Formuła 1 Sezon 2002

Sezon 2002 Formuły 1 – 53. sezon o Mistrzostwo Świata Formuły 1. Rozpoczął się on 3 marca 2002 roku na torze Albert Park Circuit w Australii, a zakończył 13 października na torze Suzuka International Racing Course w Japonii, po rozegraniu 17 wyścigów.

Sezon 2002 Mistrzostw Świata Formuły 1
Ilustracja
Michael Schumacher w bolidzie Scuderia Ferrari.
Inauguracja

3 marca

Zakończenie

13 października

Liczba wyścigów

17

Mistrzowie
Kierowcy

Michael Schumacher

Konstruktorzy

Ferrari

Poprzedni sezon Następny sezon

Sezon ten został absolutnie zdominowany przez broniącego tytułu mistrzowskiego Michaela Schumachera, który wygrał rekordową liczbę 11 wyścigów, wszystkie grand prix kończąc na podium (był jeszcze pięć razy drugi i raz trzeci). Tytuł mistrzowski Schumacher wywalczył z największą w historii przewagą nad wicemistrzem. Drugi w klasyfikacji Rubens Barrichello stracił do swojego kolegi z zespołu 67 punktów. Trzecie miejsce zajął Kolumbijczyk Juan Pablo Montoya.

Mistrzem świata konstruktorów również bezapelacyjnie została Scuderia Ferrari, która w ciągu całego sezonu wygrała 15 z 17 wyścigów. Dotychczas taki wynik osiągnął jedynie zespół McLaren, kiedy to w 1988 roku Ayrton Senna i Alain Prost również zwyciężali dla zespołu piętnastokrotnie (wówczas sezon liczył sobie jednak nie 17, a 16 wyścigów). Drugie miejsce w klasyfikacji zespołów przypadło w udziale stajni BMW.Williams, zaś jako trzeci sklasyfikowany został McLaren.

Lista startowa

edytuj

Poniższe zespoły oraz kierowcy wzięli udział w sezonie 2002 FIA Formula One World Championship. Numery startowe zostały określone na podstawie klasyfikacji kierowców i konstruktorów sezonu 2001.

Zespół Konstruktor Samochód Silnik (3.0l V10) Opony Nr Kierowcy wyścigowi Rundy Kierowcy rezerwowi
  Scuderia Ferrari Marlboro Ferrari F2001
F2002
  Ferrari
050
051
B 1   Michael Schumacher 1–17   Luca Badoer
  Luciano Burti 
2   Rubens Barrichello 1–17
  West McLaren Mercedes McLaren-Mercedes MP4-17   Mercedes
FO 110M
M 3   David Coulthard 1–17   Jean Alesi
  Alexander Wurz 
4   Kimi Räikkönen 1–17
  BMW.Williams F1 Team Williams-BMW FW24   BMW
P82
M 5   Ralf Schumacher 1–17   Antônio Pizzonia
  Giorgio Pantano
  Marc Gené 
6   Juan Pablo Montoya 1–17
  Sauber Petronas Sauber-Petronas C21   Petronas
02A
B 7   Nick Heidfeld 1–17   Neel Jani
  Jos Verstappen 
8   Felipe Massa 1–15, 17 
  Heinz-Harald Frentzen 16
  DHL Jordan Honda Jordan-Honda EJ12   Honda
RA002E
B 9   Giancarlo Fisichella 1–17   Ricardo Zonta 
10   Takuma Satō 1–17
  Lucky Strike BAR Honda BAR-Honda 004   Honda
RA002E
B 11   Jacques Villeneuve 1–17   Darren Manning
  Anthony Davidson
  Patrick Lemarié
  Ryō Fukuda 
12   Olivier Panis 1–17
  Mild Seven Renault F1 Team Renault R202   Renault
RS22
M 14   Jarno Trulli 1–17   Fernando Alonso 
15   Jenson Button 1–17
  Jaguar Racing Jaguar-Cosworth R3
R3B
  Cosworth
CR-3
CR-4
M 16   Eddie Irvine 1–17   André Lotterer
  James Courtney 
17   Pedro de la Rosa 1–17
  Orange Arrows Cosworth Arrows-Cosworth A23   Cosworth
CR-3
B 20   Heinz-Harald Frentzen 1–12   
21   Enrique Bernoldi 1–12
  KL Minardi Asiatech Minardi-Asiatech PS02   Asiatech
AT02
M 22   Alex Yoong 1–12, 15–12   Tarso Marques
  Matteo Bobbi
  Siergiej Złobin
  Jirko Malchárek 
  Anthony Davidson 13–14 
23   Mark Webber 1–17
  Panasonic Toyota Racing Toyota TF102   Toyota
RVX-02
M 24   Allan McNish 1–17   Ryan Briscoe
  Stéphane Sarrazin 
25   Mika Salo 1–17
Zespół Konstruktor Samochód Silnik (3.0l V10) Opony Nr Kierowcy wyścigowi Rundy Kierowcy rezerwowi

† Specyfikacja F2002 została wprowadzona podczas trzeciej rundy mistrzostw – Grand Prix Brazylii.

Zmiany wśród zespołów

edytuj
  • W październiku 2001 roku zespół Prost Grand Prix został postawiony w stan upadłości, zaś w styczniu 2002 roku zlikwidowany. Tym samym miejsca nr 18 i 19 na liście startowej pozostały niezapełnione. Na krótko przed Grand Prix Australii 2002 brytyjska firma Phoenix Finance odkupiła pozostałości po zespole i próbowała rozpocząć starty od Grand Prix Malezji, jednak została od nich odsunięta przez władze Międzynarodowej Federacji Samochodowej (FIA). Federacja wygrała także proces przed sądem w tej sprawie.
  • Po roku testów i prac rozwojowych w stawce pojawił się fabryczny zespół stworzony przez koncern Toyota.
  • W 2001 roku team Benetton został zakupiony przez koncern Renault i przemianowany na Renault F1 Team począwszy od sezonu 2002. Zespół nie zmienił się jednak diametralnie, ponieważ już wcześniej Benetton używał komponentów produkowanych przez francuską markę.
  • Zespół Arrows zbankrutował po GP Niemiec 2002 i nie wziął już udziału w żadnym z pozostałych do końca sezonu wyścigów. Próba ponownego zgłoszenia zespołu do mistrzostw na sezon 2003 została odrzucona przez władze Międzynarodowej Federacji Samochodowej.

Zmiany wśród kierowców

edytuj

Przed sezonem

edytuj
  • Jean Alesi nie znalazł odpowiedniej oferty kontraktu na sezon 2002 i podpisał z koncernem Mercedes-Benz umowę na starty w serii Deutsche Tourenwagen Masters (DTM).
  • Luciano Burti, który w poprzednim sezonie reprezentował najpierw Jaguara, a potem Prost Grand Prix opuścił zespół przed likwidacją po to, aby dołączyć do Luki Badoera jako kierowcy testowego Ferrari.
  • Na trzy wyścigi przed końcem sezonu 2001 kierowca McLarena, dwukrotny mistrz świata Mika Häkkinen ogłosił to, że nie zamierza startować w Formule 1 roku 2002. Zaprzeczył jednak temu, że jest to koniec jego kariery, mówiąc o tym, że potrzebuje jedynie odpoczynku i później powróci do McLarena. Ostatecznie, Mika Häkkinen jeszcze w 2002 roku oficjalnie opuścił zespół McLaren i całkowicie odszedł z Formuły 1. W latach 2005–2007 pojawił się jeszcze w niemieckiej serii wyścigowej Deutsche Tourenwagen Masters (DTM).
  • Kimi Räikkönen odszedł z zespołu Sauber po to, aby zająć posadę kierowcy zespołu McLaren zwolnioną przez Mikę Häkkinena. Sauber lukę po Kimim Räikkönenie zapełnił zatrudniając Felipe Massę.
  • Jeszcze w 2001 roku Giancarlo Fisichella ogłosił zamiar odejścia z Benettona po to, aby podpisać kontrakt z Jordan Grand Prix. W nowym sezonie wolne miejsce po Włochu w zespole Renault zajął jego rodak Jarno Trulli.
  • Dotychczasowy kierowca testowy zespołu British American Racing (BAR) Takuma Satō opuścił swoją posadę po to, aby dołączyć do Giancarlo Fisichelli jako drugi kierowca zespołu Jordan.
  • Fernando Alonso po swoim debiutanckim sezonie spędzonym w barwach zespołu Minardi opuścił ten team i zajął fotel kierowcy testowego w zespole Renault. Miejsce po Fernando Alonso w zespole Minardi przejął natomiast Australijczyk Mark Webber.
  • Heinz-Harald Frentzen po upadku teamu Prost Grand Prix przeniósł się do zespołu Arrows. Zajął on miejsce zwolnionego Josa Verstappena, który od nowego sezonu musiał się zadowolić posadą kierowcy testowego zespołu Sauber.
  • Mika Salo oraz Allan McNish zostali ogłoszeni kierowcami nowo powstałego teamu Toyota.

W trakcie sezonu

edytuj

Kalendarz wyścigów

edytuj

Lista eliminacji

edytuj
Nr Nazwa rundy Data rozegrania Tor Lokalizacja
1   Grand Prix Australii 3 marca Albert Park Circuit Melbourne
2   Grand Prix Malezji 17 marca Sepang International Circuit Kuala Lumpur
3   Grand Prix Brazylii 31 marca Autódromo José Carlos Pace São Paulo
4   Grand Prix San Marino 14 kwietnia Autodromo Enzo e Dino Ferrari Imola
5   Grand Prix Hiszpanii 28 kwietnia Circuit de Catalunya Barcelona
6   Grand Prix Austrii 12 maja Red Bull Ring Spielberg
7   Grand Prix Monako 26 maja Circuit de Monaco Monte Carlo
8   Grand Prix Kanady 9 czerwca Circuit Gilles Villeneuve Montreal
9   Grand Prix Europy 23 czerwca Nürburgring Nürburg
10   Grand Prix Wielkiej Brytanii 7 lipca Silverstone Circuit Northamptonshire
11   Grand Prix Francji 21 lipca Circuit de Nevers Magny-Cours Nevers
12   Grand Prix Niemiec 28 lipca Hockenheimring Hockenheim
13   Grand Prix Węgier 18 sierpnia Hungaroring Budapeszt
14   Grand Prix Belgii 1 września Circuit de Spa-Francorchamps Spa-Francorchamps
15   Grand Prix Włoch 15 września Autodromo Nazionale di Monza Monza
16   Grand Prix Stanów Zjednoczonych 29 września Indianapolis Motor Speedway Indianapolis
17   Grand Prix Japonii 13 października Suzuka International Racing Course Suzuka

Zmiany w kalendarzu

edytuj

Wyniki

edytuj

Najlepsze wyniki w Grand Prix

edytuj
Nr Runda Pole Position Najszybsze okrążenie Zwycięzca wyścigu Najlepszy konstruktor Rezultat
1   Grand Prix Australii   Rubens Barrichello Ferrari   Kimi Räikkönen McLaren   Michael Schumacher Ferrari   Ferrari Wyniki
2   Grand Prix Malezji   Michael Schumacher Ferrari   Juan Pablo Montoya Williams   Ralf Schumacher Williams   Williams-BMW Wyniki
3   Grand Prix Brazylii   Juan Pablo Montoya Williams   Juan Pablo Montoya Williams   Michael Schumacher Ferrari   Ferrari Wyniki
4   Grand Prix San Marino   Michael Schumacher Ferrari   Rubens Barrichello Ferrari   Michael Schumacher Ferrari   Ferrari Wyniki
5   Grand Prix Hiszpanii   Michael Schumacher Ferrari   Michael Schumacher Ferrari   Michael Schumacher Ferrari   Ferrari Wyniki
6   Grand Prix Austrii   Rubens Barrichello Ferrari   Michael Schumacher Ferrari   Michael Schumacher Ferrari   Ferrari Wyniki
7   Grand Prix Monako   Juan Pablo Montoya Williams   Rubens Barrichello Ferrari   David Coulthard McLaren   McLaren-Mercedes Wyniki
8   Grand Prix Kanady   Juan Pablo Montoya Williams   Juan Pablo Montoya Williams   Michael Schumacher Ferrari   Ferrari Wyniki
9   Grand Prix Europy   Juan Pablo Montoya Williams   Michael Schumacher Ferrari   Rubens Barrichello Ferrari   Ferrari Wyniki
10   Grand Prix Wielkiej Brytanii   Juan Pablo Montoya Williams   Rubens Barrichello Ferrari   Michael Schumacher Ferrari   Ferrari Wyniki
11   Grand Prix Francji   Juan Pablo Montoya Williams   David Coulthard McLaren   Michael Schumacher Ferrari   Ferrari Wyniki
12   Grand Prix Niemiec   Michael Schumacher Ferrari   Michael Schumacher Ferrari   Michael Schumacher Ferrari   Ferrari Wyniki
13   Grand Prix Węgier   Rubens Barrichello Ferrari   Michael Schumacher Ferrari   Rubens Barrichello Ferrari   Ferrari Wyniki
14   Grand Prix Belgii   Michael Schumacher Ferrari   Michael Schumacher Ferrari   Michael Schumacher Ferrari   Ferrari Wyniki
15   Grand Prix Włoch   Juan Pablo Montoya Williams   Rubens Barrichello Ferrari   Rubens Barrichello Ferrari   Ferrari Wyniki
16   Grand Prix Stanów Zjednoczonych   Michael Schumacher Ferrari   Rubens Barrichello Ferrari   Rubens Barrichello Ferrari   Ferrari Wyniki
17   Grand Prix Japonii   Michael Schumacher Ferrari   Michael Schumacher Ferrari   Michael Schumacher Ferrari   Ferrari Wyniki

Klasyfikacje szczegółowe

edytuj

Kierowcy

edytuj
 
Klasyfikacja kierowców na wykresie
Poz. Kierowca Konstruktor                                   Pkt.
1   Michael Schumacher Ferrari 1 3 1 1 1 1 2 1 2 1 1 1 2 1 2 2 1 144
2   Rubens Barrichello Ferrari NU NU NU 2 NW 2 7 3 1 2 NW 4 1 2 1 1 2 77
3   Juan Pablo Montoya Williams 2 2 5 4 2 3 NU NU NU 3 4 2 11 3 NU 4 4 50
4   Ralf Schumacher Williams NU 1 2 3 11 4 3 7 4 8 5 3 3 5 NU 16 11 42
5   David Coulthard McLaren NU NU 3 6 3 6 1 2 NU 10 3 5 5 4 7 3 NU 41
6   Kimi Räikkönen McLaren 3 NU 12 NU NU NU NU 4 3 NU 2 NU 4 NU NU NU 3 24
7   Jenson Button Renault NU 4 4 5 12 7 NU 15 5 12 6 NU NU NU 5 8 6 14
8   Jarno Trulli Renault NU NU NU 9 10 NU 4 6 8 NU NU NU 8 NU 4 5 NU 9
9   Eddie Irvine Jaguar 4 NU 7 NU NU NU 9 NU NU NU NU NU NU 6 3 10 9 8
10   Nick Heidfeld Sauber NU 5 NU 10 4 NU 8 12 7 6 7 6 9 10 10 9 7 7
11   Giancarlo Fisichella Jordan NU 13 NU NU NU 5 5 5 NU 7 INJ NU 6 NU 8 7 NU 7
12   Jacques Villeneuve BAR NU 8 10 7 7 10 NU NU 12 4 NU NU NU 8 9 6 NU 4
13   Felipe Massa Sauber NU 6 NU 8 5 NU NU 9 6 9 NU 7 7 NU NU NU 4
14   Olivier Panis BAR NU NU NU NU NU NU NU 8 9 5 NU NU 12 12 6 12 NU 3
15   Takuma Satō Jordan NU 9 9 NU NU NU NU 10 16 NU NU 8 10 11 12 11 5 2
16   Mark Webber Minardi 5 NU 11 11 NW 12 11 11 15 NU 8 NU 16 NU NU NU 10 2
17   Mika Salo Toyota 6 12 6 NU 9 8 NU NU NU NU NU 9 15 7 11 14 8 2
18   Heinz-Harald Frentzen Arrows/Sauber DK 11 NU NU 6 11 6 13 13 NU NZ NU 13 2
19   Allan McNish Toyota NU 7 NU NU 8 9 NU NU 14 NU 11 NU 14 9 NU 15 NW 0
20   Alex Yoong Minardi 7 NU 13 NZ NW NU NU 14 NU NZ 10 NZ 13 NU NU 0
21   Pedro de la Rosa Jaguar 8 10 8 NU NU NU 10 NU 11 11 9 NU 13 NU NU NU NU 0
22   Enrique Bernoldi Arrows DK NU NU NU NU NU 12 NU 10 NU NZ NU 0
  Anthony Davidson Minardi NU NU 0
Poz. Kierowca Konstruktor                                   Pkt.

Konstruktorzy

edytuj
Poz. Konstruktor Nr                                   Pkt.
1   Ferrari 1 1 3 1 1 1 1 2 1 2 1 1 1 2 1 2 2 1 221
2 NU NU NU 2 NW 2 7 3 1 2 NW 4 1 2 1 1 2
2   Williams-BMW 5 NU 1 2 3 11 4 3 7 4 8 5 3 3 5 NU 16 11 92
6 2 2 5 4 2 3 NU NU NU 3 4 2 11 3 NU 4 4
3   McLaren-Mercedes 3 NU NU 3 6 3 6 1 2 NU 10 3 5 5 4 7 3 NU 65
4 3 NU 12 NU NU NU NU 4 3 NU 2 NU 4 NU NU NU 3
4   Renault 14 NU NU NU 9 10 NU 4 6 8 NU NU NU 8 NU 4 5 NU 23
15 NU 4 4 5 12 7 NU 15 5 12 6 NU NU NU 5 8 6
5   Sauber-Petronas 7 NU 5 NU 10 4 NU 8 12 7 6 7 6 9 10 10 9 7 11
8 NU 6 NU 8 5 NU NU 9 6 9 NU 7 7 NU NU 13 NU
6   Jordan-Honda 9 NU 13 NU NU NU 5 5 5 NU 7 NW NU 6 NU 8 7 NU 9
10 NU 9 9 NU NU NU NU 10 16 NU NU 8 10 11 12 11 5
7   Jaguar-Cosworth 16 4 NU 7 NU NU NU 9 NU NU NU NU NU NU 6 3 10 9 8
17 8 10 8 NU NU NU 10 NU 10 11 9 NU 13 NU NU NU NU
8   BAR-Honda 11 NU 8 10 7 7 10 NU NU 12 4 NU NU NU 8 9 6 NU 7
12 NU NU NU NU NU NU NU 8 9 5 NU NU 12 12 6 12 NU
9   Minardi-Asiatech 22 7 NU 13 NZ NW NU NU 14 NU NZ 10 NZ NU NU 13 NU NU 2
23 5 NU 11 11 NW 12 11 11 15 NU 8 NU 16 NU NU NU 10
10   Toyota 24 6 12 6 NU 9 8 NU NU NU NU NU 9 15 7 11 14 8 2
25 NU 7 NU NU 8 9 NU NU 14 NU 11 NU 14 9 NU 15 NW
11   Arrows-Cosworth 20 DK 11 NU NU 6 11 6 13 13 NU NZ NU 2
21 DK NU NU NU NU NU 12 NU 11 NU NZ NU
Poz. Konstruktor Nr                                   Pkt.