Honorat Koźmiński
Honorat Koźmiński (właśc. Florentyn Wacław Jan Stefan Koźmiński; ur. 16 października 1829 w Białej Podlaskiej, zm. 16 grudnia 1916 w Nowym Mieście nad Pilicą) – polski kapucyn, teolog, prezbiter, założyciel wielu zgromadzeń zakonnych oraz błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.
prezbiter | |
Data i miejsce urodzenia |
16 października 1829 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
16 grudnia 1916 |
Czczony przez | |
Beatyfikacja |
16 października 1988 |
Wspomnienie |
Życiorys
edytujBył drugim synem Stefana i Aleksandry z Kahlów. Do szkoły elementarnej uczęszczał w Białej Podlaskiej, a do gimnazjum w Płocku. W czasie nauki przeżył kryzys religijny i stracił wiarę, którą odzyskał 15 sierpnia 1846. Ukończył gimnazjum w wieku niespełna 15 lat.
Przez cztery lata, za namową ojca, studiował na Wydziale Budownictwa w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. 23 kwietnia 1846 został aresztowany za udział w konspiracji antyrosyjskiej. Osadzony w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej zachorował na tyfus. Został zwolniony 27 lutego 1847 ze względu na zły stan zdrowia.
21 grudnia 1848 wstąpił do zakonu kapucynów w Lubartowie. Śluby proste złożył 21 grudnia 1849 i wyjechał do Lublina, by studiować filozofię. 18 grudnia 1850 złożył śluby uroczyste. W 1851 został przeniesiony na studia teologii do Warszawy, które ukończył w 1852, i został wykładowcą retoryki w Warszawie. Święcenia kapłańskie przyjął 27 grudnia 1852 z rąk arcybiskupa warszawskiego Antoniego Fijałkowskiego. W latach 1853–1855 wykładał teologię w Warszawie. W 1855 założył w Warszawie z Zofią Truszkowską Zgromadzenie Sióstr Felicjanek, którego zadaniem była działalność charytatywna.
Po upadku powstania styczniowego rząd rosyjski skasował wszystkie klasztory katolickie. Po kasacie klasztoru kapucynów w Warszawie 1864 zamieszkał w Zakroczymiu, a w 1892–1916 w Nowym Mieście. W celu ominięcia zakazu rosyjskiego Koźmiński zaczął zakładać w Kongresówce skryte zgromadzenia zakonne (skrytki), oparte na regule trzeciego zakonu św. Franciszka. W latach 1872–1898 założył 14 żeńskich zgromadzeń zakonnych skrytych. Ich zadaniem miało być uświęcenie osobiste, działalność charytatywna i akcja apostolska w rodzinach, fabrykach, szpitalach itd.
Z jednego z takich zgromadzeń (Zgromadzenie Sióstr Ubogich św. Matki Klary), rozwinął się mariawityzm założony przez zakonnicę, Marię Franciszkę Kozłowską, której o. Honorat był spowiednikiem.
Postarał się w 1889 roku o aprobatę Stolicy Apostolskiej dla zgromadzeń bezhabitowych, uzyskując od Stolicy Apostolskiej – dekretem Ecclesia Catholica z czerwca tego roku – zgodę na ich afiliację do zakonu kapucynów. Dzięki temu powstało 26 stowarzyszeń tercjarskich, a z nich powstało 16 zgromadzeń zakonnych. Powołał wówczas do życia m.in. Zgromadzenie Sióstr Serafitek w Warszawie. W latach 1859–1862 był gwardianem klasztoru warszawskiego. W 1895 został komisarzem generalnym kapucynów w prowincji polskiej.
16 października 1988 r. Jan Paweł II (w 10. rocznicę swojego pontyfikatu) dokonał jego beatyfikacji. Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim na świecie obchodzone jest w dniu narodzin do życia wiecznego (dies natalis) za Martyrologium Rzymskim (16 grudnia)[1]. Kościół katolicki w Polsce wspomina bł. Honorata 13 października[2].
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił rok 2017 m.in. Rokiem Honorata Koźmińskiego[3].
Zgromadzenia honorackie
edytujNazwa | Pełna nazwa | Data założenia | Współzałożyciel(ka) |
---|---|---|---|
Sługi Paralityków | Zgromadzenie Sióstr Sług Paralityków | 1873 | Feliks Sobański i Izabela Piłsudska |
Posłanniczki | Instytut Świecki Służebnic Najświętszego Serca Jezusa – Posłanniczek Maryi (Córki Królowej Naszej od Serca Jezusa) | 1874 | m. Józefa Chudzyńska |
Franciszkanki od Cierpiących | Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek od Cierpiących | 1882 | sł. B. m. Kazimiera Gruszczyńska |
Służki | Zgromadzenie Sióstr Służek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej | 1878 | m. Rozalia Szumska |
Serafitki | Zgromadzenie Sióstr Córek Matki Bożej Bolesnej | 1881 | bł. m. Małgorzata Łucja Szewczyk |
Służebniczki Szpitalne | Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Szpitalnych | 1881 | ks. Władysław Czarnecki |
Westiarki | Zgromadzenie Sióstr Westiarek Jezusa | 1882 | m. Józefa Sabina Kawecka |
Martanki, Gospodziarki | Zgromadzenie Sióstr św. Marty | 1882 | |
Słudzy Maryi | Zgromadzenie Braci Sług Maryi Niepokalanej | 1883 | |
Sługi Jezusa | Zgromadzenie Sług Jezusa | 1884 | m. Eleonora Ludwika Motylowska |
Sercanki Bezhabitowe | Zgromadzenie Córek Najczystszego Serca Najświętszej Maryi Panny | 1885 | m. Paula Malecka |
Kapłani Mariańscy | Stowarzyszenie Mariańskie Świeckich Kapłanów | 1886 | |
Marylki | Zgromadzenie Sióstr Najświętszego Imienia Jezus pod opieką Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych | 1887 | sł. B. m. Franciszka Maria Witkowska |
Mariawitki | Zgromadzenie Sióstr Ubogich św. Klary | 1887 | m. Maria Franciszka Kozłowska |
Honoratki | Zgromadzenie Małych Sióstr Niepokalanego Serca Maryi | 1888 | sł. B. m. Aniela Róża Godecka |
Adoratorki Przebłagania | Zgromadzenie Sióstr Adoratorek Przebłagania | 1888 | |
Obliczanki | Zgromadzenie Wynagrodzicielek Najświętszego Oblicza | 1888 | sł. B. m. Teresa od Oblicza Pańskiego Eliza Cejzik |
Niewiasty Ewangeliczne | Zgromadzenie Sióstr Niewiast Ewangelicznych | 1889 | |
Córki MB Częstochowskiej | Zgromadzenie Sióstr Córek Matki Bożej Częstochowskiej | 1889 | |
Wspomożycielki | Zgromadzenie Sióstr Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych | 1889 | m. Wanda Olędzka i m. Natalia Nitosławska |
Córki Jezusa Ukrzyżowanego | Zgromadzenie Sióstr Córek Jezusa Ukrzyżowanego | 1890 | |
Niepokalanki Bezhabitowe | Zgromadzenie Sióstr Córek Maryi Niepokalanej | 1891 | m. Ludwika Waleria Gąsiorowska |
Doloryści | Zgromadzenie Synów Matki Bożej Bolesnej | 1893 | |
Pocieszycielki | Zgromadzenie Sióstr Pocieszycielek Najświętszego Serca Jezusowego | 1894 | m. Zofia Gertruda Krzymowska |
Mężowie ewangeliczni | Stowarzyszenie Służących Świętej Rodziny | 1894 | |
Pasterzanki | Zgromadzenie Służebnic Matki Dobrego Pasterza | 1895 | |
Infirmerki | Zgromadzenie Sióstr Infirmerek Najsłodszego Serca Jezusa |
- Zgromadzenia oznaczone pogrubieniem przestały istnieć, jedno z nich (mariawitki) popadło w schizmę.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Beato Onorato (Venceslao) Kazminski – Santi Beati (Autore: Carmelo Randello ) (wł.).
- ↑ Wiesław Aleksander Niewęgłowski: Leksykon świętych. Warszawa: Świat Książki, 2006. ISBN 978-83-247-0574-0.
- ↑ 2017 r. Rokiem Rzeki Wisły, Josepha Conrada – Korzeniowskiego, Marszałka Józefa Piłsudskiego, Adama Chmielowskiego i błogosławionego Honorata Koźmińskiego oraz Tadeusza Kościuszki. sejm.gov.pl, 2016-06-22. [dostęp 2016-10-17].
Bibliografia
edytuj- BŁ. HONORAT KOŹMIŃSKI (1829-1916). (strona poświęcona bł. Honoratowi Koźmińskiemu). ukrycie.blogspot.in. [dostęp 2017-11-20].
- Honorat Koźmiński na DEON.pl (SJ i Wydawnictwo WAM)
- 13 października. Błogosławiony Honorat Koźmiński, prezbiter. [w:] Internetowa Liturgia Godzin [on-line]. brewiarz.pl. [dostęp 2017-11-20].
Linki zewnętrzne
edytuj- Honorat Koźmiński – publikacje w bibliotece Polona