Puchar Challenge w piłce siatkowej mężczyzn
Puchar Challenge siatkarzy (ang. Challenge Cup Men) – międzynarodowe klubowe rozgrywki siatkarskie, utworzone z inicjatywy Europejskiej Konfederacji Piłki Siatkowej (CEV) w 2006 roku i regularnie prowadzone przez tę organizację od sezonu 2007/2008 w ramach europejskich pucharów, przeznaczone dla męskich drużyn klubowych zajmujących czołowe miejsca w europejskich ligach krajowych, które nie zostały zakwalifikowane do Ligi Mistrzów oraz Pucharu CEV.
HistoriaEdytuj
W 2006 roku władze Europejskiej Konfederacji Piłki Siatkowej podjęły decyzję o gruntownym zreformowaniu – od sezonu 2007/2008 – wszystkich rozgrywek europejskich pucharów. Zmiany polegały na likwidacji Pucharu Top Teams, który został zastąpiony przez „odnowiony” Puchar CEV, zaś w miejsce „starego” Pucharu CEV powołano zupełnie nowe rozgrywki, nadając im nazwę Pucharu Challenge. Stanowią one trzecie w hierarchii zmagania w europejskich pucharach, pozostając uzupełnieniem dla dwóch ważniejszych. Terminarz pierwszej edycji ogłoszono 15 maja 2007 roku, sporządzenie „drabinki pucharowej” i losowanie poszczególnych par odbyło się 30 czerwca 2007 roku w Luksemburgu, natomiast rozgrywki zainaugurowano w dniach 29 i 30 września 2007 roku, gdy odbyły się pierwsze mecze I rundy.
Zgodnie z regulaminem do zmagań o prymat w sezonie 2007/2008 dopuszczono 64 zespoły z 34 państw, ostatecznie jednak do rozgrywek przystąpiło 46 drużyn. Na podstawie – ogłoszonego 25 maja 2018 – klubowego rankingu krajowych związków piłki siatkowej liczba miejsc dla przedstawicieli każdej z nich kształtuje się następująco:
| Miejsce federacji w Rankingu CEV przed danym sezonem | Liczba zespołów do wystawienia w Pucharze Challenge |
| od 1 do 8 | 1 |
| 9 | 2 |
| 10 | 1 |
| od 11 do 17 | 2 |
| od 18 do 56 | 1 |
System rozgrywekEdytuj
W danej edycji Pucharu Challenge udział biorą maksymalnie 64 europejskie męskie kluby siatkarskie zestawione poprzez losowanie w pary. Rywalizacja w każdej rundzie toczy się systemem pucharowym, tj. w formie dwumeczu (spotkanie „u siebie” i „na wyjeździe”), po którym lepszy klub kwalifikuje się do kolejnej fazy. O awansie decydują kolejno: liczba wygranych meczów, liczba punktów, złoty set (dodatkowy set grany do 15 punktów). W sezonie 2007/2008 w przypadku wygrania po jednym meczu nie brano pod uwagę setów, lecz automatycznie rozgrywany był złoty set. W przypadku, gdy któraś z federacji nie obsadzi przysługującego jej miejsca I rundy, wylosowany dla niezgłoszonego klubu rywal automatycznie przechodzi dalej (identyczna zasada obowiązuje w przypadku wycofania się ekipy na dowolnym szczeblu "pucharowej drabinki").
I i II runda traktowane są jako kwalifikacje do właściwego turnieju, rozpoczynającego się od 1/16 finału. Część uczestników rozpoczyna rozgrywki od 1/16 finały, natomiast pozostałe muszą wziąć udział w kwalifikacjach. I runda jest rozgrywana tylko wtedy, gdy jest konieczna (wynikać to może w dużej liczby chętnych uczestników). Kolejne tury Pucharu Challenge (1/16 finału, 1/8 finału i ćwierćfinały) toczone są na identycznych zasadach dwumeczu (jednak do sezonu 2015/2016 w III rundzie do 16 zwycięzców par II rundy dołączonych zostawało 16 przegranych 1/16 finału Pucharu CEV). Czwórka triumfatorów dwumeczów ćwierćfinałowych uzyskuje promocję do półfinałów, a zwycięzcy tych par do finałów. Zarówno finały jak i półfinały rozrywane są na dotychczasowych zasadach dwumeczów.
Do sezonu 2009/2010 dla zwycięzców ćwierćfinałów organizowano turniej Final Four, odbywający się w hali jednego z uczestników. Przed jej rozpoczęciem metodą losowania wyłaniane były obydwie pary półfinałowe, które rozgrywały ze sobą po jednym spotkaniu, zaś ich zwycięzcy awansowali do pojedynku finałowego. Jego triumfator zostawał zwycięzcą danej edycji Pucharu Challenge.
| Faza rozgrywek | Liczba zespołów | Uwagi |
| I runda | różna | opcjonalna |
| II runda | różna | - |
| 1/16 finału | 32 | zwycięzcy II rundy + drużyny rozpoczynające od 1/16 finału |
| 1/8 finału | 16 | 16 zwycięzców III rundy |
| 1/4 finału (ćwierćfinały) | 8 | 8 zwycięzców 1/8 finału |
| 1/2 finału (półfinały) | 4 | 4 zwycięzców 1/4 finału |
| Finał | 2 | 2 zwycięzców 1/2 finału |
TriumfatorzyEdytuj
Triumfatorzy Pucharu ChallengeEdytuj
| Zespół | Liczba | Lata |
|---|---|---|
 Pallavolo Modena |
5 | 1983, 1984, 1985, 2004, 2008 |
| Sisley Volley |
4 | 1991, 1993, 1998, 2003 |
| Associazione Sportiva Volley Lube |
4 | 2001, 2005, 2006, 2011 |
 Automobilist Leningrad |
2 | 1988, 1989 |
| Pallavolo Parma |
2 | 1992, 1995 |
| Piemonte Volley |
2 | 1996, 2002 |
 Fakieł Nowy Urengoj |
2 | 2007, 2017 |
 AS Cannes VB |
1 | 1981 |
 Starlift Voorburg |
1 | 1982 |
| Kutiba Falconara |
1 | 1986 |
| Enermix Milano |
1 | 1987 |
 Moerser SC |
1 | 1994 |
| Area Rawenna |
1 | 1997 |
| Iveco Palermo |
1 | 1999 |
| Piaggio Roma |
1 | 2000 |
 Arkas Spor Izmir |
1 | 2009 |
| Umbria Volley |
1 | 2010 |
 AZS Częstochowa |
1 | 2012 |
| Pallavolo Piacenza |
1 | 2013 |
| Fenerbahçe |
1 | 2014 |
 Vojvodina NS seme Nowy Sad |
1 | 2015 |
| Calzedonia Werona |
1 | 2016 |
| Bunge Rawenna |
1 | 2018 |
Zobacz teżEdytuj
BibliografiaEdytuj
- EUROPEAN CUPS. cev.lu. [dostęp 2012-03-05]. (ang.).