Wikipedia

Klub 100

grupy polskich piłkarzy, którzy strzelili minimum 100 bramek w Ekstraklasie
Ten artykuł dotyczy strzelców co najmniej 100 goli w piłkarskich mistrzostwach Polski. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.
Nie mylić z: Klubem 100 goli w ekstraklasie.

Klub 100, klub setników – tradycyjna nazwa listy piłkarzy, którzy podczas swojej kariery zdobyli 100 lub więcej bramek w rozgrywkach o mistrzostwo Polski: ligowych najwyższego szczebla oraz nieligowych (turniejach finałowych mistrzostw Polski).

Lucjan Brychczy (z piłką) jest rekordzistą pod względem liczby bramek zdobytych w jednym klubie.
Paweł Brożek rozegrał najwięcej spotkań (376) spośród wszystkich członków klubu setników.

Opis zestawienia

edytuj

Lista została spopularyzowana dzięki ukazującym się co pół roku Skarbom Kibica Przeglądu Sportowego, zawierającym listę zdobywców co najmniej 100 bramek w - rozgrywanej w latach 1927–1939 oraz od 1948, zmieniającymi się często systemami - polskiej ekstraklasie. Poniższa lista uwzględnia wszystkie gole zdobyte przez zawodników w oficjalnych grach o mistrzostwo Polski, również te zdobyte w sezonach 1921–1926 oraz 1946–1947, rozgrywanych systemem quasi-ligowym (tak jak w klasycznej lidze grano każdy z każdym, mecz i rewanż, a o pozycji w mistrzostwach decydowała liczba zdobytych punktów, jednak zamiast zasady spadków i awansów rozgrywano co roku eliminacje okręgowe).

Większość danych liczbowych zaczerpnięto z opracowań Andrzeja Gowarzewskiego, który podczas rozstrzygania autorstwa poszczególnych trafień korzystał z największej liczby danych źródłowych, przez kilkadziesiąt lat analizując relacje prasowe, kroniki klubowe, osobiste dzienniki prowadzone przez zawodników i działaczy, wartościując ich rangę i wiarygodność[1] oraz rozmawiając z uczestnikami spotkań mistrzowskich[2]. Na marginesie umieszczono uwagi dotyczące najbardziej popularnych różnic między poniższą listą a innymi jej wersjami.

Pierwszym piłkarzem, który znalazł się na poniższej liście jest Wacław Kuchar – zdobył on swojego jubileuszowego gola 26 maja 1929 w meczu z Czarnymi Lwów[3]. Obecnie w grupie zdobywców co najmniej 100 bramek w mistrzostwach Polski znajduje się 33 zawodników. Liderem zestawienia od 6 czerwca 1965 pozostaje Ernest Pohl (dwie bramki w meczu z Pogonią Szczecin[4]).

Jedynym obcokrajowcem w zestawieniu jest Portugalczyk Flávio Paixão, który zdobywał bramki w Ekstraklasie jako piłkarz Śląska Wrocław i Lechii Gdańsk[5].

Obecnie żaden z członków Klubu 100 nie gra w ekstraklasie.

Klasyfikacja

edytuj

Stan na 21 lipca 2023 r.

Lp. Kraj Zawodnik Lata Kluby (gole)[a] Gole Mecze Średnia Uwagi
1.   Pol, ErnestErnest Pol 1954–1967 CWKS Warszawa (43), Górnik Zabrze (143) 186 264 0,70 [b]
2.   Brychczy, LucjanLucjan Brychczy 1954–1971 CWKS/Legia Warszawa 182 368 0,49
3.   Cieślik, GerardGerard Cieślik 1948–1959 Ruch/Chemik/Unia/Unia-Ruch Chorzów 168 237 0,70 [6][c]
4.   Frankowski, TomaszTomasz Frankowski 1992–2013 Jagiellonia Białystok (52), Wisła Kraków (115) 167 302 0,55 [d]
5.   Peterek, TeodorTeodor Peterek 1928–1948 Ruch Hajduki Wielkie/Chorzów 157 192 0,82 [e]
6.   Lubański, WłodzimierzWłodzimierz Lubański 1963–1975 Górnik Zabrze 155 234 0,66
7.   Kmiecik, KazimierzKazimierz Kmiecik 1968–1982 Wisła Kraków 153 304 0,50
8.   Brożek, PawełPaweł Brożek 2001–2020 Wisła Kraków (144), GKS Katowice (5) 149 376 0,40 [f][7]
9.   Liberda, JanJan Liberda 1954–1971 Ogniwo/Polonia Bytom 146 304 0,48
10.   Anioła, TeodorTeodor Anioła 1948–1961 KKS/ZZK/Kolejarz/Lech Poznań 138 196 0,70 [8][g]
11.   Scherfke, FryderykFryderyk Scherfke 1927–1939 Warta Poznań 129 236 0,55 [h]
12.   Reyman, HenrykHenryk Reyman 1923–1933 Wisła Kraków 128 149 0,86 [i]
13.   Podbrożny, JerzyJerzy Podbrożny 1990–2003 Igloopol Dębica (7), Lech Poznań (48), Legia Warszawa (45),
Zagłębie Lubin (11), Pogoń Szczecin (6), Amica Wronki (1),
Widzew Łódź (4) 		122 277 0,43
14.   Nawrot, JózefJózef Nawrot 1926–1939 Cracovia (5), Legia Warszawa (107), Polonia Warszawa (9) 121 193 0,63 [j][k]
  Żurawski, MaciejMaciej Żurawski 1994–2011 Lech Poznań (19), Wisła Kraków (102) 121 251 0,48
16.   Robak, MarcinMarcin Robak 2006–2019 Korona Kielce (19), Widzew Łódź (7), Piast Gliwice (5),
Pogoń Szczecin (32), Lech Poznań (20), Śląsk Wrocław (37) 		120 252 0,48
17.   Wilimowski, ErnestErnest Wilimowski 1929–1939 Ruch Hajduki Wielkie/Chorzów 117 87 1,34 [l]
18.   Jarosik, AndrzejAndrzej Jarosik 1963–1974 Zagłębie Sosnowiec 113 265 0,43
19.   Lato, GrzegorzGrzegorz Lato 1970–1980 Stal Mielec 111 272 0,41
20.   Szarmach, AndrzejAndrzej Szarmach 1972–1980 Górnik Zabrze (49), Stal Mielec (60) 109 211 0,52
  Reiss, PiotrPiotr Reiss 1994–2013 Lech Poznań 109 328 0,33
22.   Matyas, MichałMichał Matyas 1929–1948 Pogoń Lwów (101), Polonia Bytom (7) 108 172 0,62
  Paixão, FlávioFlávio Paixão 2014–2023 Śląsk Wrocław (24), Lechia Gdańsk (84) 108 310 0,35
24.   Lerch, EugeniuszEugeniusz Lerch 1957–1974 Ruch Chorzów (85), ROW Rybnik (22) 107 294 0,36
25.   Kuchar, WacławWacław Kuchar 1921–1934 Pogoń Lwów 104 200 0,52 [m][n]
  Faber, EugeniuszEugeniusz Faber 1959–1971 Ruch Chorzów 104 284 0,37
  Koniarek, MarekMarek Koniarek 1984–1998 Szombierki Bytom (3), GKS Katowice (32),
Zagłębie Sosnowiec (4), Widzew Łódź (65) 		104 271 0,38
28.   Śrutwa, MariuszMariusz Śrutwa 1991–2003 Ruch Chorzów (96), Legia Warszawa (7) 103 281 0,37
29.   Woźniak, ArturArtur Woźniak 1931–1947 Wisła Kraków 102 144 0,71 [o][p]
  Marx, JoachimJoachim Marx 1963–1975 Gwardia Warszawa (36), Ruch Chorzów (66) 102 244 0,42
31.   Kossok, KarolKarol Kossok 1927–1935 1.FC Katowice (29), Cracovia (49), Pogoń Lwów (22) 100 117 0,85 [q]
  Kempny, HenrykHenryk Kempny 1951–1963 Ogniwo/Polonia Bytom (54), CWKS/Legia Warszawa (46) 100 194 0,52
  Saganowski, MarekMarek Saganowski 1995–2016 ŁKS Łódź (36), Orlen Płock (4), Odra Wodzisław Śląski (2),
Legia Warszawa (58) 		100 312 0,32

Zobacz też

edytuj

Uwagi

edytuj
  1. ↑ W nawiasach liczba goli w poszczególnych klubach, o ile zawodnik trafiał w więcej niż jednej drużynie.
  2. ↑ W latach 1932–1952 oraz 1990–1995 pisownia jego nazwiska brzmiała Pohl, jednak przez całą karierę pierwszoligową występował oficjalnie jako Pol.
  3. ↑ Autorzy pozycji przypisują jedną z bramek Cieślika w meczu z Wartą (1 października 1950, 4:0) Eugeniuszowi Kubickiemu, kierując się wskazaniem tego ostatniego jako zdobywcy gola przez cztery ówczesne tytuły prasowe (inny z tytułów wskazał Cieślika).
  4. ↑ Niektóre źródła przypisują Frankowskiemu bramkę w meczu z Polonią Bytom (20 listopada 2009, 1:1), choć strzał w światło bramki oddał Dariusz Jarecki, a piłka po jego uderzeniu tylko musnęła stopę uciekającemu od niej Frankowskiemu.
  5. ↑ Jedna z bramek została zdobyta w zweryfikowanym jako walkower dla rywali meczu z Polonią Warszawa (6 października 1929, na boisku 2:3).
  6. ↑ Prowadzący rozgrywki I ligi PZPN oraz większość serwisów informacyjnych za zdobywcę jednej z bramek w meczu z Górnikiem Łęczna (30 października 2003, 4:0) uznało Brożka, a nie dobijającego jego strzał Macieja Stolarczyka. W 2019 stacja Canal+ przeprowadziła komputerową analizę, która pokazała, że Stolarczyk uderzył piłkę, gdy ta była jeszcze na poziomie linii bramkowej, a nie za, jak dotąd uważano.
  7. ↑ Autorzy pozycji przypisują Aniole dodatkowo jedną z bramek w meczu z AKS Chorzów (17 sierpnia 1952, 4:3), kierując się wskazaniem Anioły jako zdobywcy gola przez trzy ówczesne tytuły prasowe (dwa inne wskazały Janusza Gogolewskiego) oraz osobistymi zapiskami tego ostatniego.
  8. ↑ Niektóre źródła przypisują Scherfkemu dodatkowo pięć bramek, których autorem jest w rzeczywistości jego brat Günther.
  9. ↑ Łączny bilans w finałach MP (18 meczów, 19 goli) oraz w ekstraklasie (131 meczów, 109 goli).
  10. ↑ Łączny bilans w finałach MP (3 mecze, 5 goli) oraz w ekstraklasie (190 meczów, 116 goli).
  11. ↑ Jedna z bramek została zdobyta w zweryfikowanym jako walkower dla rywali meczu Legii z Ruchem Hajduki Wielkie (3 września 1933, na boisku 1:4), kolejna w unieważnionym i powtarzanym meczu Polonii z Cracovią (26 maja 1938, 2:3).
  12. ↑ Wliczony jako prawdopodobny mecz w barwach 1.FC Katowice z 14 kwietnia 1929 rozegrany pod pseudonimem Pradelok (piłkarz miesiąc później zmienił dotychczasowe nazwisko Pradella na Wilimowski).
  13. ↑ Łączny bilans w finałach MP (39 meczów, 54 gole) oraz w ekstraklasie (161 meczów, 50 goli).
  14. ↑ Trzy bramki zostały zdobyte w unieważnionym i powtarzanym meczu z Hasmoneą (3 kwietnia 1927, 7:1).
  15. ↑ Łączny bilans w ekstraklasie (140 meczów, 102 gole) oraz w finałach MP (4 mecze).
  16. ↑ Jedna z bramek została zdobyta w zweryfikowanym jako walkower dla rywali meczu z Cracovią (11 czerwca 1933, na boisku 1:4).
  17. ↑ Niektóre źródła przypisują Kossokowi dodatkowo dwie bramki dla 1.FC Katowice, których autorem jest w rzeczywistości jego brat Roman.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Andrzej Gowarzewski, Jan Rędzioch: Lech Poznań. 80 lat i jeden rok prawdziwej historii. Katowice: Wydawnictwo GiA, 2003. ISBN 83-88232-11-8.
  2. ↑ Gowarzewski 2 2017 ↓, s. 419.
  3. ↑ Gowarzewski 2 2017 ↓, s. 152.
  4. ↑ Andrzej Gowarzewski, Bożena Szmel, Joachim Waloszek: Górnik Zabrze. 60 lat prawdziwej historii (1948-2008). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2009. ISBN 978-83-88232-24-4.
  5. ↑ Flávio Paixão w "Klubie 100" [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-05-17].
  6. ↑ Wojciech Frączek, Mariusz Gudebski, Jarosław Owsiański: Encyklopedia ekstraklasy, statystyczny bilans 80 sezonów. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2015. ISBN 978-83-86320-65-3, s. 1179.
  7. ↑ Bartosz Karcz: Wisła Kraków. Ile bramek strzelił Paweł Brożek? Rozstrzygamy wątpliwości [wideo]. gazetakrakowska.pl. [dostęp 2019-09-23]. (pol.).
  8. ↑ Jarosław Owsiański, Tomasz Siwiński: Historia futbolu Wielkopolskiego. Poznań: Zibigrafia, 2013. ISBN 978-83-64237-00-3, s. 559-571 oraz s. 1267.

Bibliografia

edytuj
  • Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2017, s. 288.
  • Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Mecze – Kluby – Sezony (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (2). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2017, s. 432.
  • Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii (3). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2017, s. 272.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Klub_100&oldid=75028129”