 m | — | 364,9 pkt (99,9 pkt) | 647,3 pkt | Niemcy |
Mistrzostwa świata juniorówEdytuj
IndywidualnieEdytuj
2016 Râșnov | – | 38. miejsce |
2017 Park City | – | 8. miejsce |
2018 Kandersteg | – | 12. miejsce |
DrużynowoEdytuj
2016 Râșnov | – | 12. miejsce[d], 12. miejsce (drużyna mieszana)[e] |
2017 Park City | – | 11. miejsce[f], 12. miejsce (drużyna mieszana)[g] |
2018 Kandersteg | – | 12. miejsce[h], 10. miejsce (drużyna mieszana)[i] |
Starty C. Larsona na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowoEdytuj
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
38. | 23 lutego | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | indywid. | 87,0 m | — | 98,1 pkt | 150,9 pkt | David Siegel |
12. | 24 lutego | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | druż. mix.[e]. | 74,0 m | — | 285,8 pkt (72,9 pkt) | 597,0 pkt | Słowenia |
12. | 24 lutego | 2016 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-100 | druż.[d] | 80,0 m | — | 290,9 pkt (76,4 pkt) | 575,8 pkt | Niemcy |
8. | 1 lutego | 2017 | Park City | Utah Olympic Park | K-90 | HS-100 | indywid. | 92,0 m | 92,0 m | 250,2 pkt | 13,0 pkt | Viktor Polášek |
11. | 3 lutego | 2017 | Park City | Utah Olympic Park | K-90 | HS-100 | druż.[f] | 94,0 m | — | 361,2 pkt (112,0 pkt) | 571,1 pkt | Słowenia |
12. | 1 lutego | 2018 | Kandersteg | Nordic Arena | K-95 | HS-106 | indywid. | 95,0 m | 93,5 m | 248,5 pkt | 42,9 pkt | Marius Lindvik |
12. | 3 lutego | 2018 | Kandersteg | Nordic Arena | K-95 | HS-106 | druż.[h] | 86,5 m | — | 339,8 pkt (101,3 pkt) | 728,7 pkt | Niemcy |
10. | 4 lutego | 2018 | Kandersteg | Nordic Arena | K-95 | HS-106 | druż. mix.[i] | 94,0 m | — | 302,1 pkt (101,4 pkt) | 567,2 pkt | Norwegia |
Zimowe igrzyska olimpijskie młodzieżyEdytuj
IndywidualnieEdytuj
2016 Lillehammer | – | 6. miejsce |
DrużynowoEdytuj
2016 Lillehammer | – | 10. miejsce (drużyna mieszana)[j], 8. miejsce (sztafeta mieszana)[k] |
Puchar ŚwiataEdytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
Sezon | Miejsce |
---|---|
2016/2017 | niesklasyfikowany |
2018/2019 | niesklasyfikowany |
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu ŚwiataEdytuj
stan 8 grudnia 2019
Sezon 2016/2017 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | q | - | - | - | - | - | - | - | q | 48 | q | q | - | 0 | |||||||||||||||||||||||
Sezon 2017/2018 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | q | - | - | - | - | q | - | 0 | |||||||||||||||||||||||||||
Sezon 2018/2019 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | q | q | - | - | - | - | 40 | 44 | q | q | q | - | - | - | q | q | q | q | q | - | 0 | |||||||||||||||||||||
Sezon 2019/2020 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | q | - | - | 0 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował |
Raw AirEdytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
Sezon | Miejsce |
---|---|
2017 | 55. |
2019 | 66. |
Planica 7Edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
Sezon | Miejsce |
---|---|
2018 | 57. |
2019 | 67. |
Letnie Grand PrixEdytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
Sezon | Miejsce |
---|---|
2017 | niesklasyfikowany |
2019 | 71. |
Miejsca w poszczególnych konkursach LGPEdytuj
stan po zakończeniu LGP 2019
2017 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
q | - | q | 48 | 43 | - | - | - | - | 0 | |||||||||||||||||
2019 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | q | 31 | 29 | - | - | 2 | ||||||||||||||||||
Legenda | ||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 q – zawodnik nie zakwalifikował się |
Letni Puchar KontynentalnyEdytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
Sezon | Miejsce |
---|---|
2016 | 94. |
2017 | niesklasyfikowany |
2018 | niesklasyfikowany |
2019 | 96. |
Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu KontynentalnegoEdytuj
stan po zakończeniu LPK 2019
2016 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
36 | 36 | 42 | 26 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 5 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
2017 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
45 | - | 33 | 47 | 57 | 36 | 46 | 51 | 50 | 54 | 65 | 74 | 67 | 0 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2018 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | 44 | 46 | - | - | - | - | - | - | 0 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2019 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | 41 | 38 | - | - | - | - | 15 | 47 | 42 | 44 | - | - | 16 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
- - zawodnik nie wystartował - – dyskwalifikacja |
Puchar BeskidówEdytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj
Sezon | Miejsce |
---|---|
2017 | 44. |
UwagiEdytuj
- ↑ a b c d Skład zespołu: Casey Larson, William Rhoads, Michael Glasder, Kevin Bickner
- ↑ a b Skład zespołu: Patrick Gasienica, Andrew Urlaub, Kevin Bickner, Casey Larson
- ↑ a b Skład zespołu: Nina Lussi, Kevin Bickner, Nita Englund, Casey Larson
- ↑ a b Skład zespołu: Patrick Gasienica, Nathan Mattoon, Casey Larson, Kevin Bickner
- ↑ a b Skład zespołu: Gabriella Armstrong, Casey Larson, Logan Sankey, Kevin Bickner
- ↑ a b Skład zespołu: Decker Dean, Patrick Gasienica, Trevor Edlund, Casey Larson
- ↑ Skład zespołu: Anna Hoffmann, Trevor Edlund, Samantha Macuga, Casey Larson
- ↑ a b Skład zespołu: Decker Dean, Hunter Gibson, Andrew Urlaub, Casey Larson
- ↑ a b Skład zespołu: Annika Belshaw, Andrew Urlaub, Logan Sankey, Casey Larson
- ↑ Skład zespołu: Logan Sankey, Ben Loomis, Casey Larson
- ↑ Skład zespołu: Logan Sankey, Casey Larson, Ben Loomis, Hannah Halvorsen, Hunter Wonders
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c CASEY LARSON (ang.). usanordic.org. [dostęp 2017-01-19].
- ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-03-18].
- ↑ a b Paweł Borkowski: Larsonowie bezkonkurencyjni w Steamboat Springs. Nowy rekord skoczni. skijumping.pl, 2015-12-08. [dostęp 2017-01-19].
- ↑ a b c d e f Athlete : LARSON Casey (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2017-01-19].
- ↑ Athletes / LARSON Casey (ang.). wyog2016.sportresult.com. [dostęp 2017-01-19].
- ↑ a b c LARSON Casey - Biographie (ang.). data.fis-ski.com. [dostęp 2017-03-22].
- ↑ Andrzej Mysiak: Sobota w Vikersund: Dwa rekordy świata, trzy rekordy krajów, czternastu skoczków z życiówkami. skokinarciarskie.pl, 2017-03-19. [dostęp 2017-12-23].
- ↑ Adam Kwieciński: USA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-12-23].
- ↑ CHRÖS MCDOUGALL: U.S. Ski Jumper Casey Larson Is The 100,000th Man To Compete At The Olympics (ang.). teamusa.org, 2018-02-08. [dostęp 2018-05-01].
- ↑ Casey Larson: Stepping up from Junior to Big Leagues (ang.). usanordic.org. [dostęp 2019-03-25].
- ↑ Dominik Formela: Jerome i Rhoads mistrzami USA, rekordowy lot Boyd-Clowesa. skijumping.pl, 2016-07-31. [dostęp 2017-01-19].
- ↑ 2017 US Ski Jumping Championships Lake Placid, New York October 9, 2016 Normal Hill Official Results (ang.). usanordic.org, 2016-10-09. [dostęp 2017-01-19].
- ↑ US Large Hill Ski Jumping Championships HS-134 July 29, 2017, Park City, Utah Official Special Jumping Results (ang.). assets.ngin.com, 2017-07-29. [dostęp 2017-12-23].
- ↑ Dominik Formela: Englund i Bickner mistrzami USA. skijumping.pl, 2018-08-01. [dostęp 2018-08-08].
- ↑ Dominik Formela: Bickner i Lussi mistrzami USA. skijumping.pl, 2019-07-29. [dostęp 2019-07-29].
- ↑ Skocznie » Stany Zjednoczone » Kolorado » Steamboat Springs. skisprungschanzen.com. [dostęp 2017-01-19].
- ↑ Wyniki na oficjalnej stronie FIS (ang.). 2018-02-16. [dostęp 2018-02-17].
- ↑ Wyniki na oficjalnej stronie FIS (ang.). 2017-02-24. [dostęp 2017-02-24].
BibliografiaEdytuj
- LARSON Casey - Biographie (ang.). data.fis-ski.com. [dostęp 2017-12-23].