Newag
Newag – polskie przedsiębiorstwo produkcyjne (spółka akcyjna) specjalizujące się w produkcji oraz modernizacji taboru szynowego, zarówno spalinowego, jak i elektrycznego, oraz wagonów pasażerskich. Główna siedziba spółki znajduje się w Nowym Sączu, a w Gliwicach znajdował się Zamiejscowy Wydział Produkcji Lokomotyw Elektrycznych. Pojazdy wyprodukowane przez Newag eksploatowane są w Polsce i we Włoszech. Zakłady wywodziły się z warsztatów kolejowych założonych w 1876 roku, a w latach 1952–2005 funkcjonowały jako Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego (ZNTK) Nowy Sącz.
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Siedziba | |
Adres |
ul. Stanisława Wyspiańskiego 3 |
Data założenia |
1876 |
Forma prawna | |
Prezes | |
Przewodniczący rady nadzorczej | |
Udziałowcy | |
Nr KRS | |
Zatrudnienie |
1650 (kwiecień 2020)[3] |
Giełda | |
ISIN | |
Symbol akcji |
NEWAG (NWG) |
Dane finansowe | |
Wynik netto | |
Kapitał zakładowy |
11 250 000 zł[5] |
Położenie na mapie Nowego Sącza | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
49°36′16″N 20°41′54″E/49,604444 20,698333 | |
Strona internetowa |
Historia
edytujLata 1876–1952
edytujW 1876 w Nowym Sączu powstały Cesarsko-Królewskie Warsztaty Kolei, stanowiące zaplecze techniczno-remontowe dla nowo wybudowanej tarnowsko-leluchowskiej linii kolejowej, która przebiegała przez to miasto[6].
W latach 1880–1912 zakłady były stopniowo rozbudowywane[7]. W czasie I wojny światowej warsztaty nie uległy zniszczeniu oraz uzyskały nową specjalność związaną z naprawą i produkcją pociągów pancernych na potrzeby armii austro-węgierskiej[7].
W 1918 zakłady wyremontowały pierwszą w niepodległej Polsce lokomotywę parową serii 308[7]. Do 1920 działalność warsztatów została rozszerzona o remonty i naprawy taboru dla przewoźników cywilnych[6], a w 1922 zmieniono nazwę na Warsztaty Główne I klasy Nowy Sącz[7]. Przedsiębiorstwo, w którym zatrudnienie sięgało 1800 pracowników, podzielono na trzy wydziały: parowozowy, wagonowy i mechaniczny[6].
W przededniu wybuchu II wojny światowej przeprowadzono ewakuację części personelu i urządzeń warsztatowych do Stanisławowa[7]. Po zajęciu Nowego Sącza przez Niemców zakłady rozbudowano, a w 1944 zatrudnienie w warsztatach wynosiło 6000 pracowników[6]. Kilka miesięcy przed wyzwoleniem Niemcy rozebrali i wywieźli większość maszyn i urządzeń oraz zniszczyli około połowy budynków[6]. Część narzędzi ukrytych przez pracowników na terenie warsztatów udało się uratować, dzięki czemu już w dwa tygodnie po wyzwoleniu było możliwe ich odgruzowywanie i odbudowa oraz uruchomienie profilu naprawczego[6][7].
W 1950 zakłady otrzymały nazwę Przedsiębiorstwo Polskie Koleje Państwowe, Warsztaty Mechaniczne Nr 3 w Nowym Sączu, a rok później zmieniono ją na Zakłady Naprawcze Parowozowo-Wagonowe Nr 3 w Nowym Sączu[7].
Okres ZNTK (1952–2005)
edytujW 1952, po wyłączeniu warsztatów ze struktur PKP, przekształcono je w samodzielne przedsiębiorstwo i nadano im nową nazwę Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego Nowy Sącz[7]. W latach 50. na terenie zakładu wybudowano pięć schronów Terenowej Obrony Przeciwlotniczej dla pracowników. Obecnie wszystkie te obiekty zostały wyburzone[8].
W 1963 zakłady zostały uchwałą Rady Ministrów wytypowane do napraw taboru spalinowego[7], w 1966 przystosowano je do napraw spalinowych pojazdów trakcyjnych[9], a rok później rozpoczęły naprawy lokomotyw serii SM30. W czerwcu 1972 miało miejsce uroczyste pożegnanie ostatniego naprawionego parowozu TKt48-166 i w tym samym roku naprawiono pierwszą lokomotywę spalinową serii SM42. W 1977 rozpoczęto przygotowania do uruchomienia napraw lokomotyw serii SP42, SM48 i SM31[7]. Zakłady były w tym okresie monopolistą w kraju w zakresie remontów parowozów wąskotorowych (których liczbę jednak w latach 70. starały się ograniczać z uwagi na małą opłacalność, co prowadziło do przyspieszonej eliminacji trakcji parowej na kolejach wąskotorowych)[10].
W 1982 nastąpiło ponowne wcielenie zakładów do struktur PKP, a w 1991 znów stały się one samodzielnym przedsiębiorstwem państwowym podległym Ministerstwu Transportu[7]. W tym samym roku w ZNTK Nowy Sącz rozpoczęto modernizacje wagonów osobowych, a do 1996 wdrożono do napraw głównych połączonych z modernizacją wszystkie typy wagonów osobowych eksploatowanych wówczas przez PKP[11].
6 września 1994 Minister Przekształceń Własnościowych wydał akt notarialny przekształcający zakłady w jednoosobową spółkę akcyjną skarbu państwa[7]. W 1995 akcje spółki wniesiono do narodowych funduszy inwestycyjnych, a pakiet większościowy do X NFI Foksal[7].
Na początku 2001 ZNTK Nowy Sącz znalazły się w trudnej sytuacji finansowej związanej z ograniczoną liczbą zamówień[7]. W czerwcu tego roku, decyzją rady nadzorczej zakładu, zmieniono jego zarząd i rozpoczęto proces restrukturyzacji[7]. W tym samym roku oddano do eksploatacji pierwszą naprawioną lokomotywę elektryczną EU07-379[7]. W 2003 akcje spółki zostały nabyte przez prywatnego inwestora oraz wdrożono system zapewniania jakości ISO 9001:2001[7].
W 2004 nastąpiło oddanie do eksploatacji pierwszego naprawionego i zmodernizowanego w ZNTK Nowy Sącz EZT serii EN57 o numerze 1806[7]. W tym samym roku zakłady nawiązały współpracę z General Electric[12], co wiązało się z wyposażeniem hal produkcyjnych ZNTK w nowe urządzenia[13].
Newag (od 2005)
edytujW 2005 nazwa spółki została zmieniona na Newag[7]. Zbiegło się to w czasie z przekazaniem do eksploatacji pierwszego naprawionego w Nowym Sączu EZT serii EN71 oraz przekazaniem Szybkiej Kolei Miejskiej Sp. z o.o. w Warszawie nowo wyprodukowanego EZT 14WE-01[7]. W 2007 przekazano LHS pierwszą zmodernizowaną lokomotywę 311D[7].
W 2008 Newag nabył pakiet większościowy akcji Zakładów Naprawczych Lokomotyw Elektrycznych Gliwice (spółka zmieniła później nazwę na Newag Gliwice)[14][15].
W 2009 pojazd 19WE otrzymał świadectwo typu[7]. Rok później pierwsza zmodernizowana lokomotywa 16D została przekazana LHS, pierwszą lokomotywę 6Dg dostarczono PKP Cargo, SKM Warszawa otrzymał 4 pojazdy 19WE, a także wyprodukowano i dostarczono pierwsze pojazdy spalinowe serii SA137 i SA138 zamówione przez Urząd Marszałkowski Województwa Pomorskiego[7]. W 2012 wyprodukowano pierwszy niskopodłogowy EZT serii 35WE należący do rodziny Newag Impuls oraz pierwszy tramwaj 126N Nevelo[16]. W 2013 skład 31WE Impuls osiągnął na Centralnej Magistrali Kolejowej prędkość 211,6 km/h, ustanawiając rekord Polski dla pojazdów zaprojektowanych i wyprodukowanych wyłącznie w Polsce[17].
5 grudnia 2013 Newag zadebiutował na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie, przy czym w ramach debiutu sprzedano akcje stanowiące 43,47% kapitału zakładowego spółki[18]. 1 czerwca 2015 spółka Taurus Capital Investments kupiła 53 proc. akcji, będących dotychczas własnością Bogdana Borka, Zbigniewa Jakubasa, Zbigniewa Konieczka i Wiesława Piwowara[19].
2 lutego 2015 zakończono proces podziału spółki zależnej (Newagu Gliwice), w ramach którego kluczowa część majątku przedsiębiorstwa, czyli aktywa związane z produkcją, naprawą, modernizacją oraz dzierżawą pojazdów szynowych, przeniesiona została na spółkę matkę (Newag), a w Gliwicach utworzony został Zamiejscowy Wydział Produkcji Lokomotyw Elektrycznych. W spółce zależnej Newag Gliwice pozostawiona została zorganizowana część przedsiębiorstwa prowadząca działalność w zakresie zarządzania majątkiem mieszkaniowym – Gliwice Property Managment[20][21][22].
W styczniu 2016 została oddana do użytku nowa lakiernia[23]. W czerwcu 2016 podjęta została decyzja, że produkcja lokomotyw zostanie przeniesiona z Gliwic do Nowego Sącza[24].
Działalność
edytujElektryczne zespoły trakcyjne
edytujNewag (do 2005 ZNTK Nowy Sącz), bazując na doświadczeniach przy modernizacji EZT serii EN57 i EN71, w 2005 podjął się budowy pierwszego EZT własnej produkcji – 14WE – do którego produkcji wykorzystano części ze skasowanych EN57[25]. 8 sztuk zostało zakupionych przez nowo powstałą SKM Warszawa[26], a jeden został wykorzystany jako pociąg papieski[27].
Pierwszym całkowicie nowym składem powstałym w Newagu był czteroczłonowy 19WE, którego 4 sztuki zakupiła SKM Warszawa[28]. Podczas testów skład został próbnie wydłużony do 6 członów i w takiej konfiguracji otrzymał oznaczenie 20WE[29].
W 2011 rozpoczęła się produkcja trzeciego typu EZT z Newagu – 35WE Impuls. Jest to sześcioczłonowy skład, również przeznaczony dla SKM Warszawa[30]. W grudniu 2012 ukończono produkcję pierwszego egzemplarza czteroczłonowej wersji Impulsa – 31WE. 5 takich składów zakupiły Koleje Dolnośląskie[31]. 15 maja 2013 Newag podpisał z województwem warmińsko-mazurskim umowę na dostawę pierwszego dwuczłonowego impulsa 37WE[32] – a 3 lipca z województwem podkarpackim na dostawę trójczłonowego impulsa 36WE[33]. W listopadzie podpisano z Kolejami Mazowieckimi pierwszy kontrakt na 5-członowe Impulsy[34]. 10 grudnia 2015 Newag podpisał pierwszy kontrakt na dostawę Impulsów za granicę – do Włoch, dla Ferrovie del Sud Est[35]. Do 2022 wyprodukowano dwieście pojazdów[36].
Spalinowe zespoły trakcyjne
edytujWe wrześniu 2009 samorząd województwa pomorskiego ogłosił przetarg na 2- i 3-członowe spalinowe zespoły trakcyjne[37]. Newag, chcąc wejść na nowy rynek, we współpracy z krakowskim przedsiębiorstwem EC Engineering zaprojektował takie pojazdy – odpowiednio 220M i 221M – i rozpoczął ich produkcję w lutym 2010, jeszcze przed podpisaniem 21 maja umowy z samorządem województwa pomorskiego[37]. Pierwszy z wyprodukowanych 221M wyjechał na tory we wrześniu 2010, na targi InnoTrans w Berlinie[38].
W późniejszym czasie Newag sprzedał jeszcze 2 sztuki 220M województwu opolskiemu, 1 sztukę 220M województwu lubuskiemu, 1 sztukę 221M województwu śląskiemu oraz 4 sztuki 220M Przewozom Regionalnym[37][39][40][41].
18 czerwca 2013 Newag podpisał z Kolejami Mazowieckimi umowę sprzedaży jednego dwuczłonowego SZT 222M, którego od wcześniejszego 220M odróżnia, między innymi, spełnienie czterech scenariuszy zderzeniowych, wynikających z norm TSI[42][43].
3 grudnia 2013 Newag podpisał umowę z przewoźnikiem Ferrovia Circumetnea na dostawę 4 wąskotorowych SZT Vulcano[44], z możliwością rozszerzenie do 10 sztuk[45].
Tabor metra
edytujW lutym 2011 Siemens w konsorcjum z Newagiem podpisał umowę na dostawę 35 składów Inspiro dla metra w Warszawie, z których 10 pierwszych zostało całkowicie wyprodukowanych w zakładach Siemensa w Wiedniu, a pozostałe 25 przeszło ostateczny montaż w Nowym Sączu[46]. W latach 2011–2012, specjalnie na potrzeby tego zamówienia, Newag zbudował nową halę. Budynek ten już na etapie projektowania traktowano jako uniwersalny[47], dlatego poza kontraktami na tabor metra w hali tej realizowany jest finalny montaż wszystkich produkowanych pojazdów[23].
28 września 2015 konsorcjum Siemensa i Newagu otrzymało kolejne zamówienie na składy Inspiro, tym razem od metra w Sofii[48].
Lokomotywy elektryczne
edytujW 2009 roku w gliwickim oddziale Newagu powstał pierwszy egzemplarz sześcioosiowej lokomotywy Dragon[49], a w 2012 roku pierwszej czteroosiowej Griffin[50]. W 2011 roku STK zakupiło 4 Dragony[51], a w 2012 roku Lotos Kolej 5 sztuk lokomotyw sześcioosiowych[52].
W czerwcu 2016 podjęta została decyzja o przeniesieniu produkcji lokomotyw z Gliwic do Nowego Sącza[24]. Na przełomie 2016 i 2017 na terenie Newagu trwała budowa nowej hali na potrzeby produkcji lokomotyw[53] i równolegle rozpoczęta została produkcja pierwszego nowosądeckiego Dragona[54]. W 2017 zakłady przystąpiły także do budowy pierwszego Griffina[55][56]. W lipcu 2018 roku Newag zaprezentował Dragona 2 (unowocześnioną wersją Dragona), będącego pierwszą w Europie 6-osiową lokomotywą elektryczną zgodną z Technicznymi Specyfikacjami Interoperacyjności (TSI 2014)[57].
Lokomotywy spalinowe
edytujW 2007 roku Newag przekazał do użytku pierwsze zmodernizowane lokomotywy spalinowe: 6Dg (modernizacja lokomotywy manewrowej Ls800/6D produkowanej w Fabloku) i 311D (modernizacja lokomotywy liniowej M62 produkowanej w Ługańsku). W 2010 roku przedsiębiorstwo wykonało pierwszą modernizację manewrowo-liniowej lokomotywy TEM2, która po modernizacji otrzymuje typ 15D lub 16D (w zależności od rozstawu szyn)[58]. W okresie od lipca 2014 do maja 2015 producent wykonał dla PKP Intercity po 10 modernizacji lokomotyw typu 6D do typów 6Dl i 18D[59]. W listopadzie 2015 Newag podpisał umową na modernizację lokomotyw M62 eksploatowanych na Ukrainie[60].
Spółka ma również w swojej ofercie spalinową wersję lokomotyw Dragon i Griffin[61][62].
Wagony osobowe
edytujNewag modernizuje i remontuje wagony osobowe wszystkich typów[63]. W 2011 w Newagu w ramach modernizacji kuszetki 134Ab (o prędkości maksymalnej 160 km/h) dostosowano ją do prędkości 200 km/h[64]. W 2013 roku, w ramach modernizacji przedziałowych wagonów 111A, powstał 168A – bezprzedziałowy wagon przystosowany do przewozu osób niepełnosprawnych na wózkach inwalidzkich[65]. W 2017 roku w ramach modernizacji wagonów tego samego typu powstało natomiast 16 wagonów 168A dostosowanych do przewozu rowerów[66].
Tramwaje
edytujPrzedsiębiorstwo w czasach ZNTK Nowy Sącz realizowało naprawy główne tramwajów typu 105N dla MPK Kraków[67].
W marcu 2012 Newag ukończył produkcję prototypowego egzemplarza swojego pierwszego tramwaju o nazwie Nevelo[16]. Jedyna dotychczas wybudowana sztuka tego pojazdu odbyła 25 czerwca 2013 pierwszy liniowy kurs z pasażerami na pokładzie[68], a później była użytkowana przez MPK Kraków[69].
Zestawienie wyprodukowanych pojazdów
edytujelektryczne zespoły trakcyjne | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
14WE Halny |
19WE |
31WE Impuls |
35WE Impuls |
36WE Impuls |
36WEa Impuls |
37WE Impuls |
39WE |
45WE Impuls |
Inspiro[i][i] |
31WEb Impuls II |
31WEba Impuls II |
36WEd Impuls II |
36WEdb Impuls II |
37WEa Impuls II |
45WEa Impuls II |
Suma |
9 | 4[70] | 50[71][72] | 10[70] | 1[70] | 50[73][74] | 3[70] | 6[75] | 39[76][77] | 25 | 7[78] | 6[79] | 14[80] | 8[81] | 5[82] | 1[83] | 209+ |
spalinowe zespoły trakcyjne | ||||||||||||||||
36WEhd |
220M |
221M |
222M |
226M Vulcano |
Suma | |||||||||||
6[84][85] | 9 | 5 | 6 | 4+ | 26+ | |||||||||||
lokomotywy elektryczne | ||||||||||||||||
E4MSU Griffin |
E4DCU Griffin |
E4DCUd Griffin |
E6ACT Dragon |
E6ACTd Dragon |
E6ACTa Dragon |
E6ACTab Dragon |
E6ACTadb Dragon |
E6ACTad Dragon |
ET43 Dragon |
Suma | ||||||
1[86] | 31[87][88] | 5[89] | 9[86] | 6[90] | 15[91] | 13[92] | 7[93] | 9[94][95] | 3[96] | 98+ | ||||||
tramwaje | ||||||||||||||||
126N Nevelo |
Suma | |||||||||||||||
1 | 1 |
elektryczne zespoły trakcyjne | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
EN57 | EN71 | Suma | ||||||||||||||
96 | 3 | 99 | ||||||||||||||
lokomotywy elektryczne | ||||||||||||||||
EU07 303Eb |
EU07 303Ec |
EP07P 303Eb |
EP09 104Ec |
EM10 405Em |
3E-100 |
ET22 201El |
ET22 201Ek |
ET22 201Em |
EL2 |
Suma | ||||||
23[97] | 1[97] | 5 | 34+ | 4 | 9[98] | 17 | 20 | 28 | 3 | 144+ | ||||||
lokomotywy spalinowe | ||||||||||||||||
6Dg | 6Dl | 15D/16D | 18D | 311D | Suma | |||||||||||
187[99][100][101] | 10 | 114[102][103] | 10 | 48[104][105][106][107] | 369+ | |||||||||||
+ – produkowane są dalsze pojazdy danego typu / przeprowadzana są dalsze modernizacje danego typu |
Prezentacje na targach
edytujRok | Targi | EZT | SZT | Lokomotywa elektryczna |
Lokomotywa spalinowa |
Wagon | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2005 | Trako | 14WE Halny (14WE-02) |
[108] | ||||
2007 | Trako | 6Dg (6Dg-01) 311D (311D-04) |
[109] | ||||
2008 | InnoTrans | 19WE (19WE-01) |
311D (311D-03) |
[110] | |||
2009 | Trako | EN71AC (EN71AC-045) |
E6ACT Dragon | 6Dg (SM42-1501) |
[49][111] | ||
2010 | InnoTrans | 221M (221M-01) |
E6ACT Dragon | [38] | |||
2011 | Trako | 220M (SA137-001) |
E6ACT Dragon | kuszetka 134Ac (57 51 51-40 001-8) |
[112] | ||
2012 | InnoTrans | 35WE Impuls (35WE-004) |
E4MSU Griffin | 16D (16D-009) |
[113] | ||
2013 | Trako | 31WE Impuls (31WE-005) |
E4MSU Griffin (E4MSU-001) |
15D (ST48-002) |
osobowy 168A | [114][115] | |
2014 | InnoTrans | 36WEa Impuls (36WEa -011) |
222M (222M-001) |
E6ACT Dragon (E6ACT-008) |
[116] | ||
2015 | Trako | 45WE Impuls (45WE-010) |
E6ACT Dragon (E6ACT-008) |
[117] | |||
2016 | InnoTrans | 36WEa Impuls (EN63A-028) |
E6ACTd Dragon (E6ACTd-101) |
[118][119] | |||
2017 | Trako | 36WEb Impuls (36WEb-002) |
E4DCUd Griffin (E4DCUd-002) |
osobowy 168A | [120][121] | ||
2018 | InnoTrans | 36WEd Impuls (36WEb-002) |
E6ACTa Dragon (E6ACTa-001) |
[122] | |||
2019 | Trako | 36WEh Impuls (36WEh-001) |
EU160 Griffin (EU160-003) ET26 Dragon (ET26-001) |
[123][124] | |||
2022 | InnoTrans | 36WEh Impuls (EN63H-008) |
[125] | ||||
2023 | Trako | E4MSUa Griffin (E4MSUa-002) |
[126] | ||||
2024 | InnoTrans | EU200 Griffin (EU200-010) |
[127] |
Współpraca z oświatą i nauką
edytujNewag współpracuje z Politechniką Krakowską. W ramach tej współpracy prowadzone są projekty badawczo-rozwojowe i dydaktyczne[128]. W 2017 roku Newag został patronem nowej specjalności na Wydziale Mechanicznym – Inżynieria Pojazdów Szynowych[129].
Newag współpracuje również z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju, które przyznało mu następujące dotacje:
Nazwa projektu | Pojazd | Kwota dotacji | |
---|---|---|---|
Opracowanie tramwaju nowej generacji na potrzeby transportu miejskiego | Nevelo | 5 mln zł | [130] |
Pierwsza na świecie rodzina autonomicznych, rekonfigurowanych, bimodalnych pojazdów trakcyjnych przeznaczonych do realizacji przewozów w ruchu pasażerskim międzyregionalnym, regionalnym i aglomeracyjnym, spełniających wymagania Technicznych Specyfikacji Interoperacyjności TSI | 15 mln zł | [131] | |
Pierwsza na świecie 4-osiowa lokomotywa z zaawansowanymi spalinowo-elektrycznymi wielosystemowymi układami napędowymi zgodna z TSI 2014 | [132][133] |
Wyniki finansowe
edytujŹródła: [134][135][136][137][138][139][140][141][142][143][144].
Nagrody i wyróżnienia
edytuj- 2010 – tytuł Firmy 20-lecia przyznany przez Polski Klub Biznesu[7].
- 2012 – tytuł Innowator 2012 przyznany przez tygodnik Wprost[145].
- 2014 – tytuł Diament Forbesa – 2. miejsce w województwie małopolskim i 8. w Polsce pod względem przeciętnego rocznego wzrostu wartości[146].
- 2014 – tytuł Lider Małopolski 2013 przyznany przez Stowarzyszenie Gmin i Powiatów Małopolski[147].
- 2014 – tytuł Inwestor Roku przyznany na VII Forum Inwestycyjnym w Tarnowie[148].
- 2015 – tytuł Diament Forbesa – 3. miejsce w województwie małopolskim i 20. w Polsce pod względem przeciętnego rocznego wzrostu wartości[149].
- 2015 – Małopolska Nagroda Gospodarcza 2015 w kategorii Duży Przedsiębiorca[150].
- 2015 – tytuł Najbardziej innowacyjna firma kolejowa w Europie przyznany w pierwszej edycji konkursu ERCI Innovation Awards[151].
Kontrowersje
edytuj5 grudnia 2023 roku informatycy z grupy Dragon Sector ujawnili, iż oprogramowanie kilkunastu elektrycznych zespołów trakcyjnych Impuls zostało celowo napisane wadliwe[152]. Specjaliści zajmujący się cyberbezpieczeństwem (biorący udział w międzynarodowych konkursach informatycznych[153][154]) zostali zatrudnieni przez Serwis Pojazdów Szynowych Mieczkowski, gdy część Impulsów należących do Kolei Dolnośląskich zepsuła się w nietypowy sposób[152]. Po kilku tygodniach analiz okazało się, że w oprogramowaniu pojazdów zawarty był cały system blokad i różne blokady występowały w różnych wersjach oprogramowania[152]. Jednym z warunków unieruchomienia był sam postój przez co najmniej 10 dni, a po aktualizacji oprogramowanie sprawdzało dodatkowo ściśle zdefiniowane obszary[152]. Ujawniono, że obszary wywołujące te blokady, to lokalizacje konkurencji Newagu, w tym stanowiska serwisowe wspomnianego SPS Mieczkowski, zakłady PESA Bydgoszcz, oraz ZNTK Mińsk Mazowiecki[155]. Z kolei w oprogramowaniu EZT Impuls należącego do Polregio odnaleziono kod maszynowy, który po przekroczeniu określonej daty miał unieruchomić pojazd poprzez fałszywe sygnalizowanie przez komputer pokładowy awarii sprężarki[155]. Dodatkowo, komputer innego zbadanego zespołu trakcyjnego zawierał warunek, który nakazywał sygnalizowanie awarii po przejechaniu miliona kilometrów[155]. Grupa badaczy odkryła dwie metody odblokowania pojazdów: jedna to sztuczny reset ustawień programu sterującego, a druga to nietypowe (nieujęte w instrukcji) sekwencje klawiszy i akcji, które można było wykonać, by odblokować pojazd stojący w serwisie[155]. 27 grudnia 2023 roku grupa Dragon Sector zaprezentowała na konferencji 37th Chaos Communication Congress (37C3) w Hamburgu dokładny proces, który doprowadził ich do odkrycia blokad, wraz ze szczegółami ich działania.[156]
Łącznie Dragon Sector wykrył celowe wady w oprogramowaniu 24 spośród 29 sprawdzonych pojazdów Newagu[155]. Dotyczyło to pojazdów eksploatowanych m.in. przez SKM Warszawa, Warszawską Kolej Dojazdową czy Polregio[155]. W sprawę zaangażowany został prezes Urzędu Transportu Kolejowego oraz zespół CERT Polska[155][157]. Po ujawnieniu sprawy Janusz Cieszyński (były Minister Cyfryzacji) przyznał, że sprawa była znana Radzie Ministrów oraz służbom specjalnym od maja 2023 roku, kiedy to została przedstawiona na kolegium ds. cyberbezpieczeństwa[158]. Wcześniej, od 2022 roku, sprawę znał UOKiK oraz UTK[159]. W październiku 2023 ABW złożyło zawiadomienie do prokuratury w Nowym Sączu „w sprawie dotyczącej oprogramowania do pociągów Impuls”[160]. W grudniu dochodzenie przejęła prokuratura regionalna w Krakowie i prowadzi sprawę o podejrzeniu popełnienia przestępstw z artykułu 269 §1 oraz art. 286 §1 kodeksu karnego[160]. 17 stycznia oraz 27 lutego 2024 roku sprawa była przedmiotem posiedzień Parlamentarnego Zespołu ds. Walki z Wykluczeniem Transportowym, których uczestnikami byli przedstawiciele zespołu Dragon Sector, firmy Newag, przewoźników kolejowych a także posłowie[161][162].
12 lutego 2024 do siedziby spółki w Nowym Sączu weszli przedstawiciele prokuratury regionalnej w Krakowie celem zabezpieczeniem materiałów objętych dochodzeniem[163].
Newag nie zgadza się z zarzutami i sam zarzuca grupie Dragon Sector i firmie SPS Mieczkowski naruszenie praw autorskich oraz zhakowanie oprogramowania Impulsów. Skierował sprawę do sądu. Pierwsza rozprawa odbyła się 28 sierpnia 2024.[164]
Uwagi
edytuj- ↑ W skład Porozumienia wchodzą: Zbigniew Jakubas wraz z podmiotem zależnym Jakubas Investment sp. z o.o., FIP 11 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Aktywów Niepublicznych, Zbigniew Konieczek wraz z podmiotem zależnym Sestesso sp. z o.o. z siedzibą w Nowym Sączu oraz Bogdan Borek wraz z podmiotem zależnym Immovent sp. z o.o.
- ↑ Newag zrezygnował z projektu i dotacji.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Oferta Publiczna sprzedaży do 21.800.000 akcji zwykłych na okaziciela serii A, serii B oraz serii C o wartości nominalnej 0,25 zł każda oraz ubieganie się o dopuszczenie i wprowadzenie 45.000.000 akcji zwykłych na okaziciela serii A, serii B oraz serii C do obrotu na rynku regulowanym (rynku podstawowym) prowadzonym przez Giełdę Papierów Wartościowych w Warszawie S.A. newag.pl, 2013-11-08. [dostęp 2013-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-10)].
- ↑ Zbigniew Jakubas, Zawiadomienie o zmianie stanu posiadania ogólnej liczby głosów w spółce, Warszawa, 29 lipca 2020 [dostęp 2020-07-29] (pol.).
- ↑ Produkcja w Newagu w miarę normalnie. inforail.pl, 2020-04-15. [dostęp 2020-04-15].
- ↑ Wstępne wyniki Newagu za 2018 rok. Jest zysk. inforail.pl, 2019-04-06. [dostęp 2021-05-09].
- ↑ „Newag” Spółka Akcyjna. iMSiG.pl, 2012-09-06. [dostęp 2012-09-24].
- ↑ a b c d e f Polska firma ze 130 letnią historią Newag – Nowy Sącz. „LindePartner”. 3/2013, s. 14–15. linde-mh.pl. [dostęp 2013-10-19].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x Newag: Historia. newag.pl. [dostęp 2013-10-19].
- ↑ Administrator, Wojny nie będzie, ale popatrzmy, co tam w schronach słychać... [online], Sądeczanin.info, 16 lipca 2014 [dostęp 2019-04-11] (pol.).
- ↑ Janusz Gośliński: Zaplecze naprawcze spalinowych pojazdów trakcyjnych – dotychczasowy rozwój i zamierzenia. W: Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji, Zarząd Główny, Sekcja Główna Kolejowa, Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich, Sekcja Pojazdów Szynowych: Sympozjum naukowo-techniczne z okazji 50-lecia kolejowej trakcji spalinowej w Polsce. Poznań: 21–22 września 1984, s. 84. (pol.).
- ↑ Bogdan Pokropiński, Parowóz wąskotorowy typu Ryś w: „Świat Kolei” nr 10/2009, s. 38.
- ↑ Marek Babeł. Modernizacja wagonów osobowych w ZNTK Nowy Sącz S.A. „Technika Transportu Szynowego”. 3/1997, s. 32. Łódź: Emi-Press. ISSN 1232-3829. (pol.).
- ↑ Newag: Referencje. newag.pl. [dostęp 2017-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-17)]. (pol.).
- ↑ Jakub Klimkiewicz, Michał Grobelny. 19WE wkrótce zawalczy o polski rynek. „Rynek Kolejowy”. 3/2008, s. 89. Warszawa: Zespół Doradców Gospodarczych „Tor”. ISSN 1644-1958. (pol.).
- ↑ Inforail: Gliwice: ZNLE S.A. został przejęty przez Newag. inforail.pl, 2008-07-18. [dostęp 2014-02-24].
- ↑ Newag Gliwice S.A. – Historia. [dostęp 2013-07-16].
- ↑ a b Jakub Madrjas. Tramwaj na innowacjach. „Rynek Kolejowy”. 8-9/2013, s. 60–61. Warszawa: Zespół Doradców Gospodarczych „Tor” Spółka z o.o.. ISSN 1644-1958.
- ↑ Film z przejazdu 31WE na CMK z V=211 km/h. kurier-kolejowy.pl, 2013-03-04. [dostęp 2013-03-06].
- ↑ Newag po debiucie giełdowym. inforail.pl, 2013-12-10. [dostęp 2013-12-11].
- ↑ Taurus Capital Investments przejęła 53% akcji Newagu. 2015-06-02. [dostęp 2020-07-23].
- ↑ Newag wchłonął majątek produkcyjny Newagu Gliwice. kurier-kolejowy.pl, 2015-02-03. [dostęp 2015-02-04].
- ↑ Podział Spółki zależnej NEWAG Gliwice S.A. zakończony. newag.pl, 2015-02-02. [dostęp 2015-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-24)].
- ↑ Skonsolidowany raport półroczny za i półrocze 2015 zakończone dnia 30.06.2015. newag.pl, 2015-08-31. [dostęp 2015-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-24)].
- ↑ a b Roman Czubiński. Zakłady Newagu po kolejnych inwestycjach. „Rynek Kolejowy”. 10/2017, s. 158–159. Warszawa: Zespół Doradców Gospodarczych „Tor”. ISSN 1644-1958. (pol.).
- ↑ a b Radio Kraków: Koniec Gliwic. inforail.pl, 2016-06-28. [dostęp 2017-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-03)]. (pol.).
- ↑ EZT 14 WE. skm.warszawa.pl. [dostęp 2014-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-01)].
- ↑ Karol Trammer. Numery z SKM. „Z Biegiem Szyn”. nr 5 (32) wrzesień-październik 2007. s. 2. [dostęp 2012-08-12].
- ↑ Paweł Terczyński. Elektryczny zespół trakcyjny EN61-001. „Świat Kolei”. 9/2006, s. 17–19. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
- ↑ Marek Graff. Jednostki 19WE z Newagu dla Warszawskiej SKM. „Świat Kolei”. 5/2010, s. 3. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
- ↑ D. Szarek. EZT typu 20WE z Newagu. „Świat Kolei”. 9/2009, s. 4. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
- ↑ Marek Graff. Zespoły trakcyjne SKM 35WE z Newagu. „Świat Kolei”. 7/2012, s. 12–13. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
- ↑ Nowy pociąg Newagu dla Kolei Dolnośląskich gotowy. rynek-kolejowy.pl, 2012-12-21. [dostęp 2012-12-21].
- ↑ Impuls 37WE dla warmińsko-mazurskiego. inforail.pl, 2013-05-15. [dostęp 2013-05-15].
- ↑ Ogłoszenie o udzieleniu zamówienia. ted.europa.eu, 2013-07-10. [dostęp 2013-07-10].
- ↑ Największy kontrakt Newagu w 2014 roku podpisany – Impulsy dla Kolei Mazowieckich. rynek-kolejowy.pl, 2014-11-28. [dostęp 2014-11-29].
- ↑ Newag sprzedał pierwsze ezety do Włoch. Pięć Impulsów II dla Bari. rynek-kolejowy.pl, 2015-12-10. [dostęp 2015-12-11].
- ↑ NEWAG, Europejski Impuls dla Szybkiej Kolei Miejskiej w Warszawie #IMPULS200 [online], NEWAG [dostęp 2022-03-04] .
- ↑ a b c Michał Augustyn. Pierwsze zespoły trakcyjne z Newagu typu 220M i 221M. „Świat Kolei”. 5/2011, s. 30–35. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
- ↑ a b Arkadiusz Lubka. InnoTrans 2010. „Świat Kolei”. 10/2010, s. 3. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
- ↑ Koniec epopei- Lubuskie kupiło pociąg spalinowy. rynek-kolejowy.pl, 2012-04-17. [dostęp 2012-09-10].
- ↑ Dostawa 1 sztuki nowego spalinowego zespołu trakcyjnego. bip.slaskie.pl, 2010-10-12. [dostęp 2012-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-13)].
- ↑ Polska-Warszawa: Tabor kolejowy 2013/S 131-227386 Ogłoszenie o udzieleniu zamówienia – zamówienia sektorowe. ted.europa.eu, 2013-07-08. [dostęp 2013-09-19].
- ↑ Koleje Mazowieckie będą miały nowy szynobus. ekonomia.rp.pl, 2013-06-18. [dostęp 2013-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-21)].
- ↑ 222M dla Kolei Mazowieckich (prawie) gotowy. inforail.pl, 2013-10-01. [dostęp 2013-10-01].
- ↑ jm: Newag zdobył zamówienie we Włoszech. rynek-kolejowy.pl, 2013-12-03. [dostęp 2013-12-03].
- ↑ Newag potwierdza kontrakt we Włoszech. InfoRail, 2013-12-04. [dostęp 2013-12-04].
- ↑ Podziemna warszawska „Inspiracja”. infotram.pl, 2011-02-06. [dostęp 2012-10-17].
- ↑ Jakub Madrjas. Tak robią Inspiro w Nowym Sączu. „Rynek Kolejowy”. 6/2013, s. 56–57. Warszawa: Zespół Doradców Gospodarczych „Tor”. ISSN 1644-1958. (pol.).
- ↑ Newag: 20 nowych pojazdów dla sofijskiego metra. newag.pl, 2015-09-29. [dostęp 2015-09-30].
- ↑ a b Paweł Korcz. TRAKO 2009. „Świat Kolei”. 11/2009, s. 4. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
- ↑ Pierwsza odsłona E4MSU Griffin [zdjęcia]. kurier-kolejowy.pl. [dostęp 2012-09-18].
- ↑ STK Wrocław kupiło 4 Dragony. rynek-kolejowy.pl, 2011-10-12. [dostęp 2012-09-19].
- ↑ InnoTrans 2012: 5 Dragonów dla Lotos Kolej. kurier-kolejowy.pl, 2012-09-19. [dostęp 2012-09-19].
- ↑ Jakub Madrjas: Newag buduje nową halę dla lokomotyw. rynek-kolejowy.pl, 2017-01-07. [dostęp 2017-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-08)]. (pol.).
- ↑ Jakub Madrjas: Newag buduje tajemniczego Dragona. rynek-kolejowy.pl, 2017-01-20. [dostęp 2017-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-20)].
- ↑ Jakub Madrjas: Griffin Newagu w barwach producenta… i z nowymi zadaniami. rynek-kolejowy.pl, 2017-03-13. [dostęp 2017-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-13)]. (pol.).
- ↑ Michał Szymajda: Pierwszy Griffin dla Lotos Kolej już gotowy [zdjęcia]. rynek-kolejowy.pl, 2017-05-22. [dostęp 2017-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-22)]. (pol.).
- ↑ Dragon 2: Pierwsza lokomotywa z przetwornicą w technologii SiC od Medcom – Wszystko na temat branży kolejowej: PKP, Intercity, przewozy regionalne, koleje mazowieckie, rozkłady jazdy PKP, Kolej [online], www.rynek-kolejowy.pl [dostęp 2018-12-13] .
- ↑ Potencjał modernizacyjny lokomotyw spalinowych NEWAG S.A.. exposilesia.pl, 2012-04-17. [dostęp 2013-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-15)].
- ↑ Paweł Terczyński. Lokomotywy typów 18D i 6Dl PKP Intercity. „Świat Kolei”. 9/2015, s. 12–17. Łódź: Emi-Press. ISSN 1234-5962.
- ↑ Nowy rynek dla Newagu. Zmodernizuje ukraińskie lokomotywy. rynek-kolejowy.pl, 2015-11-26. [dostęp 2015-11-29].
- ↑ DRAGON. newag.pl. [dostęp 2014-02-24].
- ↑ Newag: Platforma lokomotyw czteroosiowych Griffin. newag.pl. [dostęp 2013-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-11)].
- ↑ OFERTA > WAGONY. newag.pl. [dostęp 2013-12-27].
- ↑ Trako 2011: Przełomowa kuszetka Newagu. inforail.pl, 2011-10-18. [dostęp 2013-12-27].
- ↑ OFERTA > 168A. newag.pl. [dostęp 2013-12-27].
- ↑ Newag pokazuje zmodernizowane wagony 168A. Rowerzyści się ucieszą. rynek-kolejowy.pl, 2017-07-16. [dostęp 2017-07-17]. (pol.).
- ↑ Roman Chochorowski. Nevelo 126N z Nowego Sącza. „Technika Transportu Szynowego”. 7–8/2013, s. 46. Łódź: Emi-Press. ISSN 1232-3829. (pol.).
- ↑ ggł: Oszczędny tramwaj Nevelo na testach w Krakowie [ZDJĘCIA]. krakow.gazeta.pl, 2013-08-24. [dostęp 2013-09-15].
- ↑ Nevelo zostaje w Krakowie do końca 2013 roku. [dostęp 2015-11-04].
- ↑ a b c d Marek Graff , Nowe elektryczne zespoły trakcyjne w obsłudze ruchu regionalnego i dalekobieżnego w Polsce w 2015 roku, „TTS Technika Transportu Szynowego”, 1–2, Radom: Instytut Naukowo-Wydawniczy „TTS”, 2016, s. 22–33, ISSN 1232-3829, OCLC 839197202 .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , ED78 [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-19] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , 31WE [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-19] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , EN63A [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-04] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , 36WEa [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-04] .
- ↑ Redakcja, WKD już z nowymi EZT [online], NaKolei.pl, 26 sierpnia 2016 [dostęp 2022-03-19] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , 45WE [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-04] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , EN90 [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-04] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , EN78A [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-19] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , 31WEba [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-19] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , 36WEd [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-19] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , EN63B [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-19] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , 37WEa [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-19] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , 45WEa [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-19] .
- ↑ Głos Lubuski , Nowe pociągi w lubuskim taborze [online], Głos Lubuski, 4 grudnia 2020 [dostęp 2022-04-05] .
- ↑ Wolsztyn Nowiny Lokalne , Nowy impuls dla linii Poznań-Wolsztyn. To pojazd Newag Impuls. [online], Wolsztyn Nowiny Lokalne [dostęp 2022-04-05] .
- ↑ a b Nicolas Biały , [PL] Freightliner E6ACTd-105: the last locomotive from Gliwice [online], Railcolor News, 28 lipca 2016 [dostęp 2022-03-19] (ang.).
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , E4DCU [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-08] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , EU160 [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-08] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , E4DCUd [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-04] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , E6ACTd [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-08] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , E6ACTa [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-04] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , E6ACTab [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-04] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , E6ACTadb [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-04] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , ET26 [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-04] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , E6ACTad [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-04] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , ET43 [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-08] .
- ↑ a b Adam Turowski , EU07 typu 303Ec – nowe spojrzenie na modernizacje, „Przegląd Komunikacyjny”, 7–8, Warszawa: Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji Rzeczpospolitej Polskiej, 2012, s. 52–57, ISSN 0033-2232, OCLC 312885714 .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , 3E-100 [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-20] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , 6Dg [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-20] .
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , SM42 [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-20] .
- ↑ Newag, Zmodernizowane 6Dg już w eksploatacji [online], Newag [dostęp 2022-03-20] .
- ↑ Łukasz Piotrowski , [PL / Expert] More 15D diesel locomotives for polish freight operators; an update [online], Railcolor News, 2 września 2021 [dostęp 2022-03-20] (ang.).
- ↑ Ilostan Pojazdów Trakcyjnych , 15D [online], Ilostan Pojazdów Trakcyjnych [dostęp 2022-03-20] .
- ↑ Łukasz Piotrowski , [PL / Expert] Captrain Polska leases 311D diesel locomotives, again [online], Railcolor News, 6 kwietnia 2021 [dostęp 2022-03-20] (ang.).
- ↑ Nicolas Biały , [PL] Modernization time; more 311Da for PKP LHS [online], Railcolor News, 21 sierpnia 2017 [dostęp 2022-03-20] (ang.).
- ↑ Railcolor News , [Data] Newag and GE Transportation 311D/311Da [online], Railcolor News, 9 marca 2022 [dostęp 2022-03-20] (ang.).
- ↑ Mainline Diesels , 311D/Da [online], Mainline Diesels [dostęp 2022-04-05] (ang.).
- ↑ Jacek Gożdziewicz. Trako 2005. „Świat Kolei”. 11/2005, s. 16-19. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
- ↑ Jacek Goździewicz. Tabor na Trako 2007. „Świat Kolei”. 11/2007, s. 12-13. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
- ↑ Światowa premiera 19WE podczas targów InnoTrans 2008. inforail.pl, 2008-10-07. [dostęp 2012-06-13].
- ↑ Modernizacja elektrycznych zespołów trakcyjnych Spółki PKP SKM w Trójmieście Sp. z o.o.. 2011-02-08. [dostęp 2012-08-30].
- ↑ Paweł Terczyński. Międzynarodowe Targi Kolejowe TRAKO 2011. „Świat Kolei”. 11/2011, s. 12-15. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
- ↑ Dariusz Kalinowski, Ryszard Rusak. Targi InnoTrans 2012. „Świat Kolei”. 10/2012, s. 12-15. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
- ↑ Targi TRAKO już jutro. Zobacz wystawę taboru. rynek-kolejowy.pl, 2013-09-23. [dostęp 2013-09-24].
- ↑ Lokomotywy manewrowe na targach TRAKO. kurier-kolejowy.pl, 2013-09-24. [dostęp 2013-09-24].
- ↑ InnoTrans: Newag pokazał trzy pojazdy. inforail.pl, 2014-09-26. [dostęp 2014-09-26].
- ↑ TRAKO 2015. newag.pl, 2015-09-06. [dostęp 2015-09-29].
- ↑ Ruszają targi InnoTrans – pierwsze zdjęcia taboru. inforail.pl, 2016-09-19. [dostęp 2016-09-21].
- ↑ Startuje rekordowy InnoTrans 2016. Cały kolejowy świat w Berlinie (zdjęcia). rynek-kolejowy.pl, 2016-09-19. [dostęp 2016-09-21]. (pol.).
- ↑ Tabor kolejowy na targach TRAKO 2017. kurier-kolejowy.pl, 2017-09-26. [dostęp 2017-10-01]. (pol.).
- ↑ PKP Intercity pokazały na Trako zmodernizowane wagony. rynek-kolejowy.pl, 2017-09-26. [dostęp 2017-10-01]. (pol.).
- ↑ InnoTrans 2018: Tak wygląda przyszłość kolei. rynek-kolejowy.pl, 2018-09-17. [dostęp 2018-09-19]. (pol.).
- ↑ Takie pojazdy zobaczymy na Trako 2019. Oto pierwsze zdjęcia!. rynek-kolejowy.pl, 2019-09-23. [dostęp 2019-12-16]. (pol.).
- ↑ Newag pokazuje hybrydowego Impulsa 2. rynek-kolejowy.pl, 2019-09-24. [dostęp 2019-12-16]. (pol.).
- ↑ Karol Wach , Pomorze Zachodnie zaprezentowało w Berlinie hybrydę z superkondensatorem [online], TransInfo, 21 września 2022 [dostęp 2024-10-03] (pol.).
- ↑ Kolejowy Portal , PKP Intercity i Newag zaprezentowały wielosystemowego Griffna [online], Kolejowy Portal, 20 września 2023 [dostęp 2024-10-03] (pol.).
- ↑ Polski tabor na InnoTrans 2024 [zdjęcia] [online], www.rynek-kolejowy.pl [dostęp 2024-10-03] (pol.).
- ↑ Newag zacieśnia współpracę z uczelniami wyższymi. kurier-kolejowy.pl, 2015-08-11. [dostęp 2015-08-16].
- ↑ Newag patronem nowej specjalności na Politechnice Krakowskiej. kurier-kolejowy.pl, 2017-04-29. [dostęp 2017-04-29].
- ↑ Newag: „Nevelo” – pierwszy tramwaj z Newagu. 2013-06-25. [dostęp 2014-02-24].
- ↑ Newag zawarł umowę z NCBiR. inforail.pl, 2016-05-06. [dostęp 2016-05-07].
- ↑ Newag Newag rozpoczyna prace nad swoją innowacyjną lokomotywą. rynek-kolejowy.pl, 2017-06-24. [dostęp 2017-08-07]. (pol.).
- ↑ Newag rezygnuje z budowy czteroosiowej hybrydy. kurier-kolejowy.pl, 2018-12-31. [dostęp 2019-01-13]. (pol.).
- ↑ Newag. Sprawozdanie finansowe za 2005 rok. „Monitor Polski B”. 1131/2007, s. 72323–72334, 2007-06-26. Warszawa: Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. ISSN 1233-4502. (pol.).
- ↑ Newag. Sprawozdanie finansowe za 2006 rok. „Monitor Polski B”. 486/2008, s. 36143–36153, 2008-03-27. Warszawa: Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. ISSN 1233-4502. (pol.).
- ↑ Newag. Sprawozdanie finansowe za 2007 rok. „Monitor Polski B”. 386/2009, s. 25085–25095, 2009-03-12. Warszawa: Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. ISSN 1233-4502. (pol.).
- ↑ Newag. Sprawozdanie finansowe za 2008 rok. „Monitor Polski B”. 755/2010, s. 46641–46652, 2010-04-27. Warszawa: Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. ISSN 1233-4502. (pol.).
- ↑ Newag. Sprawozdanie finansowe za 2009 rok. „Monitor Polski B”. 535/2011, s. 34661–34673, 2011-03-02. Warszawa: Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. ISSN 1233-4502. (pol.).
- ↑ Newag. Sprawozdanie finansowe za 2010 rok. „Monitor Polski B”. 754/2012, s. 48683–48694, 2012-03-05. Warszawa: Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. ISSN 1233-4502. (pol.).
- ↑ Newag. Sprawozdanie finansowe za 2011 rok. „Monitor Polski B”. 3030/2012, s. 197230–197240, 2012-11-21. Warszawa: Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. ISSN 1233-4502. (pol.).
- ↑ Newag: Jednostkowe roczne sprawozdanie finansowe za okres od 01.01.2013 do 31.12.2013 sporządzone wg ustawy o rachunkowości. newag.pl, 2014-02-28. s. 14. [dostęp 2017-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-03)]. (pol.).
- ↑ Newag: Jednostkowe roczne sprawozdanie finansowe za rok 2014 sporządzone wg Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej. newag.pl, 2015-02-26. s. 7. [dostęp 2017-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-03)]. (pol.).
- ↑ Newag: Jednostkowe sprawozdanie finansowe za rok 2015. newag.pl, 2016-03-18. s. 2. [dostęp 2017-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-03)]. (pol.).
- ↑ Newag: Jednostkowe sprawozdanie finansowe za rok 2016. newag.pl, 2017-04-24. s. 5. [dostęp 2017-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-03)]. (pol.).
- ↑ Newag Innowatorem Wprost 2012. kurier-kolejowy.pl, 2012-10-22. [dostęp 2012-10-22].
- ↑ Newag wyróżniony Diamentem Forbesa 2014. kurier-kolejowy.pl, 2014-02-04. [dostęp 2014-02-05].
- ↑ Newag z tytułem „Lider Małopolski 2013”. kurier-kolejowy.pl, 2014-03-27. [dostęp 2014-03-28].
- ↑ Newag Inwestorem Roku. inforail.pl, 2014-09-02. [dostęp 2014-09-02].
- ↑ NEWAG S.A. wyróżniony Diamentem Forbesa 2015. inforail.pl, 2015-01-30. [dostęp 2015-01-30].
- ↑ Newag laureatem Małopolskiej Nagrody Gospodarczej. kurier-kolejowy.pl, 2015-10-25. [dostęp 2015-10-27].
- ↑ Newag uznany za najbardziej innowacyjną firmę kolejową w Europie!. bankier.pl, 2015-11-20. [dostęp 2015-11-20].
- ↑ a b c d Hakerzy odpowiadają Newagowi. rynek-kolejowy.pl, 2023-12-11. [dostęp 2023-12-11]. (pol.).
- ↑ NASK, Sukces polskiej drużyny w konkursie Hack-a-Sat [online], NASK, 2020 [dostęp 2023-12-15] (pol.).
- ↑ NASK, Polacy wygrali prestiżowy konkurs zorganizowany przez wojsko amerykańskie [online], NASK, 2022 [dostęp 2023-12-15] (pol.).
- ↑ a b c d e f g Adam Haertle: O trzech takich, co zhakowali prawdziwy pociąg – a nawet 30 pociągów. Zaufana Trzecia Strona, 2023-12-05. [dostęp 2023-12-07]. (pol.).
- ↑ Breaking "DRM" in Polish trains. Redford, q3k, MrTick 2023-12-28. [dostęp 2023-12-29].
- ↑ Skandal na polskiej kolei. Hakerzy ujawniają, kto stoi za tajemniczymi awariami pociągów [online], Onet Wiadomości, 5 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-05] (pol.).
- ↑ Skandal na kolei. Były minister cyfryzacji potwierdza doniesienia Onetu [online], Onet Wiadomości, 6 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-06] (pol.).
- ↑ Tomasz Mateusiak, Łukasz Cieśla: Awarie w pociągach Newagu. Sprawą zajmie się teraz UOKiK. onet.pl, 2023-12-19. [dostęp 2023-12-20]. (pol.).
- ↑ a b Afera z pociągami Impuls. Prokuratura początkowo zbagatelizowała sprawę [online], Rzeczpospolita, 13 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-15] (pol.).
- ↑ Parlamentarny Zespół ds. Walki z Wykluczeniem Transportowym - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej [online], www.sejm.gov.pl [dostęp 2024-01-20] .
- ↑ Niejasności wokół problemów z pojazdami Impuls - Zespół ds. Walki z Wykluczeniem Transportowym. [dostęp 2024-01-20].
- ↑ Prokuratura zabezpieczyła materiały dot. śledztwa w siedzibie Newagu [online], www.rynek-kolejowy.pl [dostęp 2024-02-13] (pol.).
- ↑ Newag kontra Dragon Sector i SPS. Ruszył proces o naruszenie praw autorskich [online], cyberdefence24.pl, 29 sierpnia 2024 [dostęp 2024-08-29] (pol.).