Wikipedia

Žiga Jelar

słoweński skoczek narciarski

Žiga Jelar (ur. 22 października 1997 w Kranju[1]) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SK Triglav Kranj. Drużynowy złoty medalista Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Zdobywca Pucharu Świata w lotach narciarskich w sezonie 2021/2022. Dwukrotny drużynowy mistrz świata juniorów z 2017, medalista mistrzostw kraju.

Žiga Jelar
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 października 1997
Kranj

Klub

SK Triglav Kranj

Wzrost

181 cm[1]

Debiut w PŚ

23 lutego 2016 w Kuopio (43. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

30 grudnia 2017 w Oberstdorfie (19. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

10 marca 2020 w Lillehammer (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

25 marca 2022 w Planicy

Rekord życiowy

239,0 m na Letalnicy w Planicy (25 marca 2022)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata
złoto Planica 2023 duża druż.
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Park City 2017 drużynowo
złoto Park City 2017 druż. miesz.
Inne nagrody
Puchar Świata w lotach
Mała kryształowa kula
2021/2022
Alpen Cup
złoto 1. miejsce
2016/2017
Puchar Beskidów
brąz 3. miejsce
2017
Multimedia w Wikimedia Commons

Przebieg kariery edytuj

W lutym 2014 w Zakopanem zadebiutował w FIS Cupie. W swoim drugim starcie zdobył pierwsze punkty cyklu, zajmując 12. miejsce[3]. W sezonie 2015/2016 trzykrotnie stawał na podium zawodów FIS Cupu: w sierpniu 2015 zajął drugie miejsce w Szczyrku, a w marcu 2016 dwukrotnie trzecie: w Planicy i Harrachovie. Zajął również kilkukrotnie miejsca w trzydziestce zawodów Pucharu Kontynentalnego, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 8. pozycji w styczniu w Bischofshofen. 23 lutego 2016 zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 43. miejsce na skoczni w Kuopio[4].

Na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2017 zdobył złote medale w konkursach drużynowych: męskim i mieszanym. Zawody indywidualne ukończył na 6. pozycji[5].

W 2017 startował w Letnim Grand Prix, zajmując między innymi 13. miejsce w Courchevel. W grudniu 2017 trzykrotnie zajął miejsca na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego. 30 grudnia 2017 zdobył pierwsze punkty Pucharu Świata, zajmując 19. miejsce w konkursie Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie. W dalszej części sezonu jeszcze kilkukrotnie zdobywał punkty cyklu[6].

W sezonie 2018/2019 dwa razy stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego. W Pucharze Świata punkty zdobył trzykrotnie, najwyżej klasyfikowanym będąc na 25. pozycji. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie zajął 23. miejsce na skoczni dużej[7], a w rozgrywanym w zmiennych warunkach pogodowych konkursie na skoczni normalnej po pierwszej serii zajmował trzecią lokatę, by ostatecznie zakończyć zawody na 27. pozycji[8]. Konkurs drużyn męskich ukończył na 6., a drużyn mieszanych – na 4. miejscu[7].

W ramach Letniego Grand Prix 2019 zajął między innymi 5. miejsce w lipcowych zawodach w Hinterzarten. Sezon zimowy 2019/2020 zaczął od startów w Pucharze Kontynentalnym. W ich ramach w styczniu i lutym 2020 trzykrotnie stanął na podium. po czym został powołany do kadry na Puchar Świata. W kolejnych startach w tym cyklu kilkukrotnie poprawiał najlepszy wynik w karierze: w Willingen był 17., w Bad Mitterndorf 14., w Râșnovie 12. i 8. 10 marca 2020 w rozgrywanym w ramach Raw Air 2020 drugim konkursie w Lillehammer zajął 2. miejsce i tym samym po raz pierwszy zajął miejsce na podium zawodów indywidualnych najwyższej rangi[9]. Sezon 2019/2020 Pucharu Świata zakończył na 28. miejscu w klasyfikacji generalnej z 200 punktami[10].

W sezonie 2020/2021 regularnie występował w Pucharze Świata, w większości startów zdobywając punkty. Najwyżej sklasyfikowany był na 10. pozycji, w otwierającym 69. Turniej Czterech Skoczni konkursie w Oberstdorfie. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 wystąpił w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej, w którym zajął 28. miejsce[11]. Puchar Świata 2020/2021 ukończył na 25. pozycji w klasyfikacji generalnej z 207 punktami[10].

W październiku 2021 Jelar ciężko przeszedł COVID-19, co wymusiło u niego przerwę w treningach. Starty w zawodach międzynarodowych w sezonie zimowym 2021/2022 rozpoczął pod koniec grudnia podczas 70. Turnieju Czterech Skoczni[12]. W trakcie sezonu naprzemiennie startował w Pucharze Świata i Pucharze Kontynentalnym. W tym drugim cyklu trzykrotnie zwyciężył, dwa razy był drugi i dwa razy trzeci. W zawodach Pucharu Świata rozgrywanych na skoczniach dużych najwyżej klasyfikowany był na 7. pozycji, w styczniu 2022 w Willingen, a najczęściej zajmował lokaty w trzeciej dziesiątce. Marcowe konkursy cyklu na skoczniach mamucich kończył w pierwszej dziesiątce. 19 marca 2022 w Oberstdorfie zajął 2. miejsce, a 25 marca w Planicy odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w zawodach indywidualnych Pucharu Świata[13]. Pozwoliło mu to odnieść zwycięstwo w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2021/2022. Sezon PŚ zakończył na 20. pozycji w klasyfikacji generalnej z 389 punktami[10].

Zimą 2022/2023 występował w Pucharze Świata, regularnie zdobywając punkty. W drugiej połowie sezonu sześciokrotnie kończył zawody cyklu w pierwszej dziesiątce. Raz stanął na podium – w słabo obsadzonym konkursie w Râșnovie 18 lutego 2023 zajął 2. pozycję. Poza tym występem najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu w Willingen. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023, na których wraz z Lovro Kosem, Timim Zajcem i Anže Laniškiem zdobył złoty medal w drużynowym konkursie mężczyzn. Indywidualnie zajął 23. lokatę na skoczni normalnej i 16. na dużej[14]. W trakcie sezonu, w marcu 2023, był hospitalizowany z powodu infekcji[15]. Puchar Świata 2022/2023 ukończył ostatecznie na 17. pozycji w klasyfikacji generalnej z 498 punktami[10].

Na Igrzyskach Europejskich 2023 zajął 19. miejsce na skoczni normalnej i 25. na dużej indywidualnie. W czterech pierwszych konkursach Pucharu Świata 2023/2024 dwukrotnie zdobył punkty, a najwyżej sklasyfikowany był na 26. pozycji. W dalszej części sezonu startował głównie w Pucharze Kontynentalnym, raz kończąc zawody cyklu w pierwszej dziesiątce – w lutym 2024 był 4. w Brotterode[16]. Znalazł się w słoweńskiej kadrze na Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2024, ale nie wystąpił w żadnym konkursie[17].

Zdobywał medale mistrzostw Słowenii. Indywidualnie zajął 3. miejsce na skoczni normalnej w 2016[18], latem 2018[19] oraz latem 2021[20]. W drużynie męskiej zdobył złoty medal latem 2015[21] oraz w 2016[22], 2017[23], 2018[24], 2020[25], 2022[26] i 2023[27], srebrny w 2019[28], a także brązowy w 2024[29]. W drużynie mieszanej zdobył srebro latem 2021[30] oraz brąz latem 2018[31].

Mistrzostwa świata edytuj

Indywidualnie edytuj

2019   Seefeld/Innsbruck – 23. miejsce (K-120), 27. miejsce (K-99)
2021   Oberstdorf – 28. miejsce (K-95)
2023   Planica – 23. miejsce (K-95), 16. miejsce (K-125)

Drużynowo edytuj

2019   Seefeld/Innsbruck – 6. miejsce (K-120)[a], 4. miejsce (drużyna mieszana/K-99)[b]
2023   Planica – złoty medal (K-125)[c]

Starty Ž. Jelara na mistrzostwach świata – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
23. 23 lutego 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 118,5 m 121,0 m 219,8 pkt 59,6 pkt Markus Eisenbichler
6. 24 lutego 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[a] 117,0 m 119,0 m 858,7 pkt (203,0 pkt) 128,8 pkt Niemcy
27. 1 marca 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 95,5 m 87,0 m 186,0 pkt 32,3 pkt Dawid Kubacki
4. 2 marca 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż. miesz.[b] 99,5 m 104,0 m 930,8 pkt (229,9 pkt) 81,4 pkt Niemcy
28. 27 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 96,0 m 90,5 m 223,5 pkt 45,3 pkt Piotr Żyła
23. 25 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 96,0 m 90,0 m 232,8 pkt 29,0 pkt Piotr Żyła
16. 3 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 126,5 m 128,5 m 251,8 pkt 35,7 pkt Timi Zajc
1.  4 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 druż.[c] 133,5 m 138,0 m 1178,9 pkt (292,5 pkt) –

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Indywidualnie edytuj

2017   Park City – 6. miejsce

Drużynowo edytuj

2017   Park City – złoty medal[d], złoty medal (drużyna mieszana)[e]

Starty Ž. Jelara na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
6. 1 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 90,0 m 92,5 m 252,7 pkt 10,5 pkt Viktor Polášek
1.  3 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[d] 89,5 m 86,0 m 932,3 pkt (239,0 pkt) –
1.  5 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż. miesz.[e] 90,5 m 95,5 m 925,3 pkt (248,7 pkt) –

Igrzyska europejskie edytuj

Indywidualnie edytuj

2023   Kraków/Zakopane[f] – 19. miejsce (K-95), 25. miejsce (K-125)

Starty Ž. Jelara na igrzyskach europejskich – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
19. 29 czerwca 2023   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 96,0 m 97,0 m 230,1 pkt 40,2 pkt Daniel Tschofenig
25. 1 lipca 2023   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 125,5 m 131,0 m 231,3 pkt 47,8 pkt Dawid Kubacki

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[32]
2017/2018 44.
2018/2019 54.
2019/2020 28.
2020/2021 25.
2021/2022 20.
2022/2023 17.
2023/2024 62.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 25 marca 2022   Planica Letalnica K-200 HS-240 232,0 m 239,0 m 468,2 pkt * Loty 2021/2022

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 10 marca 2020   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 132,0 m 137,0 m 259,0 pkt 2. 5,3 pkt Kamil Stoch
2. 19 marca 2022   Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 232,0 m 220,0 m 411,3 pkt 2. 1,7 pkt Stefan Kraft
3. 25 marca 2022   Planica Letalnica K-200 HS-240 232,0 m 239,0 m 468,2 pkt 1. –
4. 18 lutego 2023   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 91,5 m 98,5 m 240,2 pkt 2. 0,2 pkt Andreas Wellinger

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2015/2016
                                                          punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 43 - - - - - - - 0
Sezon 2017/2018
                                            punkty
- - - - - - - 19 21 27 21 35 36 40 32 - - - - - 24 - 43
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - 25 32 35 31 37 38 25 26 33 q - - 37 - 17
Sezon 2019/2020
                                                      punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 17 23 14 12 8 20 27 20 2 200
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
38 13 13 24 26 - - 10 40 35 27 39 26 22 41 18 12 29 33 37 39 15 17 12 12 207
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
- - - - - - - - - 36 q 45 29 25 19 16 30 7 35 27 9 24 27 28 2 4 1 6 389
Sezon 2022/2023
                                                                punkty
43 41 24 41 16 20 12 16 28 34 21 15 16 18 q 28 7 16 11 5 12 9 2 17 42 7 24 22 20 - - 6 498
Sezon 2023/2024
                                                                punkty
29 31 31 26 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q - 7
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon
2017/2018 		               
- - - 6 - - - -
Sezon
2018/2019 		             
- - 5 - - - -
Sezon
2019/2020 		         
- - - - 3
Sezon
2020/2021 		         
6 - 6 2 4
Sezon
2021/2022 		             
- - - - 2 - 1
Sezon
2022/2023 		             
- - 5 - 2 - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[32]
2017/2018 42.
2019/2020 17.
2020/2021 12.
2021/2022 1.
2022/2023 16.

Turniej Czterech Skoczni edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[32]
2017/2018 17.
2020/2021 25.
2021/2022 42.
2022/2023 21.

Raw Air edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[32]
2019 69.
2020 4.
2022 19.
2023 17.

Willingen Six edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[32]
2018 37.
2019 22.
2020 18.
2021 22.

Planica 7 edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[32]
2018 39.
2019 46.
2021 14.
2022 4.
2023 35.
2024 52.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[32]
2017 49.
2019 36.
2020 26.
2021 50.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP edytuj

stan po zakończeniu LGP 2023

2017
                  punkty
- 41 13 - - 21 29 50 dq 32
2018
                  punkty
- - - - - - - - 43 0
2019
                punkty
42 5 44 34 23 27 - - 57
2020
    punkty
24 25 13
2021
                punkty
dq 27 12 - - - - - 26
2023
                  punkty
- - - - - - 47 36 39 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP edytuj

stan po zakończeniu LGP 2023

2019      
- 3 5
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[32]
2015/2016 64.
2016/2017 67.
2017/2018 29.
2018/2019 22.
2019/2020 10.
2021/2022 4.
2023/2024 31.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 12 stycznia 2019   Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 134,5 m 127,0 m 261,3 pkt
2. 5 lutego 2022   Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 125,0 m 132,0 m 259,4 pkt
3. 20 lutego 2022   Rena Renabakkene K-124 HS-139 137,5 m 139,0 m 297,1 pkt
4. 12 marca 2022   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 137,5 m 131,5 m 283,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 10 grudnia 2017   Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 94,5 m 101,0 m 262,0 pkt 3. 5,6 pkt Andreas Wank
2. 16 grudnia 2017   Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 135,0 m 142,5 m 293,7 pkt 3. 4,6 pkt Tomasz Pilch
3. 17 grudnia 2017   Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 133,5 m 138,0 m 267,9 pkt 2. 1,2 pkt Jurij Tepeš
4. 12 stycznia 2019   Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 131,5 m 136,5 m 269,7 pkt 2. 16,3 pkt Clemens Aigner
5. 12 stycznia 2019   Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 134,5 m 127,0 m 261,3 pkt 1. –
6. 18 stycznia 2020   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 133,0 m 136,0 m 269,1 pkt 2. 20,1 pkt Stefan Huber
7. 1 lutego 2020   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 129,5 m 131,5 m 250,6 pkt 3. 1,4 pkt Stefan Huber
8. 2 lutego 2020   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 139,5 m 132,5 m 258,2 pkt 2. 5,0 pkt Anže Semenič
9. 5 lutego 2022   Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 125,0 m 132,0 m 259,4 pkt 1. –
10. 5 lutego 2022   Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 119,0 m 131,5 m 240,3 pkt 3. 4,0 pkt Domen Prevc
11. 6 lutego 2022   Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 131,0 m 129,0 m 261,1 pkt 2. 4,5 pkt Domen Prevc
12. 19 lutego 2022   Rena Renabakkene K-124 HS-139 133,5 m 133,0 m 270,0 pkt 2. 0,8 pkt Fredrik Villumstad
13. 20 lutego 2022   Rena Renabakkene K-124 HS-139 137,5 m 139,0 m 297,1 pkt 1. –
14. 12 marca 2022   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 137,5 m 131,5 m 283,6 pkt 1. –
15. 13 marca 2022   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 138,5 m 129,0 m 249,4 pkt 3. 4,9 pkt Andrzej Stękała

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2014/2015
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - - 32 - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2015/2016
                                                      punkty
dq 48 45 - - - - - - 26 14 - - - 17 8 32 35 33 32 - - 30 - - - - 70
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 37 13 22 41 - - - - - - 10 16 70
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
11 3 3 2 - - - - - - - - - - - - - - - - - 19 34 - - - - - 236
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
20 17 - - - - 16 25 2 1 11 6 4 - - - - - - - - - - - - - - - 340
Sezon 2019/2020
                                          punkty
35 53 22 21 7 21 2 4 9 7 3 2 - - - - - - - - - 400
Sezon 2021/2022
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - 1 3 2 4 7 2 1 - - - - 1 4 3 716
Sezon 2023/2024
                                                      punkty
- - - - 15 18 17 19 - - dq 21 13 - - 14 12 4 20 31 25 25 27 - - - - 202
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[32]
2016 82.
2017 19.
2019 56.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu LPK 2023

2016
                            punkty
17 38 - - - - - - - - - - - - 14
2017
                          punkty
23 29 4 5 7 - - - - - - - - 141
2019
                                punkty
8 12 - - - - - - - - - - - - - - 54
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[32]
2017 3.

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[32]
2013/2014 179.
2015/2016 11.
2016/2017 34.
2017/2018 68.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 29 września 2015   Szczyrk Skalite K-95 HS-106 99,0 m 103,5 m 250,5 pkt 2. 4,5 pkt Michael Dreher
2. 6 marca 2016   Planica Srednija velikanka K-95 HS-102 96,5 m 94,0 m 229,0 pkt 3.[g] 12,0 pkt Danny Queck
3. 12 marca 2016   Harrachov Čerťák K-90 HS-100 87,0 m 97,5 m 236,5 pkt 3. 14,5 pkt Danny Queck

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2013/2014
                                                punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 46 12 22
Sezon 2015/2016
                                                punkty
29 45 - - 2 16 20 17 - - - - - - - - - - - - 13 3 8 3 294
Sezon 2016/2017
                                        punkty
15 34 10 45 - - 14 29 50 34 - - - - 8 5 - - - - 139
Sezon 2017/2018
                                          punkty
- - - - - - - - 14 5 - - - - - - - - - - - 63
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Anže Lanišek, Peter Prevc, Žiga Jelar i Timi Zajc
  2. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Žiga Jelar, Nika Križnar i Peter Prevc
  3. ↑ a b Skład zespołu: Lovro Kos, Žiga Jelar, Timi Zajc i Anže Lanišek
  4. ↑ a b Skład zespołu: Žiga Jelar, Tilen Bartol, Aljaž Osterc i Bor Pavlovčič
  5. ↑ a b Skład zespołu: Nika Križnar, Tilen Bartol, Ema Klinec i Žiga Jelar
  6. ↑ Gospodarzem Igrzyskach Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  7. ↑ Ex aequo z Cene Prevcem

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Ziga JELAR - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-04-22].
  2. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-04-22].
  3. ↑ JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-20]. (ang.).
  4. ↑ JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-20]. (ang.).
  5. ↑ JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-20]. (ang.).
  6. ↑ JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-20]. (ang.).
  7. ↑ a b JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-20]. (ang.).
  8. ↑ Adam Bucholz: MŚ w Seefeld: Kubacki złoty, Stoch srebrny! Szalony konkurs na Toni-Seelos-Olympiaschanze z polskim happy endem!. skijumping.pl, 2019-03-01. [dostęp 2019-04-20].
  9. ↑ JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-04-21]. (ang.).
  10. ↑ a b c d JELAR Ziga - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-21]. (ang.).
  11. ↑ JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-05-15]. (ang.).
  12. ↑ Wojciech Skucha: Słoweńcy ogłosili kadrę na 70. TCS, powrót Jelara. skijumping.pl, 2021-12-24. [dostęp 2022-04-11].
  13. ↑ JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-11]. (ang.).
  14. ↑ JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-21]. (ang.).
  15. ↑ Adrian Dworakowski: Ziga Jelar wstał ze szpitalnego łóżka i zajął szóste miejsce w Planicy. skijumping.pl, 2023-04-04. [dostęp 2023-05-27].
  16. ↑ JELAR Ziga - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-21]. (ang.).
  17. ↑ Kulm Bad Mitterndorf/Tauplitz (AUT) FIS Ski Flying World Championships. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-21]. (ang.).
  18. ↑ Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2016-07-19]. (słoweń.).
  19. ↑ Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-11-14]. (słoweń.).
  20. ↑ Drzavno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2022-04-11]. (słoweń.).
  21. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-04-28]. (słoweń.).
  22. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-04-28]. (słoweń.).
  23. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-04-28]. (słoweń.).
  24. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-04-28]. (słoweń.).
  25. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2020-04-21]. (słoweń.).
  26. ↑ Ekipno državno prvenstvo. skoki.sloski.si. [dostęp 2022-04-11]. (słoweń.).
  27. ↑ Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2022-12-21. [dostęp 2023-05-21]. (słoweń.).
  28. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2019-04-20]. (słoweń.).
  29. ↑ Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2023-12-21. [dostęp 2024-04-21]. (słoweń.).
  30. ↑ MIX drzavno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2022-04-11]. (słoweń.).
  31. ↑ Ekipno MIX državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-11-14]. (słoweń.).
  32. ↑ a b c d e f g h i j k Adam Kwieciński: JELAR Ziga 1997.10.22 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-04-22].

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Žiga_Jelar&oldid=73572782”