Małgorzata Pieczyńska
Małgorzata Agnieszka Pieczyńska (ur. 4 maja 1960 w Warszawie) – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna.
| ||
![]() Małgorzata Pieczyńska | ||
Imię i nazwisko | Małgorzata Pieczyńska (z domu Maciejewska) | |
Data i miejsce urodzenia | 4 maja 1960 Warszawa | |
Zawód | aktorka | |
Współmałżonek | 1. Andrzej Pieczyński (rozwód) 2. Gabriel Wróblewski | |
Lata aktywności | od 1983 |
ŻyciorysEdytuj
Dorastała w Warszawie. W pierwszej klasie szkoły podstawowej założyła teatr klasowy, pisała scenariusze, obsadzała siebie w rolach głównych i reżyserowała spektakle. Pragnienie zostania aktorką zaszczepiła w niej wizyta u przyjaciółki i jej matki, aktorki Danuty Nagórnej. Spotykała się z aktorem Andrzejem Pieczyńskim, za którego wyszła za mąż. Po raz pierwszy stanęła przed kamerą w roli Cyganki w dramacie Wiesława Saniewskiego Nadzór (1983) u boku Ewy Błaszczyk i Gabrieli Kownackiej. W ekranizacji powieści Stefana Żeromskiego Wierna rzeka (1983) w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego wystąpiła jako młoda szlachcianka Salomea Brynicka, córka rządcy majątku, również powstańca. W 1983 zadebiutowała jako Julietta w sztuce Klausa Manna Mefisto na scenie Teatru Powszechnego w Warszawie. W 1984 ukończyła warszawską Państwową Wyższą Szkołę Teatralną.
Bliższą uwagę zwróciła na siebie kreacją Sophie, niewiernej żony śpiewaka Antonia Taviatiniego (Zbigniew Zapasiewicz) w dramacie sensacyjnym Janusza Zaorskiego Baryton (1984). W telefilmie Jacka Bromskiego Ceremonia pogrzebowa (1984) zagrała kochankę syna profesora, uwikłaną w rodzinne nieporozumienia, intrygi i porachunki, w dramacie Janusza Zaorskiego Jezioro Bodeńskie (1985) pojawiła się jako Francuzka Suzanne. Można ją było dostrzec także w amerykańskim filmie wojennym Wojna i miłość (War and Love, 1985) z Kyrą Sedgwick i w dramacie Krzysztofa Kieślowskiego Krótki film o zabijaniu (1987).
W 1986 otrzymała prestiżową Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego, przyznawaną utalentowanym aktorom przez tygodnik "Ekran". W dwóch wersjach adaptacji powieści Władysława Reymonta – filmie i serialu Jerzego Sztwiertni Komediantka (1987) zagrała rolę kostiumową przybyłej z prowincji do Warszawy adeptki sztuki teatralnej. W filmie sportowym Janusza Zaorskiego Piłkarski poker (1988) wystąpiła w roli wyrachowanej żony sędziego piłkarskiego (Janusz Gajos).
Pod koniec lat 80. wyjechała do Szwecji, gdzie na stałe mieszka w Sztokholmie wraz z drugim mężem Gabrielem Wróblewskim, z którym ma syna Wiktora.
W 1996 otrzymała "Różę", nagrodę poznańskiego Radia Merkury.
Powróciła na mały ekran w serialach Wojciecha Wójcika Ekstradycja (1996–1998) jako Sabina Borkowska, siostra Halskiego (Marek Kondrat), Polsatu 13 posterunek (1998), Jerzego Kawalerowicza Quo vadis (2002), Polsatu Psie serce (2004), Polsatu Pensjonat pod Różą (2004), TVP2 Na dobre i na złe (2005, 2006) jako profesor Anna Sulak-Hartmann, TVP2 Kopciuszek (2006–2007), TVN Kryminalni (2007), TVN Na Wspólnej (2007–2008) i TVP2 M jak miłość (od 2013).
Występowała w teatrach warszawskich: Powszechnym im. Zygmunta Hübnera (1985–1987), Ateneum im. Stefana Jaracza (1994) i Syrena (2005).
W 2008 brała udział w drugiej edycji programu Gwiazdy tańczą na lodzie, gdzie w parze z profesjonalnym łyżwiarzem Radkiem Dostálem zajęła ósme miejsce. W tym roku została także wydana książka Siła codzienności Marzanny Graff, która w 13. rozdziale zatytułowanym Przyjaźń zawiera rozmowę z Małgorzatą Pieczyńską.
Życie prywatneEdytuj
Mężem aktorki jest Gabriel Wróblewski[1]. Para ma syna Wiktora[2].
FilmografiaEdytuj
- 1983: Wierna rzeka − jako Salomea Brynicka
- 1983: Nadzór − jako Cyganka
- 1983: Fachowiec − jako Helena Walicka
- 1984: Baryton − jako Sophie
- 1984: Trzy młyny − jako Stefa
- 1984: Ceremonia pogrzebowa − jako Małgorzata, kochanka Stefana
- 1985: Jezioro Bodeńskie − jako Suzanne
- 1985: Wojna i miłość
- 1985: Labirynt − jako Wanda
- 1986: Komediantka − jako Janina Orłowska
- 1987: Krótki film o zabijaniu − jako Cyganka
- 1987: Komediantka − jako Janina Orłowska
- 1987: Ja, który mam podwójne życie czyli dylemat Josepha Conrada
- 1988: Piłkarski poker − jako Irena Laguna (Łapówka)
- 1989: Kanclerz − jako Gryzelda Zamoyska
- 1992: Sprawa kobiet − jako kwiaciarka
- 1992: Czy ktoś mnie kocha w tym domu? − jako Anna Bonar
- 1993: Den Gratande ministern − jako Anja Galik
- 1993: 20 lat później − jako Ewa Hauser
- 1993: Polski crash − jako Bożena
- 1995: Snoken − jako Ilona Kunda
- 1995: Gracze − jako Grażyna
- 1995: Ekstradycja − jako Sabina Borkowska
- 1995: Doktor Semmelweis − jako Hrabina
- 1995: Anmäld försvunnen − jako Vera
- 1996: Ekstradycja 2 − jako Sabina Borkowska
- 1996: Dzieci i ryby − jako pisarka Krystyna Kurowska
- 1996–1997: Skilda världar − jako Gosia Andersson
- 1996: Panna Nikt − jako Matka Kasi
- 1998: Vita lögner − jako Martina Stipanek
- 1998: 13 posterunek (odc. 29)
- 1998: Ekstradycja 3 − jako Sabina Borkowska
- 2001: Quo vadis − jako Akte
- 2002: W poszukiwaniu utraconych lat − jako Matka
- 2002: Quo vadis − jako Akte
- 2003: Psie serce − jako Rita Koszyńska (odc. 12)
- 2004: Pensjonat pod Różą − jako Ewa Rogalińska (odc. 5)
- 2004: Orka! Orka! − jako Matka Kasi
- 2004: Orzeł − jako Sonata Petraityte
- 2004: Zaraza babilońska − jako Mama Pallany
- 2004–2006: Na dobre i na złe − jako profesor Anna Sulak-Hartmann
- 2005: Lawstorant − jako Joanna Burska
- 2006–2007: Kopciuszek − jako Elżbieta Kowalczyk
- 2007: Kryminalni − jako Anna Bonder (odc. 75)
- od 2009: Na Wspólnej − jako Iga Konarska
- 2010–2012: Szpilki na Giewoncie − jako Aniela Gut
- 2010: Hotel 52 − jako Britta/Brygida Svensson (odc. 22)
- 2011: Chichot losu − jako Krystyna Gazda (babcia)
- 2011–2012: Rezydencja − jako Elżbieta Kochanowska
- 2012: Big Love − jako matka Emilii
- 2012: Przedtem, Potem − jako matka Celiny Chmury
- 2012: Komisarz Alex − jako Tamara Konarska (odc. 22)
- 2012: Johan Falk
- 2013: Prawo Agaty − jako Teresa Bylińska
- od 2013: M jak miłość − jako Aleksandra Chodakowska
- 2015: Nie rób scen − jako Agata, ciotka Romana (odc. 10)
- 2015: Blå ögon – jako Janina Hansson
- 2015: Arne Dahl – jako Maria Dobrowolska (odcinek: "En midsommarnattsdröm")
- 2015: Listy do M. 2 – jako matka Moniki
- 2016: Druga szansa – jako Tamara Bajewicz, matka Oli (odc. 23, 25, 26)
- 2017: Serce nie sługa – jako doktor Wrońska
- 2019–2020 : Zawsze warto – jako Maria Wardecka, matka Marty i Rafała
Teatr TelewizjiEdytuj
- 1988 "Kolabo-song" (Laura).
- 1988 "Dusia, Ryba, Wal i Leta" (Ryba),
- 1989 "Nasz skład",
- 1990 "Gorący wiatr" (Lola),
- 1991 "Restauracja" (Izabella),
- 1992 "Godzina słońca" (Marion),
- 1993 "Madame de Sade" (Hrabina de Saint Fond),
- 1995 "O dziewczynie, która podeptała chleb" (Madame Coty),
- 1997 "Kobieta twojej młodości" (Fernanda),
- 1997 "Biała dama" (Matka),
- 2000 "Obrazek" (nauczycielka),
- 2009 "Gry operacyjne" (Lilka),
Spektakle teatralneEdytuj
- "Józef i jego bracia"
- 1983 "Mefisto" (Julietta)
- 1983 "Iwona,księżniczka Burgunda" (Dama dworu Iza)
- 1984 "Wszystko w ogrodzie" (Cynia)
- 1984 "Kartoteka" (Dziennikarka)
- 1984 "Muzyka-Radwan"
- 1987 "Dusia,Ryba,Wal i Leta" (Ryba)
- 1987 "Turandot" (Turandot)
- 1994 "Czytadło" (Wera)
- 2005 "Pecunia non olet?" / "Pieniądze nie śmierdzą"(Pani Minister)
- 2009 "Zamknij oczy i myśli o Anglii" (Valerie)
- 2013 "Prawda"
- 2013 "Kochanie na kredyt" (Grażyna)
- 2015 "Pokrewieństwo dusz"[3]
PrzypisyEdytuj
- ↑ Szwedzki biznesmen, który "porwał" Pieczyńską z Polski - Po męsku - Jegostrona - męski serwis - styl, trening, sport, erotyka - portal dla mężczyzn Dziennik.pl - Dziennik.pl, jegostrona.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ Przystojny syn Pieczyńskiej. Czym się zajmuje? - Po męsku - Jegostrona - męski serwis - styl, trening, sport, erotyka - portal dla mężczyzn Dziennik.pl - Dziennik.pl, jegostrona.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ Pokrewieństwo dusz. teatrprezentacje.pl. [dostęp 2015-11-21].
BibliografiaEdytuj
- Małgorzata Pieczyńska w bazie IMDb (ang.)
- Małgorzata Pieczyńska w bazie Filmweb
- Małgorzata Pieczyńska w bazie filmpolski.pl
- Małgorzata Pieczyńska w bazie e-teatr.pl
- Małgorzata Pieczyńska w Internetowej Bazie Filmowej (fdb.pl)
Linki zewnętrzneEdytuj
- Małgorzata Pieczyńska na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”