Łosośna (biał. Ласосна, Łasosna; ros. Лососна, Łososna) – część rejonu kastrycznickiego(inne języki)[1] miasta Grodno na Białorusi.

Łosośna
Ласосна
Dzielnica Grodna
Ilustracja
Skrzyżowanie ulicy Łosośnej
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

grodzieński

Miasto

Grodno

W granicach Grodna

24 kwietnia 2008

Populacja (1999)
• liczba ludności


391

Położenie na mapie Grodna
Mapa konturowa Grodna, po lewej znajduje się punkt z opisem „Łosośna”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Łosośna”
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Łosośna”
Ziemia53°40′20″N 23°46′35″E/53,672222 23,776389
Pogranicze powiatu augustowskiego w guberni suwalskiej (różowy) oraz powiatów sokólskiego i grodzieńskiego w guberni grodzieńskiej (zielony) w 1911 r.

Historia edytuj

Wieś ekonomii grodzieńskiej[a].

Po III rozbiorze znalazła się w granicach zaboru pruskiego[b]. Wedle anegdoty most na Łosośnie pod Grodnem nazywano wówczas najdłuższym mostem na świecie, ponieważ przekroczenie go „zajmowało” 13 dni. Wynikało to z faktu, że w tym miejscu na rzece przebiegała granica między Królestwem Prus, gdzie posługiwano się kalendarzem gregoriańskim, a Cesarstwem Rosyjskim, w którym używano kalendarza juliańskiego. Podróżujący z Grodna do Łosośny „tracił” 13 dni[2].

Po traktacie tylżyckim Łosośna stała się miejscowością graniczną w Królestwie Polskim – na Łosośnie (Łososiance) przebiegała granica między „Kongresówką” a Cesarstwem Rosyjskim[3].

W 2 poł. XIX w. wieś i osada młyńska Łososna leżały w gminie Łabno, w powiecie augustowskim[4] guberni augustowskiej, a następnie suwalskiej. Mieszkańcy należeli do parafii w Adamowiczach[4].

W 1827 r. było tu 16 domów i 97 mieszkańców, zaś przed 1884 – 18 domów i 152 mieszkańców[4].

W dwudziestoleciu międzywojennym Łosośna znajdowała się w gminie Łabno, w powiecie augustowskim województwa białostockiego Rzeczypospolitej Polskiej[5]. Istniała tu szkoła powszechna[6][7].

Po agresji sowieckiej wieś znalazła się pod władzą radziecką. W latach 1940-1954 (z przerwą na okupację niemiecką – Bezirk Bialystok) Łosośna była centrum sielsowietu w rejonie sopoćkińskim BSRR. Następnie – jedną z wsi w sielsowiecie Podłabienie, w rejonie grodzieńskim obwodu grodzieńskiego.

W 1957 r. prawobrzeżną część Łosośny włączono do Grodna[8].

24 kwietnia 2008 r. cała Łosośna została włączona w granice Grodna[9].

W 2021 r. na terenie Grodna istniało kilka lokalizacji o nazwie Łosośna[10], powiązanych etymologicznie i topograficznie z dawną wsią w gminie Łabno, m.in.: osiedla Łososno I (Лососнo-1: 53°40′15″N 23°45′39″E/53,670833 23,760833), Łososno II (Лососнo-2: 53°40′04″N 23°45′59″E/53,667778 23,766389), Łososno III (Лососнo-3: 53°39′53″N 23°45′44″E/53,664722 23,762222), Łososno IV (Лососнo-4[11]: 53°39′30″N 23°45′17″E/53,658333 23,754722), ulica Łosośna (53°40′04″N 23°46′20″E/53,667778 23,772222), park leśny Łosośna (лесопарк Лососно[12]: 53°40′36″N 23°47′36″E/53,676667 23,793333) wszystkie po lewej stronie rzeki Łosośna.

Stacje kolejowa Łosośno (станция Лососно) związana jest z topografią dawnej gminy Hornica, w powiecie grodzieńskim, w której w 1924 r. znajdowały się ponadto osady młyńskie Łosośna I-III[13]. Na mapie WIG-u przystanek Łosośna widoczny jest na południowy wschód od Łosośny w gminie Łabno – między Kiełbasinem a Augustówkiem[14].

Urodzeni w Łosośnie edytuj

Uwagi edytuj

  1. Suplement Słownika geograficznego Królestwa Polskiego podaje następujące jednostki osadnicze o nazwie Łosośna zlokalizowane w okolicy ówczesnego Grodna: Wójtowstwo łososińskie we włości Łabno ekonomii grodzieńskiej obejmowało wsie Rostowlany, Prokopicze, Sanniki, Jakow Łuh, Kochanowo, Rybacze Skomrochowo[17].
  2. Piotr Jaksa Bykowski opisujący pobyt Stanisława Augusta Poniatowskiego w Grodnie wspomina wizyty ekskróla w Łosośnej o 3 wiorsty od Grodna, gdzie wówczas jeszcze było kilka gmachów fabrycznych Tyzenhausa i pałac Radziwiłła[19]. Owa Łosośna (po prawej stronie rzeki Łosośna) znajdowała się pod władzą rosyjską i nie należy jej mylić z Łosośną opisywaną w tym artykule. Oddzielnie autor wspomina o przejażdżkach do Karolina (również zwanego Łosośną). W tym przypadku chodzi z pewnością o tę część majątku, która znajdowała się wówczas pod zaborem rosyjskim[20].

Przypisy edytuj

  1. Из истории развития / З гісторыі развіцця. Администрация Октябрьского района города Гродно. [dostęp 2022-01-13].
  2. 6 проблем, которые возможны из-за "лежачего" в Лососно. Анализ от гродненца. autogrodno.by, 2020-07-27. [dostęp 2022-01-14]. (ros.).
  3. Niemen. W: Zygmunt Gloger: Dolinami rzek. Opisy podróży wzdłuż Niemna, Wisły, Bugu i Biebrzy. Warszawa: 1903.
  4. a b c Łososna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 737.
  5. Łosośna. Radzima.net. [dostęp 2022-01-12].
  6. Historia jednej tabliczki. Kresy24.pl, 2019-02-13. [dostęp 2022-01-12].
  7. Rusłan Kulewicz: «Рисковал, но сохранил». Гродненец показал табличку, которую спрятал его прадед в 1939 году. hrodna.life, 2019-02-12. [dostęp 2022-01-13]. (ros.).
  8. Хронология важнейших событий истории Гродно с 1655 года. grodno.by. [dostęp 2022-01-17].
  9. Указ Президента Республики Беларусь от 24 апреля 2008 г. № 234 «О некоторых вопросах административно-территориального устройства г. Гродно и Гродненского района». pravo.levonevsky.org. [dostęp 2022-01-12].
  10. Por. Zmiany wprowadzone na 67. posiedzeniu Komisji (25 stycznia 2012 roku). KSNG. [dostęp 2022-01-17].
  11. Лососнo-4. mapcarta.com. [dostęp 2022-01-14].
  12. Лесопарк Лососно. yandex.ru. [dostęp 2022-01-14].
  13. Gmina wiejska Hornica. Radzima.net. [dostęp 2022-01-12].
  14. GRODNO-ZACHÓD. maps.mapywig.org. [dostęp 2022-01-12].
  15. Łosośna 1.), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 274.
  16. Łosośna 2.), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 274.
  17. a b Łosośna 3.), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 274.
  18. Kopaniki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 119.
  19. Piotr Jaksa Bykowski: Dwór królewski w Grodnie: Epizod biograficzny (1795-1797). Warszawa: Gebethner i Wolff, 1884, s. 64, 115.
  20. Karolin (13), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 851.

Linki zewnętrzne edytuj