Grupa podstawowa

struktura określona dla niektórych przestrzeni topologicznych

Grupa podstawowa – rozważana w topologii grupa klas homotopii pętli w przestrzeni topologicznej z wyróżnionym punktem (lub łukowo spójnej), pozwalająca na użycie względnie łatwych metod algebraicznych do dowodzenia skomplikowanych twierdzeń topologicznych.

Definicja edytuj

Niech   będzie przestrzenią topologiczną z wyróżnionym punktem   zaś   zbiorem pętli zaczepionych w   w niej określonych. Niech  

Iloczynem (złożeniem) pętli   nazywamy pętlę

 

Odwrotnością pętli   nazwiemy pętlę

  dla  

Wyróżnijmy też odwzorowanie stałe   dla każdego  

Powyższe przekształcenia nie posiadają dobrych własności algebraicznych, przede wszystkim dlatego, że pętle o identycznym obrazie mogą różnić się parametryzacją (zależą od czasu) uważane są za różne. Ich utożsamienie za pomocą relacji homotopii, co tłumaczą poniższe uwagi, pozwala na określenie podstawowej struktury algebraicznejgrupy – w zbiorze   klas homotopii (klas abstrakcji relacji homotopii) pętli zaczepionych w  

Grupą podstawową przestrzeni   z wyróżnionym punktem   nazwiemy zbiór klas homotopii   z działaniem mnożenia   operacją odwracania   oraz elementem neutralnym   Grupę tę oznaczymy symbolem  

Własności edytuj

  • Jeżeli   oraz   to  
  • Dla   zachodzi  
  • Dla każdej pętli   jest   oraz  
  • Jeżeli punkty   leżą w tej samej składowej łukowej spójności, to   Jeżeli więc przestrzeń   jest łukowo spójna, to ma sens mówienie o grupie podstawowej   bez wyróżniania żadnego punktu bazowego.

Teoria kategorii edytuj

Na teorię grup podstawowych można patrzeć jako na przełożenie twierdzeń o przestrzeniach topologicznych i ich ciągłych odwzorowaniach na twierdzenia o grupach i ich homomorfizmach (z zachowaniem odpowiednich złożeń). Teoria grup podstawowych określa funktor przekształcający kategorię   przestrzeni topologicznych i ich ciągłych odwzorowań w kategorię grup wraz z ich homomorfizmami  

Klasyfikacja przestrzeni edytuj

Jeśli przestrzenie topologiczne są homeomorficzne, to oczywiste jest, że ich grupy podstawowe w punktach sobie odpowiadających są izomorficzne, gdyż homeomorficzne przestrzenie są z punktu widzenia topologii nieodróżnialne. Prawdą jest jednak również fakt, iż przestrzenie homotopijnie równoważne też mają izomorficzne grupy podstawowe. Jeżeli więc potrafimy wykazać, że dwie przestrzenie mają różne grupy podstawowe, to z całą pewnością nie są homotopijnie równoważne – w ten sposób można na przykład odróżnić okrąg, którego grupa podstawowa jest nieskończona i cykliczna, od płaszczyzny czy sfer wyższych wymiarów, których grupy podstawowe są trywialne. Nie jest to jednak narzędzie niezawodne, bo zdarza się, że przestrzenie, które nie są homotopijnie równoważne, mają izomorficzne grupy podstawowe. Tak jest w przypadku właśnie wspomnianych sfer   dla   spośród których żadne dwie nie są homotopijnie równoważne, a mimo to wszystkie mają trywialne grupy podstawowe. Wynika to z niskiej wymiarowości grupy podstawowej – pętle są funkcjami określonymi na odcinku, który można pojmować jako jednowymiarowy, można się zatem spodziewać problemów z odróżnianiem przestrzeni o większej liczbie wymiarów. Aby zatem odróżniać te przestrzenie, musimy przypisać im nieco bogatszą strukturę algebraiczną. Jednym ze sposobów są wyższe grupy homotopii, uogólniające w pewnym sensie grupę podstawową – zamiast określać funkcje na odcinku, możemy robić to na kwadracie, sześcianie czy ogólnie kostce n-wymiarowej   Ta metoda co prawda pozwala odróżniać sfery wyższych wymiarów, niestety obliczanie wyższych grup homotopii jest znacznie trudniejszym zadaniem, nawet przy tak regularnych przestrzeniach jak sfery. Innym sposobem są teorie homologii, które wymagają bardziej skomplikowanego aparatu matematycznego, dają jednak narzędzia znacznie ułatwiające aspekt obliczeniowy.

Przykłady edytuj

  • W   rozpatrzmy pętlę   zaczepioną w punkcie   Pętla ta jest równoważna pętli stale równej   Odpowiednią homotopią jest funkcja   Ponieważ   jest łukowo spójna, więc grupą podstawową przestrzeni   jest grupa trywialna, czyli złożona jedynie z elementu neutralnego.
  • Na okręgu (lub powierzchni bocznej walca) pętla jest całkowicie scharakteryzowana przez liczbę jej obiegów wokół tego okręgu, więc grupą podstawową wspomnianych przestrzeni jest nieskończona grupa cykliczna, czyli izomorficzna z grupą liczb całkowitych z dodawaniem.
  • Ma miejsce izomorfizm   W szczególności, grupą podstawową torusa   jest  
  • Grupą podstawową bukietu dwóch okręgów   jest grupa wolna o dwóch generatorach.
  • Grupą podstawową płaszczyzny rzutowej jest  

Łukowa spójność edytuj

Jeżeli przestrzeń   jest łukowo spójna, to dla dowolnych punktów   grupy   oraz  izomorficzne. Wówczas grupą podstawową przestrzeni   nazywa się grupę izomorficzną z   dla dowolnego   i oznacza  

Jeżeli przestrzeń   również jest łukowo spójna, a przestrzenie   oraz  homotopijnie równoważne, to  

Dla przykładu, wstęga Möbiusa, okrąg i pobocznica walca mają te same grupy podstawowe.

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

  • Jerzy Mioduszewski: Wykłady z topologii. Topologia przestrzeni euklidesowych.. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 1994.
  • S. Betley, J. Chaber, E. i R. Pol: Topologia I wykłady i zadania. skrypt, 2005.
  • Richard H. Crowell, Ralph Hartzler Fox: Introduction to knot theory. Boston: Ginn and Co., 1963.
  • Samuel Eilenberg, Norman Steenrod: Foundations of Algebraic Topology. Princeton: 1952.

Linki zewnętrzne edytuj

  •   Fundamental group (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org [dostęp 2024-04-05].