Marek Różycki jr.

ur. 1956, polski dziennikarz

Marek Różycki (ur. 2 stycznia 1956 w Zakopanem) – polski dziennikarz, specjalizujący się w tematyce kulturalno-literackiej, literat, publicysta, krytyk literacki, felietonista; autor książek. Społecznik.

Marek Różycki
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1956
Zakopane

Zawód, zajęcie

dziennikarz, literat, publicysta, krytyk literacki, felietonista, autor, społecznik

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Zasłużony dla Kultury Polskiej Brązowy Krzyż Zasługi
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Jest synem Marka Różyckiego seniora (1922–1995, dziennikarza, sekretarza redakcji „Życia Warszawy”). Absolwent XVII Liceum Ogólnokształcącego im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Warszawie (1974). W tym też roku rozpoczął studia polonistyczno-kulturoznawcze na Uniwersytecie Warszawskim, w 1978 uzyskał dyplom magisterski (specjalizacja: kulturoznawstwo), promotorami jego pracy magisterskiej na temat: Koncepcja kultury w prozatorskich debiutach 1975–1978 /w głównym nurcie/ byli: Roch Sulima, Stanisław Siekierski „Stasinek”[1][2], Roman Taborski[3][4].

Kariera dziennikarska

edytuj

Od 1977 współpracował m.in. z działem krytyki literackiej w tygodniku „Literatura”, z „Miesięcznikiem Literackim”, „Nowym Wyrazem”, „Kulturą”, „Radarem”, „Nowymi Książkami”, „Życiem Literackim” oraz „Szpilkami”, „Przekrojem”, „Przeglądem Tygodniowym”, „itd”, gdzie pisał recenzje, szkice, eseje literackie, publikował wiersze, fragmenty prozy, także – humoreski, obrazki rodzajowe, impresje, „prowokacje”, felietony satyryczno-literackie oraz rozmowy i artykuły.

Od 1978 do maja 1986 był kierownikiem działu literackiego, a także stałym felietonistą w ogólnopolskim tytule kulturalno-literackim „Tygodniku Kulturalnym[5]. Pomysłodawca Banku Doświadczeń oraz Inicjatyw w dziedzinie upowszechniania kultury, sztuki, literatury w Małych Ojczyznach poza wielkimi aglomeracjami miejskimi. Najciekawsze inicjatywy kulturalne były opisywane i propagowane przez niego na łamach „Tygodnika Kulturalnego”. Współredagował także dział kulturalny w „TK” i był członkiem ścisłego kolegium redakcji. W latach 1981–1983 był jednocześnie redaktorem miesięcznika „Kultura i Ty”, który to tytuł został zamknięty w stanie wojennym w 1983, zaś zespół redakcyjny był przesłuchiwany i został negatywnie zweryfikowany przez Służbę Bezpieczeństwa (PRL).

 
Marek Różycki w 2015

Od maja 1986 do stycznia 1988 współorganizował „TIM” – „Tygodniowy Ilustrowany Magazyn” – w którym kierował działem kultury, literatury i sztuki. Na zaproszenie redaktora naczelnego Dziennika Ludowego pisał teksty kulturalne i literackie do tego tytułu w latach 1986–1988. Od stycznia 1988 do grudnia 1990 współorganizował „Magazyn PAN”, w którym objął dział literacko-kulturalny. Od 1990 do 1998 był członkiem kolegium redakcyjnego miesięcznika „Scena[6], w którym pełnił funkcję kierownika działu a następnie: zastępcy redaktora naczelnego.

Od 2002 pracuje jako dziennikarz o profilu literackim – „wolny strzelec”. Pisze felietony, publikuje teksty i wywiady w czasopismach: „Uroda”, „Szpilki”, „Kobieta i Życie”, „Przegląd Tygodniowy”, magazyn „ONA”, „Poradnik Domowy” – także pod pseudonimem Andrzej Monkiewicz – specjalizując się w wywiadach i felietonach. Do stycznia 2004 był felietonistą „Zielonego Sztandaru” (cykle: Wakacje z Marszałkiem, Potyczki z władzą, Życie pod wulkanem oraz Felietony radiowe). Współpracuje też z magazynem „Karan[7] oraz prasą polonijną, między innymi: „Panoramą Polską”[8] (Kanada), „Gwiazdą Polarną”, „Polskim Expressem”, „Orłem Białym” i „Relaxem” (Stany Zjednoczone), „Kurierem Zachodnim” (Australia), „Spod Znaku Afrodyty” (Grecja), „Tygodnikiem Wileńszczyzny”, „Magazynem Wileńskim” (Litwa), „Gazetą Polonijną Scotland” (Szkocja) i innymi.

Od 2013 współpracuje z Polskim Radiem Edmonton w Kanadzie[9]. W latach 1984–1988 oraz 2003–2005 pisał teksty felietonów dla programu Bogdana Fabiańskiego Rozmowy przy muzyce po północy nadawanego w Programie I Polskiego Radia.

Jest współpracownikiem magazynu „Krytyka literacka” oraz portalu Salon24.pl. Jest członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy RP, a wcześniej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

Działalność społeczna

edytuj

Marek Różycki jr. był sekretarzem kapituły Nagrody im. Stanisława Piętaka w latach 1978–1986 – gdy prowadził dział literacki w „Tygodniku Kulturalnym[5].

W latach 1977–1983 był sekretarzem programowym Centralnego Klubu Studentów Uniwersytetu Warszawskiego Hybrydy, w którym m.in. zorganizował i prowadził Ośrodek Dyskusyjny Od Siwaka do Bujaka, i w którym odbyło się wiele spotkań oraz paneli dyskusyjnych z czołowymi przedstawicielami ówczesnych struktur podziemia politycznego KOR-u i zdelegalizowanych struktur NSZZ „Solidarność” oraz członkami KC PZPR, a następnie z wybitnymi przedstawicielami kultury, sztuki i nauki. Za tę działalność był szkalowany i piętnowany m.in. w prasie radzieckiej (Litieraturnaja Gazieta, Wiktor Coppi, Hybrydy) oraz inwigilowany i nękany przez Służbę Bezpieczeństwa (PRL)[10][11][10].

Od 2016 jest rzecznikiem Centrum Kultury Polskiej na Litwie im. St. Moniuszki.

Działalność literacka

edytuj

Jako poeta Marek Różycki jr. zadebiutował w 1977 na łamach miesięcznika „Nowy Wyraz”. Jego twórczość poetycka i prozatorska była wielokrotnie nagradzana i publikowana. Między innymi w 1977 otrzymał II nagrodę w konkursie na wiersz podczas Warszawskiej Jesieni Poezji (wiersz „Nieocalony”); II nagrodę w ogólnopolskim konkursie na opowiadanie organizowanym przez lubuski Oddział Związku Literatów Polskich, redakcję czasopisma „Nadodrze” oraz wydziały kultury i sztuki Urzędów Wojewódzkich w Gorzowie i Zielonej Górze – za opowiadanie „Świrowisko” w 1982, opublikowane następnie na łamach Nadodrza” oraz Tygodnika Kulturalnego; II nagrodę w ogólnopolskim konkursie im. Jana Papugi na opowiadanie o miłości, organizowanym przez Oddział Szczeciński Związku Literatów Polskich oraz Wydawnictwo Glob, po którym wydawnictwo to opublikowało w 1987 w tomiku nagrodzonych Kawałek solonego drewna (ISBN 83-7007-109-0) jego opowiadanie „Licytacja” i inne.

  • Od 2020 jest współpracownikiem Magazynu Literackiego "Przypływ" (Floryda) ISBN 978-83-8119-634-5[12].
  • Od 2022 roku współpracuje z: „Express. The Australian-Polish Magazine.” Wydawcą „Express. The Australian-Polish Magazine” jest Vide Publishing.[13]

Publikacje

edytuj

Książki oraz inne publikacje

  • Tańczący z myślami – wiersze, zapiski, zamyślenia – wydanie II poprawione i uzupełnione; książka wydana pod patronatem Centrum Kultury Polskiej na Litwie im. St. Moniuszki, Wydawnictwo Psychoskok, 2018, ISBN 978-83-8119-251-4[14]
  • Tańczący z myślami – wiersze, zapiski, zamyślenia – książka wydana pod patronatem Centrum Kultury Polskiej na Litwie im. St. Moniuszki, Wydawnictwo Psychoskok, 2017, ISBN 978-83-8119-119-7[15]
  • Artystyczny Bazar Różyckiego, Oficyna Wydawnicza Rafał Brzeziński /rafalbrzezinski.info/, 2016 – rozmowy, szkice i felietony z- i o najwybitniejszych twórcach kultury i sztuki, s. 451, ISBN 978-83-65078-10-0[16][17]
  • Rozdział „Studencki Ośrodek Dyskusyjny Hybrydy: Od Siwaka do Bujaka” w książce: Hybrydy 50 lat! Zawsze piękni, zawsze dwudziestoletni! (s. 75–95 wraz ze zdjęciami; Fundacja Universitatis Varsoviensis).
  • Karnawał w Sodomie, s. 445, Wydawnictwo internetowe e-bookowo – 2011, ISBN 978-83-62480-19-7.
  • Karnawał w Sodomie, s. 440, Wydawnictwo Pisarze.pl, 2011 – zbiór krótkich form-impresji, humoresek, prowokacji, ponadczasowych felietonów, „obrazków rodzajowych” ISBN 978-83-63143-00-8[18]
  • Noce bez czułości, Oficyna Wydawnicza Movex, 1999 i 2002 – zbiór krótkich form-impresji, humoresek, prowokacji, ponadczasowych felietonów ISBN 83-7161-023-8.
  • Wisłocka w pigułce (oraz felietony obyczajowe), Oficyna Wydawnicza Szczepan Szymański, 1996, ISBN 83-86469-12-9.
  • Koszt doskonałości (oraz felietony), Oficyna Wydawnicza SPAR, 1993, ISBN 83-85359-53-2.
  • Gwiazdy w oczach, czyli Hollywood po polsku – (zbiór rozmów z wybitnymi aktorami, satyrykami, piosenkarzami + felietony), Wyd. Libra, 1992, ISBN 83-85005-62-5.
  • Autor dwóch rozdziałów: „Od słowa do paplaniny, czyli globalizm światowego zidiocenia” oraz „Ojczyzna polszczyzna – na Wileńszczyźnie” – w książce Haliny Jotkiałło i Krystyny Adamowicz A’Polonia – Wartości moich czasów. Wydawca: Centrum Kultury Polskiej na Litwie im. Stanisława Moniuszki. Opracowanie graficzne Gulnara Galiachmetova, „Artprint”. Wydrukowano w „Standartu spaustuve”, Wilno 2017, ISBN 978-609-8180-24-4.
  • Autor rozdziału „Koniec świata z tym chłopem” w książce Michaliny Wisłockiej Sukces w miłości, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 1993, ISBN 83-85249-24-9.
  • Autor rozdziału będącego rozmową z Violettą Villas: „Złożyłam ofiarę z siebie” – w książce Witolda Fillera Tygrysica z Magdalenki, Oficyna Wydawnicza Szczepan Szymański.
  • Autor rozdziału będącego opowiadaniem „Licytacja” w książce Kawałek solonego drewna, Wyd.Glob1987, ISBN 83-7007-109-0.

Krytyka literacka, teatralna i filmowa Wybrane eseje:

Odznaczenia

edytuj
  • Odznaczony odznaką Zasłużony Działacz Kultury
  • Brązowy Krzyż Zasługi – za działalność społeczną w dziedzinie upowszechniania czytelnictwa, kultury, sztuki, literatury w Małych Ojczyznach
  • 2015: Złota Statuetka im. Stanisława Moniuszki – odznaczony przez Zarząd Główny Centrum Kultury Polskiej na Litwie im. St. Moniuszki – za rolę ambasadora żarliwego propagowania Kultury Polskiej na łamach Prasy Polonijnej oraz w Rozgłośniach Polonijnych; za upowszechnianie w Macierzy dorobku kulturalnego TWÓRCÓW Z KRESÓW POLSKICH oraz tradycji, wartości, które do dziś dnia stanowią o polskości i naszej ojczyźnie-polszczyźnie; za pielęgnację poprawnej polszczyzny; za propagowanie postaw patriotyzmu i honoru wśród Polaków
  • Nagroda czasopisma „Poetry&Parathetare” w Dziedzinie Sztuki za Rok 2015. Kategoria: Publicystyka kulturalna

Życie prywatne

edytuj

Jest spokrewniony z pisarzem Stefanem Otwinowskim, pisarką emigracyjną Jadwigą Otwinowską oraz Kolbergiem Kielecczyzny, redaktorem muzycznym Piotrem Ganem[54].

Przypisy

edytuj
  1. Kołodziejska J: Profesor Stanisław Siekierski „Stasinek” (1929–2008). Przegląd Biblioteczny Tom: 76 Numer: 3 Strony: 521 – 523, 2008. [dostęp 2008]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-14)].
  2. pd: Odszedł historyk kultury Zmarł prof. Stanisław Siekierski. 2008. [dostęp 2008-06-02].
  3. red por: Prof. Roman Taborski odszedł z Wydziału Polonistyki. 2002. [dostęp 2002-01-18].
  4. Prof. Roman Taborski. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-14)].
  5. a b Andrzej Lenartowski. Bibliografia podmiotowo-przedmiotowa. Kielce: Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Kielcach, 2004, s. 85.
  6. miesięcznik SCENA.
  7. Magazyn Karan.
  8. Panorama Polska. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-26)].
  9. Polskie Radio w Edmonton.
  10. a b Marek Różycki jr: Inwigilacja, zawał, czyli dyskusje w Hybrydach – „Od Siwaka do Bujaka” 1977-1983. [dostęp 2016-08-21].
  11. „Studencki Ośrodek Dyskusyjny „Hybrydy”: Od Siwaka do Bujaka” w książce: Hybrydy 50 lat! Zawsze piękni, zawsze dwudziestoletni!; Fundacja Universitatis Varsoviensis.
  12. Marek Różycki jr: magazyn literacki Przypływ. [dostęp 2020-02-01].
  13. Marek Różycki jr: Express. The Australian-Polish Magazine. [dostęp 2022.01.02].
  14. Marek Różycki jr: Tańczący z myślami – wiersze, zapiski, zamyślenia, wyd. II poprawione i uzupełnione. [dostęp 2018-10-15].
  15. Marek Różycki jr: Tańczący z myślami – wiersze, zapiski, zamyślenia. [dostęp 2018-03-22].
  16. Artystyczny Bazar Różyckiego. rafalbrzezinski.info. [dostęp 2016-08-09].
  17. Artystyczny Bazar Różyckiego. swiat-tessy.com/nasz-bestseller/artystyczny-bazar-rozyckiego. [dostęp 2016-08-29].
  18. Karnawał w Sodomie. wiadomosci24.pl/artykul/karnawal_w_sodomie_nowa_ksiazka_marka_rozyckiego_jr_203955.html. [dostęp 2011-07-28].
  19. a b c „Polski Express” New Britain, USA.
  20. a b c Krytyka Literacka.
  21. Marek Różycki jr: Marian Hemar – z urodzenia Lwowiak, z pochodzenia Żyd, z wyboru – Polak. [dostęp 2016-02-16].
  22. ESEJ Marek Różycki jr. SIERGIEJ JESIENIN – Mistrz Tajemnicy Słowa. Krytyka Literacka nr 12(62) grudzień 2014. [dostęp 2014-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  23. a b c d Magazyn Wileński.
  24. Marek Różycki jr: Ewa Demarczyk – najwybitniejsza wokalistka XX w. zaszczuta przez miernoty.... [dostęp 2015-08-13].
  25. ALEKSANDER hr. FREDRO jest w świetnym humorze…. [dostęp 2015-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
  26. Stanisław Bareja – Mistrz Komedii. Salon24. [dostęp 2015-07-13].
  27. Marek Różycki jr: Włodzimierz Wysocki – enfant terrible radzieckiej kultury w 75. ur.. [dostęp 2016-01-16].
  28. Marek Różycki jr: JAN SZTAUDYNGER – Intelektualny Prześmiewca, Satyryk. [dostęp 2015-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-12)].
  29. Marek Różycki jr: Władysław St. Reymont – od przestępstwa do Nobla. [dostęp 2016-08-06].
  30. Marek Różycki jr: Zbigniew Herbert: – Bądź wierny Idź. [dostęp 2016-05-21].
  31. Marek Różycki jr: Gustaw Holoubek – Mag, Guru, Autorytet. [dostęp 2015-07-17].
  32. Marek Różycki jr: Adam Hanuszkiewicz – gigant teatru, który budził sumienia. [dostęp 2016-04-23].
  33. Marek Różycki jr: Terapia od rana – łyk Leśmiana.... [dostęp 2016-01-08].
  34. Marek Różycki jr: Kalina Jędrusik – gorszycielka i „ordynusik”.... [dostęp 2015-12-30].
  35. Marek Różycki jr: St. Jerzy Lec, czyli aforyzm ma najdłuższy oddech. [dostęp 2015-08-22].
  36. Marek Różycki jr: Bogumił Kobiela – genialny antybohater. [dostęp 2015-08-22].
  37. Marek Różycki jr: Śmiech krzepi – satyra pozbawia majestatu. [dostęp 2016-06-19].
  38. Marek Różycki jr: Zmarł Wojciech Młynarski – Mistrz kupletu. [dostęp 2017-03-15].
  39. Marek Różycki jr: Wisłocka w pigułce – z dala od filmu. [dostęp 2017-04-08].
  40. Marek Różycki jr: Od słowa do paplaniny, czyli globalizm światowego zidiocenia. [dostęp 2017-05-03].
  41. Marek Różycki jr: Wiesław Michnikowski – Chłopiec czysty i niewinny... ma 95. urodziny. [dostęp 2017-06-03].
  42. Marek Różycki jr: Jonasz Kofta – wieszcz polskiej piosenki w 30. r. śmierci. [dostęp 2018-04-19].
  43. Marek Różycki jr: Aleksander Zelwerowicz – ojciec duchowy pokoleń artystów. [dostęp 2018-12-16].
  44. Marek Różycki jr: Ks. Jan Twardowski: – Poznałem wnętrze dobrego i rozczarowało mnie. [dostęp 2018-12-02].
  45. Marek Różycki jr.: Bronisław Pawlik: - A teraz, drogie dzieci, pocałujcie misia w dupę. [dostęp 2019-06-08].
  46. Marek Różycki jr.: Parada Normalności estetyk i wartości: Kazimierz Rudzki - mistrz stylu. [dostęp 2019-06-11].
  47. Marek Różycki jr.: Festiwal o/polskości estetyk i wartości: Marek Grechuta - Ocalić od zapomnienia. [dostęp 2019-06-17].
  48. Marek Różycki jr.: Requiem dla przyjaźni - "nawzajem na siebie warczym sposobem gospodarczym". [dostęp 2019-07-06].
  49. Marek Różycki jr: Roman Wilhelmi - udręka i ekstaza geniusza, który przegrał z nałogiem. [dostęp 2020-02-29].
  50. Marek Różycki jr: Marian Hemar - gigant rozrywki, który do dziś budzi sumienia. [dostęp 2020-01-10].
  51. Marek Różycki jr: Seweryn Krajewski - rodzimy Paul McCartney. [dostęp 2020-01-02].
  52. Marek Różycki jr: "Co-ślina-do-gęby-przyniesizm", czyli wolne słowo choruje na wirus kłamstwa i debetu. [dostęp 2020-03-14].
  53. Marek Różycki jr: Maski spadają a "każdy buduje własne człowieczeństwo". [dostęp 2020-03-21].
  54. Marek Różycki jr: Piotr Gan – Kolberg Kielecczyzny. [dostęp 2014-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-23)].

Bibliografia

edytuj
  • Biografia w książce Haliny Jotkiałło i Krystyny Adamowicz: A’Polonia – Wartości moich czasów. Wydawca: Centrum Kultury Polskiej na Litwie im. Stanisława Moniuszki. Opracowanie graficzne Gulnara Galiachmetova, „Artprint”. Wydrukowano w „Standartu spaustuve”, Wilno 2017, ISBN 978-609-8180-24-4.
  • [1] Notka biograficzna na Sadurski.com

Linki zewnętrzne

edytuj