Filip VI Burbon
Filip VI, hiszp. Felipe Juan Pablo Alfonso de la Santísima Trinidad y de Todos los Santos de Borbón y Grecia (ur. 30 stycznia 1968 w Madrycie) – król Hiszpanii z dynastii Burbonów od 19 czerwca 2014[3].
| ||||
| ||||
| ||||
.svg)
| ||||
| Król Hiszpanii | ||||
| Okres | od 19 czerwca 2014[2] | |||
| Poprzednik | Jan Karol I Burbon | |||
| Dane biograficzne | ||||
| Dynastia | Burbonowie | |||
| Data i miejsce urodzenia | 30 stycznia 1968 Madryt | |||
| Ojciec | Jan Karol I Burbon | |||
| Matka | Zofia Glücksburg | |||
| Żona | Letycja | |||
| Dzieci | Eleonora, Sofia | |||
| Odznaczenia | ||||
                                           _-_ribbon_bar.gif){kind=small}     
| ||||
Spis treści
ŻyciorysEdytuj
Rodzina i dzieciństwoEdytuj
Trzecie dziecko króla Hiszpanii Jana Karola I Burbona i królowej Zofii Glücksburg. Filip VI Burbon ma dwie siostry infantki: Helenę i Krystynę. Został ochrzczony przez arcybiskupa Madrytu – Casimiro Morcillo Gonzáleza, jego rodzicami chrzestnymi byli: dziadek – Jan, hrabia Barcelony i prababka – królowa Wiktoria Eugenia Battenberg. Jego imiona mają wymowę symboliczną. Imię Filip otrzymał na cześć pierwszego Burbona panującego w Hiszpanii Filipa V Burbona, Jan – po dziadku Janie Burbonie, Pablo (Paweł) – po dziadku Pawle I Glücksburgu, a Alfons – po pradziadku Alfonsie XIII Burbonie.
1 listopada 2003 ogłoszono jego zaręczyny z dziennikarką Letycją Ortiz Rocasolano. Ślub odbył się 22 maja 2004 w Katedrze Almudena, w Madrycie.
8 maja 2005 para ogłosiła, że w listopadzie spodziewa się narodzin swojego pierwszego dziecka. 31 października 2005 – niemal miesiąc przed terminem, przyszła na świat córka, infantka Leonor de Todos Los Santos de Borbon y Ortiz.
Prasa została poinformowana o narodzinach pierworodnej córki pary książęcej za pomocą SMS-a. 25 września 2006 pałac królewski poinformował – również za pomocą SMS-a[4], że Felipe i Letizia w początkach maja 2007 spodziewają się narodzin drugiego dziecka[5]. 29 kwietnia 2007 księżna Letizia urodziła córkę, infantkę Sofię de Todos Los Santos de Borbon y Ortiz.
Filip VI jest ojcem chrzestnym co najmniej ośmiorga dzieci:
- księcia Ernesta Augusta VI Hanowerskiego (ur. 1983), syna Ernesta Augusta V, księcia Hanoweru
- księcia Konstantyna Alexiosa Greckiego (ur. 1998), syna Pawła, księcia Grecji i Danii
- księżniczki Sofii Bułgarskiej (ur. 1999), córki Konstantyna, księcia Widin
- Miguela Urdangarín y de Borbón (ur. 2002), syna Krystyny, księżnej Palma de Mallorca, swojej siostry
- księżniczki Ingrid Aleksandry Norweskiej (ur. 2004), córki Haakona, następcy tronu Norwegii
- Luisa Felipe Gómez-Acebo y Ponte (ur. 2005), syna Beltrána, swojego brata ciotecznego
- księcia Wincentego Duńskiego (ur. 2011), syna Fryderyka, następcy tronu Danii,
- księżniczki Izabeli Orleańskiej (ur. 2012), córki Karola Filipa, księcia Andegawenii[6]
Książę Widin jest ojcem chrzestnym młodszej córki Filipa – też Sofii.
Studia i dalsze życieEdytuj
Filip rozpoczął naukę w Santa Maria de los Rosales. Szkołę średnią ukończył w kanadyjskim Ontario, w Lakefield College School, a następnie studiował prawo na Universidad Autónoma de Madrid. Ukończył również kilka kursów z zakresu ekonomii. Edukację zakończył tytułem magistra (Master of Science) w Edmund A. Walsh School of Foreign Service, w Georgetown University – w czasie studiów tam dzielił pokój z kuzynem – Pawłem Greckim. Jako następca tronu Hiszpanii, Filip regularnie uczestniczy w oficjalnych imprezach, kluczowych dla kraju wydarzeniach i życiu publicznym Hiszpanii. Od października 1995, aby utrzymać lepszy kontakt z Hiszpanami i jak najlepiej poznać całą Hiszpanię, Filip złożył całą serię wizyt w wspólnotach, prowincjach i miastach autonomicznych Hiszpanii.
Filip jako następca ojca Jana Karola I w 1977 otrzymał tytuł księcia Asturii. 21 kwietnia 1990 został pierwszym Burbonem, który otrzymał tytuł kataloński księcia Girony. Tak jak większość jego rodziny, brał on udział w igrzyskach olimpijskich; podczas Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie w 1992 uczestniczył w regatach.
Filip posługuje się językami: hiszpańskim, katalońskim, francuskim, angielskim oraz zna trochę grecki[7].
Król HiszpaniiEdytuj
18 czerwca 2014 Jan Karol I Burbon podpisał akt abdykacji, zgodnie z którym przestał być królem Hiszpanii o północy. Zgodnie z tym aktem 19 czerwca 2014 Filip objął panowanie i został zaprzysiężony w Kortezach jako król Hiszpanii Filip VI Burbon[8][9].
Król przyjął sobie za cel przywrócenie zaufania społeczeństwa do instytucji monarchii oraz jej reformę. Pod koniec 2014 roku opublikował zasady funkcjonowania swego dworu – wszystkie wydatki miały być jawne, zabroniono przyjmowania drogich prezentów[10]. Na początku 2015 obniżył swoje dochody o 20%, ograniczył również wydatki na podróże i ceremonie dworskie oraz w większości pozostałych dziedzin. Takie działania zaowocowały powolnym odzyskiwaniem przez monarchię prestiżu oraz wzrostem zaufania wśród obywateli – król stał się jedną z najwyższej cenionych postaci życia politycznego w kraju[11].
Choć Filip posługuje się na co dzień jedynie tytułem króla Hiszpanii, jego pełna tradycyjna tytulatura brzmi: z Bożej łaski król Hiszpanii, Kastylii, Leónu, Aragonii, Sycylii, Neapolu, Jerozolimy, Portugalii, Nawarry, Grenady, Toledo, Walencji, Galicji, Majorki, Sewilli, Sardynii, Kordoby, Korsyki, Murcji, Jaén, Algarve, Algeciras, Gibraltaru, Wysp Kanaryjskich, Wschodnich i Zachodnich Indii oraz innych wysp i ziem na zachodnim brzegu Atlantyku, hrabia Barcelony, pan Biskajów i Moliny, książę Aten i Neopatrii, hrabia Roussillon i Cerdagne, margrabia Oristano i Goceano, arcyksiążę Austrii, książę Burgundii, Brabancji i Mediolanu, hrabia Habsburga, Flandrii, Tyrolu etc.[12] Jest ona rezultatem rozmaitych historycznych perturbacji, w trakcie których królowie hiszpańscy uzyskiwali i tracili władzę nad kolejnymi krajami. Tytuł arcyksięcia Austrii pochodzi z czasów, gdy w Hiszpanii panowali Habsburgowie.
OdznaczeniaEdytuj
Hiszpańskie
- Suweren Orderu Złotego Runa
- Wielki Mistrz Orderu Karola III
- Wielki Mistrz Orderu Izabeli Katolickiej
- Wielki Mistrz Orderu Świętego Ferdynanda
- Wielki Mistrz Orderu Świętego Hermenegilda
- Wielki Mistrz Orderu Świętego Jakuba
- Wielki Mistrz Orderu Montezy
- Wielki Mistrz Orderu Alkantry
- Wielki Mistrz Orderu Kalatrawy
- Krzyż Wielki Krzyża Zasługi Wojskowej (1986)
- Krzyż Wielki Krzyża Zasługi Morskiej (1987)
- Krzyż Wielki Krzyża Zasługi Lotniczej (1988)
Zagraniczne
- Łańcuch i Krzyż Wielki Orderu Wyzwoliciela San Martina (Argentyna)
- Krzyż Wielki Orderu Maja (Argentyna, 2009)
- Wielka Gwiazda Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki (Austria, 1997)
- Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia, 1994)
- Łańcuch Orderu Zasługi (Chile, 2014)
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Chile, 2001)
- Krzyż Wielki ze Złotą Gwiazdą Orderu Krzysztofa Kolumba (Dominikana, 1987)
- Krzyż Wielki Orderu San Lorenzo (Ekwador, 2001)
- Order Krzyża Ziemi Maryjnej I klasy (Estonia, 2007)
- Łańcuch i Krzyż Wielki Orderu Sikatuny (Filipiny)
- Krzyż Wielki Orderu Lakunduli (Filipiny, 2007)
- Krzyż Wielki Orderu Legii Honorowej (Francja, 2009)
- Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela (Grecja, 2001)
- Krzyż Wielki Orderu Oranje-Nassau (Holandia, 1985)
- Medal Pamiątkowy Koronacji Wilhelma Aleksandra (Holandia, 2013)
- Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia (Jordania, 1999)
- Wielki Łańcuch Orderu Boyacá (Kolumbia, 2015)
- Wielka Wstęga Orderu Zasługi (Liban, 2009)
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Adolfa de Nassau (Luksemburg, 2001)
- Krzyż Wielki Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa, 2004)
- Klasa Specjalna Orderu Niezależności (Maroko, 2014)
- Krzyż Wielki Orderu Orła Azteckiego (Meksyk, 1996)
- Krzyż Wielki Orderu Świętego Olafa (Norwegia, 1995)
- Krzyż Wielki Orderu Vasco Núñeza de Balboa (Panama, 1998)
- Krzyż Wielki Orderu Słońca (Peru, 2004)
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Rzeczypospolitej (Polska, 2003)[13]
- Krzyż Wielki Orderu Wieży i Miecza (Portugalia, 2006)
- Wielki Oficer Orderu Wieży i Miecza (Portugalia, 1996)
- Krzyż Wielki Orderu Chrystusa (Portugalia, 1998)
- Krzyż Wielki Orderu Wojskowego Avis (1991, Portugalia)
- Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy (Rumunia, 2007)
- Krzyż Wielki ze Srebrną Gwiazdą Orderu José Matíasa Delgado (Salwador, 1997)
- Order Królewski Serafinów (Szwecja, 1991)
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki (Węgry, 2006)
- Krzyż Wielki Honorowy Królewskiego Orderu Wiktoriańskiego (Wielka Brytania, 1998)
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki (Włochy, 1996)
- Order Olimpijski (2013)
GenealogiaEdytuj
 |
|
JKM Król Jan Karol I (poprzedni król)
JKW Księżna i JE Książę Soria JKM Księżna Alicja (księżna wdowa Kalabrii) |
| Prapradziadkowie |
król Hiszpanii |
Henryk Battenberg |
Alfons Burbon |
Filip Orleański |
król Grecji |
Cesarz niemiecki |
Ernest August Hanowerski |
Cesarz niemiecki |
| Pradziadkowie |
król Hiszpanii |
Karol Tankred Burbon |
król Grecji |
Ernest August Hanowerski | ||||
| Dziadkowie |
Jan Burbon (1913−1993) |
król Grecji | ||||||
| Rodzice |
król Hiszpanii | |||||||
|
Filip VI Burbon (ur. 30 stycznia 1968), król Hiszpanii | ||||||||
| Żona |
Letycja (ur. 15 września 1972) | |||||||
| Dzieci |
Eleonora Burbon (ur. 31 października 2005) |
Zofia Burbon (ur. 29 kwietnia 2007) | ||||||
PrzypisyEdytuj
- ↑ Konstytucja hiszpańska (1978), art. 56, par. 2: Su título es el de Rey de España y podrá utilizar los demás que correspondan a la Corona. [1]
- ↑ tvn24.pl
- ↑ pap.pl
- ↑ Los Príncipes de Asturias esperan su segundo hijo para principios del mes de mayo | elmundo.es, www.elmundo.es [dostęp 2017-11-18].
- ↑ Los Príncipes de Asturias esperan su segundo hijo para principios del mes de mayo | Actualidad | EL PAÍS, www.elpais.es [dostęp 2017-11-18] (hiszp.).
- ↑ Chrzciny księżniczki Izabeli (fr).
- ↑ BARCELONA – A VIEWERS GUIDE: The Sports; Felipe Hoists Flag for Spain, „The New York Times”, 19 lipca 1992, ISSN 0362-4331 [dostęp 2017-10-04] (ang.).
- ↑ tvp.info
- ↑ Król Filip VI zasiadł na tronie Hiszpanii – RMF24.pl, www.rmf24.pl [dostęp 2017-11-23].
- ↑ Kodeks króla Filipa (gazeta.pl)
- ↑ Król Hiszpanii dla przykładu obciął sobie pensję
- ↑ Obecna konstytucja hiszpańska uznaje podstawowy tytuł władcy jako król Hiszpanii, zezwala jednak na używanie tytułów „które odnoszą się do Korony”, uznaje się więc, że dotyczy to wszystkich dawnych tytułów (artykuł 56 par. 2). Co do zasady, nie praktykuje się używania większości z tych tytułów.
- ↑ M.P. z 2004 r. nr 2, poz. 45