Droga międzynarodowa E12 (Polska)

dawne oznaczenie drogi samochodowej w Polsce (1962–1985)

Droga międzynarodowa E12, nazywana także Szlakiem Słowiańskim[1] – byłe oznaczenie drogi w Polsce w latach 1962–1985, prowadzącej od przejścia granicznego z Czechosłowacją w Kudowie-Zdroju do Kuźnicy Białostockiej przy granicy z ZSRR, bez możliwości przekroczenia.

E12
Początek drogi

Przejście graniczne Kudowa-Zdrój

Koniec drogi

Kuźnica

Województwa

wałbrzyskie,
wrocławskie,
kaliskie,
sieradzkie,
łódzkie,
skierniewickie,
warszawskie,
ostrołęckie,
łomżyńskie,
białostockie

Droga E12 była tożsamą z byłą trasą europejską E12 o przebiegu: Ligny-en-BarroisMetzSaarbrückenMannheimHeilbronnSchwäbisch HallNürnbergNeustadt an der AischPlzeňPrahaHradec KrálovéNáchodKłodzkoWrocławŁódźŁowiczWarszawaBiałystok[2].

Według polskich map i atlasów drogowych wydawanych w latach 60. E12 miała dwa przebiegi na wschód od Białegostoku[3][4]:

Następnie od lat 70. arteria na mapach biegła wyłącznie przez Sokółkę i Kuźnicę.

Oznaczenie to obowiązywało do początku lat 80. Następcą E12 jest trasa E67, której polski odcinek w większości pokrywa się z dawną trasą – zamiast przez Sieradz, Łódź i Łowicz została przekierowana do Piotrkowa Trybunalskiego, Tomaszowa Mazowieckiego, Rawy Mazowieckiej i Mszczonowa, zaś od Białegostoku zamiast przez Sokółkę do Kuźnicy arterię poprowadzono przez Augustów i Suwałki do granicy państwowej. W 1985 Polska przyjęła nowy system numeracji dróg krajowych, a trasy europejskie otrzymały numery krajowe używane zamiennie (równolegle) z międzynarodowymi. Trasa E67 otrzymała numer 8, który co do podstawowej zasady obowiązuje do dziś.

Obecnie polski odcinek posiada następujące oznaczenia krajowe:

Numer Przebieg
 8 
 98  WrocławDługołęka
 368  Długołęka – Oleśnica
 449  SycówSłupia pod Bralinem
 482  Słupia pod BralinemBralinKępnoWieruszówWalichnowyLututówZłoczewSieradzZduńska WolaŁaskPabianiceŁódź
 14  ŁódźStrykówGłownoŁowicz
 92  Łowicz – SochaczewBłonieOżarów MazowieckiWarszawa
 S8 
  • Radzymin – Wyszków
  • obwodnica Ostrowi Mazowieckiej
  • Zambrów – Mężenin
  • Jeżewo Stare – Choroszcz
 19  WasilkówCzarna BiałostockaSokółkaKuźnica

Przebieg E12 edytuj

odcinek Łowicz – Warszawa wspólny z E8

Przebieg w Łodzi edytuj

ul. Strykowskaul. Strykowskaul. Kopcińskiegoul. Promińskiegoul. Niższaul. Broniewskiego

odcinek wspólny z drogą międzynarodową E16
ul. Gagarina

ul. Pabianicka

Przebieg w Warszawie edytuj

  • lata 60. i I połowa lat 70.[9][10]:
odcinek wspólny z drogą międzynarodową E8
ul. Połczyńskaul. Wolskaal. gen. K. Świerczewskiegoal. gen. K. Świerczewskiego

al. gen. K. Świerczewskiegomost Śląsko-Dąbrowski – al. gen. K. Świerczewskiego – ul. Radzymińskaul. Generalska

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. Do lat 70. obowiązywało oznaczenie drogi państwowej nr 29. W latach 70. została ona przemianowana na drogę międzynarodową T12; numer ten obowiązywał do 1985 roku.
  2. Oznaczenie obowiązywało od lat 70. do grudnia 1985 roku.

Przypisy edytuj

  1. Mapa samochodowo-krajoznawcza województwa wrocławskiego 1:500 000, wyd. III, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972.
  2. Deklaracja w sprawie budowy głównych tras międzynarodowych, Genewa 1950.
  3. Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1962.
  4. Atlas samochodowy Polski 1:500 000. Wyd. IV. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1965.
  5. Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. trzecie, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1975.
  6. Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. V. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1979. ISBN 83-7000-017-7.
  7. Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. VI. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1980.
  8. Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. IX. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1985.
  9. Plan Warszawy, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1963.
  10. Plan Warszawy, wyd. 5, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1973.

Bibliografia edytuj