Wikipedia

Medaliści igrzysk olimpijskich w narciarstwie alpejskim

lista w projekcie Wikimedia

Medaliści igrzysk olimpijskich w narciarstwie alpejskim – zestawienie zawodników, którzy przynajmniej raz stanęli na podium zawodów olimpijskich w narciarstwie alpejskim mężczyzn.

Kjetil André Aamodt – ośmiokrotny medalista olimpijski
Alberto Tomba – pięciokrotny medalista olimpijski

Narciarstwo alpejskie zadebiutowało na igrzyskach olimpijskich w 1936 roku w Garmisch-Partenkirchen. Wówczas do programu olimpijskiego włączono zawody w kombinacji alpejskiej. Kombinację rozegrano również podczas kolejnych igrzysk, w 1948 w Sankt Moritz, a następnie wyłączono ją z programu olimpijskiego. Kolejne zawody olimpijskie w kombinacji odbyły się po czterdziestoletniej przerwie, tzn. podczas igrzysk w Calgary. Znajdowała się wśród konkurencji olimpijskich do 2006 roku włącznie, od kolejnych igrzysk w zamian rozgrywana jest superkombinacja. Od 1948 roku w ramach igrzysk olimpijskich rozgrywane są zawody w zjeździe i slalomie, od 1952 w slalomie gigancie, a od 1988 w supergigancie. Od początku do kalendarza igrzysk włączane były jednocześnie te same konkurencje alpejskie wśród mężczyzn i wśród kobiet. W 2018 roku po raz pierwszy rozegrano olimpijskie zawody drużynowe, w których udział wzięły czteroosobowe zespoły, składające się z dwóch kobiet i dwóch mężczyzn.

W narciarstwie alpejskim mężczyzn najwięcej medali olimpijskich zdobyli reprezentanci Austrii. W ich dorobku jest 68 medali – 23 złote, 20 srebrnych i 25 brązowych. Druga w klasyfikacji wszech czasów jest Norwegia (33 medale – 11 złotych, 11 srebrnych i 11 brązowych), a trzecia Francja (29 medali – 11 złotych, 8 srebrnych i 10 brązowych). Więcej medali od Francji i Norwegii zdobyła Szwajcaria (36), jednak narciarze z tego kraju mniej razy (10) stawali na najwyższym stopniu podium olimpijskiego.

Najbardziej utytułowanym narciarzem alpejskim jest Norweg Kjetil André Aamodt. W latach 1992–2006 zdobył on osiem medali – cztery złote, dwa srebrne i dwa brązowe. Pozostaje jedynym alpejczykiem, który ma na koncie cztery tytuły mistrza olimpijskiego. Po trzy złote medale zdobyli Alberto Tomba, Toni Sailer i Jean-Claude Killy. Tomba wywalczył ponadto dwa srebrne medale.

Trzykrotnie w konkurencjach mężczyzn zdarzyło się, że wszystkie trzy miejsca na podium olimpijskim zajęli reprezentanci jednego kraju. Po raz pierwszy wydarzyło się to w slalomie gigancie podczas igrzysk w Cortinie d’Ampezzo – wtedy wszystkie medale zdobyli Austriacy. Reprezentanci tego kraju zdobyli także wszystkie medale w slalomie podczas igrzysk w Turynie. Z kolei wszystkie miejsca podium w kombinacji na igrzyskach w Lillehammer przypadły Norwegom.

Dwukrotnie przyznano dwa medale tego samego kruszcu w jednej konkurencji podczas tych samych igrzysk olimpijskich. Po raz pierwszy w 1948 roku w zjeździe – wówczas ex aequo trzecie miejsce zajęli Karl Molitor i Ralph Olinger. Był to jedyny przypadek w narciarstwie alpejskim mężczyzn, że przyznano łącznie cztery medale olimpijskie. Podczas igrzysk w Nagano dwa srebrne medale przyznano w supergigancie. Wtedy ex aequo drugie miejsce zajęli Didier Cuche i Hans Knauß.

W haśle przedstawiono zestawienia medalistów igrzysk olimpijskich w narciarstwie alpejskim mężczyzn, czyli zawodników, którzy przynajmniej raz w karierze stanęli na podium olimpijskim. W tabelach nie zostały natomiast uwzględnione medalistki zawodów kobiet.

Medaliści chronologicznie edytuj

Kombinacja edytuj

Kombinacja po raz pierwszy znalazła się w programie olimpijskim podczas igrzysk w Garmisch-Partenkirchen. Była to pierwsza konkurencja alpejska rozgrywana w ramach igrzysk olimpijskich[1]. Zawody w kombinacji rozegrano również podczas kolejnych igrzysk, przeprowadzonych w 1948 roku w Sankt Moritz, a następnie wyłączono tę konkurencję z programu olimpijskiego. Kombinacja powróciła w roku 1988 podczas igrzysk w Calgary i była rozgrywana w niezmiennej formie do roku 2006. Począwszy od 2010 roku, w związku z utworzeniem przez Międzynarodową Federację Narciarską nowej konkurencji, w ramach igrzysk olimpijskich przeprowadza się konkurs w superkombinacji[2].

Najwięcej medali w kombinacji mężczyzn zdobył Ivica Kostelić, w dorobku którego znalazły się trzy srebrne medale zdobyte w latach 2006–2014. Ponadto trzech zawodników zdobyło po jednym złotym i jednym srebrnym medalu – Kjetil André Aamodt, Lasse Kjus i Bode Miller. Podczas igrzysk w Lillehammer wszystkie medale w tej konkurencji zdobyli reprezentanci Norwegii – Lasse Kjus (złoty), Kjetil André Aamodt (srebrny) i Harald Christian Strand Nilsen (brązowy)[3].

Poniższa tabela przedstawia wszystkich medalistów olimpijskich w kombinacji mężczyzn w latach 1936–2022.

Rok i miejsce Złoto Srebro Brąz Źr.
1936, Garmisch-Partenkirchen   Pfnür, FranzFranz Pfnür   Lantschner, GustavGustav Lantschner   Allais, ÉmileÉmile Allais [4]
1948, Sankt Moritz   Oreiller, HenriHenri Oreiller   Molitor, KarlKarl Molitor   Couttet, JamesJames Couttet [5]
1988, Calgary   Strolz, HubertHubert Strolz   Gstrein, BernhardBernhard Gstrein   Accola, PaulPaul Accola [6]
1992, Albertville   Polig, JosefJosef Polig   Martin, GianfrancoGianfranco Martin   Locher, SteveSteve Locher [7]
1994, Lillehammer   Kjus, LasseLasse Kjus   Aamodt, Kjetil AndréKjetil André Aamodt   Strand Nilsen, Harald ChristianHarald Christian Strand Nilsen [8]
1998, Nagano   Reiter, MarioMario Reiter   Kjus, LasseLasse Kjus   Mayer, ChristianChristian Mayer [9]
2002, Salt Lake City   Aamodt, Kjetil AndréKjetil André Aamodt   Miller, BodeBode Miller   Raich, BenjaminBenjamin Raich [10]
2006, Turyn   Ligety, TheodoreTheodore Ligety   Kostelić, IvicaIvica Kostelić   Schönfelder, RainerRainer Schönfelder [11]
2010, Vancouver   Miller, BodeBode Miller   Kostelić, IvicaIvica Kostelić   Zurbriggen, SilvanSilvan Zurbriggen [12]
2014, Soczi   Viletta, SandroSandro Viletta   Kostelić, IvicaIvica Kostelić   Innerhofer, ChristofChristof Innerhofer [13]
2018, Pjongczang   Hirscher, MarcelMarcel Hirscher   Pinturault, AlexisAlexis Pinturault   Muffat-Jeandet, VictorVictor Muffat-Jeandet [14]
2022, Pekin   Strolz, JohannesJohannes Strolz   Aamodt Kilde, AleksanderAleksander Aamodt Kilde   Crawford, JamesJames Crawford [15]

Zjazd edytuj

Pierwsze zawody olimpijskie w zjeździe odbyły się podczas igrzysk w 1948 w Sankt Moritz[16]. Konkurencja ta była częścią wszystkich zimowych igrzysk olimpijskich w latach 1948–2014[17].

Siedmiu zawodników zdobyło w zjeździe po dwa medale olimpijskie. Dokonali tego: Bernhard Russi i Aksel Lund Svindal (złoto i srebro), Lasse Kjus i Peter Müller (obaj dwa razy srebro) oraz Franck Piccard, Guy Périllat i Kjetil Jansrud (srebro i brąz). W 1948 roku przyznano dwa brązowe medale – trzecie miejsce ex aequo zajęli Karl Molitor i Ralph Olinger. Był to jedyny przypadek w tej konkurencji, że przyznano cztery medale olimpijskie[17].

W poniższej tabeli ujęto wszystkich medalistów olimpijskich w zjeździe mężczyzn w latach 1948–2022.

Rok i miejsce Złoto Srebro Brąz Źr.
1948, Sankt Moritz   Oreiller, HenriHenri Oreiller   Gabl, FranzFranz Gabl   Molitor, KarlKarl Molitor [18]
  Olinger, RalphRalph Olinger
1952, Oslo   Colò, ZenoZeno Colò   Schneider, OthmarOthmar Schneider   Pravda, ChristianChristian Pravda [19]
1956, Cortina d’Ampezzo   Sailer, ToniToni Sailer   Fellay, RaymondRaymond Fellay   Molterer, AndreasAndreas Molterer [20]
1960, Squaw Valley   Vuarnet, JeanJean Vuarnet   Lanig, Hans-PeterHans-Peter Lanig   Périllat, GuyGuy Périllat [21]
1964, Innsbruck   Zimmermann, EgonEgon Zimmermann   Lacroix, LéoLéo Lacroix   Bartels, WolfgangWolfgang Bartels [22]
1968, Grenoble   Killy, Jean-ClaudeJean-Claude Killy   Périllat, GuyGuy Périllat   Dätwyler, Jean-DanielJean-Daniel Dätwyler [23]
1972, Sapporo   Russi, BernhardBernhard Russi   Collombin, RolandRoland Collombin   Messner, HeinrichHeinrich Messner [24]
1976, Innsbruck   Klammer, FranzFranz Klammer   Russi, BernhardBernhard Russi   Plank, HerbertHerbert Plank [25]
1980, Lake Placid   Stock, LeonhardLeonhard Stock   Wirnsberger, PeterPeter Wirnsberger   Podborski, StephenStephen Podborski [26]
1984, Sarajewo   Johnson, WilliamWilliam Johnson   Müller, PeterPeter Müller   Steiner, AntonAnton Steiner [27]
1988, Calgary   Zurbriggen, PirminPirmin Zurbriggen   Müller, PeterPeter Müller   Piccard, FranckFranck Piccard [28]
1992, Albertville   Ortlieb, PatrickPatrick Ortlieb   Piccard, FranckFranck Piccard   Mader, GüntherGünther Mader [29]
1994, Lillehammer   Moe, ThomasThomas Moe   Aamodt, Kjetil AndréKjetil André Aamodt   Podivinsky, EdwardEdward Podivinsky [30]
1998, Nagano   Crétier, Jean-LucJean-Luc Crétier   Kjus, LasseLasse Kjus   Trinkl, HannesHannes Trinkl [31]
2002, Salt Lake City   Strobl, FritzFritz Strobl   Kjus, LasseLasse Kjus   Eberharter, StephanStephan Eberharter [32]
2006, Turyn   Dénériaz, AntoineAntoine Dénériaz   Walchhofer, MichaelMichael Walchhofer   Kernen, BrunoBruno Kernen [33]
2010, Vancouver   Défago, DidierDidier Défago   Svindal, Aksel LundAksel Lund Svindal   Miller, BodeBode Miller [34]
2014, Soczi   Mayer, MatthiasMatthias Mayer   Innerhofer, ChristofChristof Innerhofer   Jansrud, KjetilKjetil Jansrud [35]
2018, Pjongczang   Svindal, Aksel LundAksel Lund Svindal   Jansrud, KjetilKjetil Jansrud   Feuz, BeatBeat Feuz [36]
2022, Pekin   Feuz, BeatBeat Feuz   Clarey, JohanJohan Clarey   Mayer, MatthiasMatthias Mayer [37]

Slalom edytuj

Zawody w slalomie mężczyzn rozgrywane są w ramach igrzysk olimpijskich nieprzerwanie od 1948 roku. Wówczas slalom został włączony do kalendarza olimpijskiego wspólnie ze zjazdem alpejskim[16] i znajdował się w programie wszystkich kolejnych zimowych igrzysk olimpijskich[38].

Najbardziej utytułowanym alpejczykiem w slalomie mężczyzn jest Alberto Tomba, który w latach 1988–1994 zdobył w tej konkurencji trzy medale olimpijskie – jeden złoty i dwa srebrne. Ponadto jeszcze czterech zawodników dwukrotnie stanęło na podium olimpijskim w slalomie. Byli to: Phillip Mahre i André Myhrer (złoto i srebro), Benjamin Raich (złoto i brąz) oraz Gustav Thöni (dwa razy srebro). Podczas igrzysk w Turynie wszystkie medale w tej konkurencji zdobyli reprezentanci Austrii – Benjamin Raich (złoty), Reinfried Herbst (srebrny) i Rainer Schönfelder (brązowy)[38].

Poniższa tabela przedstawia wszystkich medalistów olimpijskich w slalomie mężczyzn w latach 1948–2022.

Rok i miejsce Złoto Srebro Brąz Źr.
1948, Sankt Moritz   Reinalter, RomediRomedi Reinalter   Couttet, JamesJames Couttet   Oreiller, HenriHenri Oreiller [39]
1952, Oslo   Schneider, OthmarOthmar Schneider   Eriksen, SteinStein Eriksen   Berge, GuttormGuttorm Berge [40]
1956, Cortina d’Ampezzo   Sailer, ToniToni Sailer   Igaya, ChiharuChiharu Igaya   Sollander, StigStig Sollander [41]
1960, Squaw Valley   Hinterseer, ErnstErnst Hinterseer   Leitner, MathiasMathias Leitner   Bozon, CharlesCharles Bozon [42]
1964, Innsbruck   Stiegler, JosefJosef Stiegler   Kidd, WilliamWilliam Kidd   Heuga, JamesJames Heuga [43]
1968, Grenoble   Killy, Jean-ClaudeJean-Claude Killy   Huber, HerbertHerbert Huber   Matt, AlfredAlfred Matt [44]
1972, Sapporo   Fernández Ochoa, FranciscoFrancisco Fernández Ochoa   Thöni, GustavGustav Thöni   Thöni, RolandRoland Thöni [45]
1976, Innsbruck   Gros, PieroPiero Gros   Thöni, GustavGustav Thöni   Frommelt, WilliWilli Frommelt [46]
1980, Lake Placid   Stenmark, IngemarIngemar Stenmark   Mahre, PhillipPhillip Mahre   Lüthy, JacquesJacques Lüthy [47]
1984, Sarajewo   Mahre, PhillipPhillip Mahre   Mahre, StevenSteven Mahre   Bouvet, DidierDidier Bouvet [48]
1988, Calgary   Tomba, AlbertoAlberto Tomba   Wörndl, FrankFrank Wörndl   Frommelt, PaulPaul Frommelt [49]
1992, Albertville   Jagge, Finn ChristianFinn Christian Jagge   Tomba, AlbertoAlberto Tomba   Tritscher, MichaelMichael Tritscher [50]
1994, Lillehammer   Stangassinger, ThomasThomas Stangassinger   Tomba, AlbertoAlberto Tomba   Košir, JureJure Košir [51]
1998, Nagano   Buraas, Hans PetterHans Petter Buraas   Furuseth, Ole KristianOle Kristian Furuseth   Sykora, ThomasThomas Sykora [52]
2002, Salt Lake City   Vidal, Jean-PierreJean-Pierre Vidal   Amiez, SébastienSébastien Amiez   Raich, BenjaminBenjamin Raich [53]
2006, Turyn   Raich, BenjaminBenjamin Raich   Herbst, ReinfriedReinfried Herbst   Schönfelder, RainerRainer Schönfelder [54]
2010, Vancouver   Razzoli, GiulianoGiuliano Razzoli   Kostelić, IvicaIvica Kostelić   Myhrer, AndréAndré Myhrer [55]
2014, Soczi   Matt, MarioMario Matt   Hirscher, MarcelMarcel Hirscher   Kristoffersen, HenrikHenrik Kristoffersen [56]
2018, Pjongczang   Myhrer, AndréAndré Myhrer   Zenhäusern, RamonRamon Zenhäusern   Matt, MichaelMichael Matt [57]
2022, Pekin   Noël, ClémentClément Noël   Strolz, JohannesJohannes Strolz   Foss Solevåg, SebastianSebastian Foss Solevåg [58]

Slalom gigant edytuj

Rywalizacja olimpijska w slalomie gigancie po raz pierwszy odbyła się podczas igrzysk w Oslo w 1952 roku. Wówczas konkurencja ta zastąpiła dotychczas rozgrywaną kombinację alpejską[59]. Zawody w slalomie gigancie były rozgrywane na wszystkich kolejnych zimowych igrzyskach[60].

Jedynym zawodnikiem, który zdobył tytuł mistrza olimpijskiego w slalomie gigancie i ten obronił na kolejnych igrzyskach, jest Alberto Tomba, który zwyciężył w 1988 i 1992 roku. Pozostaje również jedynym alpejczykiem z dwoma złotymi medalami w slalomie gigancie. Ponadto jeszcze sześciu zawodników zdobyło po dwa medale olimpijskie w tej konkurencji. Byli to: Stephan Eberharter (złoto i srebro), Hermann Maier i Ingemar Stenmark (obaj złoto i brąz), Josef Stiegler i Andreas Wenzel (obaj srebro i brąz) oraz Alexis Pinturault (dwa razy brąz). Podczas igrzysk w Cortinie d’Ampezzo wszystkie medale w tej konkurencji zdobyli reprezentanci Austrii – Toni Sailer (złoty), Andreas Molterer (srebrny) i Walter Schuster (brązowy)[60].

W poniższym zestawieniu ujęto wszystkich medalistów olimpijskich w slalomie gigancie mężczyzn w latach 1952–2022.

Rok i miejsce Złoto Srebro Brąz Źr.
1952, Oslo   Eriksen, SteinStein Eriksen   Pravda, ChristianChristian Pravda   Spiss, ToniToni Spiss [61]
1956, Cortina d’Ampezzo   Sailer, ToniToni Sailer   Molterer, AndreasAndreas Molterer   Schuster, WalterWalter Schuster [62]
1960, Squaw Valley   Staub, RogerRoger Staub   Stiegler, JosefJosef Stiegler   Hinterseer, ErnstErnst Hinterseer [63]
1964, Innsbruck   Bonlieu, FrançoisFrançois Bonlieu   Schranz, KarlKarl Schranz   Stiegler, JosefJosef Stiegler [64]
1968, Grenoble   Killy, Jean-ClaudeJean-Claude Killy   Favre, WillyWilly Favre   Messner, HeinrichHeinrich Messner [65]
1972, Sapporo   Thöni, GustavGustav Thöni   Bruggmann, EdmundEdmund Bruggmann   Mattle, WernerWerner Mattle [66]
1976, Innsbruck   Hemmi, HeiniHeini Hemmi   Good, ErnstErnst Good   Stenmark, IngemarIngemar Stenmark [67]
1980, Lake Placid   Stenmark, IngemarIngemar Stenmark   Wenzel, AndreasAndreas Wenzel   Enn, HansHans Enn [68]
1984, Sarajewo   Julen, MaxMax Julen   Franko, JureJure Franko   Wenzel, AndreasAndreas Wenzel [69]
1988, Calgary   Tomba, AlbertoAlberto Tomba   Strolz, HubertHubert Strolz   Zurbriggen, PirminPirmin Zurbriggen [70]
1992, Albertville   Tomba, AlbertoAlberto Tomba   Girardelli, MarcMarc Girardelli   Aamodt, Kjetil AndréKjetil André Aamodt [71]
1994, Lillehammer   Wasmeier, MarkusMarkus Wasmeier   Kälin, UrsUrs Kälin   Mayer, ChristianChristian Mayer [72]
1998, Nagano   Maier, HermannHermann Maier   Eberharter, StephanStephan Eberharter   Grünigen, Michael vonMichael von Grünigen [73]
2002, Salt Lake City   Eberharter, StephanStephan Eberharter   Miller, BodeBode Miller   Kjus, LasseLasse Kjus [74]
2006, Turyn   Raich, BenjaminBenjamin Raich   Chenal, JoëlJoël Chenal   Maier, HermannHermann Maier [75]
2010, Vancouver   Janka, CarloCarlo Janka   Jansrud, KjetilKjetil Jansrud   Svindal, Aksel LundAksel Lund Svindal [76]
2014, Soczi   Ligety, TheodoreTheodore Ligety   Missillier, SteveSteve Missillier   Pinturault, AlexisAlexis Pinturault [77]
2018, Pjongczang   Hirscher, MarcelMarcel Hirscher   Kristoffersen, HenrikHenrik Kristoffersen   Pinturault, AlexisAlexis Pinturault [78]
2022, Pekin   Odermatt, MarcoMarco Odermatt   Kranjec, ŽanŽan Kranjec   Faivre, MathieuMathieu Faivre [79]

Supergigant edytuj

Supergigant po raz pierwszy w ramach igrzysk olimpijskich został rozegrany w 1988 roku, podczas igrzysk w Calgary[80]. Konkurencja ta organizowana była również podczas wszystkich kolejnych zimowych igrzysk olimpijskich[81].

Najbardziej utytułowanym narciarzem alpejskim w supergigancie jest Kjetil André Aamodt, w dorobku którego w latach 1992–2006 znalazły się cztery medale olimpijskie – trzy złote i jeden brązowy. Jeszcze czterech zawodników zdobyło po dwa medale olimpijskie w tej konkurencji – Hermann Maier (złoty i srebrny), Kjetil Jansrud (złoty i brązowy) oraz Andrew Weibrecht i Bode Miller (obaj srebrny i brązowy). Dwukrotnie zdarzyło się, że przyznano po dwa medale tego samego kruszcu w trakcie jednych igrzysk. W 1998 roku w Nagano rozdano dwa srebrne medale (drugą pozycję zajęli ex aequo Hans Knauß i Didier Cuche), a w 2014 roku w Soczi dwa brązowe medale (na trzecim stopniu podium stanęli Bode Miller i Jan Hudec)[81].

W poniższej tabeli zaprezentowano wszystkich medalistów olimpijskich w supergigancie mężczyzn w latach 1988–2022.

Rok i miejsce Złoto Srebro Brąz Źr.
1988, Calgary   Piccard, FranckFranck Piccard   Mayer, HelmutHelmut Mayer   Eriksson, Lars-BörjeLars-Börje Eriksson [82]
1992, Albertville   Aamodt, Kjetil AndréKjetil André Aamodt   Girardelli, MarcMarc Girardelli   Thorsen, Jan EinarJan Einar Thorsen [83]
1994, Lillehammer   Wasmeier, MarkusMarkus Wasmeier   Moe, ThomasThomas Moe   Aamodt, Kjetil AndréKjetil André Aamodt [84]
1998, Nagano   Maier, HermannHermann Maier   Cuche, DidierDidier Cuche – [85]
  Knauß, HansHans Knauß
2002, Salt Lake City   Aamodt, Kjetil AndréKjetil André Aamodt   Eberharter, StephanStephan Eberharter   Schifferer, AndreasAndreas Schifferer [86]
2006, Turyn   Aamodt, Kjetil AndréKjetil André Aamodt   Maier, HermannHermann Maier   Hoffmann, AmbrosiAmbrosi Hoffmann [87]
2010, Vancouver   Svindal, Aksel LundAksel Lund Svindal   Miller, BodeBode Miller   Weibrecht, AndrewAndrew Weibrecht [88]
2014, Soczi   Jansrud, KjetilKjetil Jansrud   Weibrecht, AndrewAndrew Weibrecht   Hudec, JanJan Hudec [89]
  Miller, BodeBode Miller
2018, Pjongczang   Mayer, MatthiasMatthias Mayer   Feuz, BeatBeat Feuz   Jansrud, KjetilKjetil Jansrud [90]
2022, Pekin   Mayer, MatthiasMatthias Mayer   Cochran-Siegle, RyanRyan Cochran-Siegle   Aamodt Kilde, AleksanderAleksander Aamodt Kilde [91]

Zawody drużynowe edytuj

Podczas igrzysk w Pjongczangu w 2018 roku po raz pierwszy rozdano medale olimpijskie w zawodach drużynowych. Każdy zespół składał się z dwóch kobiet i dwóch mężczyzn. Poniżej przedstawiono medalistów tych zawodów. Kursywą oznaczono startujące w poszczególnych drużynach kobiety.

Rok i miejsce Złoto Srebro Brąz Źr.
2018, Pjongczang   Szwajcaria

Denise Feierabend
Wendy Holdener
Daniel Yule
Ramon Zenhäusern

  Austria

Katharina Gallhuber
Katharina Liensberger
Michael Matt
Marco Schwarz

  Norwegia

Nina Løseth
Kristin Lysdahl
Sebastian Foss Solevåg
Leif Kristian Haugen

[92]

Klasyfikacje medalowe edytuj

Klasyfikacja zawodników edytuj

Stan na 16 lutego 2022

W poniższym zestawieniu ujęto klasyfikację zawodników, którzy zdobyli przynajmniej jeden medal olimpijski w narciarstwie alpejskim. W przypadku gdy dany zawodnik zdobywał medale dla dwóch krajów, podano wszystkie państwa, w barwach których startował. W przypadku gdy dwóch zawodników zdobyło tę samą liczbę medali wszystkich kolorów, wzięto pod uwagę najpierw kolejność chronologiczną, a następnie porządek alfabetyczny.

Miejsce Zawodnik Państwo Lata[a] Złoto Srebro Brąz Razem
1. Aamodt, Kjetil AndréKjetil André Aamodt   Norwegia 1992–2006 4 2 2 8
2. Tomba, AlbertoAlberto Tomba   Włochy 1988–1994 3 2 – 5
3. Mayer, MatthiasMatthias Mayer   Austria 2014–2022 3 – 1 4
4. Sailer, ToniToni Sailer   Austria 1956 3 – – 3
4. Killy, Jean-ClaudeJean-Claude Killy   Francja 1968 3 – – 3
6. Maier, HermannHermann Maier   Austria 1998–2006 2 1 1 4
6. Svindal, Aksel LundAksel Lund Svindal   Norwegia 2010–2018 2 1 1 4
8. Hirscher, MarcelMarcel Hirscher   Austria 2014–2018 2 1 – 3
9. Raich, BenjaminBenjamin Raich   Austria 2002–2006 2 – 2 4
10. Oreiller, HenriHenri Oreiller   Francja 1948 2 – 1 3
10. Stenmark, IngemarIngemar Stenmark   Szwecja 1976–1980 2 – 1 3
12. Wasmeier, MarkusMarkus Wasmeier   Niemcy 1994 2 – – 2
12. Ligety, TheodoreTheodore Ligety   USA 2006–2014 2 – – 2
14. Miller, BodeBode Miller   USA 2002–2014 1 3 2 6
15. Kjus, LasseLasse Kjus   Norwegia 1994–2002 1 3 1 5
16. Jansrud, KjetilKjetil Jansrud   Norwegia 2010–2018 1 2 2 5
17. Eberharter, StephanStephan Eberharter   Austria 1998–2002 1 2 1 4
18. Thöni, GustavGustav Thöni   Włochy 1972–1976 1 2 – 3
19. Stiegler, JosefJosef Stiegler   Austria 1960–1964 1 1 1 3
19. Piccard, FranckFranck Piccard   Francja 1988–1992 1 1 1 3
19. Feuz, BeatBeat Feuz   Szwajcaria 2018–2022 1 1 1 3
22. Eriksen, SteinStein Eriksen   Norwegia 1952 1 1 – 2
22. Schneider, OthmarOthmar Schneider   Austria 1952 1 1 – 2
22. Russi, BernhardBernhard Russi   Szwajcaria 1972–1976 1 1 – 2
22. Mahre, PhillipPhillip Mahre   USA 1980–1984 1 1 – 2
22. Strolz, HubertHubert Strolz   Austria 1988 1 1 – 2
22. Moe, ThomasThomas Moe   USA 1994 1 1 – 2
22. Zenhäusern, RamonRamon Zenhäusern   Szwajcaria 2018 1 1 – 2
22. Strolz, JohannesJohannes Strolz   Austria 2022 1 1 – 2
30. Hinterseer, ErnstErnst Hinterseer   Austria 1960 1 – 1 2
30. Zurbriggen, PirminPirmin Zurbriggen   Szwajcaria 1988 1 – 1 2
30. Myhrer, AndréAndré Myhrer   Szwecja 2010–2018 1 – 1 2
33. Pfnür, FranzFranz Pfnür   Niemcy 1936 1 – – 1
33. Reinalter, RomediRomedi Reinalter   Szwajcaria 1948 1 – – 1
33. Colò, ZenoZeno Colò   Włochy 1952 1 – – 1
33. Staub, RogerRoger Staub   Szwajcaria 1960 1 – – 1
33. Vuarnet, JeanJean Vuarnet   Francja 1960 1 – – 1
33. Bonlieu, FrançoisFrançois Bonlieu   Francja 1964 1 – – 1
33. Zimmermann, EgonEgon Zimmermann   Austria 1964 1 – – 1
33. Fernández Ochoa, FranciscoFrancisco Fernández Ochoa   Hiszpania 1972 1 – – 1
33. Gros, PieroPiero Gros   Włochy 1976 1 – – 1
33. Hemmi, HeiniHeini Hemmi   Szwajcaria 1976 1 – – 1
33. Klammer, FranzFranz Klammer   Austria 1976 1 – – 1
33. Stock, LeonhardLeonhard Stock   Austria 1980 1 – – 1
33. Johnson, WilliamWilliam Johnson   USA 1984 1 – – 1
33. Julen, MaxMax Julen   Szwajcaria 1984 1 – – 1
33. Jagge, Finn ChristianFinn Christian Jagge   Norwegia 1992 1 – – 1
33. Ortlieb, PatrickPatrick Ortlieb   Austria 1992 1 – – 1
33. Polig, JosefJosef Polig   Włochy 1992 1 – – 1
33. Stangassinger, ThomasThomas Stangassinger   Austria 1994 1 – – 1
33. Buraas, Hans PetterHans Petter Buraas   Norwegia 1998 1 – – 1
33. Crétier, Jean-LucJean-Luc Crétier   Francja 1998 1 – – 1
33. Reiter, MarioMario Reiter   Austria 1998 1 – – 1
33. Strobl, FritzFritz Strobl   Austria 2002 1 – – 1
33. Vidal, Jean-PierreJean-Pierre Vidal   Francja 2002 1 – – 1
33. Dénériaz, AntoineAntoine Dénériaz   Francja 2006 1 – – 1
33. Défago, DidierDidier Défago   Szwajcaria 2010 1 – – 1
33. Janka, CarloCarlo Janka   Szwajcaria 2010 1 – – 1
33. Razzoli, GiulianoGiuliano Razzoli   Włochy 2010 1 – – 1
33. Matt, MarioMario Matt   Austria 2014 1 – – 1
33. Viletta, SandroSandro Viletta   Szwajcaria 2014 1 – – 1
33. Yule, DanielDaniel Yule   Szwajcaria 2018 1 – – 1
33. Noël, ClémentClément Noël   Francja 2022 1 – – 1
33. Odermatt, MarcoMarco Odermatt   Szwajcaria 2022 1 – – 1
65. Kostelić, IvicaIvica Kostelić   Chorwacja 2006–2014 – 4 – 4
66. Müller, PeterPeter Müller   Szwajcaria 1984–1988 – 2 – 2
66. Girardelli, MarcMarc Girardelli   Luksemburg 1992 – 2 – 2
68. Pinturault, AlexisAlexis Pinturault   Francja 2014–2018 – 1 2 3
69. Couttet, JamesJames Couttet   Francja 1948 – 1 1 2
69. Molitor, KarlKarl Molitor   Szwajcaria 1948 – 1 1 2
69. Pravda, ChristianChristian Pravda   Austria 1952 – 1 1 2
69. Molterer, AndreasAndreas Molterer   Austria 1956 – 1 1 2
69. Périllat, GuyGuy Périllat   Francja 1960–1968 – 1 1 2
69. Wenzel, AndreasAndreas Wenzel   Liechtenstein 1980–1984 – 1 1 2
69. Weibrecht, AndrewAndrew Weibrecht   USA 2010–2014 – 1 1 2
69. Innerhofer, ChristofChristof Innerhofer   Włochy 2014 – 1 1 2
69. Kristoffersen, HenrikHenrik Kristoffersen   Norwegia 2014–2018 – 1 1 2
69. Matt, MichaelMichael Matt   Austria 2018 – 1 1 2
69. Aamodt Kilde, AleksanderAleksander Aamodt Kilde   Norwegia 2022 – 1 1 2
80. Lantschner, GustavGustav Lantschner   Niemcy 1936 – 1 – 1
80. Gabl, FranzFranz Gabl   Austria 1948 – 1 – 1
80. Fellay, RaymondRaymond Fellay   Szwajcaria 1956 – 1 – 1
80. Igaya, ChiharuChiharu Igaya   Japonia 1956 – 1 – 1
80. Lanig, Hans-PeterHans-Peter Lanig   Niemcy 1960 – 1 – 1
80. Leitner, MathiasMathias Leitner   Austria 1960 – 1 – 1
80. Kidd, WilliamWilliam Kidd   USA 1964 – 1 – 1
80. Lacroix, LéoLéo Lacroix   Francja 1964 – 1 – 1
80. Schranz, KarlKarl Schranz   Austria 1964 – 1 – 1
80. Favre, WillyWilly Favre   Szwajcaria 1968 – 1 – 1
80. Huber, HerbertHerbert Huber   Austria 1968 – 1 – 1
80. Bruggmann, EdmundEdmund Bruggmann   Szwajcaria 1972 – 1 – 1
80. Collombin, RolandRoland Collombin   Szwajcaria 1972 – 1 – 1
80. Good, ErnstErnst Good   Szwajcaria 1976 – 1 – 1
80. Wirnsberger, PeterPeter Wirnsberger   Austria 1980 – 1 – 1
80. Franko, JureJure Franko   Jugosławia 1984 – 1 – 1
80. Mahre, StevenSteven Mahre   USA 1984 – 1 – 1
80. Gstrein, BernhardBernhard Gstrein   Austria 1988 – 1 – 1
80. Mayer, HelmutHelmut Mayer   Austria 1988 – 1 – 1
80. Wörndl, FrankFrank Wörndl   RFN 1988 – 1 – 1
80. Martin, GianfrancoGianfranco Martin   Włochy 1992 – 1 – 1
80. Kälin, UrsUrs Kälin   Szwajcaria 1994 – 1 – 1
80. Cuche, DidierDidier Cuche   Szwajcaria 1998 – 1 – 1
80. Furuseth, Ole KristianOle Kristian Furuseth   Norwegia 1998 – 1 – 1
80. Knauß, HansHans Knauß   Austria 1998 – 1 – 1
80. Amiez, SébastienSébastien Amiez   Francja 2002 – 1 – 1
80. Chenal, JoëlJoël Chenal   Francja 2006 – 1 – 1
80. Herbst, ReinfriedReinfried Herbst   Austria 2006 – 1 – 1
80. Walchhofer, MichaelMichael Walchhofer   Austria 2006 – 1 – 1
80. Missillier, SteveSteve Missillier   Francja 2014 – 1 – 1
80. Schwarz, MarcoMarco Schwarz   Austria 2018 – 1 – 1
80. Clarey, JohanJohan Clarey   Francja 2022 – 1 – 1
80. Cochran-Siegle, RyanRyan Cochran-Siegle   USA 2022 – 1 – 1
80. Kranjec, ŽanŽan Kranjec   Słowenia 2022 – 1 – 1
114. Messner, HeinrichHeinrich Messner   Austria 1968–1972 – – 2 2
114. Mayer, ChristianChristian Mayer   Austria 1994–1998 – – 2 2
114. Schönfelder, RainerRainer Schönfelder   Austria 2006 – – 2 2
114. Foss Solevåg, SebastianSebastian Foss Solevåg   Norwegia 2018–2022 – – 2 2
118. Allais, ÉmileÉmile Allais   Francja 1936 – – 1 1
118. Olinger, RalphRalph Olinger   Szwajcaria 1948 – – 1 1
118. Berge, GuttormGuttorm Berge   Norwegia 1952 – – 1 1
118. Spiss, ToniToni Spiss   Austria 1952 – – 1 1
118. Schuster, WalterWalter Schuster   Austria 1956 – – 1 1
118. Sollander, StigStig Sollander   Szwecja 1956 – – 1 1
118. Bozon, CharlesCharles Bozon   Francja 1960 – – 1 1
118. Bartels, WolfgangWolfgang Bartels   Niemcy 1964 – – 1 1
118. Heuga, JamesJames Heuga   USA 1964 – – 1 1
118. Dätwyler, Jean-DanielJean-Daniel Dätwyler   Szwajcaria 1968 – – 1 1
118. Matt, AlfredAlfred Matt   Austria 1968 – – 1 1
118. Mattle, WernerWerner Mattle   Szwajcaria 1972 – – 1 1
118. Thöni, RolandRoland Thöni   Włochy 1972 – – 1 1
118. Frommelt, WilliWilli Frommelt   Liechtenstein 1976 – – 1 1
118. Plank, HerbertHerbert Plank   Włochy 1976 – – 1 1
118. Enn, HansHans Enn   Austria 1980 – – 1 1
118. Lüthy, JacquesJacques Lüthy   Szwajcaria 1980 – – 1 1
118. Podborski, StephenStephen Podborski   Kanada 1980 – – 1 1
118. Bouvet, DidierDidier Bouvet   Francja 1984 – – 1 1
118. Steiner, AntonAnton Steiner   Austria 1984 – – 1 1
118. Accola, PaulPaul Accola   Szwajcaria 1988 – – 1 1
118. Eriksson, Lars-BörjeLars-Börje Eriksson   Szwecja 1988 – – 1 1
118. Frommelt, PaulPaul Frommelt   Liechtenstein 1988 – – 1 1
118. Locher, SteveSteve Locher   Szwajcaria 1992 – – 1 1
118. Mader, GüntherGünther Mader   Austria 1992 – – 1 1
118. Thorsen, Jan EinarJan Einar Thorsen   Norwegia 1992 – – 1 1
118. Tritscher, MichaelMichael Tritscher   Austria 1992 – – 1 1
118. Košir, JureJure Košir   Słowenia 1994 – – 1 1
118. Podivinsky, EdwardEdward Podivinsky   Kanada 1994 – – 1 1
118. Strand Nilsen, Harald ChristianHarald Christian Strand Nilsen   Norwegia 1994 – – 1 1
118. Grünigen, Michael vonMichael von Grünigen   Szwajcaria 1998 – – 1 1
118. Sykora, ThomasThomas Sykora   Austria 1998 – – 1 1
118. Trinkl, HannesHannes Trinkl   Austria 1998 – – 1 1
118. Schifferer, AndreasAndreas Schifferer   Austria 2002 – – 1 1
118. Hoffmann, AmbrosiAmbrosi Hoffmann   Szwajcaria 2006 – – 1 1
118. Kernen, BrunoBruno Kernen   Szwajcaria 2006 – – 1 1
118. Zurbriggen, SilvanSilvan Zurbriggen   Szwajcaria 2010 – – 1 1
118. Hudec, JanJan Hudec   Kanada 2014 – – 1 1
118. Haugen, Leif KristianLeif Kristian Haugen   Norwegia 2018 – – 1 1
118. Muffat-Jeandet, VictorVictor Muffat-Jeandet   Francja 2018 – – 1 1
118. Crawford, JamesJames Crawford   Kanada 2022 – – 1 1
118. Faivre, MathieuMathieu Faivre   Francja 2022 – – 1 1

Klasyfikacja państw edytuj

Poniższa tabela przedstawia klasyfikację państw, które zdobyły przynajmniej jeden medal olimpijski w narciarstwie alpejskim mężczyzn.

Miejsce Państwo Złoto Srebro Brąz Razem
1.   Austria 26 21 26 73
2.   Szwajcaria 12 13 13 38
3.   Francja 12 9 11 32
4.   Norwegia 11 12 13 36
5.   Włochy 8 6 3 17
6.   USA 6 9 4 19
7.   Niemcy
  RFN		 3 3 1 7
8.   Szwecja 3 – 4 7
9.   Hiszpania 1 – – 1
10.   Chorwacja – 4 – 4
11.   Luksemburg – 2 – 2
12.   Liechtenstein – 1 3 4
13.   Słowenia – 1 1 2
14.   Japonia – 1 – 1
14.   Jugosławia – 1 – 1
16.   Kanada – – 4 4

Klasyfikacja państw według lat edytuj

W poniższej tabeli zestawiono państwa według liczby medali zdobytych w narciarstwie alpejskim mężczyzn podczas kolejnych edycji zimowych igrzysk olimpijskich. Przedstawiono sumę wszystkich medali (złotych, srebrnych i brązowych) we wszystkich konkurencjach łącznie.

Państwo '36 '48 '52 '56 '60 '64 '68 '72 '76 '80 '84 '88 '92 '94 '98 '02 '06 '10 '14 '18 '22 suma
  Austria – 1 5 6 4 4 3 1 1 3 1 4 3 2 8 7 8 – 3 5 4 73
  Chorwacja – – – – – – – – – – – – – – – – 1 2 1 – – 4
  Francja 1 5 – – 3 2 4 – – – 1 2 1 – 1 2 2 – 2 3 3 32
  Hiszpania – – – – – – – 1 – – – – – – – – – – – – – 1
  Japonia – – – 1 – – – – – – – – – – – – – – – – – 1
  Jugosławia – – – – – – – – – – 1 – – – – – – – – – – 1
  Kanada – – – – – – – – – 1 – – – 1 – – – – 1 – 1 4
  Liechtenstein – – – – – – – – 1 1 1 1 – – – – – – – – – 4
  Luksemburg – – – – – – – – – – – – 2 – – – – – – – – 2
  Niemcy
  RFN 		2 – – – 1 1 – – – – – 1 – 2 – – – – – – – 7
  Norwegia – – 3 – – – – – – – – – 4 5 4 4 1 4 3 5 3 36
  Słowenia – – – – – – – – – – – – – 1 – – – – – – 1 2
  Szwajcaria – 4 – 1 1 – 2 4 3 1 2 4 1 1 2 – 2 3 1 4 2 38
  Szwecja – – – 1 – – – – 1 2 – 1 – – – – – 1 – 1 – 7
  USA – – – – – 2 – – – 1 3 – – 2 – 2 1 4 3 – 1 19
  Włochy – – 1 – – – – 3 3 – – 2 4 1 – – – 1 2 – – 17
Suma 3 10 9 9 9 9 9 9 9 9 9 15 15 15 15 15 15 15 16 18 15 248

Klasyfikacja państw według konkurencji edytuj

W poniższej tabeli przedstawiono liczbę medali olimpijskich zdobytych przez poszczególne państwa w konkurencjach alpejskich mężczyzn. Zastosowano skróty używane przez Międzynarodową Federację Narciarską[93]:

  • AC – kombinacja/superkombinacja,
  • DH – zjazd,
  • SL – slalom,
  • GS – slalom gigant,
  • SG – supergigant,
  • TE – zawody drużynowe.
Państwo AC DH SL GS SG TE Suma
  Austria 8 19 18 19 8 1 73
  Chorwacja 3 – 1 – – – 4
  Francja 5 11 8 7 1 – 32
  Hiszpania – – 1 – – – 1
  Japonia – – 1 – – – 1
  Jugosławia – – – 1 – – 1
  Kanada 1 2 – – 1 – 4
  Liechtenstein – – 2 2 – – 4
  Luksemburg – – – 1 1 – 2
  Niemcy
  RFN 		2 2 1 1 1 – 7
  Norwegia 6 7 7 6 9 1 36
  Słowenia – – 1 1 – – 2
  Szwajcaria 5 14 3 12 3 1 38
  Szwecja – – 4 2 1 – 7
  USA 3 3 5 2 6 – 19
  Włochy 3 3 8 3 – – 17
Suma 36 61 60 57 31 3 248

Uwagi edytuj

  1. ↑ Lata, w których dany zawodnik zdobywał medale olimpijskie w narciarstwie alpejskim.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Gerd Michalek: Vor 75 Jahren: Winterspiele unterm Hakenkreuz. deutschlandfunk.de, 6 lutego 2011. [dostęp 2016-12-31]. (niem.).
  2. ↑ ZIO 2010: superkombinacja zastąpi kombinację alpejską. sport.wp.pl, 2 lutego 2007. [dostęp 2016-12-31].
  3. ↑ Alpine Skiing Men’s Combined Medalists. sports-reference.com. [dostęp 2017-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-29)]. (ang.).
  4. ↑ Alpine Skiing Olympic Games 1936 at Garmisch-Partenkirchen (ger) Men: Combined. sports123.com. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  5. ↑ Alpine Skiing at the 1948 Sankt Moritz Winter Games: Men’s Combined. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-10)]. (ang.).
  6. ↑ XV Olympic Winter Games: Official Report. Combined Competition Men. Calgary: 1988, s. 547. ISBN 0-921060-26-2. [dostęp 2016-12-29]. (ang. • fr.).
  7. ↑ Alpine Skiing at the 1992 Albertville Winter Games: Men’s Combined. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)]. (ang.).
  8. ↑ Alpine Skiing at the 1994 Lillehammer Winter Games: Men’s Combined. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-04)]. (ang.).
  9. ↑ Alpine Skiing at the 1998 Nagano Winter Games: Men’s Combined. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-01)]. (ang.).
  10. ↑ Salt Lake City 2002 Alpine Combined Men. olympic.org. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  11. ↑ Alpine Skiing at the 2006 Torino Winter Games: Men’s Combined. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-28)]. (ang.).
  12. ↑ Schedule and Results: Vancouver 2010 Winter Olympics. Alpine skiing. Men’s Super Combined. vancouver2010.com. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  13. ↑ Men’s Super Combined Slalom - Alpine Skiing - Sochi 2014 Olympics. sochi2014.com. [dostęp 2016-12-30]. (ang.).
  14. ↑ Jeongseon Alpine Centre - Alpine Skiing - Men’s Alpine Combined - Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 13 lutego 2018. [dostęp 2018-02-13]. (ang.).
  15. ↑ Yanqing National Alpine Skiing Centre - Alpine Skiing - Men’s Alpine Combined - Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 10 lutego 2022. [dostęp 2022-02-10]. (ang.).
  16. ↑ a b Alpine Skiing at the 1948 Sankt Moritz Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-01)]. (ang.).
  17. ↑ a b Alpine Skiing Men’s Downhill Medalists. sports-reference.com. [dostęp 2017-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-01)]. (ang.).
  18. ↑ Alpine Skiing at the 1948 Sankt Moritz Winter Games: Men’s Downhill. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-10)]. (ang.).
  19. ↑ Alpine Skiing at the 1952 Oslo Winter Games: Men’s Downhill. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-19)]. (ang.).
  20. ↑ Alpine Skiing - 1956 Olympic Games - Results Men: Men’s Downhill - 30th January. the-sports.org. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  21. ↑ Squaw Valley, CA (USA) – Olympic Winter Games - Men’s Downhill. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  22. ↑ Alpine Skiing - 1964 Olympic Games - Results Men: Men’s Downhill - 3rd February. the-sports.org. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  23. ↑ Alpine Skiing - 1968 Olympic Games - Results Men: Men’s Downhill - 10th February. the-sports.org. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  24. ↑ Alpine Skiing at the 1972 Sapporo Winter Games: Men’s Downhill. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-23)]. (ang.).
  25. ↑ Bertl Neumann: Endbericht herausgegeben vom Organisationskomitee der XII. Olympischen Winterspiele Innsbruck 1976. Alpine Bewerbe. Abfahrtslauf Herren. Innsbruck: 1976, s. 35. [dostęp 2016-12-29]. (niem. • ang. • fr.).
  26. ↑ XIII Olympic Winter Games Lake Placid 1980. Final Report. Official Results: Downhill Mens. Lake Placid: 1980, s. 5. [dostęp 2016-12-29]. (ang. • fr. • niem.).
  27. ↑ Final Report published by Organising Committee of the XIVth Winter Olympic Games 1984 at Sarajevo. Downhill Men Official Results. Sarajewo: 1984, s. 18. [dostęp 2016-12-29]. (ang. • fr. • bośn.).
  28. ↑ XV Olympic Winter Games: Official Report. Downhill Men. Calgary: 1988, s. 542. ISBN 0-921060-26-2. [dostęp 2016-12-29]. (ang. • fr.).
  29. ↑ Alpine Skiing at the 1992 Albertville Winter Games: Men’s Downhill. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-01)]. (ang.).
  30. ↑ Alpine Skiing at the 1994 Lillehammer Winter Games: Men’s Downhill. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-20)]. (ang.).
  31. ↑ Alpine Skiing at the 1998 Nagano Winter Games: Men’s Downhill. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-30)]. (ang.).
  32. ↑ Official Report of the XIX Olympic Winter Games Salt Lake City 2002. Men’s Downhill Official Results. Salt Lake City: 2002, s. 99. ISBN 0-9717961-0-6. [dostęp 2016-12-29]. (ang. • fr.).
  33. ↑ Alpine Skiing at the 2006 Torino Winter Games: Men’s Downhill. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-28)]. (ang.).
  34. ↑ Schedule and Results: Vancouver 2010 Winter Olympics. Alpine skiing. Men’s Downhill. vancouver2010.com. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  35. ↑ Men’s Downhill - Alpine Skiing - Sochi 2014 Olympics. sochi2014.com. [dostęp 2016-12-30]. (ang.).
  36. ↑ Jeongseon Alpine Centre - Alpine Skiing - Men’s Downhill - Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 15 lutego 2018. [dostęp 2018-02-15]. (ang.).
  37. ↑ Simon Evans: Alpine skiing-Swiss Feuz wins downhill gold ahead of Frenchman Clarey. Reuters, 7 lutego 2022. [dostęp 2022-02-07]. (ang.).
  38. ↑ a b Alpine Skiing Men’s Slalom Medalists. sports-reference.com. [dostęp 2017-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-30)]. (ang.).
  39. ↑ Alpine Skiing at the 1948 Sankt Moritz Winter Games: Men’s Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-10)]. (ang.).
  40. ↑ Alpine Skiing at the 1952 Oslo Winter Games: Men’s Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-15)]. (ang.).
  41. ↑ Alpine Skiing - 1956 Olympic Games - Results Men: Men’s Slalom - 27th January. the-sports.org. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  42. ↑ Squaw Valley, CA (USA) – Olympic Winter Games - Men’s Slalom. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  43. ↑ Alpine Skiing - 1964 Olympic Games - Results Men: Men’s Slalom - 30th January. the-sports.org. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  44. ↑ Alpine Skiing - 1968 Olympic Games - Results Men: Men’s Slalom - 17th February. the-sports.org. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  45. ↑ Alpine Skiing at the 1972 Sapporo Winter Games: Men’s Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-24)]. (ang.).
  46. ↑ Bertl Neumann: Endbericht herausgegeben vom Organisationskomitee der XII. Olympischen Winterspiele Innsbruck 1976. Alpine Bewerbe. Slalom Herren. Innsbruck: 1976, s. 40. [dostęp 2016-12-29]. (niem. • ang. • fr.).
  47. ↑ XIII Olympic Winter Games Lake Placid 1980. Final Report. Official Results: Slalom Mens. Lake Placid: 1980, s. 17. [dostęp 2016-12-29]. (ang. • fr. • niem.).
  48. ↑ Final Report published by Organising Committee of the XIVth Winter Olympic Games 1984 at Sarajevo. Slalom Men Official Results. Sarajewo: 1984, s. 22. [dostęp 2016-12-29]. (ang. • fr. • bośn.).
  49. ↑ XV Olympic Winter Games: Official Report. Slalom Men. Calgary: 1988, s. 547. ISBN 0-921060-26-2. [dostęp 2016-12-29]. (ang. • fr.).
  50. ↑ Alpine Skiing at the 1992 Albertville Winter Games: Men’s Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)]. (ang.).
  51. ↑ Alpine Skiing at the 1994 Lillehammer Winter Games: Men’s Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-22)]. (ang.).
  52. ↑ Alpine Skiing at the 1998 Nagano Winter Games: Men’s Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. (ang.).
  53. ↑ Salt Lake City 2002 Alpine Slalom Men. olympic.org. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  54. ↑ Alpine Skiing at the 2006 Torino Winter Games: Men’s Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-29)]. (ang.).
  55. ↑ Schedule and Results: Vancouver 2010 Winter Olympics. Alpine skiing. Men’s Slalom. vancouver2010.com. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  56. ↑ Men’s Slalom Run 2 – Alpine Skiing - Sochi 2014 Olympics. sochi2014.com. [dostęp 2016-12-30]. (ang.).
  57. ↑ Yongpyong Alpine Centre - Alpine Skiing - Men’s Slalom - Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 22 lutego 2018. [dostęp 2018-02-22]. (ang.).
  58. ↑ Yanqing National Alpine Skiing Centre - Alpine Skiing - Men’s Slalom - Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 16 lutego 2022. [dostęp 2022-02-16]. (ang.).
  59. ↑ Alpine Skiing at the 1952 Oslo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ang.).
  60. ↑ a b Alpine Skiing Men’s Giant Slalom Medalists. sports-reference.com. [dostęp 2017-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-30)]. (ang.).
  61. ↑ Alpine Skiing at the 1952 Oslo Winter Games: Men’s Giant Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-15)]. (ang.).
  62. ↑ Alpine Skiing - 1956 Olympic Games - Results Men: Men’s Giant slalom - 3rd February. the-sports.org. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  63. ↑ Squaw Valley, CA (USA) – Olympic Winter Games - Men’s Giant Slalom. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  64. ↑ Alpine Skiing - 1964 Olympic Games - Results Men: Men’s Giant slalom - 7th February. the-sports.org. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  65. ↑ Alpine Skiing - 1968 Olympic Games - Results Men: Men’s Giant slalom - 11th February. the-sports.org. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  66. ↑ Alpine Skiing at the 1972 Sapporo Winter Games: Men’s Giant Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-21)]. (ang.).
  67. ↑ Bertl Neumann: Endbericht herausgegeben vom Organisationskomitee der XII. Olympischen Winterspiele Innsbruck 1976. Alpine Bewerbe. Riesenslalom Herren. Innsbruck: 1976, s. 38. [dostęp 2016-12-29]. (niem. • ang. • fr.).
  68. ↑ XIII Olympic Winter Games Lake Placid 1980. Final Report. Official Results: Giant Slalom Mens. Lake Placid: 1980, s. 10. [dostęp 2016-12-29]. (ang. • fr. • niem.).
  69. ↑ Final Report published by Organising Committee of the XIVth Winter Olympic Games 1984 at Sarajevo. Giant Slalom Men Official Results. Sarajewo: 1984, s. 19. [dostęp 2016-12-29]. (ang. • fr. • bośn.).
  70. ↑ XV Olympic Winter Games: Official Report. Giant Slalom Men. Calgary: 1988, s. 550. ISBN 0-921060-26-2. [dostęp 2016-12-29]. (ang. • fr.).
  71. ↑ Alpine Skiing at the 1992 Albertville Winter Games: Men’s Giant Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)]. (ang.).
  72. ↑ Alpine Skiing at the 1994 Lillehammer Winter Games: Men’s Giant Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-05)]. (ang.).
  73. ↑ Alpine Skiing at the 1998 Nagano Winter Games: Men’s Giant Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-05)]. (ang.).
  74. ↑ Official Report of the XIX Olympic Winter Games Salt Lake City 2002. Men’s Giant Slalom Official Results. Salt Lake City: 2002, s. 119. ISBN 0-9717961-0-6. [dostęp 2016-12-29]. (ang. • fr.).
  75. ↑ Alpine Skiing at the 2006 Torino Winter Games: Men’s Giant Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-29)]. (ang.).
  76. ↑ Schedule and Results: Vancouver 2010 Winter Olympics. Alpine skiing. Men’s Giant Slalom. vancouver2010.com. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  77. ↑ Men’s Giant Slalom Run 2 – Alpine Skiing - Sochi 2014 Olympics. sochi2014.com. [dostęp 2016-12-30]. (ang.).
  78. ↑ Alpine Skiing - Results - Men’s Giant Slalom Run 2 – Pyeongchang 2018 Olympic Winter Games. pyeongchang2018.com. [dostęp 2018-02-18]. (ang.).
  79. ↑ Marek Cielec: Złoto za slalom gigant dla Marco Odermatta. Sportsinwinter.pl, 13 lutego 2022. [dostęp 2022-02-13].
  80. ↑ Calgary 1988 Winter Olympics - results & video highlights. olympic.org. [dostęp 2017-01-01]. (ang.).
  81. ↑ a b Alpine Skiing Men’s Super G Medalists. sports-reference.com. [dostęp 2017-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-08)]. (ang.).
  82. ↑ XV Olympic Winter Games: Official Report. Super G Men. Calgary: 1988, s. 553. ISBN 0-921060-26-2. [dostęp 2016-12-29]. (ang. • fr.).
  83. ↑ Alpine Skiing at the 1992 Albertville Winter Games: Men’s Super G. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-27)]. (ang.).
  84. ↑ Alpine Skiing at the 1994 Lillehammer Winter Games: Men’s Super G. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-20)]. (ang.).
  85. ↑ Alpine Skiing at the 1998 Nagano Winter Games: Men’s Super G. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-27)]. (ang.).
  86. ↑ Official Report of the XIX Olympic Winter Games Salt Lake City 2002. Men’s Super-G Official Results. Salt Lake City: 2002, s. 131. ISBN 0-9717961-0-6. [dostęp 2016-12-29]. (ang. • fr.).
  87. ↑ Alpine Skiing at the 2006 Torino Winter Games: Men’s Super G. sports-reference.com. [dostęp 2016-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-29)]. (ang.).
  88. ↑ Schedule and Results: Vancouver 2010 Winter Olympics. Alpine skiing. Men’s Super-G. vancouver2010.com. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  89. ↑ Men’s Super-G - Alpine Skiing - Sochi 2014 Olympics. sochi2014.com. [dostęp 2016-12-30]. (ang.).
  90. ↑ Jeongseon Alpine Centre - Alpine Skiing - Men’s Super-G - Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 16 lutego 2018. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).
  91. ↑ MAYER Matthias claimed gold medal in Alpine Skiing Men’s Super-G at Beijing 2022. Official Website of Beijing 2022, 8 lutego 2022. [dostęp 2022-02-08]. (ang.).
  92. ↑ Yongpyong Alpine Centre - Alpine Skiing - Alpine Team Event - Finals - Results. pyeongchang2018.com, 24 lutego 2018. [dostęp 2018-02-24]. (ang.).
  93. ↑ Results - Olympic Winter Games. Międzynarodowa Federacja Narciarska. [dostęp 2017-08-17]. (ang.).

Zobacz też edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Medaliści_igrzysk_olimpijskich_w_narciarstwie_alpejskim&oldid=71571483”