Droga międzynarodowa E22 (Polska)

dawna droga międzynarodowa w Polsce

Droga międzynarodowa E22, nazywana także Wstęgą Południa[1] – byłe oznaczenie drogi w Polsce w latach 1962–1985, prowadzącej od przejścia granicznego w Olszynie z NRD do przejścia granicznego w Medyce z ZSRR.

E22
Początek drogi

Granica Olszyna

Koniec drogi

Granica Medyka

Długość

715 km

Województwa

zielonogórskie,
jeleniogórskie,
legnickie,
wrocławskie,
opolskie,
katowickie,
krakowskie,
tarnowskie,
rzeszowskie,
przemyskie

Droga E22 była częścią trasy europejskiej E22 o przebiegu: BerlinWrocławKatowiceKrakówRzeszówPrzemyśl[2]. Dalszy przebieg nie był ustalony, ponieważ ZSRR nie był sygnatariuszem umowy z 1950 r. regulującej przebieg i standard tras europejskich.

Na przełomie lat 70. i 80. XX w. wdrożono nowy system numeracji. Za następcę E22 można uznać E40, o w dużej części identycznym przebiegu w Polsce, jednak na zachodzie wydłużoną i obejmującą zasięgiem tereny Francji i Belgii oraz poprowadzoną przez Zgorzelec, zaś na wschodzie obejmującą zasięgiem Ukrainę, Rosję i Kazachstan. W 1985 Polska przyjęła nowy system numeracji dróg krajowych, a trasy europejskie otrzymały numery krajowe używane zamiennie (równolegle) z międzynarodowymi. Trasa E40 otrzymała numer 4, który co do podstawowej zasady obowiązuje do dziś.

Obecnie polski odcinek posiada następujące oznaczenia krajowe[3]:

Numer Przebieg
  A18   Olszyna – Krzyżowa
  A4   Krzyżowa – Owczary
  39   Owczary – Brzeg
  94   Brzeg – Radymno
  77   Radymno – Przemyśl
  28   Przemyśl – Medyka

Historyczny przebieg E22 edytuj

Przebieg w Krakowie edytuj

ul. Jurija Gagarinaul. Fizykówul. Bronowickaul. Piastowskaal. 3 Maja

odcinek wspólny z drogą międzynarodową E7

al. Krasińskiegomost Dębnickiul. Konopnickiej

ul. Kamieńskiegoul. Wielicka

Przebieg w Opolu edytuj

ul. Wrocławskaul. Nysy Łużyckiejul. Katowickaul. Katowickaul. Katowickaul. Armii Ludowejul. Obrońców Stalingradu

Przebieg w Rzeszowie edytuj

ul. Krakowskaul. Turkieniczaul. 1 Majaul. Lwowska

Uwagi edytuj

  1. a b Oznaczenie obowiązywało od lat 70. do grudnia 1985 roku.

Przypisy edytuj

  1. Mapa samochodowo-krajoznawcza województwa wrocławskiego 1:500 000, wyd. III, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972.
  2. Deklaracja w sprawie budowy głównych tras międzynarodowych, Genewa 1950
  3. Polska 2020/2021: mapa samochodowa 1:700 000, Grupa PWN, 2020, ISBN 978-83-65808-36-3.
  4. Kwrom1: Leżajsk 1980 r. Rynek – teraz jest rondo (KR). Panoramio. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-29)].
  5. Kwrom1: Leżajsk 1979 r. Rynek widok skrzyżowania (obecnie rondo im. Jana Pawła II) (KR). Panoramio. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-29)].
  6. Plan Krakowa. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972.
  7. a b Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000. Wyd. jedenaste. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972.

Bibliografia edytuj