Wikipedia

Marcin Lewandowski

polski lekkoatleta, biegacz i żołnierz

Marcin Przemysław Lewandowski (ur. 13 czerwca 1987 w Szczecinie) – polski lekkoatleta, specjalizujący się w biegach średnich, brązowy medalista mistrzostw świata z katarskiej Dohy na dystansie 1500 m, żołnierz zawodowy Wojska Polskiego[1][2][3][4].

Marcin Lewandowski
Ilustracja
Marcin Lewandowski (2017)
Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1987
Szczecin

Informacje klubowe
Klub

AZS UMCS Lublin

Trener

Tomasz Lewandowski

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
brąz Doha 2019 bieg na 1500 m
Mistrzostwa Europy
złoto Barcelona 2010 bieg na 800 m
srebro Amsterdam 2016 bieg na 800 m
srebro Berlin 2018 bieg na 1500 m
Halowe mistrzostwa świata
srebro Birmingham 2018 bieg na 1500 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Praga 2015 bieg na 800 m
złoto Belgrad 2017 bieg na 1500 m
złoto Glasgow 2019 bieg na 1500 m
srebro Paryż 2011 bieg na 800 m
srebro Toruń 2021 bieg na 1500 m
Młodzieżowe mistrzostwa Europy
złoto Debreczyn 2007 bieg na 800 m
srebro Kowno 2009 bieg na 800 m
IAAF World Relays
srebro Nassau 2014 sztafeta 4 × 800 m
srebro Nassau 2015 sztafeta 4 × 800 m
brąz Nassau 2017 sztafeta 4 × 800 metrów
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Karierę sportową zaczynał w 2002 jako zawodnik niezrzeszony[5]. Przez pierwsze lata kariery biegacz, trenowany przez swego brata, startował w barwach klubu Błękitni Osowa Sień. Od 2005 był zawodnikiem Ósemki Police, a od lipca 2010 broni barw Zawiszy Bydgoszcz[6]. Absolwent wychowania fizycznego na Uniwersytecie Szczecińskim (temat pracy magisterskiej: Roczny cykl przygotowań Marcina Lewandowskiego na dystansie 800 metrów)[5][7].

Kariera edytuj

Pierwszym występem na arenie międzynarodowej były dla niego mistrzostwa Europy juniorów w 2005, podczas których zajął 7. miejsce w biegu na 1500 m[8]. Rok 2006 zaczął od odległej pozycji w biegu na 4 kilometry na przełajowych mistrzostwach świata[9]. Tuż za podium, na czwartym miejscu, był w mistrzostwach świata juniorów w Pekinie (2006)[10]. Mając 20 lat zwyciężył na młodzieżowych mistrzostwach Europy w roku 2007[11]. W tym samym sezonie był ósmym zawodnikiem uniwersjady. Dotarł do półfinału podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie. Sezon 2009 zaczął od szóstej lokaty w halowych mistrzostwach Europy. W lipcu zajął drugie miejsce, ulegając jedynie Adamowi Kszczotowi, w kolejnej edycji młodzieżowego czempionatu Starego Kontynentu[12]. W półfinale mistrzostw świata w Berlinie Lewandowski przewrócił się na bieżnię, podcięty przez Holendra Brama Soma i Sudańczyka Abubakera Kakiego. Po proteście polskiej ekipy został dokooptowany do składu biegu finałowego, w którym zajął ósme miejsce z czasem 1:46,17[13].

Złoty medalista mistrzostw Europy w Barcelonie (2010)[14]. Po raz pierwszy w historii mistrzostw Europy zdarzyło się wówczas, że dwaj Polacy znaleźli się w finale biegu na 800 metrów. Po raz pierwszy też bieg ten wygrał Polski reprezentant. Lewandowski wywalczył złoty medal z czasem 1:47,07, natomiast Adam Kszczot zdobył brązowy medal dobiegając na metę z czasem 1:47,22[15]. 5 września 2010 był drugi w biegu na 800 metrów w ramach pucharu interkontynentalnego[16]. Reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych, superlidze pucharu Europy oraz superlidze drużynowych mistrzostw Europy. Trzeci zawodnik plebiscytu na wschodzącą gwiazdę europejskiej lekkoatletyki w roku 2009 organizowanego przez European Athletics, przegrał jedynie ze sprinterami – Francuzem Lemaître i Azerem Quliyevem. Na koniec sezonu 2010 zajął dziewiąte miejsce w plebiscycie na najlepszego lekkoatletę Europy[17] oraz został wybrany sportowcem roku 2010 w Bydgoszczy[18]. Przegrywając z Adamem Kszczotem został w 2011 w Paryżu halowym wicemistrzem Europy[19]. W tym samym roku wywalczył złoty medal na światowych igrzyskach wojskowych rozgrywanych w Rio de Janeiro[20] oraz był czwarty podczas mistrzostw świata[21]. Na początku sezonu 2012 planował, że nie weźmie udziału w halowych mistrzostwach świata[22] jednak ostatecznie zdecydował się na start w Stambule. Po udanym przejściu eliminacji w półfinale zaliczył upadek, nie ukończył biegu i odpadł z dalszej rywalizacji[23].

Na półfinale zakończył rywalizację podczas igrzysk olimpijskich w Londynie (2012)[24].

Srebrny medalista IAAF World Relays w sztafecie 4 × 800 metrów (2014). 8 marca 2015 podczas Halowych mistrzostw Europy w Pradze zdobył złoty medal w biegu na 800 metrów[25]. Na mistrzostwach Europy w Amsterdamie w 2016 zdobył srebrny medal[26]. W trakcie Letnich Igrzysk Olimpijskich 2016 w biegu na 800 metrów uzyskał szóstą lokatę z wynikiem 1:44,20[27]. W 2017 roku wywalczył halowe mistrzostwo Europy w biegu na 1500 metrów, natomiast w rozgrywanych w kwietniu tego samego roku IAAF World Relays, w składzie z Arturem Kuciapskim, Adamem Kszczotem i Mateuszem Borkowskim wywalczył brązowy medal w biegu rozstawnym 4 × 800 metrów[28]. Na HMŚ 2018 w Birmingham wywalczył srebrny medal w biegu na 1500 m.

Jedenastokrotny medalista mistrzostw Polski seniorów ma w dorobku pięć złotych medali w biegu na 1500 m (Szczecin 2008, Bielsko-Biała 2010, Szczecin 2014, Bydgoszcz 2016) i Radom 2019) srebro na tym dystansie (Toruń 2013) oraz trzy złota (Bydgoszcz 2011, Bydgoszcz 2016), Lublin 2018) i trzy srebra (Poznań 2007[29], Szczecin 2014 oraz Kraków 2015) w biegu na 800 m, a także srebro w biegu przełajowym (Żagań 2016). Medalista halowych mistrzostw Polski. Stawał na podium juniorskich mistrzostw kraju oraz mistrzostw Polski w biegach przełajowych.

Lewandowski do 2021 roku był rekordzistą Polski juniorów w biegu na 800 m (1:46,69 – 24 czerwca 2006, Szczecin)[30].

Podczas igrzysk olimpijskich Tokio 2020 doznał kontuzji, która uniemożliwiła mu udział w finale biegu na 1500 metrów[31].

Osiągnięcia edytuj

 
Marcin Lewandowski z Adamem Kszczotem po medalowym biegu na 800 m podczas halowych mistrzostw Europy w Paryżu 6 marca 2011
 
Marcin Lewandowski (w zielonej koszulce) podczas memoriału Kamili Skolimowskiej w Warszawie (2011)
 
Gablota Marcina Lewandowskiego w Muzeum Olimpizmu Uniwersytetu Szczecińskiego
Rok Impreza Miejsce Konkurencja Lokata Wynik
2005 Mistrzostwa Europy juniorów   Kowno bieg na 1500 m 7. miejsce 3:49,08
2006 Mistrzostwa świata w biegach przełajowych   Fukuoka bieg krótki 90. miejsce 12:03
2006 Mistrzostwa świata juniorów   Pekin bieg na 800 m 4. miejsce 1:48,25[32]
2007 Młodzieżowe mistrzostwa Europy   Debreczyn bieg na 800 m   1. miejsce 1:49,94[33]
2007 Uniwersjada   Bangkok bieg na 800 m 8. miejsce 1:47,94
2008 Superliga pucharu Europy   Annecy bieg na 800 m 2. miejsce 1:50,13
2008 Igrzyska olimpijskie   Pekin bieg na 800 m półfinał 1:47,24[34]
2008 Światowy finał lekkoatletyczny IAAF   Stuttgart bieg na 800 m 4. miejsce 1:49,40
2009 Halowe mistrzostwa Europy   Turyn bieg na 800 m 6. miejsce 1:49,86
2009 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Leiria bieg na 1500 m 6. miejsce 3:44,39
2009 Młodzieżowe mistrzostwa Europy   Kowno bieg na 800 m   2. miejsce 1:46,52
2009 Mistrzostwa świata   Berlin bieg na 800 m 8. miejsce 1:46,17
2010 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Bergen bieg na 800 m 3. miejsce 1:45,74
2010 Mistrzostwa Europy   Barcelona bieg na 800 m   1. miejsce 1:47,07
2010 Puchar interkontynentalny   Split bieg na 800 m 2. miejsce 1:44,81
2010 Diamentowa Liga 2010 bieg na 800 m 3. miejsce
2011 Halowe mistrzostwa Europy   Paryż bieg na 800 m   2. miejsce 1:48,23
2011 Światowe wojskowe igrzyska sportowe   Rio de Janeiro bieg na 800 m   1. miejsce 1:45,77
2011 Mistrzostwa świata   Daegu bieg na 800 m 4. miejsce 1:44,80
2012 Halowe mistrzostwa świata   Stambuł bieg na 800 m półfinał DNF
2012 Igrzyska olimpijskie   Londyn bieg na 800 m półfinał 1:45,08
2013 Halowe mistrzostwa Europy   Göteborg bieg na 1500 m 4. miejsce 3:39,19
2013 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Gateshead bieg na 1500 m 3. miejsce 3:39,82
2013 Mistrzostwa świata   Moskwa bieg na 800 m 4. miejsce 1:44,08
2013 Mistrzostwa Europy wojskowych   Warendorf bieg na 800 m   1. miejsce 1:50,05
2014 IAAF World Relays   Nassau sztafeta 4 × 800 m   2. miejsce 7:08,69
2014 Mistrzostwa Europy   Zurych bieg na 800 m 5. miejsce 1:45,78
2015 Halowe mistrzostwa Europy   Praga bieg na 800 m   1. miejsce 1:46,67
2015 IAAF World Relays   Nassau sztafeta 4 × 800   2. miejsce 7:09,98
2015 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Czeboksary bieg na 1500 m 2. miejsce 3:52,06
2015 Mistrzostwa świata   Pekin bieg na 800 m półfinał 1:45,34
2015 Światowe wojskowe igrzyska sportowe   Mungyeong bieg na 800 m   3. miejsce 1:46,36
2016 Mistrzostwa Europy   Amsterdam bieg na 800 m   2. miejsce 1:45,54
2016 Igrzyska Olimpijskie   Rio de Janeiro bieg na 800 m 6. miejsce 1:44.20
2017 Halowe mistrzostwa Europy   Belgrad bieg na 1500 m   1. miejsce 3:44,82
2017 IAAF World Relays   Nassau sztafeta 4 × 800 m   3. miejsce 7:18,74
2017 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Lille bieg na 1500 m 1. miejsce 3:53,40
2017 Mistrzostwa świata   Londyn bieg na 1500 m 7. miejsce 3:36,02
2018 Halowe mistrzostwa świata   Birmingham bieg na 1500 m   2. miejsce 3:58,39
2018 Mistrzostwa Europy   Berlin bieg na 1500 m   2. miejsce 3:38,14
2018 Puchar interkontynentalny   Ostrawa bieg na 1500 m 2. miejsce 3:40,42
2019 Halowe mistrzostwa Europy   Glasgow bieg na 1500 m   1. miejsce 3:42,84
2019 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Bydgoszcz bieg na 1500 m   1. miejsce 3:47,88
2019 Mistrzostwa świata   Doha bieg na 1500 m   3. miejsce 3:31,46
2019 Światowe wojskowe igrzyska sportowe   Wuhan bieg na 800 m eliminacje 1:52,13
2019 Światowe wojskowe igrzyska sportowe   Wuhan bieg na 1500 m   3. miejsce 3:46,61
2021 Halowe Mistrzostwa Europy   Toruń bieg na 1500 m 2. miejsce 3:38,06

Rekordy życiowe edytuj

Stadion edytuj

Konkurencja Rezultat Data Miejsce Uwagi
Bieg na 400 metrów 47,76 31 lipca 2009   Bydgoszcz
Bieg na 600 metrów 1:15,17 24 sierpnia 2014   Birmingham
Bieg na 800 metrów 1:43,72 17 lipca 2015   Monako
Bieg na 1000 metrów 2:14,30 25 sierpnia 2016   Lozanna rekord Polski
Bieg na 1500 metrów 3:30,42 9 lipca 2021   Monako rekord Polski
Bieg na 2000 metrów 4:57,09 19 sierpnia 2020   Bydgoszcz rekord Polski
Bieg na milę 3:49,11 1 lipca 2021   Oslo rekord Polski

Hala edytuj

Konkurencja Rezultat Data Miejsce Uwagi
Bieg na 400 metrów 48,29 21 lutego 2009   Spała
Bieg na 600 metrów 1:16,32 13 lutego 2011   Gandawa
Bieg na 800 metrów 1:45,41 18 lutego 2012   Birmingham
Bieg na 1000 metrów 2:17,67 28 lutego 2014   Metz rekord Polski
Bieg na 1500 metrów 3:35,71 17 lutego 2021   Toruń rekord Polski
Bieg na 3000 metrów 7:51,69 30 stycznia 2021   Toruń
Bieg na milę 3:56,41 13 lutego 2019   Athlone rekord Polski

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Szer. Marcin Lewandowski mistrzem Europy. polska-zbrojna.pl, 31 lipca 2010.
  2. ↑ Szeregowy Lewandowski wschodzącą gwiazdą. 24kurier.pl. [dostęp 2010-08-02].
  3. ↑ Mistrz Europy na 800 metrów jest szeregowym. Sport.pl Gazeta Wyborcza Bydgoszcz. [dostęp 2010-09-17]. (pol.).
  4. ↑ Kapral Marcin Lewandowski (zdjęcie). wzs.zawisza.bydgoszcz.pl. [dostęp 2018-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 marca 2018)].
  5. ↑ a b Tomasz Lewandowski, Podstawowe informacje o zawodniku [online], marcin-lewandowski.pl [dostęp 2010-08-01] (ang.).
  6. ↑ Marcin Lewandowski dobiegł do Zawiszy! [online], pomorska.pl [dostęp 2010-08-01] (ang.).
  7. ↑ Magister Lewandowski celuje w złoto [online], Sport.pl Gazeta Wyborcza Bydgoszcz [dostęp 2011-11-08] (pol.).
  8. ↑ European Junior Championships 2005. wjah.co.uk. [dostęp 2010-08-01]. (ang.).
  9. ↑ 2006 IAAF World Cross Country Championships – Short Race Final [online], iaaf.org [dostęp 2010-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2011-02-04] (ang.).
  10. ↑ 2006 IAAF World Junior Championships – Men's 800 m (Results) [online], iaaf.org [dostęp 2010-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2008-08-05] (ang.).
  11. ↑ EJ Debrecen HUN 12 - 15 July; 6th European Athletics U23 Championships [online], tilastopaja.org [dostęp 2010-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
  12. ↑ Tomasz Jurkowski, Srebrny medal podczas Młodzieżowych Mistrzostw Europy [online], marcin-lewandowski.pl [dostęp 2010-08-01] (ang.).
  13. ↑ Berlin 2009. Lewandowski w finale 800 m [online], sport.pl [dostęp 2010-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-11] (pol.).
  14. ↑ Marcin Lewandowski mistrzem Europy. police.info.pl. [dostęp 2010-08-01]. (pol.).
  15. ↑ Tomasz Kalemba, ME: grad medali Polaków - wielki bieg, porażka o centymetr [online], sport.onet.pl, 1 sierpnia 2010 [dostęp 2010-08-01].
  16. ↑ Laura Arcoleo, 2010 IAAF Continental Cup – Event Report Men's 800 Meters [online], iaaf.org [dostęp 2010-09-05] (ang.).
  17. ↑ Frenchman Lemaitre voted 2010 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2015-01-14] (ang.).
  18. ↑ Lewandowski najlepszym sportowcem Bydgoszczy [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki, 10 stycznia 2011 [dostęp 2011-01-11] (pol.).
  19. ↑ 2011 European Indoor Championships – 800m Men [online], sportresult.com [dostęp 2011-03-04] (ang.).
  20. ↑ Marcin Lewandowski - Jest złoto! Szeregowy Lewandowski najszybszym żołnierzem na świecie w biegu na 800 metrów” [online], marcin-lewandowski.pl [dostęp 2011-07-23] (pol.).
  21. ↑ Len Johnson, en's 800m - Final - Running from the front, Rudisha storms to victory [online], daegu2011.iaaf.org [dostęp 2011-08-30] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-17] (ang.).
  22. ↑ Janusz Rozum, HMŚ '12: 800m bez faworytów [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-12-03] (pol.).
  23. ↑ HMŚ 2012: Kszczot i sztafeta w finale [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2012-03-10] (pol.).
  24. ↑ Janusz Rozum, Piotr Małachowski piąty w finale IO [online], pzla.pl [dostęp 2012-08-24] (pol.).
  25. ↑ European Athletics Indoor Championships Prague, Czech Republic 2015, 800m Men - Final Results. european-athletics.org. [dostęp 2015-03-08]. (ang.).
  26. ↑ Competitions - European Athletics Championships - Amsterdam 2016. 800m Men [online], european-athletics, 10 lipca 2016 [dostęp 2016-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-10].
  27. ↑ Athletics Men's 800m Final, rio2016.com [dostęp: 16.08.2016]
  28. ↑ Maciej Jałoszyński, Nassau: dwa medale dla polskich sztafet [online], pzla.pl [dostęp 2017-04-25] (pol.).
  29. ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin - Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
  30. ↑ Rekordy Polski juniorów [online], Serwis Komisji Statystycznej Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2010-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-26] (pol.).
  31. ↑ Telewizja Polska S.A, Mistrz upadł dwa razy. Co dalej z Lewandowskim? [online], sport.tvp.pl, 5 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-05] (pol.).
  32. ↑ Półfinał – 1:47,90.
  33. ↑ El. – 1:49,57.
  34. ↑ El. – 1:45,89.
  35. ↑ Wirtualna Polska Media, Wicemistrz świata nagrodzony. Otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 25 października 2018 [dostęp 2021-03-07] (pol.).
  36. ↑ M.P. z 2011 r. nr 11, poz. 117 – pkt 1.
  37. ↑ Premier Mateusz Morawiecki: Dziękuję, że jesteście promotorami idei służby ojczyźnie. premier.gov.pl, 4 marca 2019. [dostęp 2019-03-08].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcin_Lewandowski&oldid=73008156”