Mirosław Jemielniak

polski inżynier, naukowiec

Mirosław Janusz Jemielniak (ur. 23 sierpnia 1964 w Rozkopaczewie)[1] – polski pilot wojskowy; generał brygady Wojska Polskiego; doktor nauk technicznych[2]; dowódca 8 Bazy Lotniczej (2008–2010); dowódca 36 specjalnego pułku lotnictwa transportowego (2010–2011); dowódca 3 Skrzydła Lotnictwa Transportowego (2014–2015); inspektor Sił Powietrznych w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych (2018); od 2020 adiunkt Politechniki Śląskiej.

Mirosław Jemielniak
generał brygady pilot w st. spocz. generał brygady pilot w st. spocz.
Data i miejsce urodzenia

23 sierpnia 1964
Rozkopaczew

Przebieg służby
Lata służby

1983–2020

Siły zbrojne

LWP
Siły Zbrojne RP

Formacja

Siły Powietrzne RP

Jednostki

WOSL
7 plb-r, 8 plm-b, 45 plm
13 plt, pułk lotnictwa tran.
13 ELT, 3 BLT, 8 BL
AON, 8 BLT, 36 splt
• Dowództwo SP, AON, 3 SLT
DG RSZ, DO RSZ

Stanowiska

• starszy pilot w pułku lotnictwa myśliwsko-bombowego
• nawigator w pułku lotnictwa myśliwsko-bombowego
• starszy pilot w pułku lotnictwa transportowego
• dowódca załogi klucza lotniczego w pułku lotnictwa transportowego
• dowódca klucza lotniczego w pułku lotnictwa transportowego
• starszy instruktor pułku w pułku lotnictwa transportowego
• starszy inspektor bezpieczeństwa lotów w elt
• szef szkolenia w Brygadzie Lotnictwa Transportowego
• dowódca Bazy Lotniczej
• dowódca specjalnego pułku Lotnictwa transp.
• szef bezpieczeństwa lotów Dowództwa Sił Powietrznych
• dowódca Skrzydła Lotnictwa Transportowego
• szef Zarządu Wojsk Lotniczych – zastępca inspektora Sił Powietrznych w DG RSZ
• czasowe pełnienie obowiązków inspektora Sił Powietrznych w DG RSZ
• inspektor Sił Powietrznych w DG RSZ
• rezerwa kadrowa MON – DO RSZ
• rezerwa kadrowa MON – DO RSZ (przedłużenie)

Główne wojny i bitwy

Stabilizacja Iraku, ISAF

Odznaczenia
Odznaka Pilota (M. Klasa)
Lotniczy Krzyż Zasługi Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Gwiazda Załóg Lotniczych Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Krzyż Złoty „Za zasługi dla ZŻWP” Medal „W służbie Bogu i Ojczyźnie” Komandoria Missio Reconciliationis
Odznaka skoczka spadochronowego wojsk lotniczych Zasłużony Pilot Wojskowy Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Żołnierz RP” I stopnia
Mirosław Jemielniak
doktor nauk technicznych
Alma Mater

Politechnika Śląska

Doktorat

1 czerwca 2017
ITWL

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Śląska

Adiunkt
Wydział

Transportu i Inżynierii Lotniczej

Okres spraw.

2020–nadal

Życiorys edytuj

Młodość i wykształcenie edytuj

Mirosław Jemielniak urodził się 23 sierpnia 1964[3] w Rozkopaczewie, w powiecie lubartowskim, województwie lubelskim[3]. W 1979 ukończył Szkołę Podstawową im. Św. Jana Pawła II w Rozkopaczewie[4]. W latach 1979–1983 uczył się w Liceum Lotniczym w Dęblinie przy Wyższej Oficerskiej Szkole Lotniczej[5]. Absolwent Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie (1987); Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie (1996); studiów podyplomowych na Uniwersytecie Jagiellońskim (2001); studiów podyplomowych w Akademii Obrony Narodowej na kierunku zarządzanie lotnictwem (2010) i polityki obronnej (2013); kursów specjalistycznych: dla pilotów na samolot CASA C-295M (2005) i starszych inspektorów bezpieczeństwa lotów (2006)[6][1].

Służba wojskowa edytuj

W 1987 rozpoczął zawodową służbę wojskową jako starszy pilot w 7 pułku lotnictwa myśliwsko-bombowego w Powidzu. W 1988 został służbowo skierowany do Mirosławca, gdzie pełnił służbę w 8 pułku lotnictwa myśliwsko-bombowego. W latach 1989–1992 odbywał służbę w 45 pułku lotnictwa szkolno-bojowego w Babimoście na stanowisku dowódcy klucza lotniczego. Od 1992 do 2007 zajmował kolejno stanowiska: starszego pilota, nawigatora, dowódcy załogi klucza lotniczego, dowódcy klucza lotniczego, starszego instruktora pułku w 13 pułku lotnictwa transportowego w Krakowie. Po reorganizacji 13 pltr był inspektorem i starszym inspektorem bezpieczeństwa lotów w 13 eskadrze lotnictwa transportowego[6][1]. W latach 2007–2008 szef szkolenia w 3 Brygadzie Lotnictwa Transportowego w Powidzu. 23 stycznia 2008 jako szef szkolenia 3 BLotT uczestniczył w Warszawie w jubileuszowej, 50 Konferencji Bezpieczeństwa Lotów Sił Zbrojnych RP, był pasażerem lotu CASY C-295M nr 019, która rozbiła się pod Mirosławcem[a][9][10][6].

Z początkiem 2008, na podstawie Decyzji nr 87 Ministra Obrony Narodowej z 17 stycznia 2008 (na wniosek dowódcy Sił Powietrznych gen. broni Andrzeja Błasika), otrzymał skierowanie służbowe do Krakowa[11], gdzie 26 lutego 2008 na podstawie decyzji ministra obrony narodowej Bogdana Klicha został mianowany do stopnia pułkownika[11], objął funkcję dowódcy 8 Bazy Lotniczej[1], przeformowanej w lipcu 2010 w 8 Bazę Lotnictwa Transportowego[3]. 3 kwietnia 2008 znalazł się w meldunku dowódcy Sił Powietrznych gen. Andrzeja Błasika do ministra obrony narodowej Bogdana Klicha dotyczącego katastrofy CASY[11][12][b][3][14][7]. 20 sierpnia 2010 skierowany został służbowo do Warszawy, rozpoczął dowodzenie 36 specjalnym pułkiem lotnictwa transportowego, a od 1 kwietnia 2011 był dowódcą 36 splt z nową strukturą organizacyjną[15][16], pełnił tę funkcję do rozwiązania jednostki 31 grudnia 2011.

Od 1 stycznia 2012 był szefem bezpieczeństwa lotów Dowództwa Sił Powietrznych. 5 lutego 2014 w Powidzu w obecności Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych gen. Lecha Majewskiego[17] przyjął obowiązki dowódcy 3 Skrzydła Lotnictwa Transportowego od płk pil. Sławomira Żakowskiego[3]. 15 sierpnia 2014 awansowany do stopnia generała brygady[18]. Akt mianowania odebrał z rąk prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego[6]. 19 października 2015 na lotnisku w Powidzu przekazał obowiązki dowódcy 3 SLoTr dla płk. pil. Krzysztofa Walczaka, wyznaczony został na stanowisko szefa Zarządu Wojsk Lotniczych – zastępcy inspektora Sił Powietrznych w DG RSZ[19][20]. 10 kwietnia 2017[21] skierowany służbowo do czasowego pełnienia obowiązków inspektora Sił Powietrznych w Dowództwie Generalnym RSZ[22][3].

1 czerwca 2017 obronił pracę doktorską (tytuł rozprawy doktorskiej: System wsparcia szkolenia lotniczego w siłach zbrojnych RP w aspekcie lotnictwa transportowego) w Instytucie Technicznym Wojsk Lotniczych i uzyskał stopień doktora w dziedzinie nauk technicznych[2]. 30 listopada 2017 w Wielkiej Brytanii przewodniczył delegacji Sił Zbrojnych RP podczas ceremonii pogrzebowej ppłk. pil. Franciszka Kornickiego, która odbyła się w kościele katolickim pw. św. Michała w Worthing, a pogrzeb[c] na cmentarzu Northwood położonym na przedmieściach Londynu[23]. W dniu 27 lutego 2018, jako cz.p.o. inspektora Sił Powietrznych[24], uczestniczył wraz z sekretarzem stanu w MON Wojciechem Skurkiewiczem w posiedzeniu sejmowej Komisji Obrony Narodowej, którego tematem było rozpatrzenie informacji Ministra Obrony Narodowej na temat stanu realizacji pozyskania samolotów M-346 Master w ramach „Zintegrowanego Systemu Szkolenia Zaawansowanego” AJT. Na Komisji Obrony Narodowej między innymi powiedział[25][26].

W kwietniu 2018 przebywając z oficjalną wizytą w Chile był na największej w Ameryce Południowej wystawie sprzętu lotniczego i obronnego, pokazów lotniczych - FIDAE 2018[27], w tym między innymi na stoisku polskim Grupy WB[d]. W dniach 22–24 maja 2018, sprawując cz.p.o. inspektora Sił Powietrznych[28], na zaproszenie dowódcy Sił Powietrznych Republiki Izraela gen. dyw. Amikama Norkina, wziął udział w międzynarodowej konferencji[e] dowódców sił powietrznych „IAF Senior Air Force Conference 2018”[29]. Czasowe pełnienie obowiązków Inspektora Sił Powietrznych w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych wykonywał do 31 maja 2018[30]. Od 1 czerwca 2018 rozpoczął piastować obowiązki inspektora Sił Powietrznych w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych[31].

W dniach 2–3 lipca 2018 na zaproszenie dowódcy Sojuszniczych Sił Powietrznych gen. Todda Woltersa, wziął udział jako inspektor Sił Powietrznych RP w dorocznej konferencji dowódców Sił Powietrznych NATO, która odbyła się w największej amerykańskiej bazie lotniczej w EuropieRamstein Air Base (Niemcy)[f][32]. Inspektorem Sił Powietrznych w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych był do 30 sierpnia 2018[33][g], przekazał stanowisko dla szefa Zarządu Wojsk Lotniczych – zastępcy inspektora Sił Powietrznych DG RSZ gen. bryg. Jacka Pszczoły[38]. Z dniem 31 sierpnia 2018 został skierowany przez ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka do rezerwy kadrowej[39][40] w Dowództwie Operacyjnym Rodzajów Sił Zbrojnych[41][3]. W dniu 1 lipca 2019 złożył wypowiedzenie stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej[42][43].

Zakończenie służby, Politechnika Śląska edytuj

6 grudnia 2019 w obecności zastępcy Dowódcy Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych gen. dyw. Tadeusza Mikutela odbył lot pożegnalny CASĄ C-295M w 8 Bazie Lotnictwa Transportowego w Krakowie[44]. Z Krakowem związany był przez 17 lat[6]. 31 stycznia 2020, po prawie trzydziestu siedmiu latach służby, w wieku 56 lat zakończył zawodową służbę wojskową[45], pożegnany został przez dowódcę operacyjnego gen. dyw. Tomasza Piotrowskiego[43][46]. Pilotował statki powietrzne, takie jak: Zlin 42 M, TS-11 Iskra, An-2, Lim-2, Lim-5, Lim-6, An-28, M-28 Bryza, M-28 Skytruck, CASA C-295M. Posiada klasę mistrzowską pilota wojskowego z zielonym wieńcem (nadawaną za działania w strefie wojny – Irak, Afganistan)[47][48]. Pilot doświadczalny pierwszej klasy z łącznym nalotem około 4000 godzin. Jest licencjonowanym pilotem cywilnym z uprawnieniami instruktora szkolenia praktycznego[6][44]. W roku 2020 został adiunktem Politechniki Śląskiej w Gliwicach na Wydziale Transportu i Inżynierii Lotniczej w Katowicach. Jednocześnie w tym samym roku rozpoczął w Akademickim Ośrodku Szkolenia Lotniczego Politechniki Śląskiej wykonywanie praktycznego szkolenia lotniczego na samolotach Aero AT-3 w pilotażu studentów[49][50][51].

Awanse edytuj

(...)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[47][43][46] edytuj

i inne

Mirosław Jemielniak
 
Był d-cą 36 splt do 31.12.2011[68]
 
17 lat służby w Garnizonie Kraków-Balice
 
W trakcie służby pilotował samolot CASA C-295, którym odbył pożegnalny lot w 8 Bazie Lotnictwa Transportowego (6.12.2019)
 
Szkoli studentów Politechniki Śląskiej z pilotażu na Aero AT-3

Garnizony w przebiegu służby[6][3][43][46] edytuj

  1. Dęblin (1983–1987) → Powidz (1987–1988) ↘
  2. Mirosławiec (1988–1989) → Babimost (1989–1992)↘
  3. Kraków (1992–2007) ↘
  4. Powidz (2007–2008) ↘
  5. Kraków (2008–2010) ↘
  6. Warszawa (2010–2013) ↘
  7. Powidz (2014–2015) ↘
  8. Warszawa (2015–2020)

Uwagi edytuj

  1. Samolot CASA C-295M 019 przewoził oficerów Sił Powietrznych uczestniczących w 50. Konferencji Bezpieczeństwa Lotów Lotnictwa Sił Zbrojnych RP na trasie Warszawa-Okęcie – Powidz – Poznań-Krzesiny – Mirosławiec – Świdwin – Kraków-Balice. Podczas postoju w Powidzu wysiadło 9 pilotów (w tym generał brygady Adam Świerkocz i szef szkolenia ppłk pil. Jemielniak). Następnie nastąpił start z lotniska Powidz CASY C-295M z kursem na lotnisko Poznań-Krzesiny[7][8].
  2. Dowódca Sił Powietrznych w meldunku wśród siedemnastu osób odpowiedzialnych za katastrofę CASY wymienił m.in. płk. Mirosława Jemielniaka, ówczesnego szefa szkolenia 3 BLoTr w Powidzu. Został on wskazany jako odpowiedzialny za błędy popełnione w nadzorze nad funkcjonowaniem systemu szkolenia w 13 eltr w Krakowie. Inne źródło (protokół Rzecznika Dyscyplinarnego) dotyczące postępowania dyscyplinarnego prowadzone w Dowództwie 3 Skrzydła Lotnictwa Transportowego nie potwierdziło jego winy co zostało ujęte w protokole Rzecznika Dyscyplinarnego. Postępowanie dyscyplinarne zakończyło się jego uniewinnieniem, prowadził je Rzecznik Dyscyplinarny płk W. Z. (pełni służbę w 33 BLTr w Powidzu na stanowisku Dowódcy Grupy Wsparcia)[13][14][7].
  3. Asystę honorową przy trumnie pełnili żołnierze z Kompanii Reprezentacyjnej Sił Powietrznych z Dęblina i Orkiestra Wojskowa z Dęblina. Zmarłego pożegnały poczty sztandarowe 23 Bazy Lotnictwa Taktycznego i 41 Bazy Lotnictwa Szkolnego oraz szpaler wystawiony przez żołnierzy Royal Air Force[23].
  4. Grupa WB to obecnie największy, polski producent oferujący technologie łączności i dowodzenia i zaawansowane rozwiązania dla sił zbrojnych z całego świata[27].
  5. Konferencja została zorganizowana w Herclijja w ramach 70 rocznicy powstania izraelskiego lotnictwa wojskowego, której celem było przybliżenie historii powstania i rozwoju izraelskich sił powietrznych oraz najnowszych trendów rozwojowych w lotnictwie wojskowym. Uczestniczyli przedstawiciele z ponad 20 krajów, m.in. Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Niemiec, Francji, Grecji, Włoch, Cypru, Austrii, Bułgarii, Czech, Rumunii, Chorwacji, Holandii, Finlandii, Belgii, Wietnamu oraz Indii[29].
  6. Konferencja odbyła się w Sojuszniczym Dowództwie Sił Powietrznych, gdzie uczestniczyli dowódcy Sił Powietrznych Sojuszu Północnoatlantyckiego wraz z zaproszonymi dowódcami z Australii, Finlandii, Irlandii, Nowej Zelandii i Szwecji oraz Szwajcarii i obradowali na temat perspektyw oraz wyzwań czekających sojusznicze komponenty lotnicze w związku ze zmieniającą się sytuacją na świecie[32]
  7. Został odwołany przez ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka i przeniesiony do rezerwy kadrowej. Według nieoficjalnych informacji medialnych powodem miało być wręczenie nagrody "Skrzydlatej Polski" dziennikarzowi TVN w trakcie uroczystości związanych ze Świętem Lotnictwa w dniu 28 sierpnia 2018. Uroczystość z okazji 100-lecia lotnictwa odbyła się z udziałem wiceministra Wojciecha Skurkiewicza, który był zaskoczony uhonorowaniem dziennikarza tej stacji. Na uroczystości był także obecny dowódca generalny rodzajów sił zbrojnych gen. broni Jarosław Mika[34][35][36][37].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Awanse generalskie i admiralskie z okazji Święta Wojska Polskiego. bbn.gov.pl. [dostęp 2022-06-13].
  2. a b Dr Mirosław Jemielniak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-06-13].[martwy link]
  3. a b c d e f g h Jasiński 2015 ↓, s. 149.
  4. Szkoła Podstawowa im. Św. Jana Pawła II. rozkopaczew.szkolna.net. [dostęp 2022-06-20].
  5. Absolwenci generałowie. wp.mil.pl. [dostęp 2022-06-09].
  6. a b c d e f g h Jasiński 2015 ↓, s. 27.
  7. a b c Protokół z prac komisji badającej przyczyny katastrofy CASY. wiadomosci.wp.pl. [dostęp 2022-06-20].
  8. Norbert Bączyk, Ostatnie Godziny, „Polska Zbrojna”, Artur Bartkiewicz, 5 (576), Scribd, 3 lutego 2008, s. 5 [dostęp 2022-06-22] (pol.).
  9. Skrzydlata Polska - 02/2008 - Ostatni lot. altair.com.pl. [dostęp 2022-06-20].
  10. Zieliński 2011 ↓, s. 536-538.
  11. a b c d Szef specpułku z zarzutami. radiomaryja.pl. [dostęp 2022-06-13].
  12. Szef specpułku z zarzutami. gazetaprawna.pl. [dostęp 2022-06-13].
  13. Szef specpułku awansował mimo oskarżeń ws. CASY. polskieradio24.pl. [dostęp 2022-06-13].
  14. a b Odpowiedzialny za Mirosławiec kieruje specpułkiem. wprost.pl. [dostęp 2022-06-13].
  15. Jasiński 2012 ↓, s. 73.
  16. Szkolenia symulatorowe "najlepszą metodą szkolenia". tvn24.pl. [dostęp 2022-06-13].
  17. Jasiński 2015 ↓, s. 24.
  18. a b M.P. z 2014 r. poz. 821.
  19. Gałecki 2017 ↓, s. 93.
  20. Jasiński 2016 ↓, s. 171.
  21. Rozkaz dzienny Nr Z-30 z dnia 10.04.2017 r. Dowódcy Generalnego (RSZ)
  22. „ZLOT”, czyli egzaminy dla elity. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2022-06-13].
  23. a b Gałecki 2018 ↓, s. 282.
  24. Umowa na kolejne Mastery jest planowana do końca marca. defence24.pl. [dostęp 2022-06-19].
  25. Zapis przebiegu posiedzenia komisji. sejm.gov.pl. [dostęp 2022-06-23].
  26. Stan realizacji programu AJT. dziennikzbrojny.pl. [dostęp 2022-06-19].
  27. a b Polskie technologie na FIDAE 2018. wbgroup.pl. [dostęp 2022-06-19].
  28. Lotnictwo Nowej Generacji – już 17 kwietnia w Warszawie. pkl.org.pl. [dostęp 2022-06-13].
  29. a b Jakuboszczak 2019 ↓, s. 82.
  30. Rozkaz dzienny Nr Z-42 z dnia 31.05.2018 r. Dowódcy Generalnego (RSZ)
  31. Dec. MON 1267 Ministra Obrony Narodowej z dn. 10.05.2018 r. wyznaczam na stanowisko służbowe, Inspektor Sił Powietrznych, DG RSZ
  32. a b Konferencja Dowódców Sił Powietrznych NATO w Ramstein. aviation24.. [dostęp 2022-06-19].
  33. Decyzja MON Nr 2402 z 30.08.2018
  34. Szef Inspektoratu Sił Powietrznych poleciał za nagrodę dla dziennikarza TVN?. rp.pl. [dostęp 2022-06-13].
  35. Kulisy dymisji szefa lotnictwa. polityka.pl. [dostęp 2022-06-13].
  36. Piotr Świerczek z nagrodą Błękitne Skrzydła 2018. polityka.pl. [dostęp 2022-06-19].
  37. Święto Lotnictwa Polskiego. kksl.p40.pl. [dostęp 2022-06-19].
  38. Gen. Jacek Pszczoła został pełniącym obowiązki Inspektora Sił Powietrznych. gazetaprawna.pl. [dostęp 2022-06-18].
  39. Dec. MON 2402 Ministra Obrony Narodowej z dn. 30.08.2018 r. przenoszę do rezerwy kadrowej, Rezerwa Kadrowa, Dowództwo Operacyjne RSZ (31.08.2018-27.02.2019)
  40. Dec. MON 353 Ministra Obrony Narodowej z dn. 22.02.2019 r. przenoszę do rezerwy kadrowej, Rezerwa Kadrowa, Dowództwo Operacyjne RSZ (31.08.2018-27.02.2019)
  41. Wykaz generałów/admirałów pozostających w służbie (plik do pobrania) stan na dzień 2019-02-11. bip.mon.gov.pl. [dostęp 2022-06-13].
  42. Dec. MON 1754 Ministra Obrony Narodowej z dn. 02.08.2019 r. przenoszę do dyspozycji, Dyspozycja, Dowództwo Operacyjne RSZ (31.08.2019-31.01.2020)
  43. a b c d Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2022-06-17].
  44. a b Lot pożegnalny gen. bryg. pil. dr. Mirosława Jemielniaka. dlapilota.pl. [dostęp 2022-06-23].
  45. Dec. MON 1754 Ministra Obrony Narodowej z dn. 02.08.2019 r. zwalniam z zawodowej służby wojskowej i przenoszę do rezerwy (31.01.2020)
  46. a b c Ministerstwo Obrony Narodowej. gov.pl. [dostęp 2022-06-21].
  47. a b Lot pożegnalny generała brygady pilota doktora Mirosława Jemielniaka, byłego dowódcy 3. SLTr.. aviation24.pl. [dostęp 2022-06-13].
  48. Lot pożegnalny gen. bryg. pil. dr. Mirosława Jemielniaka. inspektoratmondsbl.wp.mil.pl. [dostęp 2022-06-13].
  49. Politechnika Śląska. Adiunkt. polsl.pl. [dostęp 2022-06-16].
  50. dr inż. Mirosław Jemielniak. polsl.pl. [dostęp 2022-06-16].
  51. Politechnika Ślaska. polsl.pl. [dostęp 2022-06-20].
  52. M.P. z 2018 r. poz. 1027 – pkt 14.
  53. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 grudnia 2013 r. nadanie za wykonywanie lotów w strefy działań wojennych
  54. Decyzja nr 1707/Kadr MON 11.08.2014
  55. Decyzja nr 1497/Kadr MON z 24.07.2015
  56. Decyzja nr 907/Kadr MON z 09.06. 2009
  57. Uchwała ZŻWP nr 5/2015/k z 5.5.2015
  58. Ciechocinek, Dec. Kapituły ZKRP z dnia 20.08.2016 Nr 9/16
  59. Na podstawie dekretu Biskupa Polowego z dnia 19.10.2018 L.dz 1602/CD/2018
  60. Odznaczenia z okazji Święta Wojska Polskiego. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2022-06-13].
  61. Rozkaz Dowódcy nr 27 z dn. 18.01.1995
  62. Rozkaz Dowódcy nr 17 z dn. 28.08.2001
  63. Na podstawie Rozkaz Dowódcy nr 190 z dnia 01.10.2014
  64. Rozkaz Dowódcy z dnia 19.09.2014
  65. a b 3. Skrzydło Lotnictwa Transportowego obchodziło swoje święto. dlapilota.pl. [dostęp 2022-06-13].
  66. Decyzja 1/2015 z dn. 05.05.2015.Warszawa 2015.05.05
  67. Wręczenie Błękitnych Skrzydeł – 26 sierpnia na Okęciu. altair.com.pl. [dostęp 2024-02-12].
  68. Na zdjęciu z 2003 r. terminal Wojskowego Portu Lotniczego

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj