1,2-Dichloroetan

1,2-Dichloroetan
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	1,2-dichloroetan
	Inne nazwy i oznaczenia
	dichlorek etylenu, pot. chlorek etylenu, EDC (ang. ethylene dichloride)
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C2H4Cl2
Masa molowa	98,96 g/mol
Wygląd	przezroczysta, bezbarwna ciecz
	Identyfikacja
Numer CAS	107-06-2
PubChem	11
DrugBank	DB03733
SMILES
	ClCCCl
InChI
	InChI=1S/C2H4Cl2/c3-1-2-4/h1-2H2
	InChIKey
	WSLDOOZREJYCGB-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	1,2454 g/cm³; ciecz
	Rozpuszczalność w wodzie
	9,2 g/kg (0 °C); 8,69 g/l (20 °C); 8,6 g/kg (25 °C); 10,6 g/kg (50 °C); 10,3 g/l (56 °C); 22,2 g/kg (100 °C)
	w innych rozpuszczalnikach
	rozpuszczalny w acetonie, benzenie i chloroformie, dobrze w etanolu, mieszalny w eterze dietylowym
Temperatura topnienia	−35,6 °C
Temperatura wrzenia	83,4 °C
Punkt krytyczny	288,4 °C; 5,4 MPa; 0,4398 g/cm³
logP	1,48
Współczynnik załamania	1,4422 (589 nm, 25 °C)
Lepkość	1,125 mPa·s (0 °C); 0,779 mPa·s (25 °C); 0,576 mPa·s (50 °C); 0,447 mPa·s (75 °C)
Napięcie powierzchniowe	32,9 mN/m (15 °C); 32,2 mN/m (20 °C); 31,86 mN/m (25 °C); 30,8 mN/m (30 °C); 28,29 mN/m (50 °C); 24,72 mN/m (75 °C)
Budowa
Moment dipolowy	1,83 D
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2016-04-13]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Zwroty H	H225, H302, H315, H319, H335, H350
Zwroty P	P210, P261, P303+P361+P353, P305+P351+P338, P405, P501
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Łatwopalny; (F)	Toksyczny; (T)
Zwroty R	R45, R11, R22, R36/37/38
Zwroty S	S53, S45
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	3 3 0
Temperatura zapłonu	13 °C
Temperatura samozapłonu	413 °C
Granice wybuchowości	6,2–16,2%
Numer RTECS	KI0525000
Dawka śmiertelna	LD50 670,0 mg/kg (szczur, doustnie)
	Podobne związki
Podobne związki	dichloroeten, tetrachloroeten, chlorek metylenu
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

1,2-Dichloroetan, dichlorek etylenu – organiczny związek chemiczny, chloropochodna etanu, bezbarwna ciecz o temperaturze wrzenia 83,4 °C, bardzo słabo rozpuszczalna w wodzie, miesza się z rozpuszczalnikami organicznymi. Otrzymywany z etylenu i chloru (po raz pierwszy uzyskany 1795 roku w Holandii, stąd zwany dawniej olejem chemików holenderskich). Stosowany jako rozpuszczalnik m.in. żywic, asfaltu, kauczuku, do ekstrakcji tłuszczów oraz olejów. Półprodukt w syntezie chlorku winylu.