Rogowo (powiat białogardzki)

wieś w województwie zachodniopomorskim

Rogowo (niem. Roggow) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 335 mieszkańców.

Rogowo
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

białogardzki

Gmina

Białogard

Wysokość

36 m n.p.m.

Liczba ludności (2007)

335

Strefa numeracyjna

94

Kod pocztowy

78-200[2]

Tablice rejestracyjne

ZBI

SIMC

0303143

Położenie na mapie gminy wiejskiej Białogard
Mapa konturowa gminy wiejskiej Białogard, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Rogowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Rogowo”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Rogowo”
Położenie na mapie powiatu białogardzkiego
Mapa konturowa powiatu białogardzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Rogowo”
Ziemia53°58′05″N 16°01′06″E/53,968056 16,018333[1]

Geografia edytuj

Wieś leży ok. 8 km na południe od Białogardu, przy drodze z Dębczyna do Byszyna, przy trasie byłej linii wąskotorowej BiałogardŚwielino. Wieś wielodrożnicowa ze zwartą zabudową w centrum. Teren wokół wsi zajęty jest przez pola uprawne i łąki położone w widłach rzeki Parsęty i Mogilicy.

Historia edytuj

W VIII wieku nastąpił rozrost białogardzkiego skupiska osadniczego. Powstało około jedenaście nowych osad, szczególnie dynamicznie rozwinęło się osadnictwo nad Mogilicą o czym świadczyć może osada w Rogowie położona na skraju terasy nadzalewowej w dorzeczu dolnej Mogilicy. Rozwój polegał na tym, iż w rolnictwie zaczął sobie torować drogę system stałej uprawy roli na tych terenach. Wraz z jego upowszechnieniem popularyzował się wysiew żyta, jęczmienia co potwierdzają znaleziska pochodzące z osady. Wysoki poziom gospodarki rolnej potwierdzają znaleziska sierpów żelaznych, kamiennych żaren obrotowych i pieców chlebowych. Z rozwojem form uprawy roli rozwijał się chów zwierząt, zwłaszcza bydła rogatego co mogło mieć wpływ na ustanowienie nazwy osady Rogowo. Rozwój gospodarki folwarczno-pańszczyźnianej zapoczątkowanej w pierwszej ćwierci XVI wieku spowodował gwałtowne pogorszenie sytuacji prawnej ludności wiejskiej. Rozwój ten w poważnej części dokonywał się kosztem gruntów chłopskich czego dowodem może być odebranie od każdego gospodarstwa chłopskiego we wsi Rogowo i Byszyno pół włóki i przyłączenia do istniejącego już majątku w Rogowie. Wynika to z supliki chłopów ww. dwóch wsi z roku 1624. Wyrazem trudnej sytuacji gospodarczej wsi był ostry spór o pastwiska pomiędzy Rogowem i Żytelkowem w tamtym okresie, powodował on interwencję biskupa Erazma von Manteuffla, któremu z trudem udało się pogodzić zwaśnione strony. Na przełomie XV – XVI wieku ostatni książęta z dynastii zachodniopomorskiej powołali do życia domeny (Amt). Domeny były własnością książąt wśród 18 domen na Pomorzu Zachodnim znajdowała się domena białogardzka (Amt Belgard). W 1782 roku w skład tej domeny wchodziło jedenaście wsi, w tym Rogowo. W 1867 r. powstała szkoła w dwóch budynkach. W roku 1939 miejscowość zamieszkuje 721 osób. Po wojnie wieś była i jest wsią rolników indywidualnych. W latach 1946-1954 oraz w latach 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Rogowo[3].

Zabytki i ciekawe miejsca edytuj

Na północ od wsi leży nieczynny cmentarz ewangelicki o pow. 1,90 ha.

Cmentarzysko ciałopalne z późnego okresu lateńskiego i wczesnego okresu rzymskiego I wiek p.n.e. – II wiek zlokalizowane na terenie wyniesienia morenowego, około 800 m na południowy wschód od skraju zabudowań wsi Rogowo bezpośrednio na wschód od szosy Rogowo – Byszyno około 900 m na zachód od rzeki Parsęty.

Stodoły o konstrukcji ramowej (zagroda nr 8, nr 42, nr 55).

Kapliczka marmurowa postawiona przez mieszkańców Rogowa w podzięce za powrót w 1945 roku tych ziem do Polski.

Przyroda edytuj

We wsi na łąkach można spotkać rosnące storczyki, zawilce żółte, błotniaka stawowego, czaplę siwą.

Turystyka edytuj

Przez Rogowo wiodą dwa lokalne szlaki turystyczne:

  • Szlakiem najstarszych śladów osadnictwa na Ziemi Białogardzkiej – rowerowy
  • Szlak wschodni wokół Białogardu – rowerowo-pieszy.

Gospodarka edytuj

W Rogowie znajduje się jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej.

Transport edytuj

W miejscowości jest przystanek komunikacji autobusowej.

Osoby urodzone w Rogowie edytuj

Kultura i sport edytuj

We wsi jest Szkoła podstawowa im. Jana Brzechwy, filia Gminnej Biblioteki Publicznej w Stanominie z czytelnią internetową, świetlica wiejska oraz dwa boiska sportowe.

Ludowy Zespół Sportowy we wsi to „Wiking” Rogowo, należący do Gminnego Zrzeszenia LZS.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 115906
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1094 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. „Starostwo Powiatowe”. Białogard. 

Bibliografia edytuj

  • Plan Rozwoju Lokalnego Gminy Białogard na lata 2005-2013, Białogard, UG, 2005