1,2-Dichloroetan

związek chemiczny

1,2-Dichloroetan, dichlorek etylenu – organiczny związek chemiczny, chloropochodna etanu, bezbarwna ciecz o temperaturze wrzenia 83,4 °C, bardzo słabo rozpuszczalna w wodzie, miesza się z rozpuszczalnikami organicznymi. Otrzymywany z etylenu i chloru (po raz pierwszy uzyskany 1795 roku w Holandii, stąd zwany dawniej olejem chemików holenderskich). Stosowany jako rozpuszczalnik m.in. żywic, asfaltu, kauczuku, do ekstrakcji tłuszczów oraz olejów. Półprodukt w syntezie chlorku winylu.

1,2-Dichloroetan
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C2H4Cl2

Masa molowa

98,96 g/mol

Wygląd

przezroczysta, bezbarwna ciecz[1]

Identyfikacja
Numer CAS

107-06-2

PubChem

11

DrugBank

DB03733

Podobne związki
Podobne związki

dichloroeten, tetrachloroeten, chlorek metylenu

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
  1. Wartość wyznaczona w fazie ciekłej z możliwym dużym błędem wskutek asocjacji.

Przypisy

edytuj
  1. Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4.
  2. a b c d e Haynes 2014 ↓, s. 3-162.
  3. Haynes 2014 ↓, s. 5-196.
  4. a b c d Haynes 2014 ↓, s. 5-166.
  5. a b c d e f g h i 1,2-Dichloroethane (nr 284505) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2016-04-13]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  6. a b c Haynes 2014 ↓, s. 6-62.
  7. a b c d Haynes 2014 ↓, s. 6-232.
  8. a b c Haynes 2014 ↓, s. 6-182.
  9. Haynes 2014 ↓, s. 9-55.
  10. a b 1,2-Dichloroetan, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2016-04-13] (ang.).
  11. 1,2-Dichloroethane, karta charakterystyki wydana na obszar Polski, Alfa Aesar (Thermo Fisher Scientific), numer katalogowy A12775 [dostęp 2016-04-13].
  12. 1,2-Dichloroetan (nr 284505) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2016-04-13]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  13. a b Haynes 2014 ↓, s. 16-19.

Bibliografia

edytuj