Otwórz menu główne
Wikipedia

Droga krajowa nr 2 (Polska)

droga krajowa w Polsce
Zobacz też: inne artykuły o drogach krajowych nr 2.

Droga krajowa nr 2 – droga krajowa klasy A, S oraz GP[2] będąca polską częścią międzynarodowego szlaku komunikacyjnego E30 z Cork (Irlandia) do Omska (Rosja). Przebiega przez pięć województw: lubuskie, wielkopolskie, łódzkie, mazowieckie i lubelskie. Jest to droga przebiegająca równoleżnikowo.

GP2
Początek drogi Granica Świecko
52°19′01″N 14°35′23″E/52,316944 14,589722
Koniec drogi Granica Terespol
52°04′20,7″N 23°39′11,8″E/52,072417 23,653278
Województwa lubuskie,
wielkopolskie,
łódzkie,
mazowieckie,
lubelskie
Mapa
Mapa GP2
Przebieg drogi krajowej nr 2

     Droga krajowa nr 2

     Droga ekspresowa S2

     Autostrada A2

     Autostrada A2 – odcinki płatne

Zdjęcie
Droga krajowa nr 2 w Iganiach Nowych/k Siedlec
Droga krajowa nr 2 w Iganiach Nowych/k Siedlec
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wschodni koniec drogi krajowej nr 2 – most graniczny nad Bugiem w Terespolu. Widok od strony Brześcia.

Dopuszczalny nacisk na ośEdytuj

Na całej długości drogi nr 2 dopuszczalny jest ruch pojazdów o nacisku pojedynczej osi do 11,5 tony[3].

Autostrada A2Edytuj

Osobny artykuł: Autostrada A2 (Polska).

Na odcinku Świecko – Warszawa droga ma status autostrady o numerze A2. Bezpłatną alternatywę dla płatnej autostrady A2 stanowi droga krajowa nr 92, która bywa nazywana starą dwójką. Droga krajowa nr 2 ma również status autostrady w pobliżu Mińska Mazowieckiego.

Droga ekspresowa S2Edytuj

Osobny artykuł: Droga ekspresowa S2 (Polska).

Na odcinku stanowiącym Południową Obwodnicę Warszawy, pomiędzy węzłami Konotopa i Warszawa-Lubelska, szlak zaplanowano jako drogę ekspresową.

Historia numeracjiEdytuj

Na przestrzeni lat trasa posiadała różne oznaczenia:

Numer Przebieg Lata obowiązywania Źródło Uwagi
3 Warszawa – Sochaczew – Łowicz – Kutno – Kostrzyń – Poznań – Pniewy – Skwierzyna – granica państwa (– Berlin) 1920 – lata 30. Ustawa z dnia 10 grudnia 1920 r. o budowie i utrzymaniu dróg publicznych w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1921 r. nr 6, poz. 32)
7 Warszawa – Miłosna – Siedlce – Brześć Litewski – granica państwa (– Moskwa)
17 Warszawa – Błonie – Sochaczew – Łowicz – Kutno – Poznań – granica państwa lata 30. – 1952
4 Warszawa – Miłosna – Mińsk Mazowiecki – Kałuszyn – Siedlce – Biała Podlaska – Brześć (granica państwa)
45 E8 granica państwa – Świecko – Rzepin – Świebodzin – Trzciel – Pniewy
  • krajowy: 1952 – ?
  • europejski: 1962 – 1985
17 Pniewy – Poznań – Września – Słupca – Konin – Koło – Krośniewice – Kutno – Łowicz – Sochaczew – Błonie – Warszawa
13 Warszawa – Mińsk Mazowiecki – Siedlce – Międzyrzec Podlaski – Biała Podlaska – Terespol – granica państwa
2 E30 granica państwa – Świecko – Świebodzin – Pniewy – Poznań – Września – Słupca – Konin – Koło – Krośniewice – Kutno – Łowicz – Sochaczew – Błonie – Warszawa – Mińsk Mazowiecki – Siedlce – Międzyrzec Podlaski – Biała Podlaska – Terespol – granica państwa od 1985, z późniejszymi zmianami Uchwała nr 192 Rady Ministrów z dnia 2 grudnia 1985 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych (M.P. z 1986 r. nr 3, poz. 16)

Ważniejsze miejscowości leżące na trasie 2Edytuj

Szczegóły przebieguEdytuj

Przebieg w WarszawieEdytuj

Na przestrzeni lat kilkukrotnie zmieniano przebieg drogi nr 2 przez Warszawę:

Przebieg w okolicach Mińska MazowieckiegoEdytuj

Od skrzyżowania w Warszawie z drogą krajową nr 17 do węzła w Stojadłach z drogą krajową nr 50, droga nr 2 była całkowicie uprzywilejowana (19,4 km). W 2011 roku odcinek został przebudowany – powstały skrzyżowania z sygnalizacją świetlną oraz rondo w Dębem Wielkim.

W miejscowości Choszczówka Stojecka od drogi krajowej nr 2 tymczasowo odchodzi autostrada A2. Budowę obwodnicy zakończono w sierpniu 2012. Stary odcinek drogi przebiegający przez Mińsk otrzymał numer 92.

Na wschód od Mińska, aż do Siedlec (łącznie z ich obwodnicą), droga krajowa nr 2 jest cały czas uprzywilejowana (ponad 50 km).

W miejscowości Ryczołek koło Kałuszyna powstał drugi koniec fragmentu A2 omijającego Mińsk.

Przebieg w okolicach Białej PodlaskiejEdytuj

16 grudnia 2009 r. oddano do użytku wiadukt w ciągu ulicy Janowskiej – tym samym skrzyżowanie dróg DW811, DW812 i DK2 stało się bezkolizyjne. Jest to pierwszy wiadukt drogowy (i jak dotychczas – 2019-10 – jedyny) w Białej Podlaskiej.

We wrześniu 2015 r. uruchomiono sygnalizację świetlną na skrzyżowaniu DK2 i ul. Francuskiej. Wykonawcą tej inwestycji na kwotę ok. 300 tys. PLN było «Lubelskie Przedsiębiorstwo Robót Drogowych»; dzięki niej znacząco poprawiono bezpieczeństwo na skrzyżowaniu, na którym często dochodziło do wypadków spowodowanych wymuszeniem pierwszeństwa przejazdu[10].

18 października 2019 r. podpisano umowę na budowę dwóch rond turbinowych w ciągu DK2 stanowiącej obwodnicę miasta – na skrzyżowaniach z ul. Terebelską i z ul. Solidarności. Koszt inwestycji to ponad 8,2 mln PLN, z czego 4 mln pochodzi z dotacji „Programu Współpracy Transgranicznej Polska — Białoruś — Ukraina”. Wykonawcami są miejscowe firmy «Przedsiębiorstwo Robót Drogowych», «Tre-Drom» i «Budomex». Zakończenie inwestycji planowane jest na koniec 2020 roku[11].

Zobacz teżEdytuj

UwagiEdytuj

  1. ↑ W latach 70. doszło do kolejnej reformy numeracji dróg państwowych – niektóre z nich otrzymały oznaczenia T<numer> (np. T8), zniesione dopiero w 1985 roku.
  2. ↑ W grudniu 1985 roku dokonano reformy sieci drogowej[5]
  3. ↑ Na odcinku od ul. Filtrowej do ul. Wawelskiej jednokierunkowa
  4. ↑ Tylko w kierunku zachodnim
  5. ↑ a b c d W ciągu Trasy Łazienkowskiej
  6. ↑ W latach 1981 – 1998 most im. gen. Zygmunta Berlinga
  7. ↑ W atlasie Warszawy z 1996 r. włączana do przebiegu Trasy Łazienkowskiej
  8. ↑ Do 2003 roku poza granicami Warszawy
  9. ↑ a b W ciągu drogi ekspresowej S2

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad: PROGRAM BUDOWY DRÓG KRAJOWYCH na lata 2014 - 2023 (z prerspektywą do 2025r) STAN REALIZACYJNY I PLANOWANY (pol.). gddkia.gov.pl, 2017-07-13. [dostęp 2017-07-20].
  2. ↑ Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad: Zarządzenie nr 34 Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 3 października 2017 r. w sprawie klas istniejących dróg krajowych (pol.). gddkia.gov.pl. [dostęp 2017-10-22].
  3. ↑ Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 8 czerwca 2011 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 t (Dz.U. z 2011 r. nr 124, poz. 703)
  4. ↑ Wytwórnia Filmów Dokumentalnych Warszawa: Polskie drogi (pol.). Repozytorium Cyfrowe Filmoteki Narodowej. [dostęp 2016-08-16].
  5. ↑ Uchwała nr 192 Rady Ministrów z dnia 2 grudnia 1985 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych (M.P. z 1986 r. nr 3, poz. 16), wtedy wprowadzono dzisiejszą drogę nr 2
  6. ↑ Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 5 lipca 2000 r. w sprawie ustalenia przebiegu dróg krajowych w Warszawie (Dz.U. z 2000 r. nr 56, poz. 675)
  7. ↑ Warszawa: Atlas aglomeracji 1:20 000. Wyd. pierwsze. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1996. ISBN 83-7000-086-X.
  8. ↑ a b Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 27 września 2013 r. w sprawie pozbawienia dróg kategorii dróg krajowych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1153)
  9. ↑ Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 15 lutego 2018 r. w sprawie ustalenia przebiegu dróg krajowych (Dz.U. z 2018 r. poz. 442)
  10. ↑ Ewelina Burda: Światła na Francuskiej w trakcie, na Lubelskiej na finiszu (pol.). DziennikWschodni.pl, 2015-08-13. [dostęp 2019-10-26].
  11. ↑ Marta Stefaniak: Wkrótce rusza budowa rond turbinowych (pol.). Biała24, 2019-10-20. [dostęp 2019-10-26].

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Droga_krajowa_nr_2_(Polska)&oldid=57929888”