Wikipedia

Marion Bartoli

francuska tenisistka

Marion Bartoli (wym. /maʁjɔ̃ baʁtɔli/; ur. 2 października 1984 w Le Puy-en-Velay) – francuska tenisistka, mistrzyni Wimbledonu 2013 oraz finalistka Wimbledonu 2007, mistrzyni juniorskiego US Open 2001, reprezentantka kraju w rozgrywkach Pucharu Federacji.

Marion Bartoli
Ilustracja
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

2 października 1984
Le Puy-en-Velay

Wzrost

170 cm

Gra

praworęczna, oburęczny forehand i backhand

Status profesjonalny

luty 2000

Zakończenie kariery

14 sierpnia 2013

Trener

Walter Bartoli

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

8 WTA, 6 ITF

Najwyżej w rankingu

7 (30 stycznia 2012)

Australian Open

QF (2009)

Roland Garros

SF (2011)

Wimbledon

W (2013)

US Open

QF (2012)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

15 (5 lipca 2004)

Australian Open

3R (2004, 2005)

Roland Garros

3R (2005, 2006)

Wimbledon

QF (2004)

US Open

SF (2003)

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Kariera edytuj

Jako juniorka wygrała US Open 2001. Klasyfikowana była na trzecim miejscu w rankingu juniorskim.

Zadebiutowała w gronie zawodowych tenisistek podczas French Open 2001, przegrywając w pierwszej rundzie z Kolumbijką Cataliną Castaño. Również w Australian Open 2002 odpadła w pierwszej rundzie, ulegając Słowence Tinie Pisnik. W tym samym roku grała w turnieju głównym French Open, przegrywając w pierwszej rundzie Ai Sugiyamą. W tym samym roku na kortach USTA National Tennis Center przebrnęła przez kwalifikacje, a następnie pokonała Arantxę Sánchez Vicario i Rossanę de los Ríos, ulegając dopiero w trzeciej rundzie Lindsay Davenport. Pierwszy turniej zawodowy, który zaliczyła, a który nie był imprezą wielkoszlemową miał miejsce w Gold Coast. Przegrała w pierwszym meczu z Silviją Talają.

W lipcu 2007 doszła do finału wielkoszlemowego Wimbledonu, pokonując w półfinale liderkę rankingu tenisistek, Justine Henin. W decydującym spotkaniu przegrała z Venus Williams 4:6, 1:6. Po US Open 2007 została najlepszą tenisistką z Francji, wyprzedzając dotychczasową nr 1 kraju Amélie Mauresmo. W 2013 roku zwyciężyła w zawodach gry pojedynczej na wielkoszlemowym Wimbledonie. W meczu mistrzowskim pokonała Sabine Lisicki 6:1, 6:4.

W przeciągu kariery wygrała w ośmiu turniejach w grze pojedynczej, a w jedenastu osiągała finał. W grze podwójnej triumfowała trzykrotnie, a cztery razy awansowała do finału następnie w nim przegrywając.

Była reprezentantką Francji w Pucharze Federacji w latach 2004 i 2013. Rozegrała łącznie cztery mecze – dwa wygrane spotkania singlowe i dwa pojedynki deblowe, z których jeden wygrała.

14 sierpnia 2013 roku, po przegranym spotkaniu z Simoną Halep w turnieju w Cincinnati, ogłosiła zakończenie kariery. Powodem miały być ciągle odnawiające się problemy zdrowotne i kontuzje[1][2].

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 Tytuły Z–P
  Australian Open A A A 1R 1R 2R 2R 2R 2R 1R QF 3R 2R 3R 3R 0 / 12 15 – 12
  French Open A A 1R 1R 2R 1R 1R 2R 4R 1R 2R 3R SF 2R 3R 0 / 13 16 – 13
  Wimbledon A A A A 1R 3R 2R 2R F 3R 3R 4R QF 2R W 1 / 11 28 – 10
  US Open A A A 3R 1R 2R 3R 3R 4R 4R 2R 2R 2R QF A 0 / 11 20 – 11
Ranking na koniec roku –[a] 1120 345 106 57 41 40 17 10 17 11 16 9 11 13 1 / 47 79 – 46

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 Tytuły Z–P
  Australian Open A A A A 2R 3R 3R A 1R A A A A A A 0 / 4 5 – 4
  French Open A A A 1R 2R 2R 3R 3R 1R A A A A A A 0 / 6 6 – 6
  Wimbledon A A A A 2R QF 3R 2R 3R A A A A A A 0 / 5 9 – 4
  US Open A A A A SF 1R 1R 2R A A A A A A A 0 / 4 5 – 4
Ranking na koniec roku – – – 282 20 37 47 33 113 – – – – – – 0 / 19 25 – 18

Występy w grze mieszanej edytuj

Turniej 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 Tytuły Z–P
  Australian Open A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
  French Open A A A A A 1R A A A A A A A A A 0 / 1 0 – 1
  Wimbledon A A A A A 2R A A A A A A A A 1R 0 / 2 0 – 2
  US Open A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
0 / 3 0 – 3

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
WTA Tournament of Champions
1988
–
2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009
–
2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 19 (8-11) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 7 stycznia 2006 Auckland Twarda   Wiera Zwonariowa 6:2, 6:2
Finalistka 1. 11 września 2006 Bali Twarda   Swietłana Kuzniecowa 5:7, 2:6
Zwyciężczyni 2. 8 października 2006 Tokio Twarda   Aiko Nakamura 2:6, 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 3. 5 listopada 2006 Québec Dywanowa (hala)   Olga Puczkowa 6:0, 6:0
Finalistka 2. 7 maja 2007 Praga Ceglana   Akiko Morigami 1:6, 3:6
Finalistka 3. 7 lipca 2007 Wimbledon Trawiasta   Venus Williams 4:6, 1:6
Finalistka 4. 20 lipca 2008 Stanford Twarda   Aleksandra Wozniak 5:7, 3:6
Finalistka 5. 10 stycznia 2009 Brisbane Twarda   Wiktoryja Azaranka 3:6, 1:6
Zwyciężczyni 4. 8 marca 2009 Monterrey Twarda   Li Na 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 5. 2 sierpnia 2009 Stanford Twarda   Venus Williams 6:2, 5:7, 6:4
Finalistka 6. 8 listopada 2009 Bali Twarda (hala)   Aravane Rezaï 5:7, krecz
Finalistka 7. 20 marca 2011 Indian Wells Twarda   Caroline Wozniacki 1:6, 6:2, 3:6
Finalistka 8. 21 maja 2011 Strasburg Ceglana   Andrea Petković 4:6, 0:1 krecz
Zwyciężczyni 6. 18 czerwca 2011 Eastbourne Trawiasta   Petra Kvitová 6:1, 4:6, 7:5
Finalistka 9. 31 lipca 2011 Stanford Twarda   Serena Williams 5:7, 1:6
Zwyciężczyni 7. 16 października 2011 Osaka Twarda   Samantha Stosur 6:3, 6:1
Finalistka 10. 12 lutego 2012 Paryż Twarda (hala)   Angelique Kerber 6:7(3), 7:5, 3:6
Finalistka 11. 22 lipca 2012 Carlsbad Twarda   Dominika Cibulková 1:6, 5:7
Zwyciężczyni 8. 6 lipca 2013 Wimbledon Trawiasta   Sabine Lisicki 6:1, 6:4

Gra podwójna 7 (3-4) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 9 lutego 2003 Paryż Dywanowa   Stéphanie Cohen-Aloro   Barbara Schett
  Patty Schnyder 		6:2, 2:6, 6:7(5)
Finalistka 2. 26 października 2003 Linz Twarda   Silvia Farina Elia   Liezel Huber
  Ai Sugiyama 		1:6, 6:7(6)
Zwyciężczyni 1. 11 kwietnia 2004 Casablanca Ceglana   Émilie Loit   Els Callens
  Katarina Srebotnik 		6:4, 6:2
Finalistka 3. 11 października 2004 Taszkent Twarda   Mara Santangelo   Adriana Serra Zanetti
  Antonella Serra Zanetti 		6:1, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 2. 6 lutego 2005 Pattaya Twarda   Anna-Lena Grönefeld   Marta Domachowska
  Silvija Talaja 		6:3, 6:2
Zwyciężczyni 3. 14 maja 2006 Praga Ceglana   Szachar Pe’er   Ashley Harkleroad
  Bethanie Mattek 		6:4, 6:4
Finalistka 4. 8 stycznia 2007 Sydney Twarda   Meilen Tu   Anna-Lena Grönefeld
  Meghann Shaughnessy 		3:6, 6:3, 6:7(2)

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj

Gra pojedyncza (1) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 2001   US Open Twarda   Swietłana Kuzniecowa 4:6, 6:3, 6:4

Uwagi edytuj

  1. ↑ Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą liczbę punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Marion Bartoli Announces Retirement. wtatennis.com, 2013-08-14. [dostęp 2013-08-15]. (ang.).
  2. ↑ Łukasz Iwanek: Marion Bartoli zakończyła karierę!. sportowefakty.pl, 2013-08-15. [dostęp 2013-08-15]. (pol.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marion_Bartoli&oldid=71001957”