Łąka Prudnicka

wieś w województwie opolskim

Łąka Prudnicka (niem. Gräflich Wiese[4], cz. Lúka[5]) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Prudnik[6]. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej. Położona jest na pograniczu Gór Opawskich i Obniżenia Prudnickiego, będącego częścią Niziny Śląskiej. Przepływa przez nią rzeka Złoty Potok i potok Zamecki Potok.

Łąka Prudnicka
wieś
Ilustracja
Widok z mostu w Łące Prudnickiej. Widoczne m.in.: rzeka Złoty Potok, wieża kościoła, Góry Opawskie
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

prudnicki

Gmina

Prudnik

Wysokość

265–290 m n.p.m.

Liczba ludności (2019)

1292[2]

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

48-200[3]

Tablice rejestracyjne

OPR

SIMC

0502641

Położenie na mapie gminy Prudnik
Mapa konturowa gminy Prudnik, na dole znajduje się punkt z opisem „Łąka Prudnicka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Łąka Prudnicka”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Łąka Prudnicka”
Położenie na mapie powiatu prudnickiego
Mapa konturowa powiatu prudnickiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Łąka Prudnicka”
Ziemia50°18′37″N 17°31′42″E/50,310278 17,528333[1]
Strona internetowa

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do ówczesnego woj. opolskiego.

Według danych na 2011 wieś była zamieszkana przez 1269 osób[7].

Geografia

edytuj

Położenie

edytuj

Wieś jest położona w południowo-zachodniej Polsce, w województwie opolskim, około 4,5 km od granicy z Czechami, w zachodniej części Obniżenia Prudnickiego, u północnego podnóża Gór Opawskich, w otulinie Parku Krajobrazowego Góry Opawskie. Należy do Euroregionu Pradziad[8]. Leży na terenie Nadleśnictwa Prudnik (obręb Prudnik)[9]. Przez granice administracyjne wsi przepływa rzeka Złoty Potok i potok Zamecki Potok[10]. Leży na wysokości 265–290 m n.p.m.

Środowisko naturalne

edytuj

W Łące Prudnickiej panuje klimat umiarkowany ciepły. Średnia temperatura roczna wynosi +7,9 °C. Duże zróżnicowanie dotyczy termicznych pór roku. Średnie roczne opady atmosferyczne w rejonie Łąki Prudnickiej wynoszą 625 mm. Dominują wiatry zachodnie[11].

Integralne części wsi Łąka Prudnicka[6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0502658 Chocim osada

Ze względu na tytuł szlachecki właścicieli wsi z rodu von Choltitz, do 1945 miejscowość nosiła niemiecką nazwę Gräflich Wiese (zapisywana również Wiese gräflich), którą tłumaczy się na Łąka Hrabiowska[12]. Polskojęzyczne czasopisma wydawane na Górnym Śląsku w tamtym okresie używały naprzemiennie tłumaczeń Łąka hrabiowska[13][14] i Łąki hrabiowskie[15][16]. W Spisie miejscowości województwa śląsko-dąbrowskiego łącznie z obszarem ziem odzyskanych Śląska Opolskiego wydanym w Katowicach w 1946 wieś wymieniona jest pod polską nazwą Łąka[17]. 12 listopada 1946 r. nadano miejscowości nazwę Łąka Prudnicka[18].

W historycznych dokumentach nazwę miejscowości wzmiankowano w różnych językach oraz formach: Weze (1481), Wiese (1536), Wizni (1573), Wiesse (1697), Wiese (1784), Wiese (1845), Łąka Hrabiowska (Wiese Gräflich) (1939)[19].

Historia

edytuj
 
Rysunek zamku w Łące Prudnickiej z XVIII wieku autorstwa F.B. Wernera

Wieś została założona po roku 1241, kiedy miała miejsce kolonizacja okolicznych terenów po ich spustoszeniu przez najazd mongolski[20]. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z dokumentu z 1481[21]. W 1337 król czeski Jan Luksemburski odkupił od Albrechta z Fulštejnu ziemię prudnicką i przekazał ją księciu niemodlińskiemu Bolesławowi Pierworodnemu[22]. Miejscowość parokrotnie zmieniała właścicieli. W XV wieku książęta niemodlińscy wznieśli tu murowany zamek. W 1481 kasztelanię prudnicką wraz z Łąką Prudnicką zakupił rycerski ród panów z Wierzbnej[20].

 
Łąka Prudnicka (Lúka) wśród miejscowości ziemi prudnickiej na czeskiej mapie z 1922

W 1592 nowymi właścicielami wsi została rodzina Mettichów, a tutejszy zamek stał się centrem ich dóbr[23]. Mettichowie przeprowadzili kilka remontów rezydencji, a w 1712 ufundowali, jako jedną z pierwszych na Śląsku, stojącą przed zamkiem figurę św. Jana Nepomucena[21]. Do 1742 wieś należała do powiatu sądowego prudnickiego w Monarchii Habsburgów[24]. Po I wojnie śląskiej znalazła się w granicach Królestwa Prus i weszła w skład powiatu prudnickiego w prowincji Śląsk[25].

Anna i Maria von Mettich w 1829 sprzedały swoje zadłużone dobra generałowej Colomb. Rok później od Colomb Łąkę Prudnicką wraz z dobrami w Niemysłowicach, Chocimiu oraz Spalonym Dworem kupił Johann Karl Sedlnitzky von Choltitz herbu Odrowąż. Z powodu wystąpień chłopów w Łące Prudnickiej związanych z Wiosną Ludów w 1848 schronił się w Spalonym Dworze na kilka dni, a następnie powrócił na zamek w Łące Prudnickiej i wprowadził reformy dotyczące zniesienia pańszczyzny, oczynszowania chłopów[26].

 
Pieczęć Łąki Prudnickiej

Wieś posiadała swoją własną pieczęć, która przedstawiała w polu wspiętego lwa skierowanego w prawo, trzymającego widły, a w otoku napis: GEMEINDE WIESE, GRÄFL. / KREIS NEUSTADT, O.-SCHL. (pol. Gmina Łąka Prudnicka / Powiat Prudnicki, Górny Śląsk)[27]. W XIX wieku we wsi powstała przydrożna kapliczka (ob. przy ul. Nad Złotym Potokiem 92)[28].

 
Zniszczenia dokonane przez powódź w 1903

Łąkę Prudnicką wielokrotnie nawiedzały powodzie i lokalne podtopienia[29]. 10 lipca 1903 Łąkę Prudnicką i okoliczne miejscowości nawiedziła ogromna powódź. W dolnej części wsi powstało rozlewisko, a mieszkańcy, którzy weszli na dachy domów, byli ewakuowani przez wojsko. Zginął tu wtedy 9-letni chłopiec[30]. Powódź zniszczyła zabudowania 19 gospodarstw i drogę do zamku w górę rzeki[31]. Następna duża powódź miała miejsce w 1938[29].

 
Odrestaurowany pomnik poległych w I wojnie światowej

Według spisu ludności z 1 grudnia 1910, na 2442 mieszkańców Łąki Prudnickiej 2403 posługiwało się językiem niemieckim, 26 językiem polskim, a 11 było dwujęzycznych[32]. W 1929 w Łące Prudnickiej powstał pomnik upamiętniający stu mieszkańców wsi, którzy zginęli podczas I wojny światowej[33]. W 1921 w zasięgu plebiscytu na Górnym Śląsku znalazła się tylko część powiatu prudnickiego. Łąka Prudnicka znalazła się po stronie zachodniej, poza terenem plebiscytowym[32]. W czasie III powstania śląskiego w zamku w Łące Prudnickiej mieścił się niemiecki sąd kapturowy. Polaków skazanych przez sąd rozstrzeliwano w pobliskim Lesie Niemysłowickim[34].

 
Łąka Prudnicka na mapie z 1930

7 października 1938 przez Łąkę Prudnicką przejeżdżali m.in. Adolf Hitler i feldmarszałek Hermann Göring, którzy po wizytacji Kraju Sudetów udali się do Prudnika na pociąg, którym wrócili do Berlina[35]. Według Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce, podczas II wojny światowej w Łące Prudnickiej zamordowano 5 obywateli Polski[36]. W styczniu 1945 przez Łąkę Prudnicką przeszły kolumny więźniów niemieckich obozów koncentracyjnych. W toku tzw. „marszu śmierci” wiele osób zmarło lub zostało zamordowanych przez Niemców. SS-mani zarządzili postój obok wsi. Po odpoczynku jeden z więźniów nie miał siły się podnieść. Udało mu się przekonać SS-mana, by ten go nie zabijał. Wówczas postanowił zastrzelić go członek Hitlerjugend, jednak zrezygnował gdy w obronie więźnia stanęła miejscowa kobieta. Ostatecznie więźnia zabił ukraiński nacjonalista. Na polecenie sołtysa Łąki Prudnickiej, robotnicy przymusowi z Polski i Związku Radzieckiego zwozili na saniach zwłoki zabitych więźniów i grzebali je w lejach po bombach bądź w piaskowniach (27 kwietnia 1946 przeprowadzono ich ekshumację)[37]. Amerykańskie lotnictwo przeprowadzało bombardowania w okolicy Łąki Prudnickiej. Ostatni niemiecki mieszkaniec zamku, Hermann von Choltitz, opuścił Łąkę Prudnicką w marcu 1945 w obawie przed zbliżającym się frontem[38]. 22 marca 1945 wieś została zajęta przez 77 i 153 Pułk Strzelecki 80 Dywizji Armii Czerwonej. Łąkę Prudnicką bronił 434 i 339 Pułk Piechoty Wehrmachtu oraz liczne bataliony Volkssturmu[39]. Niemcy bez powodzenia przeprowadzili cztery kontrataki na wieś poprzedzone zmasowanym ostrzałem artyleryjskim[40].

Od marca do maja 1945 powiat prudnicki znajdował się pod kontrolą radzieckiej komendantury wojskowej. 11 maja 1945 polska administracja przejęła władzę cywilną w powiecie prudnickim[41]. Wówczas w Łące Prudnickiej została osiedlona część polskich repatriantów z Kresów Wschodnich – z Kamienopola koło Lwowa oraz z Chodaczkowa Wielkiego koło Tarnopola na terenie obecnej Ukrainy[42][43]. Sołtysem wsi został Bolesław Kolber, zabity 19 maja 1945 przez dwóch mężczyzn[44]. Niemieckojęzyczna ludność została wysiedlona na zachód 28 listopada 1945[45].

W latach 1945–1950 Łąka Prudnicka należała do województwa śląskiego, a od 1950 do województwa opolskiego. W latach 1945–1954 wieś należała do gminy Moszczanka[46], a w latach 1954–1972 do gromady Moszczanka[47]. Podlegała urzędowi pocztowemu w Prudniku[48].

 
Ruiny zamku w Łące Prudnickiej

W 1947 we wsi powstało przedszkole. Znajdowało się w budynku, w którym następnie był Wiejski Dom Kultury. W 1985 przedszkole zostało przeniesione do placówki na ul. Głuchołaskiej 17[49]. W 1960 rozpoczęto budowę kościoła Matki Boskiej Częstochowskiej, która została ukończona w 1964. Budowę kościoła w Łące Prudnickiej planowano już w 1939[50].

Po 1945 został rozebrany pomnik poświęcony ofiarom I wojny światowej. Z inicjatywy polskich mieszkańców wsi i potomków niemieckich mieszkańców przedwojennych, na wniosek burmistrza Franciszka Fejdycha, w 2009 pomnik został przywrócony na swoje dawne miejsce, odrestaurowany i odbudowany w dawnym kształcie, z wyjątkiem jego górnej części przedstawiającej Krzyż Żelazny i napis Unseren tapferen Helden! (pol. Chwała naszym bohaterom!), która została ustawiona za pomnikiem ze względu na brak zgody na pełną odbudowę. Odbudowie sprzeciwiali się lokalni przedstawiciele Prawa i Sprawiedliwości, według których renowacja pomnika była „sprzeczna z tradycją katolicką” i jednoznaczna z propagowaniem symboli faszystowskich[33].

Podczas powodzi w lipcu 1997 w Łące Prudnickiej powstało wielkie rozlewisko, utworzył się zator. Zawaliły się dwa domy[51]. Ze wsi ewakuowane były 72 osoby[52]. W 1999 Łąka Prudnicka przystąpiła do Programu Odnowy Wsi Opolskiej[53]. W 2020 w Łące Prudnickiej, w miejscu dawnej restauracji Reinholda Heisiga[54], otwarto centrum społeczno-kulturalne. W budynku znalazł się Wiejski Dom Kultury, filia gminnej biblioteki publicznej, przedszkole, remiza ochotniczej straży pożarnej i sala gimnastyczna[55].

Uchwałą z 18 grudnia 2020 Rady Miejskiej Prudnika wyznaczono na terenie gmin Prudnik i Głuchołazy aglomerację Prudnik o równoważnej liczbie mieszkańców 30667 oraz zlokalizowaną na terenie miejscowości: Prudnik, Chocim, Dębowiec, Jarnołtówek, Łąka Prudnicka, Moszczanka, Niemysłowice, Pokrzywna z oczyszczalnią ścieków w Prudniku[56].

Podczas powodzi 15 września 2024 wieś została częściowo zalana[57]. Woda podmyła podpory kładki przy kościele i zniszczyła jej początkowe fragmenty. Zniszczona została część ul. Jana Pawła II i fragment kładki kratownicowej. Powstały dziury przy kładce w pobliżu ruchomej szopki. Woda spływająca z pól uprawnych dokonała zniszczeń na terenie posesji[58].

Przynależność państwowa i administracyjna

edytuj
Przynależność polityczno-administracyjna wsi Łąka Prudnicka
Okres Państwo Zwierzchnictwo Jednostka administracyjna
1481–1521   Księstwo opolskie
1521–1532   Księstwo opolsko-raciborskie księstwo opolskie
1532–1742   Monarchia Habsburgów Święte Cesarstwo Rzymskie księstwo opolsko-raciborskie, powiat sądowy prudnicki
1742–1806   Królestwo Prus Święte Cesarstwo Rzymskie kamera wrocławska, departament wrocławski, powiat prudnicki
1806–1815   Królestwo Prus
1815–1871 prowincja Śląsk, rejencja opolska, powiat prudnicki
1871–1918   Cesarstwo Niemieckie Królestwo Prus, prowincja Śląsk, rejencja opolska, powiat prudnicki
1918–1919   Republika Weimarska Wolne Państwo Prusy, prowincja Śląsk, rejencja opolska, powiat prudnicki
1919–1933 Wolne Państwo Prusy, prowincja Górny Śląsk, rejencja opolska, powiat prudnicki
1933–1938   III Rzesza
1938–1941 Wolne Państwo Prusy, prowincja Śląsk, rejencja opolska, powiat prudnicki
1941–1945 Wolne Państwo Prusy, prowincja Górny Śląsk, rejencja opolska, powiat prudnicki
1945–1946   Rzeczpospolita Polska Okręg I (Śląsk Opolski)
1946–1950 województwo śląskie, powiat prudnicki, gmina Moszczanka
1950–1952 województwo opolskie, powiat prudnicki, gmina Moszczanka
1952–1954   Polska Rzeczpospolita Ludowa
1954–1973 województwo opolskie, powiat prudnicki, gromada Moszczanka
1973–1975 województwo opolskie, powiat prudnicki, gmina Prudnik
1975–1989 województwo opolskie, gmina Prudnik
1989–1998   Rzeczpospolita Polska
od 1999 województwo opolskie, powiat prudnicki, gmina Prudnik


Mieszkańcy

edytuj
 
Nieoficjalny herb wsi Łąka Prudnicka

Miejscowość zamieszkiwana jest przez ludność napływową, przybyłą na Śląsk z Kresów Wschodnich po 1945 w wyniku przymusowych przesiedleń ludności polskiej oraz z centralnej Polski (teren późniejszych województw krakowskiego i nowosądeckiego)[59].

Według Narodowego Spisu Powszechnego w 2011 Łąka Prudnicka liczyła 1269 mieszkańców, co czyni ją największą wsią gminy Prudnik.

Liczba mieszkańców wsi

edytuj
Liczba mieszkańców


Zabytki

edytuj

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[69]:

  • kaplica przydrożna, z XIX w., wypisana z księgi rejestru
  • zespół zamkowy, z XVI w., z poł. XIX w.:
    • zamek w Łące Prudnickiej pochodzi z XV w., został przebudowany w XVI w. oraz w latach 1615–1617 w stylu renesansu. Od XVI w. do 1825 w rękach rodu Mettich jako centrum ich dóbr. Przebudowa neogotycka w latach 1875–1883 (Wieża zamkowa). Od paru lat popadający w ruinę. Ostatnim niemieckim właścicielem zamku był urodzony w Łące Prudnickiej generał piechoty Dietrich von Choltitz. W 2006 roku zamek został zlicytowany przez komornika.
    • park.

Zgodnie z gminną ewidencją zabytków w Łące Prudnickiej chronione są ponadto[70]:

  • zespół zamkowy
    • ruina baszty
    • mur ogrodzeniowy

Pomniki i obiekty upamiętniające

edytuj
  • Pomnik poległych w I wojnie światowej – pomnik w Łące Prudnickiej powstały w 1929 jako upamiętnienie mieszkańców wsi, którzy polegli w I wojnie światowej. Powalony w 1945, częściowo odbudowany w 2009[71].
  • Pomnik Jana Nepomucena – pomnik przed zamkiem w Łące Prudnickiej, wzniesiony w 1712 przez rodzinę Mettichów jako jeden z pierwszych na Śląsku pomników Jana Nepomucena[21][72].

Gospodarka

edytuj
 
Budynki gospodarcze dawnego folwarku

Budynki dawnego folwarku w Łące Prudnickiej przejęła Stadnina Koni Prudnik[73]. W 1949 rozpoczęto tu hodowlę koni, przeniesionych z Janowa Podlaskiego i Prószkowa[74]. W Łące Prudnickiej siedzibę ma firma Zakład Tapetowo-Malarski Lenart Mieczysław, zrzeszona w Cechu Rzemieślników i Przedsiębiorców w Prudniku[75].

Łąka Prudnicka wraz z całą gminą Prudnik podlega pod inspektorat ZUS w Prudniku[76].

Transport

edytuj
 
Wjazd do Łąki Prudnickiej od strony Moszczanki

Transport drogowy

edytuj

Przez Łąkę Prudnicką przebiega droga krajowa

W zarządzie Wydziału Drogownictwa Starostwa Powiatowego w Prudniku znajdują się drogi powiatowe: nr 1617O relacji Łąka Prudnicka – Moszczanka – Starowice oraz nr 1618O relacji Łąka Prudnicka – Moszczanka – Pokrzywna[77].

Transport autobusowy

edytuj

Łąka Prudnicka posiadają połączenia autobusowe z Głuchołazami, Kędzierzynem-Koźlem, Nysą, Opolem, Prudnikiem, Wrocławiem. We wsi znajdują się cztery przystanki autobusowe – „Łąka Prudnicka I”, „Łąka Prudnicka II”, „Skrz. 1”, „Skrz. 2”[78].

Transport autobusowy w Łące Prudnickiej obsługiwany był przez PKS Prudnik[79]. W 2004 prudnicki PKS został sprywatyzowany z udziałem Connex Polska[80]. W 2008, w wyniku połączenia spółek PKS Connex Prudnik i PKS Connex Kędzierzyn-Koźle, utworzona została spółka Veolia Transport Opolszczyzna[81], w 2013 przejęta przez Arriva Bus Transport Polska[82]. W 2019 Arriva wycofała się z Prudnika[83]. Wówczas organizacją przewozów pasażerskich w Łące Prudnickiej i okolicy zajęły się ościenne PKS-y[84]. W grudniu 2021 powołano Powiatowo-Gminny Związek Transportu „Pogranicze”, mający na celu poprawę jakości transportu[85].

Oświata

edytuj
 
Publiczne Przedszkole i remiza OSP Łąka Prudnicka

W Łące Prudnickiej przy ul. Głuchołaskiej 13 znajduje się Szkoła Podstawowa Stowarzyszenia „Złoty Potok”[86], a przy ul. Głuchołaskiej 17 Publiczne Przedszkole „Pod Kasztanem”[49]. W 2018 powstało przedszkole przy ul. Nad Złotym Potokiem 52. W tym samym budynku znajduje się remiza OSP Łąka Prudnicka, dom kultury i hala sportowa[87].

Kultura

edytuj

We wsi działa Wiejski Dom Kultury, będący placówką kulturalno-oświatową. WDK jest organizatorem zajęć plastycznych, rytmicznych i retoryki. Podlega pod Prudnicki Ośrodek Kultury[88]. Dom kultury znajduje się przy ul. Nad Złotym Potokiem 52[87]. W marcu 2024 w Łące Prudnickiej otwarta została Regionalna Izba Pamięci im. Jana Trybuły[89].

Religia

edytuj
 
Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej

W Łące Prudnickiej znajduje się katolicki kościół Matki Boskiej Częstochowskiej, który jest siedzibą parafii Matki Boskiej Częstochowskiej (dekanat Prudnik)[90].

 
Hala sportowa i dom kultury

Przy ul. Nad Złotym Potokiem 52 znajduje się hala sportowa[87].

W Łące Prudnickiej działa klub piłkarski LZS Łąka Prudnicka. W swojej historii występował najwyżej w klasie A[91]. W 2005, z okazji 60. rocznicy istnienia Podokręgu Związku Piłki Nożnej w Prudniku, klub otrzymał pamiątkowy puchar[92]. W 1955 z inicjatywy Andrzeja Trybuły i Horsta Treimera powstała sekcja kolarska LZS Łąka Prudnicka. Do klubu należeli m.in. Erwin Chmiel i Franciszek Surmiński, który reprezentując klub zdobył mistrzostwo Polski w 1961 w jeździe drużynowej na 100 km i brązowy medal w 1960. Sekcję kolarską przekazano do LKS Zarzewie Prudnik 4 czerwca 1964 i zakończyła działalność[93].

11 lipca 2012 przez Łąkę Prudnicką przebiegała trasa wyścigu Tour de Pologne[94].

Turystyka

edytuj

Atrakcją turystyczną wsi jest ruchoma szopka bożonarodzeniowa, zbudowana przez Jana Trybułę w 1947. Obecnie znajduje się w specjalnym budynku przy ul. Nad Złotym Potokiem 88[95].

W Łące Prudnickiej znajduje się ośrodek rekreacyjno-biznesowy „Biała Akacja Resort & Business”[96]. We wsi funkcjonują dwa gospodarstwa agroturystyczne: „Złoty Potok" i „Końskie Zacisze”[97].

Oddział PTTK „Sudetów Wschodnich” w Prudniku ustanowił turystyczną Odznakę Krajoznawczą Ziemi Prudnickiej, którą zdobywa się poprzez zwiedzenie odpowiedniej liczby obiektów w miejscowościach położonych na ziemi prudnickiej, w tym w Łące Prudnickiej[98].

15 lipca 2010, w ramach organizowanego w Prudniku VI Europejskiego Tygodnia Turystyki Rowerowej, w którym wzięli udział rowerzyści z całej Europy, przez Łąkę Prudnicką prowadziła trasa „Szlakiem błogosławionej Marii Luizy Merkert”[99].

Szlaki turystyczne

edytuj

Przez Łąkę Prudnicką prowadzi szlak turystyczny[100][101]:

Szlaki rowerowe

edytuj

Przez Łąkę Prudnicką prowadzą szlaki rowerowe[100][102]:

  •   Wokół Lasu Prudnickiego – Pętla I (20 km): Prudnik – Łąka Prudnicka – Moszczanka – Wieszczyna – Dębowiec – Prudnik
  •   Prudnik – Pokrzywna (10 km): Prudnik – Łąka Prudnicka – Moszczanka – Pokrzywna
  •   Łąka Prudnicka – Niemysłowice (6 km)

Bezpieczeństwo

edytuj

W zakresie ochrony przeciwpożarowej oraz innych miejscowych zagrożeń w Łące Prudnickiej działa jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej, zrzeszona w Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP w Prudniku[103]. Jednostka OSP została założona w marcu 2010[104].

Miejscowość jest pod opieką dzielnicowego rejonu służbowego nr 7 Komendy Powiatowej Policji w Prudniku[105].

Teren wsi, jak i całej gminy Prudnik, położony jest w strefie nadgranicznej w związku z czym Straż Graniczna dysponuje, na tym obszarze, specjalnymi kompetencjami w zakresie bezpieczeństwa[106]. Gminę Prudnik obejmuje zasięgiem służbowym placówka Straży Granicznej w Opolu ze Śląskiego Oddziału SG[107].

Ludzie związani z Łąką Prudnicką

edytuj
  • Hermann von Choltitz (1868–1945) – starosta powiatu prudnickiego, urodzony w Łące Prudnickiej
  • Joseph Schweter (1874–1954) – ksiądz katolicki, historyk Kościoła na Śląsku, urodzony w Łące Prudnickiej
  • Dietrich von Choltitz (1894–1966) – generał piechoty, wojenny gubernator Paryża w czasie II wojny światowej, urodzony w Łące Prudnickiej
  • Dariusz Madera (ur. 1975) – menedżer i urzędnik państwowy, wicewojewoda opolski, zamieszkały w Łące Prudnickiej

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 72211
  2. a b Joanna Chilińska, RAPORT O STANIE GMINY ZA 2019 ROK - Urząd Miejski w Prudniku [online], prudnik.pl, 2 czerwca 2020 [dostęp 2020-08-05].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 693 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  5. František Machát, Podrobná mapa Moravy a Slezska, digitalniknihovna.cz, 1922 [dostęp 2020-12-05] (cz.).
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. a b c d Wieś Łąka Prudnicka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-09-29], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  8. Mapa interaktywna [online], emapy.com [dostęp 2020-03-20].
  9. Bank Danych o Lasach – Mapa [online], bdl.lasy.gov.pl [dostęp 2021-01-23].
  10. geoportal.gov.pl [online], mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2020-07-26].
  11. Klimat: Łąka Prudnicka: Klimatogram, wykres temperatury, tabela klimatu - Climate-Data.org [online], pl.climate-data.org [dostęp 2020-03-20].
  12. Przez Łąkę do ujścia, „Życie Głuchołaz”, 14 (102), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 25 lipca 1996, s. 14, ISSN 1232-6747.
  13. Wiadomości, „Dziennik Śląski”, 159, Bytom, 16 lipca 1903, s. 3, Cytat: W Łące hrabiowskiej, w Prudnickiem, utonął 42-letni posiedziciel Karol Böhm, gdy ratował ludzi.
  14. Wiadomości z bliższych dalszych stron, „Katolik Niedzielny”, 26, Bytom, 1 lipca 1923, s. 8, Cytat: Zastrzelony został przez urzędnika policyi bezpieczeństwa robotnik kopalniany Jerzy Piecha z Łąki hrabiowskiej.
  15. Kronika lokalna, „Nowiny Codzienne”, 111, Opole, 15 maja 1936, s. 5, Cytat: Burmistrz miejscowości Łąki hrabiowskie, HARTWIG, został w ub. poniedziałek, w chwili wchodzenia po paszę dla bydła na poddasze, trafiony przez piorun.
  16. Wiadomości, „Górnoślązak”, 7, Katowice, 10 stycznia 1908, s. 3, Cytat: Jako landrata wybrano posiedziciela dóbr z Łąk hrabiowskich pana von Choltitz, dotychcasowego sędziego z Prudnika.
  17. P. Wicik: Spis miejscowości województwa śląsko-dąbrowskiego łącznie z obszarem ziem odzyskanych Śląska Opolskiego, tudzież podział administracyjny województwa na powiaty, gminy i gromady. Katowice: 1946, s. 31.
  18. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  19. Kazimierz Rymut: Nazwy miejscowe Polski, t. VI, L-Ma, hasło „Łąka Prudnicka”. Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN, 2005, s. 307. ISBN 83-88866-26-5.
  20. a b Kasza 2020 ↓, s. 716.
  21. a b c Plan odnowy miejscowości Łąka Prudnicka na lata 2021–2026, Łąka Prudnicka, listopad 2020.
  22. Władysław Dziewulski. Terytorialne podzialy Opolszczyzny w XIII–XV w. „Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka”. 28, s. 324, 1973. 
  23. Łąka Prudnicka [online], zamkiobronne.pl [dostęp 2022-06-25] (pol.).
  24. Johann Wolfgang Wieland, Principatus Silesiae Oppoliensis exactissima Tabula geographica, sistens Circulus Oppoliensem Ober-Glogau Gros Strehliz, Cosel, Tost, Rosenberg, Falckenberg & Lubleniz, Norimbergae: ab Homannianis Heredibus. Cum Spec. S. Caes. Rque Mtis Privilegio, 1736.
  25. Andrzej Dereń, XVIII-wieczna rewolucja, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 18 (441), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 6 kwietnia 1999, s. 17, ISSN 1231-904X.
  26. NIEMYSŁOWICE W XVII I XVIII WIEKU [online], niemyslowice.info [dostęp 2022-06-25].
  27. 1058 Wiese Gräflich (Łąka Prudnicka) II [online], Pieczęcie gminne na Śląsku, 20 sierpnia 2021 [dostęp 2022-06-25] (pol.).
  28. Kapliczka, Łąka Prudnicka – Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2019-03-27] (pol.).
  29. a b Kasza 2020 ↓, s. 724.
  30. Krzysztof Strauchmann, Wielka powódź w lipcu 1903. Czy szkody były większe niż w 1997 roku? [online], Nowa Trybuna Opolska, 21 czerwca 2020 [dostęp 2022-06-25] (pol.).
  31. Kazimierz Nabzdyk, Wielka powódź w lipcu 1903 roku, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 27 (861), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 4 lipca 2007, s. 11, ISSN 1231-904X.
  32. a b Kazimierz Nabzdyk, Rezultaty wyborów w powiecie prudnickim na początku XX wieku – szkic demograficzny, „Ziemia Prudnicka”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 2007, s. 72.
  33. a b Krzysztof Strauchmann, Niech po Niemcach coś zostanie. Historia pomnika w Łące Prudnickiej [online], nto.pl, 19 czerwca 2009 [dostęp 2019-03-27] (pol.).
  34. Stanisław Sobota, Udział ludności powiatu prądnickiego w Powstaniu Śląskim, „Nasz Głos”, Kazimierz Kanwiszer – redaktor naczelny, 14 (54), Prądnik [Prudnik]: Spółdzielnia Wydawnicza „Promień”, 30 kwietnia 1947, s. 1.
  35. Andrzej Dereń. Swastyka nad miastem. „Tygodnik Prudnicki”. 47 (522), s. 5, 2000. ISSN 1231-904X. 
  36. Zestawienie Miejsc Zbrodni Popełnionych na Ludności Cywilnej przez Okupanta Hitlerowskiego na Ziemiach Polskich w latach 1939–1945, Warszawa: Instytut Strat Wojennych im. Jana Karskiego, 1 września 2022, s. 191, ISBN 978-83-954388-3-7.
  37. Józef Mycak, Ewakuacja więźniów oświęcimskich przez teren powiatu prudnickiego, „Biuletyn Żydowskiego Instytutu Historycznego”, 2 (106), czerwiec 1978, s. 52, 56.
  38. Kasza 2020 ↓, s. 717.
  39. Kasza 2020 ↓, s. 56.
  40. Kasza 2020 ↓, s. 57.
  41. Andrzej Dereń, Polska Ziemia Prudnicka, „Tygodnik Prudnicki”, 19 (754), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 11 maja 2005, s. 8, ISSN 1231-904X.
  42. Kasza 2020 ↓, s. 725.
  43. Miejscowości osiedleń grupowych ludności wiejskiej pochodzącej z obszaru Polski w granicach do 1939 r. [online], brozbar.cieplowizja.pl [dostęp 2022-10-01].
  44. Franciszek Dendewicz, maj 1945 roku na Ziemi Prudnickiej, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 22 (808), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 31 maja 2006, s. 10–11, ISSN 1231-904X.
  45. Kasza 2020 ↓, s. 726.
  46. Powiat Prudnicki (Prudnik), [w:] Wykaz gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Według stanu na z dnia 1 VII 1952 r., Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1952, s. 249–250.
  47. Uchwała Nr VII/28/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu prudnickiego, „Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu”, 12, Opole: Prezydium WRN, 27 grudnia 1954, s. 10–11.
  48. Wykaz gromad wchodzących w skład gminy, „Głos Prądnika”, Czesław Żelazny – redaktor naczelny, 3 (4), Prądnik [Prudnik]: Powiatowy Komitet Osadniczy, 23 listopada 1946, s. 5.
  49. a b Zespół Szkolno-Przedszkolny w Moszczance Historia przedszkola w Łące Prudnickiej [online], szkolamoszczanka.pl [dostęp 2019-03-27].
  50. Parafie według dekanatów [online], diecezja.opole.pl [dostęp 2019-03-27].
  51. Kasza 2020 ↓, s. 548.
  52. Ryszard Nowak, Dwa i pół tysiąca poszkodowanych, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 27 (861), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 4 lipca 2007, s. 12, ISSN 1231-904X.
  53. Łąka Prudnicka [online], Rozwój Wsi Opolskiej Program Odnowy Wsi, 10 sierpnia 2020 [dostęp 2022-06-25] (pol.).
  54. Kasza 2020 ↓, s. 697.
  55. Andrzej Dereń, Nowe centrum Łąki Prudnickiej [online], Teraz Prudnik!, 2 września 2020 [dostęp 2022-06-25] (pol.).
  56. Uchwała Rady Miejskiej w Prudniku nr XXXIV-590-2020 z dnia 18 grudnia 2020 r. w sprawie wyznaczenia obszaru i granic aglomeracji Prudnik [online], duwo.opole.uw.gov.pl [dostęp 2023-08-31].
  57. Andrzej Dereń, Sytuacja była krytyczna, „Tygodnik Prudnicki”, 39 (1753), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 25 września 2024, s. 18–20, ISSN 1231-904X.
  58. Andrzej Dereń, Ogrom zniszczeń. Od Prudnika do Zlatych Hor [online], Teraz Prudnik!, 26 września 2024 [dostęp 2024-09-26] (pol.).
  59. Ludność Ziemi Prudnickiej, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 52 (266), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 24 grudnia 1995, s. 10, ISSN 1231-904X.
  60. Kreis Neustadt O.S. (1. Dezember 1871) [online], AGOFF [dostęp 2024-06-13] (niem.).
  61. Kreis Neustadt O.S. (1. Dezember 1885) [online], AGOFF [dostęp 2024-06-13] (niem.).
  62. Zeno, Lexikoneintrag zu »Gräflich Wiese«. Meyers Großes Konversations-Lexikon, Band 8. ... [online], zeno.org [dostęp 2019-09-29] (niem.).
  63. Kreis Neustadt O.S. (1. Dezember 1905) [online], AGOFF [dostęp 2024-06-13] (niem.).
  64. a b Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Neustadt [online], treemagic.org [dostęp 2020-01-12].
  65. Miejscowości powiatu prudnickiego – HKKNOS [online] [dostęp 2019-09-29] (pol.).
  66. Ludność wiejska. Wyniki badania struktury ludności wsi z dnia 15 X 1966, Opole: Wojewódzki Urząd Statystyczny w Opolu, 1969, s. 222.
  67. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
  68. Andrzej Dereń, Jak wyludniła się Twoja miejscowość: sprzedam wieś pod Prudnikiem, „Tygodnik Prudnicki”, 2 (1202), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 8 stycznia 2014, s. 11, ISSN 1231-904X.
  69. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 111.
  70. Ewidencja – Gmina Prudnik [online], bip.wuozopole.pl [dostęp 2023-02-11].
  71. Joanna Pszon, Żelazny krzyż niezgody [online], wyborcza.pl, 3 lipca 2009 [dostęp 2023-12-27].
  72. Nepomuki X. Opolskiego [online], Nepomuki [dostęp 2023-12-28].
  73. Sołectwa [online], prudnik.pl [dostęp 2024-01-04] (pol.).
  74. Historia [online], skprudnik.eu [dostęp 2024-01-04].
  75. Lista Rzemieślników [online], cechprudnik.eu [zarchiwizowane z adresu 2023-12-09].
  76. ZUS Inspektorat w Prudniku [online], zus.pl [dostęp 2024-04-17] (pol.).
  77. Wykaz dróg powiatu prudnickiego [online], powiatprudnicki.pl [dostęp 2024-09-26].
  78. Rozkład jazdy PKS na przystanku Łąka Prudnicka Skrz. 1, gm. Prudnik [online], e-podroznik.pl [dostęp 2023-08-17].
  79. PKS Connex Prudnik / Przewozy pasażerskie / Rozkład jazdy [online], pks-prudnik.com.pl [dostęp 2024-04-08] [zarchiwizowane z adresu 2006-10-23].
  80. Damian Wicher, Nowy PKS, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 49 (732), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 8 grudnia 2004, s. 5, ISSN 1231-904X.
  81. Zbigniew Taylor, Ariel Ciechański, Deregulacja i przekształcenia przedsiębiorstw transportu lądowego w Polsce na tle polityki spójności UE: Deregulation and transformation among Poland’s surface-transport companies against the background of the EU cohesion policy, IGiPZ PAN, 29 grudnia 2017, s. 126, ISBN 978-83-61590-74-3 [dostęp 2024-04-08] (pol.).
  82. Arriva przejmuje Veolia Transport Polska. infobus.pl, 2013-06-06. [dostęp 2024-04-08].
  83. Arriva zamyka komunikację lokalną w sześciu ośrodkach [online], transport-publiczny.pl, 28 listopada 2018 [dostęp 2024-04-08] (pol.).
  84. Maciej Dobrzański, Kto od lipca obsłuży przewozy pasażerskie? [online], Prudnik24, 16 lutego 2019 [dostęp 2024-04-08] (pol.).
  85. Maciej Dobrzański, Powołują związek, który ma ułatwić komunikację [online], Prudnik24, 18 sierpnia 2021 [dostęp 2024-04-08] (pol.).
  86. Szkoła Podstawowa w Łące Prudnickiej [online], splakaprudnicka.superszkolna.pl [dostęp 2020-03-20].
  87. a b c Wiktoria Palarczyk, Łąka Prudnicka: Cztery instytucje w jednym miejscu. Niebawem ruszają prace [online], Radio Opole, 3 września 2018 [dostęp 2020-08-20] (pol.).
  88. POK Prudnik – Zajęcia świetlicowe dla dzieci i młodzieży szkolnej [online], pok-prudnik.pl [dostęp 2019-03-27].
  89. Andrzej Dereń, Łąka zgromadziła pamiątki po Janie Trybule [online], Teraz Prudnik!, 17 marca 2024 [dostęp 2024-03-18] (pol.).
  90. Parafie według dekanatów [online], diecezja.opole.pl [dostęp 2023-05-01] (pol.).
  91. Skarb – LZS Łąka Prudnicka [online], 90minut.pl [dostęp 2019-03-27].
  92. Janusz Stefanko, Damian Wicher, Jubileusz Podokręgu, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 48 (783), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 30 listopada 2005, s. 19, ISSN 1231-904X.
  93. Bogdan Kociński, Janusz Stefanko, Jan Siekaniec, Radosław Roszkowski: Śladami Mistrzów Pogranicza. Prudnik: Starostwo Powiatowe, 2022, s. 94–95. ISBN 978-83-962065-0-3.
  94. Światowe gwiazdy w Prudniku i Białej, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 27 (1123), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 4 lipca 2012, s. 8, ISSN 1231-904X.
  95. Krzysztof Strauchmann, Łąka Prudnicka. Przyjedź obejrzeć ruchomą szopkę [online], Nowa Trybuna Opolska, 13 stycznia 2009 [dostęp 2023-02-01] (pol.).
  96. Baza noclegowa [online], prudnik.pl [dostęp 2023-02-17] (pol.).
  97. Katarzyna Kolasińska-Morawska, Katalog gospodarstw agroturystycznych, Suchy Bór–Opole: Studio 4 Andrzej Nowak na zlecenie Urzędu Marszałkowskiego Województwa Opolskiego, s. 60, ISBN 978-83-60455-49-4.
  98. Regulamin Odznaki Krajoznawczej Ziemi Prudnickiej [online], prudnik.pttk.pl [dostęp 2024-01-01].
  99. Trasy rowerowe VI ETTR w Prudniku, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 27 (1019), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 7 lipca 2010, s. 20–21, ISSN 1231-904X.
  100. a b Tadeusz Górecki, Szlaki turystyczne – Urząd Miejski w Prudniku [online], prudnik.pl, 21 marca 2012 [dostęp 2023-01-19] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-08] (pol.).
  101. Ścieżki piesze – Starostwo Powiatowe w Prudniku [online], powiatprudnicki.pl [dostęp 2022-06-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-20].
  102. Trasy rowerowe – Starostwo Powiatowe w Prudniku [online], powiatprudnicki.pl, 13 października 2018 [dostęp 2022-06-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-13].
  103. Stanisław Hawron, Związek Ochotniczych Straży Pożarnych [online], bip.prudnik.pl [dostęp 2024-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-20] (pol.).
  104. Andrzej Dereń, Trzecie życie scanii [online], Teraz Prudnik!, 13 września 2023 [dostęp 2024-02-24] (pol.).
  105. Komenda Powiatowa Policji w Prudniku [online], prudnik.policja.gov.pl [dostęp 2024-02-24] (pol.).
  106. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 sierpnia 2005 r. w sprawie wykazu gmin i innych jednostek zasadniczego podziału terytorialnego państwa położonych w strefie nadgranicznej oraz tablicy określającej zasięg tej strefy (Dz.U. z 2005 r. nr 188, poz. 1580).
  107. PSG w Opolu [online], slaski.strazgraniczna.pl, 19 sierpnia 2012 [dostęp 2024-05-08].

Bibliografia

edytuj
  • Ryszard Kasza: Ulicami Prudnika z historią i fotografią w tle. Przemysław Birna, Franciszek Dendewicz, Piotr Kulczyk. Prudnik: Powiat Prudnicki, 2020. ISBN 978-83-954314-5-6.