Kuchnia laotańska – tradycyjna azjatycka kuchnia lokalna charakterystyczna dla mieszkańców Laosu.

Charakterystyka

edytuj

Należy do kuchni Azji Południowo-Wschodniej i dzieli część tradycji kulinarnej z innymi kuchniami tego rejonu, zwłaszcza tajską, wietnamską i khmerską, choć uchodzi za nieco mniej różnorodną, zwłaszcza od kuchni tajskiej[1]. Główną potrawą jest tu ryż i makaron (sojowy, maniokowy lub ryżowy[2] fǒe[1]) z różnymi dodatkami. Kuchnię laotańską wyróżnia zróżnicowane bogactwo świeżych ziół i wyrazisty smak potraw pochodzący z użycia limonki, chilli i imbiru. Powszechnie stosowany jest kokos[2]. Szczególnie pikantne dania, w tym zupy, przygotowuje się na północy kraju[3]. Od kuchni wietnamskiej, z którą ma dużo wspólnego, rożni się m.in. tym, że jedynie sporadycznie stosuje się tu owoce morza, a znacznie częściej ryby łowione w Mekongu[2].

Na terenach porośniętych przez dżunglę część potraw gotuje się w grubym, wilgotnym bambusie, który spełnia rolę naczynia (nie pali się z uwagi na dużą zawartość wody). Można w nim przyrządzać mięso, tofu, czy warzywa.

Posiłek, najczęściej jasny i kolorowy[4], zazwyczaj składa się z zupy i dania z makaronem lub ryżem wraz z dodatkami[2]. Dania chętniej niż w krajach sąsiednich spożywa się rękoma (pałeczki nie są tu tak rozpowszechnione)[5]. Stosowanie pałeczek jest specyficzne: je się jedną pałeczką w jednej ręce i łyżką w drugiej[1].

Główne potrawy

edytuj

Do głównych potraw kuchni laotańskiej należą:

Napoje

edytuj

Dania popijane są lokalnym piwem (głównie Beer Lao, którego odmiana beczkowa bįa sòt dostępna jest tylko w piwiarniach Wientianu). Ciemne i słodkawe piwo palmowe Lao Bia jest produkowane w Sawannakhécie. Produkuje się też ryżową wódkę lào-láo pitą samodzielnie lub popijaną wodą (woda pitna nosi nazwę nâam deum). W domach spożycie tej wódki ma postać rytualną. Pierwszą porcję składa się w ofierze duchom domowym, a goście, by nie urazić gospodarzy, muszą wypić co najmniej jedną kolejkę. Na wsiach pędzona jest słabsza odmiana wódki o nazwie lào-hái trzymana w dzbanach. Na etapie fermentacji dodaje się do niej nieprzegotowaną wodę, co jest niebezpieczne dla zdrowia. Wiejską wódkę pije się przez rurki trzcinowe ze wspólnego dzbanka[1]. Popularna jest miejscowa kawa uprawiana np. na płaskowyżu Bolaven[3]. Podaje się ją jako mocny i bardzo słodki napój (czarna to kąa-fáe, a pozbawiona cukru to baw sai nâam-tąan).

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g China Williams, Joanna Białko, Azja południowo-wschodnia, Bielsko-Biała: Pascal, s. 361-362, 373, 2004, ISBN 83-7304-258-X, OCLC 749634227 [dostęp 2020-11-25].
  2. a b c d e Kuchnia laotańska - potrawy, produkty, co zjeść [online] [dostęp 2020-11-24] (pol.).
  3. a b c Jedzenie w Laosie – przysmaki, których warto spróbować! [online], Let's Get Lost!, 26 kwietnia 2016 [dostęp 2020-11-24] (pol.).
  4. a b c Thailand Trip Kuchnia laotańska - 12 najlepszych dań laotańskich do wypróbowania
  5. a b c d e f g h i Viola and the World, CO ZJEŚĆ W LAOSIE?15 (PRZY)SMAKÓW LAOSU [online], Viola and the World, 23 marca 2019 [dostęp 2020-11-24] (pol.).
  6. Smaki Laosu to przepyszne piwo, marynowane w przyprawach warzywa, ryby i mięso [online], abcindochiny.pl [dostęp 2020-11-24] (pol.).
  7. y, Kuchnia Laosu - co dobrego da się zjeść? [online], Okiem Maleny, 19 lutego 2017 [dostęp 2020-11-24] (pol.).