Barchlin

Barchlin (pol. hist. Barklino) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wolsztyńskim, w gminie Przemęt.

Barchlin

wieś
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Powiat	wolsztyński
Gmina	Przemęt
Liczba ludności (2022)	415
Strefa numeracyjna	65
Kod pocztowy	64-234
Tablice rejestracyjne	PWL
SIMC	0375250
Położenie na mapie gminy Przemęt Barchlin
Położenie na mapie Polski Barchlin
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Barchlin
Położenie na mapie powiatu wolsztyńskiego Barchlin
52°01′03″N 16°24′11″E

Emblemat miejscowości

Podstawowe funkcje wsi: rolnicza i przemysłowa.

Położenie

Miejscowość Barchlin położona jest w południowo-wschodnim pasie wysoczyznowym, na skraju dwóch dużych rejonów: Wysoczyzny Leszczyńskiej i Pradoliny Warszawsko-Berlińskiej. Administracyjnie należy do gminy Przemęt, która zlokalizowana jest na granicy Pojezierza Lubuskiego i Pojezierza Wielkopolskiego.

Wieś Barchlin położona jest na północny wschód od Przemętu, tuż za miejscowością Bucz. Dojechać tam można bezpośrednio drogą przez Sączkowo i Bucz, lub też jadąc dookoła przez Siekówko, Siekowo, Kluczewo i Sączkowo. Do Urzędu Gminy z Barchlina jest ok. 9 kilometrów.

Środowisko przyrodnicze

Zagospodarowanie przestrzeni

Powierzchnia wsi składa się z:

• gruntów ornych – 458,65 ha
• łąk – 26,15 ha
• pastwisk – 67,06 ha
• lasów – 44,44 ha
• sadów – 4,05 ha

oraz z niewielkich cieków wodnych. Zabudowa jest zwarta, w części południowej typowa dla rolnictwa indywidualnego; w części północnej znajdują się zabudowania RSP (obecnie w likwidacji) i spółdzielcze bloki mieszkalne.

Ukształtowanie terenu jest wynikiem ostatniego zlodowacenia. Podczas wycofywania się, lodowiec pozostawił naniesione duże masy materiału, są to przede wszystkim piaski i żwiry. Spowodowało to powstanie moreny dennej i czołowej, w postaci drobnych pagórków.

Świat roślinny i zwierzęcy

Część miejscowości, leżąca na południe od drogi Śmigiel-Mochy, należy do Przemęckiego Parku Krajobrazowego, pozostała część leży w otulinie tegoż Parku.

Podmokłe łąki o podłożu torfowym mają charakter szuwarów z dominacją turzyc. Występują tam torfianki i trzcinowiska, a wśród nich liczne gatunki ptaków wodno-błotnych, a także drapieżnych. W okolicach występuje też zwierzyna: sarny, jelenie, dziki, lisy, zające, bażanty, kuropatwy.

Atrakcje turystyczne

Atrakcją krajobrazową jest wzniesienie o wysokości 96 metrów, zwane Byczą Górą, stanowiące dobry punkt widokowy. Zachodnie zbocze porasta konwalia majowa, a całe wzniesienie lasy sosnowe i mieszane.

Surowce mineralne

Barchlin nie występują bogate złoża surowców. Na uwagę zasługują złoża torfu łąkowego i żwiry.

Środowisko kulturowe i zabytki

Dworek w Barchlinie
2007

W Barchlinie znajdują się 22 stanowiska archeologiczne, m.in. cmentarzysko należące do ludności kultury łużyckiej, pochodzące z młodszej epoki brązu (1000–650 p.n.e.), co stanowi cenny zabytek archeologiczny. Około 200 metrów na wschód od rzeczki, która stanowiła niegdyś granice wsi, znajduje się grodzisko z okresu wczesnego średniowiecza, jedno z nielicznych znajdujących się na terenie gminy Przemęt.

W części należącej obecnie do RSP znajduje się Założenie Dworskie z Zespołem dworsko-folwarcznym, składające się z dworku rządcy oraz niewielkiego parku. Dworek został wzniesiony w 1893 roku przez ówczesnego właściciela majątku Fryderyka Ksawerego Speicherta.

Park w Barchlinie
2007

Jest on murowany z cegły, wysoko podpiwniczony, parterowy, z mieszkalnym poddaszem, nakryty niskim, prawie płaskim dachem. Na elewacji frontowej zachowała się tablica z data budowy i łacińską sentencją „1893 CUSTODI DOMINE HOC AEDIFICIUM ET AB OMNI PERICULO DEFENDE F.X. SPEICHERT” („Zachowaj Panie ten budynek i broń ponad wszelkim niebezpieczeństwem”). Park krajobrazowy o powierzchni 1,6 ha, został założony w końcu XIX wieku na rzucie prostokąta. W środkowej części parku znajdują się dwa stawy połączone rowem. Drzewostan parkowy składa się głównie z lipy drobnolistnej i robinii akacjowej, a w części północno-zachodniej rosną: olsza czarna, klon pospolity, jawor, topola biała (jedno z drzew ma obwód 360 cm), dąb szypułkowy (tutaj również rośnie okazały egzemplarz o obwodzie 310 cm), a także brzoza brodawkowata. Na trawniku przed dworem rośnie pomnikowy cis o obwodzie 230 cm, rozwidlający się na cztery pnie.

Z dawnej zabudowy zachował się spichlerz z II poł. XIX wieku, murowany z cegły, trzykondygnacyjny, z dwukondygnacyjnym poddaszem, nakryty dachem dwuspadowym. W pierzei północno-wschodniej zachowana została stodoła, a w południowo-wschodniej chlewnia z przełomu XIX i XX wieku. W pierzei południowo-zachodniej znajduje się dawna stajnia z 1917 roku oraz obora z początków XX wieku, murowane z cegły, nakryte dachem dwuspadowym. Przy drodze przez wieś zachowały się domy, jeden przeznaczony pierwotnie dla sześciu rodzin, drugi dla trzech, wzniesione zostały pod koniec XIX wieku, murowane z cegły, parterowe, z użytkowym poddaszem, nakryte dachem dwuspadowym pokrytym dachówką. Sześciorak został zbudowany na planie wydłużonego prostokąta. Każde z mieszkań składało się z dwóch izb i kuchni, w szczytach zachowały się fryzy schodkowe.

W wiosce przetrwało także kilka domów z przełomu XIX i XX wieku, z których najstarszy został zbudowany w 1880 roku. Na skraju Barchlina znajdują się także resztki drewnianego wiatraka z 1824 roku.

Dzięki dokumentom sądowym wiadomo iż jeden z właścicieli majątku, Wojciech Barkliński, prowadził sądowe spory z wieloma sąsiadami. Oto niektóre z nich:

• w 1392 roku skarży Wolframa Bodeckiego z Bucza o uwięzienie go wraz z jego 8 kmieciami oraz o napad i rabunek siana
• w 1393 skarży Katarzynę Kardynałową, niegdyś dziedziczkę w Trzebidzy o zrabowane 2 osiodłane wierzchowce i dokumenty
• w 1395 oskarżony jest przez Zygfryda, wójta Kościana i Wojciecha Kokorzyńskiego o gwałt
• w 1398 skarży Wolframa o zniesławienie
• w 1398-1404 oskarżony o uwięzienie tegoż wójta i o rabunek jego zboża
• w 1400 przegrywa spór z przeorem klasztoru w Ząbrsku (obecnie Zemsko) o wieś Osiecko
• w 1412-1416 wygrywa spór z Wyszemirem Bodeckim z Wilkowa (Polskiego) o 1/4 jeziora Trzebidza
• w 1417 procesuje się z Dobiesławem Grobskim (lub Bodeckim) z Grobi o 1/2 jeziora Trzebidza i o 1/3 wsi Trzebidza

Również synowie Wojcicha, Sędziwój i Andrzej Barklińscy prowadzili liczne spory:

• w 1420 skarżą Wyszemira z Bucza o przekopanie rowu i wyłowienie ryb z ich jeziora

Obiekty zabytkowe podlegające ochronie

• wiatrak-koźlak, drewniany, 1824 rok
• budynek mieszkalny nr 13, cegła, 2 połowa XIX wieku
• budynek mieszkalny nr 32, cegła, 1936 rok
• budynek mieszkalny nr 30, szach., 2 połowa XIX wieku
• budynek mieszkalny nr 27, cegła, 1916 rok
• budynek mieszkalny nr 16, szach., początek XIX wieku
• budynek mieszkalny nr 8, cegła, koniec XIX wieku

Ścisłej ochronie konserwatorskiej „A” podlegają:

• zespół dworsko-parkowy wraz z zabudowaniami folwarcznymi
• wiatrak-koźlak

Historia

Miejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od początku XIV wieku. Wymieniona pierwszy raz w łacińskim dokumencie z 1303 jako Barclino, 1391 Barclino, 1392 Barchlino, 1393 Barklino 1398 Barclino, 1426 Berhlino, 1432 Barclyno, 1466 Barcklino, 1485 Barklyno.

Wieś początkowo była własnością szlachecką należącą do lokalnej szlachty wielkopolskiej z rodu Barklińskich, którzy od nazwy wsi przyjęli odmiejscowe nazwisko, a później także do Kotowieckich, Opalińskich. W 1466 leżała w powiecie kościańskim Korony Królestwa Polskiego. W 1563 miejscowość leżała w parafii Wilkowo Polskie.

Pierwszy zapis o wsi pochodzi z 1303 kiedy to jako świadek sądowy wspomniany został komes Mszczuj z Barchlina. W latach 1391–1417 jako właściciel we wsi notowany jest w aktach sądowych Wojciech Barkliński z Bucza. W 1392 oskarżył on Wolframa o uwięzienie go wraz z jego 8 kmieciami oraz o napad i rabunek siana za kwotę 3 grzywien. W latach 1398–1399 oskarżył go dodatkowo o zniesławienie oraz o 40 grzywien, a także prowadził z nim kolejny spór o 100 grzywien oraz pretensje Wolframa do 7 grzywien za Barklino Stare. W latach 1398–1404 Wojciech występuje w sprawie o uwięzienie wójta Kościana Zygfryda oraz o rabunek jego zboża w Barchlinie.

W pierwszej połowie XV wieku miejscowość dziedziczą synowie Wojciecha - Sędziwój oraz Andrzej Barklińscy. W 1428 Sędziwój z Barchlina był w sporze sądowym z Wyszemirem z Bucza o swoje konie zajęte w zapuście w Barklinie Starym. W 1449 Sędziwój i Andrzej Barklińscy zawarli z Jerzym Sikorzyńskim (zwanym też Szczepankowskim) ugodę polubowną w sprawie rezygnacji z uzyskanych sądownie nabytków w Barchlinie oraz w Trzebidzy. W 1466 Andrzej Barkliński zapisał swojej żonie Jadwidze na połowie wsi Barchlino po 100 grzywien posagu oraz wiana. W 1485 Andrzej Barkliński zapisał żonie Małgorzacie na połowie wsi Barchlin 50 grzywien posagu. W 1495 siostry niedzielne Małgorzata Łaszczyńska oraz Anna Ręcska, córki zmarłego Andrzeja Barklińskiego, wymieniły z Marcinem Swabem Kotowieckiem z Kotusza połowę wsi Barchlin za połowę wsi Kotusz, dopłacając mu 108 grzywien. Małgorzata sprzedała także siostrze Annie 1/4 części we wsi Żegrowo za 1/4 części dziedzicznej w Barchlinie oraz 60 grzywien. Marcin Swab Kotowiecki jako dziedzic w Barchlinie zapisuje 5 grzywien czynszu rocznego na części majątku w Barchlinie żonie Zofii, córce zmarłego Andrzeja Barklińskiego. W 1496 Wojciech Cykowski zapisał swojej żonie Katarzynie na 1/2 wsi Cykowo po 100 grzywien posagu oraz wiana, a Katarzyna sprzedała 1/4 część wsi Barchlin sędziemu poznańskiemu Piotrowi Opalińskiemu.

Wieś odnotowały również historyczne rejestry podatkowe. W 1530 pobrano podatki z 2,5 łana oraz od karczmy. W 1563 pobór odbył się od 2,5 łana, karczmy oraz jednego komornika. W 1581 pobór miał miejsce z 3 łanów, od 5 zagrodników, jednego komornika i 1/4 łana roli karczmarskiej.

Już w 1772 roku Barchlin wchodził w skład dóbr Popowo Stare i aż do 1945 roku należał do ich kolejnych właścicieli. W końcu XVII wieku znajdował się w rękach Rozdrażewskich, a od połowy XVIII wieku do ok. 1840 roku – Szołdrskich. W roku 1772 na folwarku w Barchlinie znajdowało się 135 owiec oraz 16 wołów ratajskich i krów.

W wyniku II rozbioru Rzeczypospolitej w 1793, miejscowość przeszła w posiadanie Prus i jak cała Wielkopolska znalazła się w zaborze pruskim. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815–1848) miejscowość wzmiankowana jako Barchlin należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kosten rejencji poznańskiej. Barchlin należał do okręgu śmigielskiego tego powiatu i stanowił część majątku Popowo niemieckie (dzisiejsze Popowo Stare), który należał wówczas do J. Szołdrskiego. Według spisu urzędowego z 1837 roku Barchlin liczył 225 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 19 dymów (domostw).

W 1926 roku Barchlin stanowił samodzielny majątek o powierzchni 410,53 ha, z czego 275 ha liczyły pola, 100 ha łąki i pastwiska, 20 ha lasy, a 15,53 nieużytki, drogi i podwórza. Po II wojnie światowej został rozparcelowany wśród pracowników majątku, którzy 27 lutego 1949 roku utworzyli pierwszą w Polsce Ludowej Rolniczą Spółdzielnię Produkcyjną. W latach 70. i 80. RSP przeżywała okres intensywnego rozwoju. W szczytowym okresie zatrudniała ponad 150 osób. Przy RSP istniał klub sportowy ‘ZJEDNOCZENI’ z sekcją piłkarską, a w zabytkowym dworku, gdzie mieściły się biura i klubokawiarnia, spotykała się młodzież, dorośli, a także dzieci. Istniał Klub Prasy i Książki, który organizował Przeglądy Teatrzyków Lalkowych, Konkursy Plastyczne, Spotkania z Poezją i Prozą i inne. Do lat 70. istniała także szkoła podstawowa z klasami 1-4. Miejscowość następnie została przyłączona do obwodu Szkoły Podstawowej w Buczu, a budynek szkolny zamieniony na mieszkania dla nauczycieli. Na początku lat 90., z różnych przyczyn, RSP popadła w stan upadłości i została postawiona w stan likwidacji, która trwa do chwili obecnej, Klub Sportowy zmienił nazwę na HELIOS i został przeniesiony do Bucza, natomiast klubokawiarnia została zamknięta. Pozostały tylko organizacje społeczne jak Związek Emerytów i Rencistów, Ochotnicza Straż Pożarna.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.

Najważniejsze współczesne wydarzenia

Poświęcenie pomnika Św. Floriana, Barchlin 2009.JPG

12 sierpnia 2006 zostało otwarte Centrum Społeczno-Kulturalno-Sportowe, którego budowę częściowo zrealizowano z funduszy unijnych. Pozostała część została pokryta z budżetu Gminy Przemęt.

W roku 2009 miejscowość obchodziła 700-lecie istnienia, natomiast Ochotnicza Straż Pożarna obchodziła 60-lecie działalności. Z tej okazji został odsłonięty pomnik Św. Floriana (patrona strażaków), a także tablica upamiętniająca uczestników powstania wielkopolskiego oraz poległych w czasie I i II wojny światowej. Odsłonięty został również nieoficjalny herb Barchlina, zaprojektowany przez Agnieszkę Dominiak, łączący motywy historyczne i współczesne.

• Uczestnicy powstania wielkopolskiego:

Adamczewski Michał

Adamczewski Kazimierz

Adamczewski Antoni

Czajka Józef

Franek Franciszek

Mielcarek Wojciech

Pieśniak Franciszek

Szalewski Franciszek

• Polegli w czasie I i II wojny światowej:

Klecha Szczepan

Szalewski Antoni

Mikołajczak Jan

Mikołajczak Władysław

Nowak Jan

Adamczewski Kazimierz

Adamczewski Michał

Kaźmierczak Stanisław

Ochotnicza Straż Pożarna Barchlin

Puchar Przechodni za zwycięstwo Kuopio 2001 dla MDP Dziewcząt.JPG, 2007

Ochotnicza Straż Pożarna w Barchlinie została założona w 1949 r. Strażacy OSP Barchlin odnoszą wiele sukcesów w zawodach sportowo-pożarniczych i to zarówno w zawodach krajowych wszystkich szczebli, jak i zawodach międzynarodowych. MDP (Młodzieżowa Drużyna Pożarnicza) dziewcząt wystartowała po raz pierwszy w zawodach gminnych w 1984 r. Organizowała zabawy taneczne, festyny, spotkania przy ognisku, a przede wszystkim szkoliła drużyny strażackie w różnych kategoriach wiekowych. W latach 70. i 80. XX wieku sukcesy w zawodach strażackich odnosiły głównie drużyny: męska i młodzieżowe drużyny chłopców. W 1992 roku młodzieżowa drużyna dziewczęca (12–16 lat), startując według regulaminu polskiego w zawodach wojewódzkich w Lesznie, pokonała w wahadłowym biegu sztafetowym następną drużynę o 19 sekund, wygrywając przy okazji z wszystkimi drużynami chłopców. W konsekwencji dziewczęta zaczęły ćwiczyć według międzynarodowego regulaminu CTIF i w lipcu 1993 r. reprezentowały Polskę na Olimpiadzie Pożarniczej CTIF w Berlinie. Drużyna zajęła tam 4 miejsce, a w Olimpiadzie Obozowej (gry i zabawy zręcznościowe) okazała się najlepsza wśród dziewcząt. W klasyfikacji generalnej, wspólnej z chłopcami, zajęła 7 miejsce. Był to początek wielkiego rozwoju drużyny. Do tej pory dziewczęta z OSP Barchlin pięciokrotnie reprezentowały Polskę na Olimpiadach Pożarniczych, są pięciokrotnymi mistrzyniami Polski, raz wicemistrzyniami oraz raz brązowymi medalistkami.

Galeria Pucharów OSP Barchlin.JPG

Dziewczęta, gdy kończą 16 lat, zaczynają ćwiczyć i startować w drużynach kobiecych, odnosząc także znaczące sukcesy. Nabór do drużyn dziewcząt i kobiet prowadzony jest także w sąsiednich miejscowościach, głównie w Buczu, a także w Sączkowie, Przemęcie, Kluczewie, Siekowie, Błotnicy, Biskupicach, czy też w Poświętnie. W konsekwencji młodzieżowa drużyna nosi nazwę MDP Barchlin, natomiast drużyna kobieca, wywodząca się z drużyny młodzieżowej, nosi nazwę KDP Bucz, druga drużyna kobieca to KDP Barchlin. W zawodach gminnych i powiatowych dziewczyny startują w miejscowych OSP, natomiast w zawodach wojewódzkich, krajowych i międzynarodowych startują najlepsze z całego regionu. Do obowiązków Młodzieżowych Drużyn Pożarniczych (MDP), startujących w Olimpiadach CTIF, należy przygotowanie występu artystycznego, który obrazuje kulturę kraju pochodzenia drużyny. Konieczne jest także przygotowanie wystawy o własnej miejscowości, regionie i kraju. Młodzież rywalizuje także z rówieśnikami z innych krajów w Olimpiadzie Obozowej, tzn. w kilkudziesięciu równych konkurencjach. Od tego czasu zaczęła odnosić sukcesy zarówno na szczeblu gminnym, rejonowym i wojewódzkim.

Najważniejsze starty:

1993 rok

Olimpiada Pożarnicza Berlin MDP Barchlin – 4 miejsce Olimpiada Obozowa – 7 miejsce (najlepsze wśród dziewcząt, kolejna drużyna dziewczęca była dopiero 19)

1995 rok

Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Drużyn Młodzieżowych Leszno MDP Barchlin – 1 miejsce Drużyna wygrywa z dużą przewagą osiągając 1042 pkt., wśród chłopców wygrywa MDP Kawęczyn osiągając 1025 pkt. Olimpiada Pożarnicza Drużyn Młodzieżowych Arco (Włochy) MDP Barchlin – 2 miejsce Olimpiada Obozowa – 4 miejsce (najlepsze wśród dziewcząt) Międzynarodowe Zawody Drużyn Pożarniczych według regulaminu CTIF Lądek (k. Konina) MDP Barchlin – 1 miejsce KDP Bucz – 1 miejsce

1996 rok

Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Kościan KDP Bucz – 1 miejsce, KDP Barchlin – 4 miejsce Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Drużyn Młodzieżowych Błażejewko MDP Barchlin – 1 miejsce

1997 rok

Olimpiada Pożarnicza Herning (Dania) MDP Barchlin – 3 miejsce Olimpiada Obozowa 1 miejsce (pierwsze wśród 38 drużyn dziewcząt i chłopców) KDP Bucz – 2 miejsce

1998 rok

Międzynarodowe Zawody o Puchar Niemiec Engertsham (Bawaria) w zawodach wzięło udział 340 drużyn KDP Bucz – 2 miejsce KDP Barchlin – 3 miejsce Międzynarodowe Zawody Drużyn Pożarniczych według regulaminu CTIF Lądek (k. Konina) KDP Bucz – 2 miejsce, KDP Barchlin – 3 miejsce, Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Drużyn Młodzieżowych Częstochowa MDP Barchlin – 1 miejsce

1999 rok

Międzynarodowe Zawody o Puchar Niemiec Rodgau (Hesja – Niemcy) KDP Bucz 1 miejsce w klasyfikacji drużyn zagranicznych 2 miejsce w klasyfikacji generalnej KDP Barchlin 2 miejsce w klasyfikacji drużyn zagranicznych 4 miejsce w klasyfikacji generalnej Olimpiada Pożarnicza Drużyn Młodzieżowych Altkirch (Francja) MDP Barchlin – 6 miejsce Olimpiada Obozowa – 1 miejsce (pierwsze wśród 36 drużyn dziewcząt i chłopców)

2000 rok

Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Drużyn Młodzieżowych Kościan MDP Barchlin – 1 miejsce Międzynarodowe Zawody Drużyn Młodzieżowych Augsburg (Bawaria) Zawody rozgrywane według regulaminu bawarskiego, drużyny zagraniczne nie klasyfikowane według miejsc Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Lądek KDP Bucz – 1 miejsce KDP Barchlin – 3 miejsce

2001 rok

Olimpiada Pożarnicza Kuopio (Finlandia) MDP Barchlin – złoty medal KDP Bucz – brązowy medal

2002 rok

Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Drużyn Młodzieżowych Turek MDP Barchlin – 2 miejsce Międzynarodowe Zawody Drużyn Młodzieżowych Gabcikowo (Słowacja) MDP Barchlin – 3 miejsce Międzynarodowe Zawody o Puchar Niemiec Bienenbüttel (Niemcy) KDP Bucz – 1 miejsce KDP Barchlin – 4 miejsce

2003 rok

Obóz Szkoleniowy dla Drużyn Młodzieżowych Munderfing (Austria) Obóz ten został zorganizowany dla ponad 2 tys. członków drużyn młodzieżowych z Austrii oraz zaproszonych drużyn z sąsiednich państw, m.in. z Czech, Słowacji Węgier, Słowenii. MDP Barchlin reprezentowała Polskę. Obóz dla drużyn zagranicznych połączony był ze zwiedzaniem Austrii, m.in. Linz, Salzburg, Sankt Florian. Międzynarodowe Zawody o Puchar Niemiec Hasselroth – Gonsroth KDP Bucz – 2 miejsce

2004 rok

Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Drużyn Młodzieżowych Rymanów MDP Barchlin – 3 miejsce Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Parczew KDP Bucz – 1 miejsce Międzynarodowe Zawody o Puchar Niemiec Gonsroth KDP Bucz 1 miejsce w klasyfikacji drużyn zagranicznych 5 miejsce w klasyfikacji generalnej

2005 rok

Obóz Szkoleniowy dla Drużyn Młodzieżowych Skrzynia (k. Starogardu Gdańskiego) Olimpiada Pożarnicza Varaždin (Chorwacja) KDP Bucz – brązowy medal

2006 rok

Międzynarodowe Zawody o Puchar Niemiec Engertsham KDP Barchlin – 1 miejsce KDP Bucz – 2 miejsce Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Drużyn Młodzieżowych Słubice MDP Barchlin – 4 miejsce

2007 rok

Międzynarodowe Zawody o Puchar Niemiec Hasselroth – Gonsroth KDP Barchlin – 3 miejsce KDP Bucz – 6 miejsce

2008 rok

Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Lądek KDP Barchlin – 1 miejsce KDP Bucz – 3 miejsce Międzynarodowe Zawody o Puchar Niemiec Hasselroth – Gonsroth W klasyfikacji drużyn zagranicznych: KDP Barchlin – 2 miejsce KDP Bucz – 1 miejsce

2009 rok

Olimpiada Pożarnicza Ostrawa (Czechy) KDP Barchlin – srebrny medal Międzynarodowe Zawody o Puchar Niemiec Hasselroth – Gonsroth W klasyfikacji drużyn zagranicznych KDP Barchlin – 1 miejsce. Obóz Szkoleniowy dla Drużyn Młodzieżowych Herbstjugendlader Grabendorf (Niemcy) Na zakończenie obozu odbyła się Olimpiada Obozowa (27 konkurencji). Mieszana Drużyna Młodzieżowa zajęła miejsce I

Bibliografia

• Stefan Chmielewski: Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu, cz. I (A–H), hasła „Barklin”. Wrocław: Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1982, s. 15-16. ISBN 83-04-00938-2.
• S. Jasnosz, Z. Kurnatowska, T. Wiślański, Z najdawniejszych dziejów Ziemi Kościańskiej, Kościan 1984
• praca zbiorowa, pod red. K. Zimniewicza, Przemęt Zarys Dziejów, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa – Poznań 1991
• B. Kucharski, Powiat wolsztyński, Poznań 2001

Linki zewnętrzne

• Barchlin jako Barklin w „Słowniku historyczno-geograficznym województwa poznańskiego w średniowieczu”
• Barchlin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 106 .
• Barchlin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 84 .