Honorat Koźmiński

polski kapucyn, teolog, prezbiter, założyciel wielu zgromadzeń zakonnych oraz błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego

Honorat Koźmiński (właśc. Florentyn Wacław Jan Stefan Koźmiński; ur. 16 października 1829 w Białej Podlaskiej, zm. 16 grudnia 1916 w Nowym Mieście nad Pilicą) – polski kapucyn, teolog, prezbiter, założyciel wielu zgromadzeń zakonnych oraz błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.

Błogosławiony
Honorat Koźmiński OFMCap
Florentyn Wacław Jan Stefan Koźmiński
prezbiter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 października 1829
Biała Podlaska

Data i miejsce śmierci

16 grudnia 1916
Nowe Miasto nad Pilicą

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

16 października 1988
Plac Świętego Piotra
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

13 października

Cela (po lewej) w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej, w której przetrzymywany był Honorat Koźmiński

Życiorys

edytuj
 
Pomnik w Nowym Mieście nad Pilicą
 
Portret olejny Bł. Honorata Koźmińskiego, autor: Zbigniew Kotyłło

Był drugim synem Stefana i Aleksandry z Kahlów. Do szkoły elementarnej uczęszczał w Białej Podlaskiej, a do gimnazjum w Płocku. W czasie nauki przeżył kryzys religijny i stracił wiarę, którą odzyskał 15 sierpnia 1846. Ukończył gimnazjum w wieku niespełna 15 lat.

Przez cztery lata, za namową ojca, studiował na Wydziale Budownictwa w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. 23 kwietnia 1846 został aresztowany za udział w konspiracji antyrosyjskiej. Osadzony w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej zachorował na tyfus. Został zwolniony 27 lutego 1847 ze względu na zły stan zdrowia.

21 grudnia 1848 wstąpił do zakonu kapucynów w Lubartowie. Śluby proste złożył 21 grudnia 1849 i wyjechał do Lublina, by studiować filozofię. 18 grudnia 1850 złożył śluby uroczyste. W 1851 został przeniesiony na studia teologii do Warszawy, które ukończył w 1852, i został wykładowcą retoryki w Warszawie. Święcenia kapłańskie przyjął 27 grudnia 1852 z rąk arcybiskupa warszawskiego Antoniego Fijałkowskiego. W latach 1853–1855 wykładał teologię w Warszawie. W 1855 założył w Warszawie z Zofią Truszkowską Zgromadzenie Sióstr Felicjanek, którego zadaniem była działalność charytatywna.

Po upadku powstania styczniowego rząd rosyjski skasował wszystkie klasztory katolickie. Po kasacie klasztoru kapucynów w Warszawie 1864 zamieszkał w Zakroczymiu, a w 1892–1916 w Nowym Mieście. W celu ominięcia zakazu rosyjskiego Koźmiński zaczął zakładać w Kongresówce skryte zgromadzenia zakonne (skrytki), oparte na regule trzeciego zakonu św. Franciszka. W latach 1872–1898 założył 14 żeńskich zgromadzeń zakonnych skrytych. Ich zadaniem miało być uświęcenie osobiste, działalność charytatywna i akcja apostolska w rodzinach, fabrykach, szpitalach itd.

Z jednego z takich zgromadzeń (Zgromadzenie Sióstr Ubogich św. Matki Klary), rozwinął się mariawityzm założony przez zakonnicę, Marię Franciszkę Kozłowską, której o. Honorat był spowiednikiem.

Postarał się w 1889 roku o aprobatę Stolicy Apostolskiej dla zgromadzeń bezhabitowych, uzyskując od Stolicy Apostolskiej – dekretem Ecclesia Catholica z czerwca tego roku – zgodę na ich afiliację do zakonu kapucynów. Dzięki temu powstało 26 stowarzyszeń tercjarskich, a z nich powstało 16 zgromadzeń zakonnych. Powołał wówczas do życia m.in. Zgromadzenie Sióstr Serafitek w Warszawie. W latach 1859–1862 był gwardianem klasztoru warszawskiego. W 1895 został komisarzem generalnym kapucynów w prowincji polskiej.

16 października 1988 r. Jan Paweł II (w 10. rocznicę swojego pontyfikatu) dokonał jego beatyfikacji. Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim na świecie obchodzone jest w dniu narodzin do życia wiecznego (dies natalis) za Martyrologium Rzymskim (16 grudnia)[1]. Kościół katolicki w Polsce wspomina bł. Honorata 13 października[2].

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił rok 2017 m.in. Rokiem Honorata Koźmińskiego[3].

Zgromadzenia honorackie

edytuj
Nazwa Pełna nazwa Data założenia Współzałożyciel(ka)
Sługi Paralityków Zgromadzenie Sióstr Sług Paralityków 1873 Feliks Sobański i Izabela Piłsudska
Posłanniczki Instytut Świecki Służebnic Najświętszego Serca Jezusa – Posłanniczek Maryi (Córki Królowej Naszej od Serca Jezusa) 1874 m. Józefa Chudzyńska
Franciszkanki od Cierpiących Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek od Cierpiących 1882 sł. B. m. Kazimiera Gruszczyńska
Służki Zgromadzenie Sióstr Służek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej 1878 m. Rozalia Szumska
Serafitki Zgromadzenie Sióstr Córek Matki Bożej Bolesnej 1881 bł. m. Małgorzata Łucja Szewczyk
Służebniczki Szpitalne Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Szpitalnych 1881 ks. Władysław Czarnecki
Westiarki Zgromadzenie Sióstr Westiarek Jezusa 1882 m. Józefa Sabina Kawecka
Martanki, Gospodziarki Zgromadzenie Sióstr św. Marty 1882
Słudzy Maryi Zgromadzenie Braci Sług Maryi Niepokalanej 1883
Sługi Jezusa Zgromadzenie Sług Jezusa 1884 m. Eleonora Ludwika Motylowska
Sercanki Bezhabitowe Zgromadzenie Córek Najczystszego Serca Najświętszej Maryi Panny 1885 m. Paula Malecka
Kapłani Mariańscy Stowarzyszenie Mariańskie Świeckich Kapłanów 1886
Marylki Zgromadzenie Sióstr Najświętszego Imienia Jezus pod opieką Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych 1887 sł. B. m. Franciszka Maria Witkowska
Mariawitki Zgromadzenie Sióstr Ubogich św. Klary 1887 m. Maria Franciszka Kozłowska
Honoratki Zgromadzenie Małych Sióstr Niepokalanego Serca Maryi 1888 sł. B. m. Aniela Róża Godecka
Adoratorki Przebłagania Zgromadzenie Sióstr Adoratorek Przebłagania 1888
Obliczanki Zgromadzenie Wynagrodzicielek Najświętszego Oblicza 1888 sł. B. m. Teresa od Oblicza Pańskiego Eliza Cejzik
Niewiasty Ewangeliczne Zgromadzenie Sióstr Niewiast Ewangelicznych 1889
Córki MB Częstochowskiej Zgromadzenie Sióstr Córek Matki Bożej Częstochowskiej 1889
Wspomożycielki Zgromadzenie Sióstr Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych 1889 m. Wanda Olędzka i m. Natalia Nitosławska
Córki Jezusa Ukrzyżowanego Zgromadzenie Sióstr Córek Jezusa Ukrzyżowanego 1890
Niepokalanki Bezhabitowe Zgromadzenie Sióstr Córek Maryi Niepokalanej 1891 m. Ludwika Waleria Gąsiorowska
Doloryści Zgromadzenie Synów Matki Bożej Bolesnej 1893
Pocieszycielki Zgromadzenie Sióstr Pocieszycielek Najświętszego Serca Jezusowego 1894 m. Zofia Gertruda Krzymowska
Mężowie ewangeliczni Stowarzyszenie Służących Świętej Rodziny 1894
Pasterzanki Zgromadzenie Służebnic Matki Dobrego Pasterza 1895
Infirmerki Zgromadzenie Sióstr Infirmerek Najsłodszego Serca Jezusa
  • Zgromadzenia oznaczone pogrubieniem przestały istnieć, jedno z nich (mariawitki) popadło w schizmę.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj