Puchar CEV siatkarek

Puchar CEV siatkarek (ang. CEV Cup Women) – międzynarodowe rozgrywki organizowane cyklicznie przez Europejską Konfederację Piłki Siatkowej (CEV) w ramach europejskich pucharów, przeznaczone dla żeńskich drużyn klubowych zajmujących czołowe miejsca w europejskich ligach krajowych, które nie zostały zakwalifikowane do Ligi Mistrzyń.

Nazwy edytuj

  • 1972-2000 – Pucharu Europy Zdobywców Pucharów (ang. CEV Cup Winner's Cup)
  • 2000-2007 – Puchar Top Teams (ang. CEV Top Teams Cup)
  • od 2007 – Puchar CEV (ang. CEV Cup)

Historia edytuj

W 1979 roku władze Europejskiej Konfederacji Piłki Siatkowej podjęły decyzję o utworzeniu trzecich pod względem ważności rozgrywek, prowadzonych w ramach europejskich pucharów (po Pucharze Europy Mistrzów Krajowych i Pucharze Europy Zdobywców Pucharów), którym – od nazwy tejże organizacji – nadano szyld Pucharu CEV, czyli Pucharu Europejskiej Konfederacji Piłki Siatkowej (po polsku zwanym w skrócie również Pucharem Konfederacji). Zmagania te są więc od samego początku odpowiednikiem piłkarskiego Pucharu UEFA. Pomysłodawcom przyświecał cel, by możliwie jak największa liczba zespołów europejskich miała możliwość przystąpienia do międzynarodowych rozgrywek klubowych, więc pierwotnie brały w nich udział drużyny, plasujące się na podium ligowych zmagań o mistrzostwo danego państwa. Z uwagi na fakt, że w ówczesnym Pucharze Europy Mistrzów Krajowych każda federacja mogła wystawić wyłącznie 1 przedstawiciela (mistrza kraju), dwaj pozostali medaliści nie mieli możliwości rywalizowania na forum międzynarodowym (chyba że któryś z nich wywalczył Puchar kraju i przystępował do zmagań o Puchar Europy Zdobywców Pucharów).

Pierwszą edycję rozgrywek – zarówno wśród kobiet, jak i mężczyzn – przeprowadzono w sezonie 1980/1981 i od tego czasu regularnie (co sezon) toczone są one do czasów obecnych. W latach 90. do rywalizacji dopuszczono więcej, niż jednego przedstawiciela danego państwa, ale przywilej ten pierwotnie dotyczył wyłącznie najsilniejszych lig krajowych. Do rozgrywek danego sezonu przystępowały 52 drużyny, które w I fazie dzielono poprzez losowanie na 12 czterozespołowych grup. W tym samym terminie każda z grup rozgrywała niezależny od siebie trzydniowy turniej (od piątku do niedzieli), a jego gospodarzem zostawał jeden z uczestniczących klubów. Podczas każdego z 12 turniejów rundy grupowej poszczególne ekipy grały systemem „każdy z każdym” po jednym spotkaniu. 12 zwycięzców turniejów kwalifikowało się do 1/8 finału, a w tej fazie dołączały do nich 4 rozstawione drużyny – teoretycznie najsilniejsze (decyzję o rozstawieniu podejmowała przed rozpoczęciem rozgrywek CEV). Od tego momentu – przez dwie kolejne rundy (1/8 finału i ćwierćfinały) – rywalizacja toczyła się systemem pucharowym, tj. w formie dwumeczu (spotkanie „u siebie” i „na wyjeździe”), po którym lepszy kwalifikował się do następnej tury. O awansie dalej decydował bilans dwumeczu, tj. liczba zwycięstw, a w przypadku remisu (1 zwycięstwo i 1 porażka) – stosunek setów ewentualnie „małych punktów” (przy czym sety i małe punkty ugrane na wyjeździe liczyły się podwójnie). Czwórka triumfatorów dwumeczów ćwierćfinałowych uzyskiwała promocję do turnieju Final Four, odbywającego się w hali jednego z uczestników. Przed jej rozpoczęciem metodą losowania wyłaniane były obydwie pary półfinałowe, które rozgrywały ze sobą po jednym spotkaniu, zaś ich zwycięzcy awansowali do pojedynku finałowego. Jego triumfator zostawał zwycięzcą danej edycji Pucharu CEV.

Pod koniec 2006 roku CEV postanowiła zreformować – począwszy od sezonu 2007/2008 – wszystkie siatkarskie rozgrywki pucharowe, zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Podjęto wówczas decyzję o likwidacji Pucharu Top Teams, zaś jego miejsce w hierarchii europucharów zajął „odnowiony” Puchar CEV, stając się tym samym drugimi pod względem prestiżu klubowymi rozgrywkami „starego kontynentu” (po Lidze Mistrzów). W miejsce „starego” Pucharu CEV powołano natomiast Puchar Challenge. Idea zmian miała wprost nawiązywać do reformy europejskich pucharów w męskiej piłce nożnej z przełomu tysiącleci – tak więc nowy Puchar CEV po raz kolejny stał się odpowiednikiem odnowionego Pucharu UEFA. W celu usystematyzowania zasad kwalifikacji do zreformowanych europejskich pucharów 16 maja 2007 roku CEV ogłosiła swój autorski ranking, na podstawie którego poszczególnym federacjom przyznano konkretną liczbę miejsc do obsadzenia w poszczególnych rozgrywkach. Zasadniczej zmianie uległ również system rozgrywek (z grupowo-pucharowego na typowo pucharowy).

Triumfatorki edytuj

Edycja Miejsce 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce
Puchar Europy Zdobywczyń Pucharów
1972/1973   Lyon   CSKA Moskwa   CSKA Sofia   Wisła Kraków
1973/1974   Osijek   CSKA Moskwa   Ruda Hvezda Praga   Dinamo Bukareszt
1974/1975   Eupen   Traktor Schwerin   CSKA Moskwa   Slávia Bratislava
1975/1976   Bratysława   Slávia Bratislava   CSKA Sofia   USC Münster
1976/1977   Roeselare   Iskra Ługańsk   Ujpest Budapeszt   CSKA Sofia
1977/1978   Treviso   Dynamo Berlin   VK Královo Pole Brno   1. VC Schwerte
1978/1979   Schaan   Ruda Hvezda Praga   Traktor Schwerin   Start Łódź
1979/1980   Voorburg   Vasas SC   USC Münster   Alidea Catania
1980/1981   Roeselare   Vasas SC   Leningradka Petersburg   CSKA Sofia
1981/1982   Izmir   CSKA Sofia   Dinamo Moskwa   Slávia Bratislava
1982/1983   Reggio nell’Emilia   Medin Odessa   Ruda Hvezda Praga   Nelsen Reggio Emilia
1983/1984   Ankara   Dynamo Berlin   Nelsen Reggio Emilia   Ruda Hvezda Praga
1984/1985   Ankara   Dynamo Berlin   Urałoczka Jekaterynburg   Akademik Sofia
1985/1986   Ankara   Urałoczka Jekaterynburg   SV Lohhof   Ujpest Budapeszt
1986/1987   Izmir   Kommunalnik Mińsk   Nelsen Reggio Emilia   CJD Feuerbach
1987/1988   Göppingen   CSKA Moskwa   Volley Modena   Traktor Schwerin
1988/1989   Bari   ADK Ałma-Ata   Traktor Schwerin   CSKA Moskwa
1989/1990   Lille   ADK Ałma-Ata   Braglia Reggio Emilia   Traktor Schwerin
1990/1991   Lohhof   ADK Ałma-Ata   CSKA Sofia   TTU Leningrad
1991/1992   Münster   USC Münster   Sirio Perugia   Schweriner SC
1992/1993   Perugia   Volley Cats Berlin   BZBK Baku   Sirio Perugia
1993/1994   Ankona   Brummel Ancona   Racing Paris   Komfort Police
1994/1995   Münster   Anthesis Modena   USC Münster   Brummel Ancona
1995/1996   Modena   Anthesis Modena   VBC Riom   CSKA Moskwa
1996/1997   Moskwa   Anthesis Modena   VBC Riom   CSKA Moskwa
1997/1998   Cannes   CSKA Moskwa   RC Cannes   Volley Modena
1998/1999   Stambuł   Eczacıbaşı Stambuł   Cermagica Reggio Emilia   VC Vrilissia
1999/2000   Perugia   Sirio Perugia   Panathinaikos Ateny   Enka Stambuł
Puchar Top Teams
2000/2001   Wiedeń   Asterix Kieldrecht   Post SV Wiedeń   Dinamo Odessa
2001/2002   Baku   Azərreyl Baku   Jedinstvo Užice   Pałac Bydgoszcz
2002/2003   Berno   RC Villebon 91   Volley Köniz   Datovoc Tongeren
2003/2004   Bursa   Günes Vakifbank Stambuł   VfB Ulm   Datovoc Tongeren
2004/2005   Turyn   Chieri Volley   Bayer 04 Leverkusen   Eczacıbaşı Stambuł
2005/2006   Moskwa   Asystel Novara   Dinamo Moskwa   Longa'59 Lichtenvoorde
2006/2007   Münster   CAV Murcia 2005   CSKA Moskwa   Schweriner SC
Puchar CEV
2007/2008   Belgrad   Scavolini Pesaro   Rocheville Le Cannet   Crvena zvezda Belgrad
2008/2009   Novara   Asystel Novara   Urałoczka Jekaterynburg   Fenerbahçe SK
2009/2010   Baku   Yamamay Busto Arsizio   Crvena Zvezda Belgrad   Rabitə Baku
2010/2011   Krasnodar
  Urbino
  Robur Tiboni Urbino   Dinamo Krasnodar   Crvena Zvezda Belgrad
  MKS Dąbrowa Górnicza
2011/2012   Stambuł
  Busto Arsizio
  Yamamay Busto Arsizo   Galatasaray SK   Robur Tiboni Urbino
  CS Volei 2004 Tomis Konstanca
2012/2013   Muszyna
  Stambuł
  Bank BPS Muszynianka Fakro Muszyna   Fenerbahçe SK   Omiczka Omsk
  Urałoczka Jekaterynburg
2013/2014   Jekaterynburg
  Stambuł
  Fenerbahçe SK   Urałoczka Jekaterynburg   Azəryol Baku
  Dresdner SC
2014/2015   Sopot
  Krasnodar
  Dinamo Krasnodar   Atom Trefl Sopot   Rabitə Baku
  Galatasaray SK
2015/2016   Stambuł
  Krasnodar
  Dinamo Krasnodar   Galatasaray SK   Azəryol Baku
  Schweriner SC
2016/2017   Busto Arsizio
  Kazań
  Dinamo Kazań   Unedo Yamamay Busto Arsizo   Galatasaray SK
  Pomì Casalmaggiore
2017/2018   Mińsk
  Stambuł
  Eczacıbaşı Stambuł   Minczanka Mińsk   Allianz MTV Stuttgart
  Schweriner SC
2018/2019   Blaj
  Busto Arsizio
  Unet E-Work Busto Arsizio   CS Volei Alba-Blaj   Linamar Békéscsabai RSE
  Știința Bacău
2019/2020 Ze względu na pandemię COVID-19 rozgrywki zostały przerwane.
2020/2021   Monza
  Stambuł
  Saugella Monza   Galatasaray SK   Béziers Volley
  Tent Obrenovac
2021/2022   Stambuł
  Stuttgart
  Eczacıbaşı Stambuł   Allianz MTV Stuttgart   CS Volei Alba-Blaj
  Mladost Zagrzeb
2022/2023   Târgu Mureș
  Florencja
  Savino Del Bene Scandicci   CS Volei Alba-Blaj   THY Stambuł
  C.S.M. Târgoviște
2023/2024   Neuchâtel
  Turyn
  Grot Budowlani Łódź
  SF Paris Saint Cloud

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj