Szczytniki nad Kaczawą
Szczytniki nad Kaczawą (niem. Pohlschildern, wcześniej Polnisch Schildern) – wieś sołecka[2], dawna osada służebna, położona w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie legnickim, w gminie Kunice.
Artykuł | 51°16'31"N 16°17'11"E |
- błąd | 38 m |
WD | 51°17'N, 16°17'E |
- błąd | 2310 m |
Odległość | 973 m |
| ||||
| ||||
![]() | ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | legnicki | |||
Gmina | Kunice | |||
Liczba ludności (III 2011) | 305[1] | |||
Strefa numeracyjna | 76 | |||
Kod pocztowy | 59-216 | |||
Tablice rejestracyjne | DLE | |||
SIMC | 0364972 | |||
Położenie na mapie gminy Kunice ![]() | ||||
Położenie na mapie Polski ![]() | ||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | ||||
Położenie na mapie powiatu legnickiego ![]() | ||||
![]() |
GeografiaEdytuj
Wieś położona jest na krawędzi Wysoczyzny Lubińskiej na Nizinie Śląsko-Łużyckiej[3].
GospodarkaEdytuj
W 2009 roku spośród 321 mieszkańców, 62,6% mieszkańców miejscowości stanowiła ludność w wieku produkcyjnym, a 13,4% - w wieku poprodukcyjnym[4].
Według danych GUS z 2017 roku, w miejscowości istniało 29 przedsiębiorstw wpisanych do rejestru REGON, w tym:
- 3 podmioty zajmujące się: rolnictwem, leśnictwem, łowiectwem, rybactwem,
- 6 podmiotów zajmujących się przemysłem i budownictwem,
- 20 podmiotów prowadzących pozostałą działalność[4].
Wszystkie podmioty należą do sektora prywatnego[4].
W Szczytnikach nad Kaczawą funkcjonują (wg stanu na rok 2019) między innymi:
HistoriaEdytuj
Po raz pierwszy miejscowość była wzmiankowana w 1285 r. w dokumencie dotyczącym opłacania czynszu dla biskupa wrocławskiego[6].
Około 1305 roku wieś była wzmiankowana jako Syldar[3]. Nazwę wsi odnotowano w dokumencie z 1359 r. jako uff den vier dorffern Schildern[7]. Następnie wieś nazywano: Grossen Schildern (1413), Polnischen Schildern (1500), Pollnischschüldern (1588), Pohl-Schildern (1789)[7][3]. W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod niemiecką nazwą Polnisch Schildern we fragmencie "Schildern, Polnisch, darste die richtige u. ursprunglische Benennung Pohlschildern. Kr. Liegnitz."[8].
Nazwa miejscowości pochodzi od staropolskiego słowa oznaczającego tarczę - szczyt[9]. Od tego słowa "von szczyt - der Schild (Wehr), szczytnik - Schildermacher" wywodził ją śląski pisarz Konstanty Damrot w książce o nazewnictwie miejscowym na Śląsku wydanej w 1896 roku w Bytomiu[10]. Nazwa wskazuje, że w średniowieczu Szczytniki były osadą służebną, której mieszkańcy zajmowali się szczytnictwem - wytwarzaniem tarcz o charakterystycznych "szczytach" dla drużyny książęcej[9].
W czasach nowożytnych miejscowość stanowiła własność śląskich arystokratów. W 1660 r. właścicielem wsi został radca księstwa legnickiego Hans Sigismund von Hochberg (1632-1674), założyciel linii szczytnickiej rodu (Pohlschildern Linie)[7]. Przejął on miejscowość od Jacoba Ludwiga von Niebelschütz[7].
Następnie, Szczytniki zostały zakupione przez baronów von Czettritz-Neuhaus[7][3].
W 1713 roku w północnej części wsi hrabia von Hochberg wzniósł pałac[7]. Do 1801 r. pałac otoczony był zabudowaniami przydworskimi, które usunięto, tworząc w ich miejscu rozległy park romantyczny[3][6].
We wsi była szkoła, tartak, fabryka, browar, gorzelnia, 4 karczmy i zajazd „Pod Białym Koniem”[3]. Podobnie jak w pobliskich miejscowościach, w Szczytnikach nad Kaczawą hodowano z powodzeniem owce merynosowe[3].
1 stycznia 1820 r. Szczytniki nad Kaczawą wyłączono z powiatu lubińskiego i przyłączono do terenu powiatu legnickiego[7]. Przed 1945 r. wieś należała do gminy Lisowice[7].
Od 1830 r. majątek ziemski i pałac znajdował się w posiadaniu Elisabeth von Hardenberg[3][7]. W 1864 r. pałac przejął Wilhelm Adalbert Hermann Leo hr. vom Hagen, który odziedziczył go po swych kolejnych żonach: Eveline, następnie Aline von Hardenberg (rodzonych siostrach)[7].
Kolejnymi właścicielami wsi była rodzina von Oheimb: Aline Hedwig Lucie vom Oheimb z domu von Hagen, wraz z mężem Waldemarem von Oheimb (zm. 1914), który spoczął w grobowcu w przypałacowym parku, następnie Bolko von Oheimb (w okresie międzywojennym), a ostatecznie jego córka, Ruth von Arnim z domu von Oheimb[7]. W parku zachował się krzyż z grobowca von Oheimba oraz kamienna kładka[7].
W 1896 roku na wzgórzu na granicy Szczytnik nad Kaczawą i Lisowic wzniesiono pomnik Otto von Bismarcka w formie kamiennej piramidy[11]. Po I wojnie światowej wzniesiono we wsi pomnik mieszkańców, którzy zginęli na wojnie[12]. Po II wojnie światowej pomnik został zlikwidowany, a piramida Bismarcka uległa dewastacji[11][12].
Przez miejscowość przeprowadzono w latach 1897-1898 prywatną pruską linię kolejową relacji Kobylin – Legnica Północna[13]. W południowej części wsi funkcjonowała stacja kolejowa.
W 1923 roku w Szczytnikach powstała filia fabryki fortepianów Arthura Franke z Legnicy[6]. Fabryka rozwiązała problem bezrobocia we wsi, koleją dojeżdżali do niej również pracownicy z Prochowic i Legnicy[6]. W 1934 roku obiekty przejął Hans Pfitzner i przeniósł do nich produkcję mebli z dotychczasowej, spalonej fabryki w Chojnowie[6].
Przed 1945 rokiem Szczytniki nad Kaczawą były popularnym miejscem wypoczynku świątecznego legniczan, celem wycieczek rowerowych i spacerowych (które umożliwiało połączenie kolejowe)[6].
Po roku 1945Edytuj
W nocy z 8 na 9 lutego 1945 roku w pobliżu miejscowości przeszedł front wschodni II wojny światowej (operacja dolnośląska)[14].
Bezpośrednio po II wojnie światowej miejscowości nadano nazwę Polany, którą zmieniono na Szczytniki nad Kaczawą[7][3]. Potocznie, funkcjonuje również nazwa Szczytniki Duże[3].
Szczytniki nad Kaczawą po roku 1945 zasiedlili ekspatrianci z Kresów Wschodnich z Gańczar koło Lwowa[15]. Według wspomnień pierwszych mieszkańców wieś była zniszczona, pozbawiona inwentarzu i wyposażenia[15]. Ostatni Niemcy wyjechali ze Szczytnik 5 stycznia 1947 roku[6].
W 1945 roku spłonął pałac, wspominany jako „największa ozdoba Szczytnik”, a w 1948 roku pobliski, nieczynny młyn[15].
Powojenni mieszkańcy Szczytnik nad Kaczawą zajmowali się rolnictwem i hodowlą[15].
Po II wojnie światowej i objęciu tzw. Ziem Odzyskanych przez państwo polskie, Szczytniki nad Kaczawą stanowiły jedną z gromad (wówczas: jednostek pomocniczych gmin) gminy Kunice. W latach 1954-1960 miejscowość należała do gromady Bieniowice[16]. Następnie, po zniesieniu gromady Bieniowice, w latach 1960-1975 miejscowość włączono do gromady Prochowice[17]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego, gminy Kunice. Od 1998 roku wieś leży w powiecie legnickim, gminie Kunice.
W czasach transformacji systemowej w Polsce zdekapitalizowana linia kolejowa została zamknięta[13]. Ostatni pociąg pasażerski relacji Rawicz-Legnica przejechał 4 listopada 1991 roku[13]. Linia kolejowa w 2017 roku została rozebrana[13].
W 2017 roku spłonął jeden z najstarszych domów w Szczytnikach. Na parterze znajdowała się kaplica rzymskokatolicka, wykorzystywana przez parafię w Bieniowicach. W pożarze zginęła jedna osoba.
InfrastrukturaEdytuj
Według Narodowego Spisu Powszechnego z 2002 roku na 69 budynków w miejscowości, 68 posiadało dostęp do sieci wodociągowej oraz kanalizacji, a 21 - do gazu sieciowego[4].
Według danych z 2002 roku, 22 mieszkania w miejscowości mieściły się w budynkach sprzed roku 1918, a 50 mieszkań - w budynkach z lat 1918-1945[4]. W obiektach wzniesionych w latach 1945-1989 znajdowało się 9 mieszkań[4].
W latach 2011-2017 wzniesiono w miejscowości 11 nowych mieszkań[4].
KulturaEdytuj
W Szczytnikach nad Kaczawą funkcjonuje Wiejski Ośrodek Kultury, podległy Gminnemu Ośrodkowi Kultury i Sportu w Kunicach[18][19]. Od 1994 roku w miejscowości działa Koło Gospodyń Wiejskich „Szczytniczanki”, które w 2019 roku sformalizowało swoją działalność [20].
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest park, z pierwszej ćwierci XIX w.[21].
PrzyrodaEdytuj
ParkEdytuj
Park w Szczytnikach nad Kaczawą był oprawą barokowego pałacu, wzniesionego przez Hohbergów w 1713 roku[3]. Został założony w pierwszej ćwierci XIX wieku przez Bernharda von Hardenberga w stylu parku romantycznego[3]. Zniszczony w 1945 r., następnie rozebrany pałac, poprzedzony był podjazdem okalającym gazon[3]. Od wschodu i południa biegły drogi dojazdowe, prowadzące do rezydencji oraz na folwark, otaczały one z dwóch stron duży staw[3]. Centralną część parku stanowiła, ukształtowana po północnej stronie pałacu wydłużona polana[3]. Była ona opleciona siecią meandrujących rowów wodnych, powiązanych z dwoma strumykami, zbiegającymi się w jeden większy strumień[3]. Mniejsza polana położona była w tyle i okolona z trzech stron wijącym się strumieniem, nad którym zachowały się pomnikowe dziś drzewa[3]. Rozbudowany system ścieżek spacerowych, łączył się poprzez drogi biegnące wzdłuż koryta strumienia z duktami leśnymi[3]. Drogi te prowadziły do miejsc atrakcyjnych widokowo[3]. We wschodniej części posiadłości, w pobliżu rozwidlenia lokalnych traktów i drogi dojazdowej, znajduje się zachowana stara lodownia[3]. Pokryta ziemią, tworzy niewielki pagórek[3].
W starodrzewiu parkowym dominują dęby szypułkowe, lipy drobnolistne i olsze czarne z przełomu XIX i XX wieku[3]. Znajdujące się w parku dęby szypułkowe w liczbie 5 sztuk, zakwalifikowano jako pomniki przyrody, ich wiek może dochodzić do 200-250 lat[3]. Na znacznej powierzchni dawnej polany parkowej około roku 2000 wprowadzono zalesienie dębowo-topolowe[3]. W podszycie liczne są krzewy bzu czarnego, trzmieliny pospolitej, jaśminowca wonnego, derenia jadalnego i śnieguliczki białej[3].
RzekiEdytuj
Miejscowość leży nad Kaczawą. Rzeka wyznacza stanowi południową granicę miejscowości[5]. Przez Szczytniki przepływają dwa lewobrzeżne dopływy Kaczawy: potok Mokita (zachodnia część miejscowości) i Kaczorek (wschodnia część miejscowości)[5].
Użytek ekologiczny „Torfowisko Szczytniki”Edytuj
W północnej części miejscowości, około 1300 m na północny wschód od krańcowych zabudowań wsi, na skraju kompleksu leśnego Puszcza Legnicka, rozporządzeniem Wojewody Legnickiego z dnia 31 maja 1996 r. wyznaczono użytek ekologiczny pod nazwą „Torfowisko Szczytniki”[22][3]. Jego obszar obejmuje 6,73 ha i stanowi torfowisko zarośnięte trzciną, bogate w zbiorowiska roślinności bagiennej z rzadkimi w kraju gatunkami roślin, m.in. turzyc[22]. Jest on także ważnym miejscem rozrodu niektórych gatunków gadów i płazów, a także środowiskiem bytowania bogatej awifauny - lęgowiskiem perkozów dwuczubych i miejscem żerowania bociana czarnego[22][3].
Zbiornik wodnyEdytuj
W południowej części miejscowości znajduje się zbiornik Szczytniki Duże o powierzchni 5,94 ha, powstały w wyniku eksploatacji kopalni żwiru[23]. Głębokość zbiornika wynosi od 6 do 20 metrów[23]. Żwirownia jest wykorzystywana jako łowisko przez Polski Związek Wędkarski (okoń, sandacz)[23].
W sezonie urlopowym brzegi żwirowni są wykorzystywane jako nieoficjalne kąpielisko[23].
TransportEdytuj
Szczytniki nad Kaczawą są położone wzdłuż drogi powiatowej nr 2180D[24].
Od 1 lutego 2019 r. do miejscowości docierają autobusy Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Legnicy – przedłużone kursy linii 1 w relacji (w większości) Legnica (Chojnowska-Szewczenki) – Szczytniki nad Kaczawą (Nr 36 - Pętla)[24].
W miejscowości znajdują się cztery przystanki autobusowe:
- Szczytniki nad Kaczawą – Nr 2B,
- Szczytniki nad Kaczawą – Nr 4,
- Szczytniki nad Kaczawą – Świetlica,
- Szczytniki nad Kaczawą – Nr 36 (pętla)[24].
TurystykaEdytuj
Przez miejscowość wytyczono żółty szlak pieszy PTTK – „Szlak Dookoła Legnicy”:
- Szlak Dookoła Legnicy – odcinek I Jaśkowice Legnickie – Jezioro Kunickie (3,5 km) – Spalona (7 km) – Bieniowice (9,5 km) – Szczytniki nad Kaczawą (11 km) – Buczynka (15 km) – Raszówka (22,5 km)[25].
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ PKW: Wybory samorządowe 2018. Gmina Kunice.. W: wybory2018.pkw.gov.pl [on-line]. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa UCHWAŁA RADY GMINY KUNICE NR XIX/111/08 z dnia 26 sierpnia 2008 r. w sprawie przyjęcia „Programu Opieki nad Zabytkami Gminy Kunice na lata 2008–2012”. W: Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego Nr 250 Poz. 2728 [on-line]. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ a b c d e f g Główny Urząd Statystyczny: Bank Danych Lokalnych. Dane dla jednostki statystycznej Szczytniki nad Kaczawą za okres 1988-2018.. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ a b c Google Maps: Szczytniki nad Kaczawą. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ a b c d e f g Clarissa Höschel: [Kronika miejscowości Pohlschildern /Szczytniki nad Kaczawą/ do 1947 r.] (niem.). [dostęp 2019-02-03].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Szczytniki nad Kaczawą - Pohlschildern. W: Liegnitz.pl [on-line]. Fundacja Historyczna Liegnitz.pl. [dostęp 2017-10-05].
- ↑ Johann Knie 1830 ↓, s. 675.
- ↑ a b Włodzimierz Kwaśniewicz: 1000 słów o broni białej i uzbrojeniu ochronnym. Warszawa: MON, 1981, s. 243. ISBN 83-11-07666-9.
- ↑ Konstanty Damrot: Die älteren Ortsnamen Schlesiens, ihre Entstehung und Bedeutung: mit einem Anhange über die schlesisch-polnischen Personennamen: Beiträge zur schlesischen Geschichte und Volkskunde. Beuthen: Verlag von Felix Kasprzyk, 1896, s. 116.
- ↑ a b Pomnik Bismarcka. W: polska-org.pl [on-line]. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ a b Pomnik poległych w I wojnie światowej (Szczytniki nad Kaczawą). W: polska-org.pl [on-line]. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ a b c d Rafał Wiernicki: Linia kolejowa nr 362 Kobylin - Legnica Północna. W: polska-org.pl [on-line]. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ Jurij Asaułow: Jak to było. Zajęcie Liegnitz przez Armię Czerwoną w 1945 r.. W: Szkice Legnickie t. XXXVI. Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Legnicy, 2015. ISSN 0137-5326.
- ↑ a b c d [wspomnienia rodziny pp.Barowiczów z m.Szczytniki n.Kaczawą]. W: Konkurs literacki „Nasza ziemia - nasz dom. Pamiętniki Pokoleń - c.d.” [on-line]. Starostwo Powiatowe w Legnicy. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ Uchwała Nr 18/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu legnickiego; w ramach Zarządzenia nr 13 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 20 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 1954 r., Nr. 9, Poz. 71)
- ↑ Uchwała Nr 25 Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 20 sierpnia 1959 r. w sprawie zniesienia, utworzenia, zmiany granic oraz przeniesienia siedzib niektórych gromad w województwie wrocławskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 30 grudnia 1959 r., Nr. 8, Poz. 34), zatwierdzona uchwałą Rady Ministrów Nr 458/59 z dnia 27 listopada 1959 r. w sprawie zatwierdzenia uchwał Wojewódzkich Rad Narodowych w Białymstoku, Koszalinie, Poznaniu i Wrocławiu w przedmiocie połączenia, zniesienia i utworzenia niektórych gromad
- ↑ użytkownik Babinicz: Budynek świetlicy w Szczytnikach nad Kaczawą. Uroczyste otwarcie odbyło się 20 grudnia 2008r.. W: polska-org.pl [on-line]. 2010-06-27. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ WOK w Szczytnikach nad Kaczawą. W: GOKiS Kunice [on-line]. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ Lidia Sadowska: „Szczytniczanki” kolędowały z Pastuszkami. W: Lca.pl [on-line]. 2019-01-27. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 94. [dostęp 31 sierpnia 2012].
- ↑ a b c RDLP Wrocław - Nadleśnictwo Legnica: Torfowisko Szczytniki. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ a b c d Lucjan Kolanowski: Żwirownia Szczytniki Duże. W: wedkuje.pl [on-line]. 2011-08-02. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ a b c MPK sp. z o.o. w Legnicy: Od dnia 01 lutego 2019r. ulegnie zmianie rozkład jazdy linii nr „1” i „28”. W: mpk.legnica.pl [on-line]. [dostęp 2019-02-03].
- ↑ Szlak dookoła Legnicy. W: Lca.pl [on-line]. [dostęp 2018-11-27].
BibliografiaEdytuj
- Johann Knie: Alpabetisch, Statistisch, Topographische Uebersicht aller Dorfer, Flecken, Stadt und andern Orte der Konigl. Preus. Provinz Schlesien.... Breslau: Barth und Comp., 1830.