Wikipedia

Marek Saganowski

polski piłkarz

Marek Mirosław Saganowski (ur. 31 października 1978 w Łodzi) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika, trener piłkarski, reprezentant Polski w latach 1996–2012, obecnie asystent trenera Legii Warszawa.

Marek Saganowski
Ilustracja
Marek Saganowski (2012)
Pełne imię i nazwisko Marek Mirosław Saganowski
Data i miejsce urodzenia 31 października 1978
Łódź, Polska
Wzrost 179 cm
Pozycja napastnik
Informacje klubowe
Klub Legia Warszawa (asystent trenera)
Kariera juniorska
Lata Klub
1987–1995 ŁKS Łódź
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1995–2000 ŁKS Łódź 95 (31)
1996 → Feyenoord Rotterdam (wyp.) 7 (0)
1997 → Hamburger SV (wyp.) 3 (0)
2000–2001 Wisła Płock 23 (4)
2001–2002 Odra Wodzisław Śląski 30 (2)
2002–2005 Legia Warszawa 67 (41)
2005–2006 Vitória SC 32 (12)
2006–2007 Troyes AC 6 (0)
2007 → Southampton FC (wyp.) 13 (10)
2007–2010 Southampton FC 55 (9)
2008 → Aalborg BK (wyp.) 13 (3)
2010–2011 PAE Atromitos 34 (5)
2011–2012 ŁKS Łódź 29 (6)
2012–2016 Legia Warszawa 68 (17)
W sumie: 475 (140)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2004  Polska U-23 1 (1)
1996–2012  Polska 35 (5)
W sumie: 36 (6)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2016–2018 Legia II Warszawa (asystent)
2018–2019 Legia Warszawa U19
2019– Legia Warszawa (asystent)
2019 Legia Warszawa (zastępstwo)
2020 Legia Warszawa (zastępstwo)
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach

Kariera klubowaEdytuj

Karierę rozpoczął w Łódzkim Klubie Sportowym. W Ekstraklasie zadebiutował w rundzie wiosennej sezonu 1994/95. W wieku 18 lat wyjechał za granicę i przebywał na wypożyczeniach w holenderskim Feyenoordzie i niemieckim Hamburgerze SV. Po powrocie w sezonie 1997/98 zdobył mistrzostwo Polski. Rozwój jego kariery zahamował groźny wypadek motocyklowy, któremu uległ w kwietniu 1998 roku. Po odejściu z ŁKS w 2000 roku, grał na zapleczu Ekstraklasy w barwach Orlenu Płock. Następnie trafił do występującej w Ekstraklasie Odry Wodzisław, w której odbudował swą formę. W sezonie 2001/2002 zdobył z Odrą tytuł mistrza jesieni Ekstraklasy. Z Wodzisławia Śląskiego wkrótce trafił do Legii Warszawa[1].

Latem 2005 po dwóch dobrych sezonach w Legii został kupiony przez portugalski klub pierwszoligowy Vitória SC, a rok później trafił do francuskiego Troyes AC. W styczniu 2007 został wypożyczony do końca sezonu do angielskiego drugoligowca Southampton FC z opcją pierwokupu. Anglicy skorzystali z tej opcji i 28 czerwca tegoż roku podpisali z Saganowskim 2-letnią umowę. Zapłacili za niego 680 tysięcy funtów, a więc w przeliczeniu ok. 3,85 miliona złotych. Najbardziej efektowny występ Saganowskiego na Wyspach miał miejsce 31 marca 2007 w meczu z Wolverhampton, kiedy to Saganowski zanotował pierwszy na angielskich boiskach hat-trick.

Od 2008 przebywał na wypożyczeniu w duńskim klubie Aalborg BK. W barwach tej drużyny 21 października 2008 strzelił gola w meczu Ligi Mistrzów z Villarrealem. Była to pierwsza bramka strzelona przez Polaka w Lidze Mistrzów po ponad trzyletniej przerwie.

Na początku stycznia 2009 po półrocznym wypożyczeniu wrócił do Southampton FC, a w grudniu 2009 rozwiązał kontrakt z tym klubem[2].

Na początku 2010 ponownie wymieniany był w kręgu zainteresowań broniącej się przed spadkiem wodzisławskiej Odry[1], jednakże 26 stycznia 2010 roku podpisał kontrakt z Atromitosem Ateny[3]. W maju 2011 roku wydał oświadczenie informujące, iż odchodzi z Atromitosu z powodów rodzinnych[4].

11 czerwca 2011 roku podpisał kontrakt z ŁKS Łódź. Po spadku klubu do I ligi, 11 czerwca 2012 roku podpisał roczny kontrakt z Legią Warszawa[5]. W oficjalnym meczu w barwach stołecznego klubu zadebiutował 26 lipca w meczu 2 rundy eliminacji Ligi Europy przeciwko Liepājas Metalurgs, strzelając w tym meczu hat-tricka. 19 sierpnia 2012 roku w meczu przeciwko Koronie Kielce rozegrał swój setny mecz, biorąc pod uwagę wszystkie rozgrywki w barwach Legii Warszawa, zdobywając w nich 55 bramek. Został uznany przez serwis internetowy Legia.net za najlepszego zawodnika sezonu 2012/2013. Swoją 92 bramkę strzelił w ostatnim mistrzowskim meczu dla Legii inkasując hat-tricka. Podpisał kontrakt na kolejne 2 lata. 24 sierpnia 2014 strzelił w meczu przeciwko Koronie Kielce (2:0), strzelił swojego 100. gola w Ekstraklasie. W 2015 roku przedłużył kontrakt z Legią o kolejny rok. Po sezonie 2015/2016, w którym zdobył z Legią mistrzostwo i Puchar Polski, zakończył karierę piłkarską[6].

Statystyki kariery klubowejEdytuj

Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Europa Inne Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
ŁKS Łódź 1994/95 Ekstraklasa 3 0 0 0 – – 3 0
1995/96 Ekstraklasa 29 11 0 0 – – 29 11
1996/97 Ekstraklasa 2 1 0 0 – – 2 1
Feyenoord 1996/97 Eredivisie 7 0 1 0 – – 8 0
Hamburger SV 1996/97 Bundesliga 3 0 1 0 – – 4 0
ŁKS Łódź 1997/98 Ekstraklasa 22 11 0 0 – – 22 11
1998/99 Ekstraklasa 15 1 0 0 – – 15 1
1999/00 Ekstraklasa 24 6 1 0 – – 25 6
Wisła Płock 2000/01 Ekstraklasa 23 4 3 0 – 1[7] 0 27 4
Odra Wodzisław 2001/02 Ekstraklasa 27 2 2 1 – 5[8] 1 34 4
2002/03 Ekstraklasa 3 0 0 0 – – 3 0
Legia Warszawa 2002/03 Ekstraklasa 17 10 2 1 2 0 – 21 11
2003/04 Ekstraklasa 24 17 6 1 – – 30 18
2004/05 Ekstraklasa 26 14 12 6 4 1 – 42 21
Vitória SC 2005/06 Primeira Liga 32 12 0 0 6 3 – 38 15
Troyes AC 2006/07 Ligue 1 6 0 0 0 – – 6 0
Southampton F.C. 2006/07 Championship 13 10 0 0 – 2[9] 0 15 10
2007/08 Championship 30 3 1 0 – 1[7] 0 32 3
Aalborg BK 2008/09 Superligaen 13 3 3 1 8 1 – 24 5
Southampton F.C. 2008/09 Championship 19 6 0 0 – – 19 6
2009/10 League One 6 0 0 0 – 2[10] 0 8 0
Atromitos 2009/10 Superleague Ellada 9 2 0 0 – – 9 2
2010/11 Superleague Ellada 25 3 5 2 – – 30 5
ŁKS Łódź 2011/12 Ekstraklasa 29 6 1 1 – – 30 7
Legia Warszawa 2012/13 Ekstraklasa 19 10 7 6 6 4 1[11] 0 33 20
2013/14 Ekstraklasa 11 5 1 2 6 1 – 18 8
2014/15 Ekstraklasa 31 2 7 3 11 1 1[11] 1 50 7
2015/16 Ekstraklasa 7 0 5 1 4 0 1[11] 0 17 1
ŁKS Łódź 124 36 2 1 0 0 0 0 126 37
Feyenoord 7 0 1 0 0 0 0 0 8 0
Hamburger SV 3 0 1 0 0 0 0 0 4 0
Wisła Płock 23 4 3 0 0 0 1 0 27 4
Odra Wodzisław Śląski 30 2 2 1 0 0 5 1 37 4
Vitória Guimarães 32 12 0 0 6 3 0 0 38 15
Troyes AC 6 0 0 0 0 0 0 0 6 0
Southampton F.C. 68 19 1 0 0 0 5 0 74 19
Aalborg BK 13 3 3 1 8 1 0 0 24 5
Atromitos 34 5 5 2 0 0 0 0 39 7
Legia Warszawa 135 58 40 20 33 7 3 1 211 86
Ogólnie w karierze 474 139 57 25 47 11 14 2 592 177

Kariera reprezentacyjnaEdytuj

W reprezentacji Polski zadebiutował w wieku 17 lat w towarzyskim spotkaniu z reprezentacją Białorusi. Do momentu wypadku w 1998 zawodnik rozegrał 7 spotkań w biało-czerwonych barwach. Do zespołu powrócił w 2003 w spotkaniu z Łotwą. 28 maja 2008 został powołany przez Leo Beenhakkera na Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2008.

Po ponad trzech latach przerwy w sierpniu 2012 został ponownie powołany do reprezentacji przez selekcjonera Waldemara Fornalika na mecze eliminacji mistrzostw świata 2014 z Czarnogórą i Mołdawią[12]. Zagrał w spotkaniu z Czarnogórą (2:2), wchodząc za Roberta Lewandowskiego w doliczonym czasie gry.

Łącznie rozegrał 35 spotkań, w których strzelił pięć bramek.

StatystykiEdytuj

Drużyna narodowa Rok Mecze Bramki
  Polska
1996 4 0
1998 3 0
2003 5 0
2004 1 0
2005 2 2
2006 1 1
2007 4 0
2008 8 0
2009 5 2
2012 2 0
Suma 35 5

Kariera trenerskaEdytuj

Od 2019 jest asystentem trenera Legii Warszawa. W kwietniu 2019 w zastępstwie zawieszonego pierwszego trenera Aleksandara Vukovicia poprowadził zespół w meczu ligowym z Lechią Gdańsk (3:1), a w październiku 2020 zastąpił Czesława Michniewicza w spotkaniu o Superpuchar Polski z Cracovią (0:0, k. 4-5)[13].

SukcesyEdytuj

ŁKS ŁódźEdytuj

Legia WarszawaEdytuj

IndywidualneEdytuj

Życie prywatneEdytuj

Jego bratem jest piłkarz plażowy Bogusław Saganowski. Żonaty z Kamilą Wiolettą Saganowską, z którą ma dwóch synów: Franciszka i Antoniego.

Zobacz teżEdytuj

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b Marek Saganowski w Odrze?. Fakt.pl, 2010-01-12.
  2. ↑ Anglia: polski snajper rozwiązał kontrakt. Onet sport, 2009-12-17.
  3. ↑ Saganowski podpisał kontrakt z Atrómitosem. 90minut.pl, 2010-01-26. [dostęp 2010-01-27].
  4. ↑ Marek Saganowski wraca do Polski. sport.onet.pl, 2011-05-21. [dostęp 2010-01-27].
  5. ↑ Saganowski podpisał kontrakt z Legią. warszawa.sport.pl, 2012-06-11.
  6. ↑ Dariusz Dobek: Marek Saganowski: piłka więcej mi dała niż zabrała. eurosport.onet.pl, 2016-10-24. [dostęp 2016-10-30].
  7. ↑ a b Uwzględniono występ w Pucharze Ligi
  8. ↑ Uwzględniono występy w Pucharze Ligi
  9. ↑ Uwzględniono występy w barażach
  10. ↑ Uwzględniono występy w Pucharze Ligi i Football League Trophy
  11. ↑ a b c Uwzględniono występ w Superpucharze Polski
  12. ↑ Ligowcy powołani na Czarnogórę i Mołdawię (pol.). Oficjalny portal Reprezentacji Polski, 2012-08-28. [dostęp 2012-08-28].
  13. ↑ Maciej Ziółkowski: Marek Saganowski po raz drugi poprowadzi Legię. legia.net, 2020-10-06. [dostęp 2020-10-10].

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marek_Saganowski&oldid=61052295”