Iwona Bielska
Iwona Bielska, właśc. Iwona Bielska-Grabowska (ur. 7 września 1952 w Łodzi) – polska aktorka filmowa i teatralna.
| ||
.JPG) Iwona Bielska (2011) | ||
| Data i miejsce urodzenia | 7 września 1952 Łódź | |
| Zawód | aktorka teatralna i filmowa | |
| Współmałżonek | Mikołaj Grabowski | |
| Lata aktywności | od 1977 | |
| Zespół artystyczny | ||
| Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie | ||
Kariera zawodowaEdytuj
TeatrEdytuj
Po ukończeniu XXVIII LO w Łodzi rozpoczęła studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Łódzkiego, które po dwóch latach przerwała. Zdawała do łódzkiej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera, ale nie dostała się. Jako przyczynę podano tembr głosu[1]. Studiowała w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, którą ukończyła w 1977 roku. Debiutowała w tym samym roku na deskach Teatru im. Juliusza Słowackiego, grając Hankę w Moralności Pani Dulskiej, związana była z tą sceną przez siedem lat. Przez kolejne sezony często zmieniała miejsca pracy, grała w teatrze STU w Krakowie, Rozmaitości w Warszawie oraz w Nowym w Łodzi. W Teatrze Nowym zagrała jedną ze swoich największych ról, wcieliła się w postać królowej Elżbiety w Królowej i Szekspirze, sztuka ta była grana również w Teatrze STU i Iwona Bielska chętnie do niej wracała. Otrzymała za tę rolę łódzką „Złotą Maskę” (Kraków 1997, Łódź 2000), nagrodę na XL Kaliskich Spotkaniach Teatralnych i „nagrodę Ludwika” w Krakowie. W 1996 powróciła do Teatru im. Juliusza Słowackiego, aby po sześciu latach przejść do Starego Teatru. Gościnnie występuje w warszawskim Teatrze IMKA[2]. W 2010 roku zagrała żonę Makbeta w spektaklu telewizyjnym Makbet.
FilmEdytuj
Jej filmowym debiutem miała być rola Marty w Na srebrnym globie Andrzeja Żuławskiego, do którego zdjęcia rozpoczęto w 1976 roku, lecz produkcja została przerwana i ostatecznie weszła na ekrany w 1989. Z tego powodu pierwszym filmem z jej udziałem, który wszedł na ekrany były Znaki zodiaku w reżyserii Gerarda Zalewskiego. Szczyt jej kariery filmowej obejmował pierwszą połowę lat 80. XX wieku, biorąc pod uwagę jej urodę, aparycję i talent aktorski obsadzano ją w głównych rolach takich obrazów jak Próba ognia i wody, Ćma, Grzechy dzieciństwa, Okno, Wilczyca i in. Później skupiła się na grze scenicznej, powracając na ekrany w Pułkowniku Kwiatkowskim Kazimierza Kutza. Cztery lata później pojawiła się w epizodycznej roli w filmie Jak narkotyk, a w 2000 w Wyroku na Franciszka Kłosa. W tym samym roku po raz pierwszy zagrała w serialu telewizyjnym Adam i Ewa. W 2004 wystąpiła w Weselu w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego, za którą otrzymała Polską Nagrodę Filmową, czyli Orła. Talent aktorski pozwala Bielskiej grać postacie o skrajnie różnych osobowościach, dzięki czemu jest chętnie zapraszana do gościnnego uczestniczenia w telenowelach i serialach m.in. Niania, Hela w opałach i Magda M. Od 2011 grała w serialu Przepis na życie[3], wystąpiła też w serialu Aida[4], a w 2014 w serialu Baron24[5].
Życie prywatneEdytuj
Urodziła się na łódzkich Bałutach, w rodzinie fotografików. Jej mężem jest aktor Mikołaj Grabowski, mają syna Michała. Mieszka z rodziną w Rudnie, w województwie małopolskim, koło ruin zamku Tenczyn[6].
W młodości uprawiała wyczynowo siatkówkę, reprezentując barwy ŁKS Łódź grała w I i II lidze, a w szczytowym momencie w reprezentacji Polski[7]. W 2017 nagrodzona medalem Kalos Kagathos[8].
FilmografiaEdytuj
- 1978: Znaki zodiaku − jako Magda
- 1978: Próba ognia i wody − jako Krystyna
- 1979: Ród Gąsieniców − jako Kacka (odc. 3 i 4)
- 1979: Gazda z Diabelnej − jako Magda
- 1980: Grzechy dzieciństwa − jako hrabina
- 1980: Ćma − jako Justyna
- 1981: W obronie własnej − jako Monika
- 1981: Pogotowie przyjedzie − jako dr Krystyna Rudzka
- 1981: Okno − jako Basia
- 1982: Wilczyca − jako
- Maryna Wosińska
- hrabina Julia
- 1982: Promień
- 1983: Złe dobrego początki... − jako pani Halszka
- 1983: Dolina szczęścia − jako Basia Głowacka
- 1985: Przyłbice i kaptury − jako Vera Vogelweder (odc. 3, 4, 9)
- 1987: Na srebrnym globie − jako Marta
- 1989: Co lubią tygrysy − jako prostytutka Cynthia
- 1995: Pułkownik Kwiatkowski − jako Blondyna
- 1996: Miejsce zbrodni (Tatort) – jako żona Jana (odc. 349: Podróż do śmierci; niem. Die Reise in den Tod)
- 1997: Musisz żyć − jako Maria
- 1999: Jak narkotyk − jako ciotka Anny
- 1999: 4 w 1 − jako Gosia
- 2000: Wyrok na Franciszka Kłosa − jako Sroczyna
- 2000: Bajland − jako pani Plater
- 2001: Adam i Ewa − jako Renata Kłos-Kamieńska
- 2003: Koniec wakacji − jako sprzedawczyni
- 2004: Wesele − jako Eluśka Wojnarowa
- 2004: Atrakcyjny pozna panią... − jako Balbinka
- 2006–2009: Niania – jako Janina Rożen, ciotka Frani (odc. 48, 73, 96 123 i 134)
- 2006: Magda M. − jako Krystyna Zader (odc. 19 i 28)
- 2007: Hela w opałach − jako Irena, matka Heli (odc. 19)
- 2010: Śniadanie do łóżka − jako matka Bartka
- 2010: Chrzest − jako matka Magdy
- 2011: Uwikłanie − jako kobieta Mamcarza
- 2011: Aida − jako Kalina Misztal
- 2011–2013: Przepis na życie − jako Wanda
- 2012: Ścinki − jako Marta
- 2012: Wszystkie kobiety Mateusza − jako Wiktoria Kokoszka
- 2012: Krew z krwi − jako Anna Rota, matka Carmen
- 2013: Wałęsa. Człowiek z nadziei − jako Ilona, sąsiadka Wałęsów
- 2014: Pod Mocnym Aniołem − jako królowa Kentu
- 2014: Baron24 − jako Teresa, teściowa Mirosława
- 2015: Ziarno prawdy – jako prokurator Maria Miszczyk
- 2015: Disco polo – jako babcia „Rudego”
- 2018: Twarz jako matka Dagmary
- 2018: Kler jako pielęgniarka Kaczorowska
- 2019: Polityka jako Krystyna Pawłowicz
PrzypisyEdytuj
- ↑ Łódź mojej pięknej młodości!, Anna Gronczewska, „Dziennik Łódzki”, 26 grudnia 2010
- ↑ Co z tą Polską Gombrowicza, Joanna Derkaczew, „Gazeta Wyborcza”, 22 grudnia 2010.
- ↑ Film WP, Iwona Bielska – biografia.
- ↑ Aida, nowy serial Bohosiewicz, „Świat Seriali”, 28 kwietnia 2011.
- ↑ Iwona Bielska w nowej produkcji TVP2 „Baron24”
- ↑ Wilczyca na tropie nowych wyzwań. dziennikteatralny.pl, 2014-02-25. [dostęp 2016-08-27].
- ↑ ŁKS Łódź – Oficjalna Strona Internetowa
- ↑ Ogłoszono laureatów medalu „Kalos Kagathos”. uj.edu.pl, 2017-07-31. [dostęp 2018-02-26].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Iwona Bielska w bazie filmpolski.pl
- Iwona Bielska w bazie e-teatr.pl
- Iwona Bielska w bazie IMDb (ang.)
- Iwona Bielska w bazie Filmweb
- Iwona Bielska na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”