Kennedy Center Honors

Kennedy Center Honors – coroczne wyróżnienie za całokształt twórczości i wkład w kulturę amerykańską przyznawane artystom scenicznym. Wyróżnienia wręczane są rokrocznie, począwszy od 1978, podczas grudniowego galowego koncertu odbywającego się w Kennedy Center Opera House w Waszyngtonie[1].

Kennedy Center Honors
Ilustracja
Nagroda za

całokształt twórczości i wkład w kulturę amerykańską

Przyznający

Board of Trustees of the Kennedy Center

Państwo

 Stany Zjednoczone

Pierwsze rozdanie

1976

Strona internetowa

Historia

edytuj

Nagroda przyznawana jest od 1977. Stacja CBS od momentu pierwszej gali zajmuje się relacjonowaniem uroczystości. Posiada ona jednego prowadzącego; pierwszym był Leonard Bernstein w 1978. Wieloletnimi hostami byli m.in. Walter Cronkite (od 1981 do 2002) i Caroline Kennedy (córka prezydenta Johna F. Kennedy’ego; od 2003 do 2012).

Gala nie jest emitowana na żywo, wersja zredagowana trwająca około dwóch godzin jest zwykle retransmitowana w telewizji CBS między Bożym Narodzeniem a Nowym Rokiem. Podczas gali trwają występy sceniczne – inni artyści (wśród nich często byli laureaci) odtwarzają fragmenty dzieł uhonorowanych.

Rekomendacje do nagrody są zgłaszane przez obywateli. W John F. Kennedy Center for the Performing Arts działa komitet doradczy (ang. Special Honors Advisory Committee – składający się z członków rady powierniczej, byłych laureatów i wybitnych artystów) selekcjonujący propozycje. Komitet ocenia twórców w kategoriach: muzyki, tańca, teatru, opery, filmu i telewizji[2]. Nominacje są zwykle ogłaszane publicznie między lipcem a wrześniem. Nominat nie musi być obywatelem Stanów Zjednoczonych - jest doceniany za wkład w amerykańską kulturę.

Ceremonia

edytuj

Ceremonia przyznania nagród trwa przez jeden grudniowy weekend, obejmując:

  • lunch z przewodniczącym komitetu (w sobotę w John F. Kennedy Center for the Performing Arts)
  • kolację z sekretarzem stanu w Departamencie Stanu, podczas przyjęcia przewodniczący komitetu wręcza medale[2]. Szeroka tęczowa wstążka symbolizuje „spektrum wielu umiejętności w sztukach scenicznych”
  • przyjęcie wczesnym niedzielnym popołudniem w Białym Domu wydawane przez prezydenta Stanów Zjednoczonych[3]
  • wieczorna gala (z występami artystycznymi) i późniejsza kolacja w John F. Kennedy Center for the Performing Arts

Przed 2017 trzy razy prezydent nie uczestniczył w gali:

W 2017 Biały Dom ogłosił, że Donald Trump i Melania Trump postanowili nie brać udziału w gali. Obiad w Departamencie Stanu w sobotni wieczór przed ceremonią poprowadził sekretarz stanu Rex Tillerson, a przyjęcie w Białym Domu zostało odwołane[5]. Donald i Melania Trump nie brali również udziału w uroczystościach w latach 2018 i 2019[6].

Z powodów pandemii COVID-19 ceremonia przyznania nagród za rok 2020 została przeniesiona na koniec kwietnia 2021[7].

Laureaci

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Laureaci Kennedy Center Honors.

Do 2019 nagrodę Kennedy Center Honors otrzymało 230 osób. Zdecydowana większość została przyznana osobom fizycznym; 11 razy nagrody zostały wręczone duetom lub grupom. Wśród laureatów z 2019 po raz pierwszy znalazł się program telewizyjny – twórcy Ulicy Sezamkowej.

1978–1979

edytuj

1980–1989

edytuj
 
Laureaci z 2005: Julie Harris, Robert Redford, Tina Turner, Suzanne Farrell i Tony Bennett z prezydentem George’em W. Bushem i Laurą Bush

1990–1999

edytuj
 
Laureaci z 2006 podczas gali wraz z prezydentem George’em W. Bushem i pierwszą damą: od lewej Andrew Lloyd Webber, Steven Spielberg, Dolly Parton, Zubin Mehta oraz Smokey Robinson

2000–2009

edytuj
 
Laureaci z 2009: Mel Brooks, Dave Brubeck, Grace Bumbry, Robert De Niro i Bruce Springsteen z prezydentem Barackiem Obamą i Michelle Obamą

2010–2019

edytuj
 
Członkowie zespołu Led Zeppelin uhonorowani w 2012. Na zdj. wraz z prezydentem Barackiem Obamą

2020–2023

edytuj

Nagrody nieprzyjęte i przełożone

edytuj
  • Vladimir Horowitz miał zostać wyróżniony, ale Komitet wycofał ofertę, ponieważ Horowitz uzależnił swoją akceptację od tego, że zostanie uhonorowany sam[20].
  • Katharine Hepburn odrzuciła pierwszą propozycję Komitetu, przyjęła nagrodę w 1990[20].
  • Doris Day wielokrotnie odmawiała nagrody, ponieważ strach przed lataniem uniemożliwiał jej udział w ceremonii[21].
  • Irving Berlin odmówił nagrody za 1987 chcąc być uhonorowanym jako stulatek. W 1988, po serii udarów, nie mógł już uczestniczyć w publicznym wydarzeniu[22].
  • Paul McCartney został wyróżniony w 2002, ale nie był w stanie uczestniczyć w gali z powodów osobistych. Muzyk został uhonorowany w 2010[23][24].
  • Mel Brooks odmówił nagrody, nie chcąc być honorowanym przez George’a W. Busha. Przyjął zaszczyt w 2009 gdy Barack Obama został prezydentem[25].
  • W 2015 członkowie Eagles odmówili udziału w ceremonii z powodu śmiertelnej choroby lidera Glenna Freya (zmarł 18 stycznia 2016). Zespół otrzymał wyróżnienie w 2016 (w tym Frey pośmiertnie)[13].
  • Norman Lear w 2017 ogłosił, że przyjmie nagrodę, ale zbojkotuje ceremonię w Białym Domu z powodu swojego sprzeciwu wobec prezydenta Donalda Trumpa[6].

Przypisy

edytuj
  1. About the Kennedy Center Honors. web.archive.org, 2008-05-16. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
  2. a b Ceremonia 2017. kennedy-center.org. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
  3. A Vision in Blue – Home – Mrs.O - Follow the Fashion and Style of First Lady Michelle Obama. mrs-o.org. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
  4. Jon Pareles. Performers Rreceive Kennedy Center Awards. „Sun-Sentinel”. ISSN 0744-8139. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  5. David Smith. Trump is Elephant in the Room at Kennedy Center Honors. „The Guardian”, 2017-12-04. ISSN 0261-3077. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  6. a b Paul Harris. Heartfelt Tributes Trump Politics at Kennedy Center Honors. „Variety”, 2019-12-09. ISSN 0042-2738. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  7. The John F. Kennedy Center for the Performing Arts Announces Updated 2020-2021 season [online], www.kennedy-center.org [dostęp 2020-12-14].
  8. Daniel Holloway: Bill Cosby’s Kennedy Center Honors, Mark Twain Prize Revoked. Yahoo!. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
  9. Andrew Gans. Dustin Hoffman, David Letterman, Natalia Makarova, Buddy Guy, Led Zeppelin Are Kennedy Center Honorees. „Playbill”, 2012-11-09. ISSN 0551-0678. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  10. Andrew Gans. Martina Arroyo, Herbie Hancock, Billy Joel, Shirley MacLaine and Carlos Santana Are 2013 Kennedy Center Honorees. „Playbill”, 2013-10-21. ISSN 0551-0678. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  11. Paul Harris. Tom Hanks, Lily Tomlin, Sting to Receive Kennedy Center Honors. „Variety”, 2014-09-04. ISSN 0042-2738. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  12. Robert Viagas. Carole King, Cicely Tyson, Rita Moreno and More Named 2015 Kennedy Center Honorees. „Playbill”. ISSN 0551-0678. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  13. a b Nagrody 2016. Kennedy Center Honors. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
  14. Andrew Gans. Hamilton Creators Lin-Manuel Miranda, Andy Blankenbuehler, Alex Lacamoire, Thomas Kail Receive Special Kennedy Center Honors. „Playbill”. ISSN 0551-0678. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  15. Andrew Gans. Sally Field, Linda Ronstadt, More Celebrated at 42nd Annual Kennedy Center Honors December 8. „Playbill”. ISSN 0551-0678. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  16. Devon Ivie, Dick Van Dyke and Joan Baez Among 2021 Kennedy Center Honors [online], Vulture, 13 stycznia 2021 [dostęp 2021-09-27] (ang.).
  17. The 44th Kennedy Center Honorees Are... [online], www.kennedy-center.org [dostęp 2021-09-27] (ang.).
  18. Neda Ulaby, George Clooney and Gladys Knight are among the 2022 Kennedy Center honorees, „NPR”, 21 lipca 2022 [dostęp 2022-12-17] (ang.).
  19. The Kennedy Center Honors [online], The Kennedy Center [dostęp 2023-11-28] (ang.).
  20. a b The Honors, Take 2. „The Washington Post”. ISSN 0190-8286. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  21. About Doris – Doris Day. dorisday.com. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
  22. Irvin Molotsky. 5 Receive Kennedy Center Honors for Artistic Contributions. „The New York Times”, 1987-12-07. ISSN 0362-4331. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  23. Jacqueline Trescott. Oprah Winfrey Among Five Recipients of 2010 Kennedy Center Honors. „The Washington Post”, 2010-09-08. ISSN 0190-8286. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  24. The Kennedy Center Honors: This Year’s Bid for Glamour. „The New York Times”, 2003-08-06. ISSN 0362-4331. [dostęp 2020-05-03]. (ang.). 
  25. Mel Brooks: ‘I’m An EGOT; I Don’t Need Any More’. NPR.org. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj