Droga międzynarodowa E8 (Polska)

dawna droga w Polsce

Droga międzynarodowa E8, nazywana także Transpolonią[1] – byłe oznaczenie drogi w Polsce w latach 1962–1985, prowadzącej od przejścia granicznego w Świecku z NRD do przejścia granicznego w Terespolu z ZSRR.

E8
Początek drogi

Granica państwa Świecko

Koniec drogi

Granica państwa Terespol

Województwa

gorzowskie,
zielonogórskie,
poznańskie,
konińskie,
płockie,
łódzkie,
skierniewickie,
warszawskie,
siedleckie,
bialskopodlaskie

Zdjęcie
Historyczna trasa E8 w okolicach Poznania (1974)
Historyczna trasa E8 w okolicach Poznania (1974)
E8 w okolicach Wrześni (1974)
Telefon alarmowy pomiędzy jezdniami trasy, okolice Poznania (1978)
Na zdjęciu widoczny wylot zachodni (z Poznania) trasy E8 w miejscowości Swadzim. Lata 80-te XX w. Źródło: Zespół Historii Drogownictwa

Droga E8 była częścią trasy europejskiej E8 o przebiegu: LondynHarwich (prom) – Hoek van HollandHagaUtrechtAmersfoortOldenzaalHanowerBerlinPoznańKrośniewiceWarszawaTerespol[2]. Dalszy przebieg nie był ustalony, ponieważ ZSRR nie był sygnatariuszem umowy z 1950 r. regulującej przebieg i standard tras europejskich.

Pierwotnie trasa między przejściem granicznym w Świecku a Rzepinem poprowadzona była przez Kunowice, Nowe Biskupice i Gajec[3]. W latach 70. oddano do użytku obwodnicę Rzepina oraz nowy odcinek drogi, obecnie stanowiący fragment autostrady A2.

W 1977 roku zamknięto dla ruchu tranzytowego pojazdów ciężarowych trasę E8 na odcinku Sochaczew – Warszawa – Mińsk Mazowiecki, kierując tranzyt na drogę państwową nr 27, omijającą stolicę od południa[4]. Zakaz ten nie dotyczył ciężarówek dojeżdżających docelowo do miejscowości ówczesnego województwa warszawskiego.

Na przełomie lat 70. i 80. XX w. opracowano nowy system numeracji. Za następcę E8 można uznać E30, o niemal identycznym przebiegu, jednak wydłużoną i obejmującą zasięgiem Irlandię, Białoruś i europejską część Rosji. W 1985 roku Polska przyjęła nowy system numeracji dróg międzynarodowych, a 14 lutego 1986 r. zaczął obowiązywać nowy wykaz dróg krajowych[5]. Trasy europejskie otrzymały numery krajowe używane zamiennie (równolegle) z międzynarodowymi. Arteria E30 otrzymała numer 2, który co do podstawowej zasady obowiązuje do dziś.

Obecnie polski odcinek posiada następujące oznaczenia krajowe:

Numer Przebieg
  A2   ŚwieckoRzepin
  92  
  2  
  • granica państwa – Świecko
  • Kałuszyn – Terespol

Historyczny przebieg E8 edytuj

  • województwo gorzowskie
odcinek Łowicz – Warszawa wspólny z E12

Przebieg w Poznaniu edytuj

ul. Jarosława Dąbrowskiegoul. Lutyckaul. Lechickamost Lechaul. Bałtyckaul. Warszawska

Przebieg w Warszawie edytuj

odcinek wspólny z drogą międzynarodową E12
ul. Połczyńskaul. Wolskaal. gen. K. Świerczewskiegoal. gen. K. Świerczewskiego
odcinek wspólny z drogą międzynarodową E81
ul. Marchlewskiegoal. Jerozolimskiemost Poniatowskiegoal. Poniatowskiegoul. Waszyngtonaul. Grochowskaul. Płowieckaul. Bronisława Czecha

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. Oznaczenie obowiązywało od lat 70. do grudnia 1985 roku.
  2. Do około 1974 roku na odcinku Poznań – Kostrzyn E8 miała wspólny przebieg z drogą międzynarodową E83[6].

Przypisy edytuj

  1. Kunta_Kinte, #2,890, [w:] [Polska] Historia budowy i eksploatacji dróg do 1989 roku [online], SkyscraperCity, 10 listopada 2020 [dostęp 2021-01-08].
  2. Deklaracja w sprawie budowy głównych tras międzynarodowych, Genewa 1950.
  3. Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. jedenaste, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1972.
  4. Zarządzenie Ministra Komunikacji z dnia 18 grudnia 1976 r. w sprawie ograniczenia ruchu tranzytowego na drodze państwowej nr E-8 w obrębie województwa stołecznego warszawskiego (M.P. z 1976 r. nr 44, poz. 224).
  5. Uchwała nr 192 Rady Ministrów z dnia 2 grudnia 1985 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych (M.P. z 1986 r. nr 3, poz. 16)
  6. Plan Poznania, wyd. szóste, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1971.
  7. Poznań, wyd. 13, Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, Warszawa 1978 [dostęp 2022-01-29].
  8. Poznań, wyd. 2, Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, Warszawa 1980 [dostęp 2022-01-29].
  9. TRASBUS - historia warszawskiej komunikacji miejskiej. [online], www.trasbus.com [dostęp 2021-04-17].
  10. TRASBUS - historia warszawskiej komunikacji miejskiej. [online], www.trasbus.com [dostęp 2021-04-17].

Bibliografia edytuj