Wikipedia

Synowie Boży – synami wolności

Kongres Świadków Jehowy 1966

Synowie Boży – synami wolności – ogólnoświatowa seria zgromadzeń religijnych o charakterze międzynarodowym, zorganizowanych przez Świadków Jehowy, które rozpoczęły się w czerwcu 1966 roku, a zakończyły w styczniu 1967 roku. Myślą przewodnią pięciodniowego kongresu był werset biblijny z Listu do Rzymian 8:20, 21 (NW): „Gdyż stworzenie zostało poddane daremności nie z własnej woli, lecz przez tego, który je poddał, na podstawie nadziei, że również samo stworzenie zostanie uwolnione z niewoli skażenia i dostąpi chwalebnej wolności dzieci Bożych”[1], który był odbiciem tak radości, jak i ostrzeżenia[2]. Program kongresu uwypuklał dobrą nowinę o lepszej przyszłości, którą według Świadków Jehowy, przyniesie życie w raju na ziemi pod panowaniem Królestwa Bożego[3].

Kongresy międzynarodowe na świecie edytuj

Oprócz kongresów okręgowych odbyły się kongresy międzynarodowe.

W Ameryce Łacińskiej zorganizowano 22 pięciodniowe kongresy międzynarodowe, w których uczestniczyło 177 193 osób, a 6131 zostało ochrzczonych[4]. Kongresy te przyczyniły się do rozwoju działalności Świadków Jehowy w tej części świata. W krajach regionu od miesiąca, w którym zorganizowano zgromadzenia gwałtownie wzrosła liczba głosicieli[5].

W La Paz w Boliwii program został przedstawiony w języku hiszpańskim, a niektóre sesje również w języku angielskim. Wśród 1150 obecnych, było 647 delegatów z zagranicy[6].

W dniach od 6 do 10 stycznia 1967 roku kongres zorganizowano na Stadionie Narodowym w Santiago w Chile. Stacje radiowe wyemitowały 15-minutowy program „O czym myślą ludzie”, w którym przedstawiono wierzenia Świadków Jehowy[7].

W Dominikanie kongres odbył się w Santo Domingo i to pomimo trwającej rewolucji[8].

Kongres w Guayaquil w Ekwadorze odbył się w dniach od 31 grudnia 1966 roku do 4 stycznia 1967 roku w hali Coliseo Cerrado. Wśród obecnych 2723 obecnych było przeszło 400 delegatów zagranicznych z przeszło 20 krajów. Frederick William Franz udzielił wywiadu dla państwowej telewizji, co przyczyniło się do poinformowania opinii publicznej o prowadzonej przez Świadków Jehowy działalności religijnej[9][3].

W Tegucigalpie w Hondurasie kongres odbył się w grudniu 1966 roku, a wśród 1422 obecnych, było 225 delegatów z zagranicy, m.in. z Australii, Niemiec i Kanady[10].

W kongresie na Stadionie Narodowym w Kingston na Jamajce uczestniczyli delegaci z 18 krajów (w tym ze Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii)[1].

Ponad rok trwały rozmowy z urzędami w sprawie wynajęcia hali sportowej Coliseo Cubierto w Barranquilla w Kolumbii. W kongresie, który odbył się w tej hali w dniach od 28 grudnia 1966 roku do 1 stycznia 1967 roku uczestniczyli Świadków Jehowy z Kolumbii oraz przeszło 200 delegatów z ponad 20 krajów. Program przeprowadzono w języku hiszpańskim oraz angielskim[11][12].

W stolicy Meksyku w kongresie uczestniczyło 36 556 osób, a 1982 zostały ochrzczone. Obecne były setki delegatów z kilkunastu krajów, był to  największy kongres, jaki został zorganizowany przez Świadków Jehowy w Meksyku. Program przeprowadzono w języku hiszpańskim oraz częściowo w angielskim[13].

Kongres w Peru odbył się w Plaza de Acho w Limie, uczestniczyło w nim 6925 osób, w tym delegacje z Ameryki Północnej, Europy Zachodniej i Australii[14].

W San Juan w Portoryko obecni byli delegaci z 19 krajów[15].

W kongresie w Palacio Peñarol w urugwajskim Montevideo uczestniczyła 400-osobowa delegacja Świadków Jehowy ze Stanów Zjednoczonych i z Europy Zachodniej[1].

W Caracas w Wenezueli uczestniczyła grupa 515 delegatów zagranicznych[16][1].

We wszystkich kongresach międzynarodowych uczestniczyli również członkowie Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy: Nathan H. Knorr, William Lloyd Barry, John C. Booth, Frederick William Franz, Milton George Henschel, William K. Jackson, Karl F. Klein, Albert D. Schroeder oraz Lyman Alexander Swingle, którzy wygłosili przemówienia[10]. We wszystkich krajach – oprócz Meksyku – były to pierwsze kongresy międzynarodowe[1][17].

Kraj Miejsce kongresu międzynarodowego Liczba obecnych Liczba ochrzczonych Liczba głosicieli (I. 1967)
Argentyna Buenos Aires, Córdoba[a] 15 238 692 12 331
Belize Belize City 755 10 370
Boliwia La Paz 1150 66 562
Brazylia São Paulo 46 151 1723 38 109
Chile Santiago 7693 441 3888
Dominikana Santo Domingo 5154 172 2312
Ekwador Guayaquil 2723 172 1616
Gwatemala Gwatemala 2950 102 1446
Honduras Tegucigalpa 1422 60 837
Jamajka Kingston 9458 189 5162
Kolumbia Barranquilla 5777 179 4203
Kostaryka San José 2974 73 2677
Meksyk Meksyk 36 556 1082 33 257
Nikaragua Managua 1654 71 824
Panama Panama 2110 60 1413
Paragwaj Asunción 485 37 535
Peru Lima 6925 265 2484
Portoryko San Juan 8607 225 3488
Salwador San Salvador 4989 105 1026
Urugwaj Montevideo 3958 212 2264
Wenezuela Caracas 10 463 195 4171
Ogółem: 22 177 193 6131 122 945[4]
 
Chrzest na kongresie w Holandii
 
Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata (jednotomowe wydanie hiszpańskojęzyczne z 1967 roku)

Publikacje wydane z okazji kongresu edytuj

Osobny artykuł: Publikacje Świadków Jehowy.
  • Życie wieczne w wolności synów Bożych (książka, po polsku w 1970)
  • Co Królestwo Boże czyni od roku 1914? (broszura, po polsku brak)
  • Świadkowie Jehowy (broszura, po polsku brak)

Ogłoszono również wydanie w języku hiszpańskim jednotomowego Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata (wydanego w języku angielskim w roku 1961).

Ważne punkty programu edytuj

  • Dramaty (przedstawienia kostiumowe)[18]:
    • Niechaj Biblia będzie naszym przewodnikiem w życiu
    • Wytrwałość Jeremiasza potrzebna w naszych czasach.
  • Słuchowisko:
    • Posłuchaj słów Daniela o naszych czasach
  • Wykład publiczny:
    • Co Królestwo Boże czyni od roku 1914?

Wprowadzenie do programu kongresowego kostiumowych przedstawień biblijnych[19][20][21].

Kampania informacyjna edytuj

W miastach kongresowych zorganizowano kampanię informacyjną, polegającą na rozpowszechnianiu specjalnych zaproszeń na zgromadzenia. Przedpołudnia od drugiego do czwartego dnia programu międzynarodowych kongresów przeznaczone były na działalność kaznodziejską[20].

Pozostałe kongresy edytuj

 
Kongres...
 
...chrzest...
 
...i miasteczko namiotowe w Amsterdamie

Oprócz serii kongresów międzynarodowych na całym świecie zorganizowano zgromadzenia okręgowe.

Kongresy odbyły się w różnych krajach Afryki (m.in. największe z nich odbyły się w Nigerii[22] oraz Zambii[23][24], Azji, Oceanii, m.in. w Australii[25]) i w Ameryce Północnej (m.in. w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Bermudach[26], Gwadelupie[27], Martynice[21]) oraz w Europie[1].

Na Bermudach kongres zorganizowano w dniach od 28 do 31 lipca w Sali Królestwa w Hamilton[26].

W Demokratycznej Republice Konga (Zairze) odbyły się pierwsze oficjalne zgromadzenia po legalizacji działalności w tym kraju[28].

W Stanach Zjednoczonych pierwsze zgromadzenia z serii kongresów miały miejsce w dniach od 13 do 17 lipca w Hanokaa oraz w dniach od 27 do 31 lipca w Honolulu na Hawajach. W dniach od 3 do 7 sierpnia kongresy odbyły się w Dallas (w języku angielskim i hiszpańskim), w Newark (w języku hiszpańskim) oraz w San Francisco (w języku angielskim i hiszpańskim). W Anchorage na Alasce kongres zorganizowano w dniach od 10 do 14 sierpnia, a w Baltimore w dniach od 17 do 21 sierpnia. W dniach od 24 do 28 sierpnia kongresy odbyły się w Miami Beach (w języku angielskim i hiszpańskim) oraz w Mobile w Alabamie[29][26][20].

W Kanadzie kongresy odbyły się w dniach od 22 do 26 czerwca w Toronto, od 29 czerwca do 3 lipca w Corner Brook, od 6 do 10 lipca w Halifaksie, od 13 do 17 lipca w Montrealu (w języku angielskim i francuskim), od 27 do 31 lipca w Winnipegu oraz w dniach od 3 do 7 sierpnia w Vancouver[30][29][26].

Przeszło 40 tysięcy osób uczestniczyło w kongresie, który odbył się w dniach od 3 do 7 sierpnia w Essen, w dniach od 10 do 14 sierpnia kongres odbył się w Norymberdze w Niemczech[31].

W Samoa Amerykańskim kongres zorganizowano w Pago Pago. Uczestniczyło w nim 372 delegatów z Australii, Fidżi, Niue, Nowej Kaledonii, Nowej Zelandii, Samoa, Tahiti, Tonga i Vanuatu. Stosunek liczby uczestników kongresu do liczby mieszkańców miasta wynosił 1 do 35[32].

W szwajcarskim Zurychu kongres zorganizowano w dniach od 21 do 24 lipca.

W dniach od 27 do 31 lipca kongres odbył się w Luksemburgu.

W Austrii zgromadzenie odbyło się w dniach od 17 do 21 sierpnia w Linzu, a od 7 do 11 września w Innsbrucku[33].

W Wielkiej Brytanii kongres odbył się w czterech miastach. W dniach od 8 do 12 czerwca na Football Ground w Blackpool, w dniach od 6 do 10 lipca w Ninian Park w Cardiff, w dniach od 27 do 31 lipca w The Ice Rink w Glasgow oraz w dniach od 24 do 28 sierpnia na stadionie Twickenham w Londynie[29].

Uwagi edytuj

  1. ↑ W kongresie w Buenos Aires uczestniczyło 11 020 osób, a w Córdobie – 4218.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1967, Watchtower, 1967, s. 46–52 (ang.).
  2. ↑ Watchtower, Radość z uczty duchowej pod hasłem „Synowie Boży – synami wolności”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, styczeń 1967, s. 10–12.
  3. ↑ a b Watchtower, Ekwador cieszy się nowiną o lepszej przyszłości, „Przebudźcie się!”, 8 września 1967, s. 16–19.
  4. ↑ a b Watchtower, ’Faith Talked about throughout the whole world’ – Displayed at „God’s Sons of Liberty Assemblies”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 maja 1967, s. 263–268 (ang.).
  5. ↑ Watchtower, Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego, Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe, 1995, s. 276.
  6. ↑ Watchtower, Boliwia przezwycięża dzielące je bariery, „Przebudźcie się!”, 8 września 1967, s. 22–25.
  7. ↑ Watchtower, Chile – kraj wielu szerokości geograficznych, „Przebudźcie się!”, 8 września 1967, s. 25–27.
  8. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2015, Watchtower, 2015, s. 129.
  9. ↑ Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1989, Watchtower, 1989, s. 235 (ang.).
  10. ↑ a b Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1993, Watchtower, 1993, s. 202, 203 (ang.).
  11. ↑ Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1990, Watchtower, 1990, s. 117 (ang.).
  12. ↑ Watchtower, Kolumbia – urodzajny kraj, „Przebudźcie się!”, 8 września 1967, s. 13–16.
  13. ↑ Watchtower, Meksyk, „Przebudźcie się!”, 8 sierpnia 1967.
  14. ↑ Watchtower, Nowy dzień świta w kraju Inków, „Przebudźcie się!”, 8 września 1967, s. 19–21.
  15. ↑ Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1987, Watchtower, 1987, s. 105–106 (ang.).
  16. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1996, Watchtower, 1996, s. 226.
  17. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1995, Watchtower, 1995, s. 217.
  18. ↑ Dramaty [online], Biblioteka Internetowa Strażnicy [dostęp 2015-12-07].
  19. ↑ Watchtower, Rejoicing Over „God’s Sons of Liberty” Spiritual Feast, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 15 października 1966, s. 627–631 (ang.).
  20. ↑ a b c 1961 „God’s Sons of Liberty” District Assembly of Jehovah’s Witnesses [online], pcsgraphics.net [dostęp 2015-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (ang.).
  21. ↑ a b Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1998, Watchtower, 1998, s. 197.
  22. ↑ Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1986, Watchtower, 1986, s. 230 (ang.).
  23. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2006, Watchtower, 2006, s. 238.
  24. ↑ Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1972, Watchtower, 1972, s. 250 (ang.).
  25. ↑ Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1983, Watchtower, 1983, s. 113 (ang.).
  26. ↑ a b c d Watchtower, Are You Planning to Come?, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 czerwca 1966, s. 252 (ang.).
  27. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1995, Watchtower, 1995, s. 156.
  28. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2004, Watchtower, 2004, s. 207.
  29. ↑ a b c Watchtower, An Invitation to Attend, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 15 kwietnia 1966, s. 288 (ang.).
  30. ↑ Watchtower, Assemblies in 1966, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 stycznia 1966, s. 32 (ang.).
  31. ↑ 40 000 Prediger schwärmen jeder Morgen in Essen aus: Jehovas Zeugen tagen straff organisiert und nach Stopphur, „WAZ”, 4 sierpnia 1961 (niem.).
  32. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2009, Watchtower, 2009, s. 105.
  33. ↑ Kongresse der Zeugen Jehovas – 1966 [online] [dostęp 2020-04-26] (niem.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Synowie_Boży_–_synami_wolności&oldid=73006712”