Wierzniowice
Wierzniowice (cz. Věřňovice, niem. Willmersdorf) – wieś i gmina katastralna w północnej części gminy Lutyni Dolnej, w powiecie Karwina, w kraju morawsko-śląskim, w Czechach. Położona jest nad rzeką Olzą, przy granicy z Polską. Powierzchnia 456,08 ha[1] (18,3% obszaru gminy), w 2001 liczba mieszkańców wynosiła 709[2], zaś w 2010 odnotowano 228 adresów[3].
| ||
 Kaplica św. Izydora | ||
| Państwo |  Czechy
| |
| Kraj |  morawsko-śląski
| |
| Gmina | Lutynia Dolna | |
| Powierzchnia | 4,56 km² | |
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
709 155,5 os./km² | |
| Kod pocztowy | 735 53 | |
Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego  | ||
Położenie na mapie Czech  | ||
 49°55′37″N 18°25′00″E/49,926944 18,416667
| ||
Portal  Czechy
| ||
HistoriaEdytuj
Po raz pierwszy wzmiankowana w 1362 roku jako Wernersdorf[4][5]. Nazwa została później zpolonizowana, jako Wiernyerzowicze (1447), później pojawiła się również nowa nazwa niemiecka (Welmersdorf, 1687)[5].
Wieś politycznie znajdowała się początkowo w granicach piastowskiego Księstwa Cieszyńskiego, będącego od 1327 lennem Królestwa Czech, a od 1526 roku w wyniku objęcia tronu czeskiego przez Habsburgów wraz z regionem aż do 1918 roku w monarchii Habsburgów (potocznie Austrii).
Według austriackiego spisu ludności z 1910 roku Wierzniowice miały 628 mieszkańców, z czego 627 było zameldowanych na stałe, 626 (99,8%) było polsko-, a 1 (0,2%) czeskojęzyczny, 618 (98,4%) było katolikami, 1 (0,2%) ewangelikiem, a 9 (1,4%) wyznawcami judaizmu[6].
W 1920 miejscowość znalazła się w granicach Czechosłowacji, a w 1975 w granicach administracyjnych Lutyni Dolnej.
Do 21 grudnia 2007 w miejscowości funkcjonowały przejścia graniczne Věřnovice-Gorzyczki i Věřnovice-Łaziska, które na mocy Układu z Schengen zostały zlikwidowane.
Ochrona przyrodyEdytuj
Przez wieś przepływa rzeka Olza (cz. Olše), która na odcinku od Dziećmorowic do Bogumina, a szczególnie na wysokości Wierzniowic wykazuje wysoką wartość przyrodniczą, co jest tym bardziej cenne, gdyż znajduje się na uboczu gęsto zaludnionego okręgu przemysłowego. W 1989 4,59 ha tego obszaru zostało objęte ochroną prawną jako pomnik przyrody. Również na wysokości Wierzniowic na ok. 2,5 km odcinku Olzy granica polsko-czeska odbiega od jej biegu w stronę północną, po czy powraca do niej za powstającym granicznym węzłem autostrady A1.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Informace o katastrálním území Věřňovice (cz.). [dostęp 2010-10-03].
- ↑ Český statistický úřad: Historický lexikon obcí ČR 1869 – 2005 – 1. díl (cz.). 20 sierpnia 2008. s. 718–719. [dostęp 2010-10-03].
- ↑ Adresy v České republice (cz.). 2010-10-03. [dostęp 2010-10-03].
- ↑ Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Idzi Panic (redakcja). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 312. ISBN 978-83-926929-3-5.
- ↑ a b Robert Mrózek: Nazwy miejscowe dawnego Śląska Cieszyńskiego. Katowice: Uniwersytet Śląski w Katowicach, 1984, s. 182–183. ISBN 82-00-00622-2.
- ↑ Ludwig Patryn (ed): Die Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1910 in Schlesien, Troppau 1912.
BibliografiaEdytuj
- Stanisław Zahradnik: Struktura narodowościowa Zaolzia na podstawie spisów ludności 1880–1991. Trzyniec: HT, 1991. OCLC 189422554.
- Irena Cicha, Kazimierz Jaworski, Bronisław Ondraszek, Barbara Stalmach, Jan Stalmach: Olza od pramene po ujście. Český Těšín: Region Silesia, 2000, s. 16, 18. ISBN 80-238-6081-X. (cz.)