Chlorek suksametoniowy

związek chemiczny

Chlorek suksametoniowy, chlorek sukcynylocholiny, suksametonium (łac. Suxamethonii chloridum) – organiczny związek chemiczny, środek zwiotczający mięśnie prążkowane z grupy depolaryzujących środków zwiotczających, działający przez depolaryzację, stosowany przede wszystkim w celu umożliwienia intubacji tchawicy. Lek budową i działaniem przypomina acetylocholinę, ale działa dłużej. Powoduje zwiotczenie, poprzedzone charakterystycznymi drżeniami włókienkowymi zwanymi również fascykulacjami, głównie mięśni twarzy, szyi i kończyn. W czasie skurczu uwalniane są jony potasu, co powoduje zwiększenia ich stężenia w surowicy. Drżenia te mogą być przyczyną bólów mięśniowych odczuwanych u chorych w okresie pooperacyjnym. Blok depolaryzacyjny trwa od 3 do 5 minut. Lek jest rozkładany przez cholinesterazę osoczową. Lek nie nadaje się do stosowania w długotrwałych operacjach, ze względu na możliwość wystąpienia tzw. bloku podwójnego przy powtarzaniu dawek.

Chlorek suksametoniowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C14H30Cl2N2O4

Masa molowa

361,31 g/mol

Wygląd

biały, krystaliczny, higroskopijny proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

71-27-2
6101-15-1 (dihydrat)

PubChem

22475

DrugBank

DB00202

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

M03 AB01

Chlorku suksametoniowego nie powinno się stosować u dzieci (z wyjątkiem sytuacji szczególnych, na przykład u chorych z „pełnym żołądkiem”, gdy istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia trudnej intubacji).

Dawkowanie edytuj

Dożylna dawka chlorku suksametoniowego wynosi 0,5–1,0 mg/kg mc. Można również stosować domięśniowo w dawkach 2–3 mg/kg mc.

Działania niepożądane edytuj

U osób genetycznie predysponowanych może wywołać hipertermię złośliwą. Lek prowadzi do przesunięcia potasu do surowicy i nie powinien być stosowany w stanach chorobowych przebiegających z hiperkaliemią. Przy stosowaniu powtarzanych dawek lek może wywołać bradykardię, której zapobiega podanie atropiny. Nie należy stosować leku u chorych z jaskrą i przy urazach gałki ocznej, ponieważ powoduje wzrost ciśnienia śródgałkowego. Analogicznie należy zachować ostrożność u pacjentów z wewnątrzczaszkowymi chorobami i urazami przebiegającymi z obrzękiem mózgu, ze względu na zwiększanie się ciśnienia wewnątrzczaszkowego przy stosowaniu suksametonium. Niedobory cholinoesterazy, na przykład w przebiegu niektórych chorób, lub podanie inhibitorów cholinoesterazy powoduje przedłużone działanie chlorku suksametoniowego. U osób z niektórymi chorobami mięśni może dojść do gwałtownego rozpadu komórek mięśniowych i zgonu w następstwie hiperkaliemii.

Interakcje edytuj

Leki typu prostygmina, prokaina, prokainamid, chinidyna, aminoglikozydy wzmagają działanie chlorku suksametoniowego.

Dostępne preparaty edytuj

  • Chlorsuccillin

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0.
  2. a b Succinylcholine chloride, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-06-30] (ang.).