Droga międzynarodowa E22 (Polska)
Droga międzynarodowa E22, nazywana także Wstęgą Południa[1] – byłe oznaczenie drogi w Polsce w latach 1962–1985, prowadzącej od przejścia granicznego w Olszynie z NRD do przejścia granicznego w Medyce z ZSRR.
![]() | |
Początek drogi | |
---|---|
Koniec drogi | |
Długość |
715 km |
Województwa |
zielonogórskie, |
Droga E22 była częścią trasy europejskiej E22 o przebiegu: Berlin – Wrocław – Katowice – Kraków – Rzeszów – Przemyśl[2]. Dalszy przebieg nie był ustalony, ponieważ ZSRR nie był sygnatariuszem umowy z 1950 r. regulującej przebieg i standard tras europejskich.
Na przełomie lat 70. i 80. XX w. wdrożono nowy system numeracji. Za następcę E22 można uznać E40, o w dużej części identycznym przebiegu w Polsce, jednak na zachodzie wydłużoną i obejmującą zasięgiem tereny Francji i Belgii oraz poprowadzoną przez Zgorzelec, zaś na wschodzie obejmującą zasięgiem Ukrainę, Rosję i Kazachstan. W 1985 Polska przyjęła nowy system numeracji dróg krajowych, a trasy europejskie otrzymały numery krajowe używane zamiennie (równolegle) z międzynarodowymi. Trasa E40 otrzymała numer 4, który co do podstawowej zasady obowiązuje do dziś.
Obecnie polski odcinek posiada następujące oznaczenia krajowe[3]:
Numer | Przebieg |
---|---|
A18 | Olszyna – Krzyżowa |
A4 | Krzyżowa – Owczary |
39 | Owczary – Brzeg |
94 | Brzeg – Radymno |
77 | Radymno – Przemyśl |
28 | Przemyśl – Medyka |
Historyczny przebieg E22
edytuj- Brzeg 34
- Opole 35 242
- Strzelce Opolskie E22a
- Ropczyce
- Sędziszów Małopolski
- Rzeszów 26 30 205
- Łańcut
Przebieg w Krakowie
edytujodcinek wspólny z drogą międzynarodową E7
Przebieg w Opolu
edytuj- lata 70.[7]
- ul. Wrocławska – ul. Nysy Łużyckiej – ul. Katowicka – ul. Katowicka – ul. Katowicka – ul. Armii Ludowej – ul. Obrońców Stalingradu
Przebieg w Rzeszowie
edytuj- lata 70.[7]
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Mapa samochodowo-krajoznawcza województwa wrocławskiego 1:500 000, wyd. III, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972 .
- ↑ Deklaracja w sprawie budowy głównych tras międzynarodowych, Genewa 1950
- ↑ Polska 2020/2021: mapa samochodowa 1:700 000, Grupa PWN, 2020, ISBN 978-83-65808-36-3 .
- ↑ Kwrom1: Leżajsk 1980 r. Rynek – teraz jest rondo (KR). Panoramio. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-29)].
- ↑ Kwrom1: Leżajsk 1979 r. Rynek widok skrzyżowania (obecnie rondo im. Jana Pawła II) (KR). Panoramio. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-29)].
- ↑ Plan Krakowa. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972.
- ↑ a b Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000. Wyd. jedenaste. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972.
Bibliografia
edytuj- Atlas samochodowy Polski 1:500 000, wydanie IV, Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1965, Warszawa
- Samochodowy atlas Polski 1:500 000, wydanie V, Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1979, Warszawa (ISBN 83-7000-017-7)
- Samochodowy atlas Polski 1:500 000, wydanie IX, Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1984, Warszawa
- Mapa samochodowa Polski 1:700 000, wydanie XXVII, Dom Wydawniczy PWN, 2016 (ISBN 978-83-7705-942-5)