Reprezentacja Bośni i Hercegowiny w piłce nożnej mężczyzn

Reprezentacja Bośni i Hercegowiny w piłce nożnej mężczyzn (bośn. i chorw. Reprezentacija Bosne i Hercegovine u nogometu za muškarce / Репрезентација Босне и Херцеговине у ногомету за мушкарце, serb. Reprezentacija Bosne i Hercegovine u fudbalu za muškarce / Репрезентација Босне и Херцеговине у фудбалу за мушкарце) – narodowy zespół piłkarzy nożnych Bośni i Hercegowiny. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialny jest Związek Piłki Nożnej Bośni i Hercegowiny. Swój pierwszy oficjalny mecz rozegrała w czerwcu 1993.

Bośnia i Hercegowina
Bosna i Hercegovina
Босна и Херцеговина
Przydomek

Zmajevi / Змајеви (Smoki),
Zlatni ljiljani / Златни љиљани (Złote Lilie)

Związek

bośn. i chorw. Nogometni savez Bosne i Hercegovine / Ногометни савез Босне и Херцеговине
serb. Fudbalski savez Bosne i Hercegovine / Фудбалски савез Босне и Херцеговине

Sponsor techniczny

Kelme

Trener

Sergej Barbarez

Skrót FIFA

BIH

Ranking FIFA

71. (1343.32 pkt.)[a]

Miejsce w rankingu Elo

25. (10 lipca 2016) (1741 pkt.)

Zawodnicy
Kapitan

Edin Džeko

Najwięcej występów

Edin Džeko (126)

Najwięcej bramek

Edin Džeko (64)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
 Iran 1:3 BIH Bośnia i Hercegowina
(Teheran, Iran; 6 czerwca 1993)
Najwyższe zwycięstwo
Bośnia i Hercegowina BIH 7:0 Estonia 
(Zenica, FBIH, BIH; 10 września 2008)
Bośnia i Hercegowina BIH 8:1 Liechtenstein 
(Vaduz, Liechtenstein; 7 września 2012)
Najwyższa porażka
 Argentyna 5:0 BIH Bośnia i Hercegowina
(Córdoba, Argentyna; 14 maja 1998)

Bośnia i Hercegowina BIH 0:5  Portugalia
(Zenica, Bośnia i Hercegowina; 16 października 2023)

Strona internetowa
  1. Stan aktualny na 15 lutego 2024.

Dzieje reprezentacji

edytuj

Ze względu na trwającą w kraju wojnę, reprezentacja Bośni przez ponad dwa lata od debiutu nie rozgrywała oficjalnych spotkań. Udział w rozgrywkach międzynarodowych rozpoczęła dopiero w 1996 roku od eliminacji Mistrzostw Świata.

W eliminacjach do Euro 2004 Bośniacy zdobyli trzynaście punktów, tylko o dwa mniej od Danii, która zajęła pierwsze miejsce w grupie. Podopieczni Blaža Sliškovicia pokonali m.in. właśnie Duńczyków (2:0, w Kopenhadze) oraz Norwegów (1:0).

Udanie zaprezentowali się również w kwalifikacjach do Mundialu 2006, które zakończyli na trzecim miejscu przed m.in. Belgią. Zanotowali remisy z Hiszpanią (dwukrotnie) i Serbią oraz raz wygrali z Belgami.

W eliminacjach do Euro 2008 piłkarze bośniaccy również sprawili niespodziankę, pokonując w Oslo Norwegię (2:1). Jednak w dalszych grach zabrakło selekcjonera Sliškovicia (podał się do dymisji w grudniu 2006) oraz kilku najważniejszych piłkarzy, którzy w proteście przeciw polityce prowadzonej przez Związek Piłkarski, postanowili zakończyć kariery reprezentacyjne. Po rezygnacji Sliškovicia władze federacji sięgnęli ponownie po Fuada Muzurovicia, który pracował z kadrą w latach 1992-1997.

Za najbardziej znanego piłkarza bośniackiego uchodzi Safet Sušić, w latach 80. gracz Paris Saint-Germain oraz wielokrotny reprezentant Jugosławii, z którą brał udział w Mundialach 1982 i 1990 oraz Euro 1984. Kiedy powstała samodzielna reprezentacja Bośni i Hercegowiny pałeczkę po Sušiciu przejęło utalentowane pokolenie zawodników urodzonych na początku lat 70. Wielu z nich odniosło duże sukcesy w klubach europejskich: Hasan Salihamidžić był przez dziewięć lat zawodnikiem Bayernu Monachium, z którym zdobył m.in. sześć tytułów mistrza Niemiec i Puchar Mistrzów; sukcesy w Bundeslidze zanotował również Sergej Barbarez, w sezonie 2000-2001 król strzelców niemieckiej ekstraklasy. Elvir Bolić grał przez wiele lat w Turcji, w tym w Galatasaray SK i Fenerbahçe SK, a Elvir Baljić i Mirsad Hibić terminowali w jedenastkach zespołów hiszpańskich, odpowiednio Realu Madryt i Atlético Madryt.

Niedługo po ostatnim spotkaniu eliminacji do Euro 2008 wymówienie otrzymał trener Muzurović. Jego następcą został niedawny reprezentant kraju Meho Kodro, który jednak został szybko zdymisjonowany po tym, jak odmówił gry z Iranem. W lipcu 2008 nowym selekcjonerem był Chorwat Miroslav Blažević. Po nieudanym awansie na Mistrzostwa Świata 2010 (przegrana w barażach z Portugalią) podał się do dymisji. Jego miejsce pod koniec grudnia 2009 zajął Safet Sušić[1].

Pod jego wodzą Bośniacy osiągnęli jak dotąd największy sukces w swojej historii – zakwalifikowali się do finałów Mistrzostw Świata 2014 w Brazylii, zajmując w eliminacjach pierwsze miejsce. Pokonali w nich między innymi faworyzowaną Grecję.

Na turnieju w Brazylii bośniaccy piłkarze znaleźli się w grupie F razem z Argentyną, Nigerią i Iranem. Po jednym zwycięstwie (z Iranem 3:1) i dwóch porażkach (0:1 z Nigerią, oraz 1:2 z Argentyną) z trzema punktami na koncie zajęli trzecie miejsce w grupie i odpadli z turnieju.

W czasie eliminacji do Euro 2016 i Mistrzostw Świata 2018 trenerem reprezentacji Bośni i Hercegowiny był Mehmed Baždarević. Obie kampanie kwalifikacyjne zakończyły się jednak dla Bośniaków porażką i brakiem awansu (w pierwszym przypadku musieli oni uznać wyższość Walijczyków i Belgów, w drugim ponownie Belgów i Greków).

Po tym ostatnim niepowodzeniu Mehmed Baždarević przestał być trenerem reprezentacji[2], a wieloletni napastnik tej ekipy Vedad Ibišević zakończył karierę[3].

Reprezentacja Bośni wzięła udział w towarzyskim pucharze Kirin, który wygrała pokonując w finale reprezentację Japonii 2:1.

Udział w międzynarodowych turniejach

edytuj

Igrzyska olimpijskie

edytuj
Udział w igrzyskach olimpijskich . Kwalifikacje do igrzysk olimpijskich Uwagi
Rok Runda Miejsce M W R P B+ B- M W R P B+ B-
  1900 BIH była częścią Austro-Węgier
  1904
  1908
  1912
1948-1992 BIH była częścią Jugosławii
  1996 Nie brała udziału jako RBIH
  2000 Nie zakwalifikowała się 10 2 1 7 11 24 jako BIH
  2004 8 4 1 3 6 10
  2008 4 1 2 1 6 6
  2012 8 2 2 4 4 8
  2016 8 2 0 6 10 22
  2020 10 6 0 4 24 11

Mistrzostwa świata

edytuj
Udział w mistrzostwach świata . Kwalifikacje do mistrzostw świata Uwagi
Rok Runda Miejsce M W R P B+ B- M W R P B+ B-
1950 - 1990 BIH była częścią Jugosławii
  1994 Nie brała udziału jako RBIH
  1998 Nie zakwalifikowała się 8 3 0 5 9 14 jako BIH
    2002 8 2 2 4 12 12
  2006 10 4 4 2 12 9
  2010 12 6 1 5 25 15
  2014 Faza grupowa 20/32 3 1 0 2 4 4 10 8 1 1 30 6
  2018 Nie zakwalifikowała się 10 5 2 3 24 13
  2022 8 1 4 3 9 12

Mistrzostwa Europy

edytuj
Udział w mistrzostwach Europy . Kwalifikacje do mistrzostw Europy Uwagi
Rok Runda Miejsce M W R P B+ B- M W R P B+ B-
1960 - 1992 BIH była częścią Jugosławii
  1996 Nie brała udziału jako RBIH
    2000 Nie zakwalifikowała się 10 3 2 5 14 17 jako BIH
  2004 8 4 1 3 7 8
    2008 12 4 1 7 16 22
    2012 12 6 3 3 19 14
  2016 12 5 3 4 18 15
  2020 11 4 2 5 21 18
  2024

Rekordziści

edytuj

     Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy

Trenerzy reprezentacji Bośni i Hercegowiny

edytuj
Szkoleniowiec O od do M W R P
Fuad Muzurović   1995 1997 18 7 2 9
Džemaludin Mušović   1998 1999 7 1 2 4
Faruk Hadžibegić   1999 7 2 2 3
Avdo Kalajdžić   1999 1 0 1 0
Mišo Smajlović   2000 2001 14 5 4 5
Blaž Slišković   2002 2006 37 11 11 15
Fuad Muzurović   2007 9 3 0 6
Meho Kodro   2008 2 0 1 1
Denijal Pirić   2008 1 1 0 0
Miroslav Blažević   2008 2009 17 8 2 7
Safet Sušić   2010 2014 49 23 9 17
Mehmed Baždarević   2015 2017 25 14 5 6
Robert Prosinečki   2018 2019 22 9 6 7
Dušan Bajević   2020 8 0 2 6
Iwajło Petew   2021 2022 0 0 0 0
Faruk Hadžibegić[5]   2023 stycz. 2023 sierp. 4 1 0 3
Meho Kodro[6]   2023 sierp. 2023 wrzes. 2 1 0 1
Savo Milošević[5]   2023 4 1 0 3

Przypisy

edytuj
  1. Bośniacy wybrali trenera reprezentacji. Tylko Piłka, 2009-12-29. [dostęp 2009-12-30].
  2. Regular session of the Executive Board held [online], www.nfsbih.ba [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  3. Vedo, thank you! [online], www.nfsbih.ba [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  4. a b c d eu-football.info. [dostęp 2021-02-15]. (ang.).
  5. a b Paweł Matys: Przebili nawet reprezentację Polski! To już ich trzeci trener w el. Euro 2024. sport.pl, 2023-09-29. [dostęp 2023-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-10-11)]. (pol.).
  6. Piotr Trochimowicz: Oficjalnie: Były gracz Barcelony poprowadzi reprezentację Bośni i Hercegowiny. transfery.info, 2023-08-04. [dostęp 2023-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-11-24)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj