Czesław Wołłejko
Czesław Wołłejko (ur. 17 marca 1916[1][2][a] w Wilnie, zm. 7 lutego 1987 w Warszawie) – polski aktor i reżyser teatralny.
| ||
 Czesław Wołłejko i Zofia Barwińska w sztuce „Szczeniaki”, 1946 | ||
| Data i miejsce urodzenia | 17 marca 1916 Wilno | |
| Data i miejsce śmierci | 7 lutego 1987 Warszawa, Polska | |
| Zawód | aktor, reżyser teatralny | |
| Współmałżonek | Halina Czengery Ilona Stawińska | |
| Lata aktywności | 1939-1986 | |
| Odznaczenia | ||
 
| ||
ŻyciorysEdytuj
Syn tancerza, na scenie teatralnej zadebiutował w 1939 roku[3]. W latach okupacji sowieckiej, w 1940 ukończył Studio Aktorskie przy ówczesnym Teatrze Polskim Białoruskiej SRR w Białymstoku.
Po II wojnie światowej wrócił do aktorstwa i grał w Teatrze Wojska Polskiego w Lublinie, Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi i Teatrze Polskim w Poznaniu. W 1947 roku związał się ze stolicą. Występował oraz reżyserował spektakle w teatrach Warszawy: Polskim, Współczesnym, Klasycznym i Ateneum. Był wykładowcą warszawskiej PWST. Wydał zbiór wierszy „Niebo błękitne”.
Życie prywatneEdytuj
Czesław Wołłejko był dwukrotnie żonaty. W latach 1942–1961 żoną artysty była Halina Czengery[3], z którą miał dwie córki, aktorki Jolantę Wołłejko i Magdalenę Wołłejko. Drugą żoną była Ilona Stawińska.
FilmografiaEdytuj
- Młodość Chopina (1951), jako Fryderyk Chopin
- Szczęściarz Antoni (1960), jako Antoni Grabczyk, urzędnik USC
- Czarne skrzydła (1962), jako dyrektor Coeur
- Smarkula (1963), jako doktor Bogdan Lewandowski
- Kochajmy syrenki (1966), jako Seweryn Patera
- Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) (1967–1968), jako Sturmbannführer Geibel w odc. 8 „Wielka wsypa”
- Duch z Canterville (1967), dwie role: jako duch Simona Canterville oraz lord Canterville – potomek Simona
- To jest twój nowy syn (1967), jako Roland „Żuczek”, drugi mąż głównej bohaterki, Ali, inżynier cybernetyk
- Pan Damazy (spektakl telewizyjny, 1967), jako rejent Bajdalski
- Przygody pana Michała (serial telewizyjny) (1969), jako biskup
- Gniewko, syn rybaka (1969−1970), jako Wincenty z Szamotuł (odc. 3 i 5)
- Książę sezonu (1970), jako Stefan Pulman
- Kryształ (1971), jako profesor Borczyk
- Kopernik (1972), jako Łukasz Watzenrode, biskup warmiński, wuj Mikołaja Kopernika
- Kopernik (1972), jako Łukasz Watzenrode, biskup warmiński, wuj Kopernika (odc. 1 i 2)
- Gniazdo (1974), jako cesarz Otton I Wielki
- Zaklęte rewiry (1975), jako baron Humaniewski
- Trędowata (1976), jako Maciej Michorowski, dziadek Waldemara
- Lalka (serial telewizyjny) (1977), jako baron Krzeszowski
- Rodzina Połanieckich (serial telewizyjny) (1978), jako Pławicki, ojciec Maryni
- Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (1979–1981, serial fabularny, odc. 12), jako profesor Kramer
- Miłość ci wszystko wybaczy (1981), jako Buczyński, dyrektor teatru
- Danton (1982), jako Vadier
- Marynia (1983), jako Pławicki, ojciec Maryni
- Republika nadziei (1986), jako poseł Lipski
OdznaczeniaEdytuj
NagrodyEdytuj
W 1952 roku otrzymał nagrodę państwową II stopnia[2].
UwagiEdytuj
- ↑ Rok urodzenia 1916 podawany jest w większości źródeł. Na grobie znalazła się jednak inna data: 17 marca 1920.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Marta Fik: Trzydzieści pięć sezonów. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1981, s. 464. ISBN 83-221-0147-3.
- ↑ a b Dziennik Polski, rok VIII, nr 176, (2639), s. 3
- ↑ a b Tygodnik „To & Owo” nr 6, 7.02.2017, s. 12-13
- ↑ 11 lipca 1955 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki” M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144
- ↑ 15 stycznia 1955 M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400, str. 1633
Linki zewnętrzneEdytuj
- Czesław Wołłejko w bazie filmpolski.pl
- Czesław Wołłejko w bazie e-teatr.pl
- Czesław Wołłejko w bazie IMDb (ang.)
- Czesław Wołłejko w bazie Filmweb
- Czesław Wołłejko na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”