Kwas sulfaminowy

związek chemiczny

Kwas sulfaminowy (kwas amidosiarkowy), H2NSO3H – nieorganiczny związek chemiczny, amid kwasu siarkowego.

Kwas sulfaminowy

próbka związku
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

H3NO3S

Inne wzory

H2NSO3H, SO2(OH)NH2

Masa molowa

97,09 g/mol

Wygląd

biały lub prawie biały, krystaliczny proszek lub kryształy[1]

Identyfikacja
Numer CAS

5329-14-6

PubChem

5987

Podobne związki
Podobne związki

kwas sulfanilowy
kwas chlorosiarkowy

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Właściwości edytuj

Substancja stała, ogrzany powyżej temp. 205 °C ulega stopieniu połączonemu z rozkładem do tlenków siarki, azotu i amoniaku. Słabo rozpuszczalny w wodzie. Tworzy jon obojnaczy, [SO
3
]
[NH
3
]+
.

 
Równowaga między formą niezjonizowaną a dipolarną kwasu sulfaminowego

Otrzymywanie edytuj

Otrzymywany jest przez rozpuszczanie mocznika w oleum w wyniku reakcji:

CO(NH
2
)
2
+ H
2
S
2
O
7
→ 2H
2
NSO
3
H + CO
2

Zastosowanie edytuj

Stosowany do tworzenia pokryć ognioodpornych do tkanin, w garbarstwie, w galwanotechnice oraz w syntezie organicznej innych związków (np. guanidyny[3]), a także jako środek do polerowania metali i czyszczenia wyrobów ceramicznych, ponadto do impregnacji papieru i rafinacji metali. Znajduje zastosowanie jako substancja podstawowa w acydymetrii, w przemyśle włókienniczym i garbarskim.

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4.
  2. Kwas sulfaminowy (nr 481505) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych.
  3. J. S. Mackay, Preparation of Guanidine Sulfates, US patent 2464247 (1949).

Bibliografia edytuj

  • Bogusław Bobrański, Chemia organiczna
  • David A. Shirley, Chemia organiczna, WNT, Warszawa 1968
  • Jan Moszew, Chemia organiczna, PWN, Łódź – Warszawa – Kraków 1964
  • Encyklopedia techniki. Chemia, Władysław Gajewski (red.), Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1965, OCLC 33835352.
  • R. J. Cremlyn “An Introduction to Organosulfur Chemistry” John Wiley and Sons: Chichester (1996). ISBN 0-471-95512-4