Wikipedia

Jacek Krzynówek

piłkarz polski

Jacek Kamil Krzynówek (ur. 15 maja 1976 w Kamieńsku) – polski piłkarz, który występował na pozycji pomocnika, reprezentant Polski.

Jacek Krzynówek
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 15 maja 1976
Kamieńsk
Wzrost 179 cm
Pozycja pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub
1982–1991 LZS Chrzanowice
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1991–1994 LZS Chrzanowice
1994–1996 RKS Radomsko 43 (6)
1996–1997 Raków Częstochowa 17 (0)
1997–1999 GKS Bełchatów 61 (11)
1999–2004 1. FC Nürnberg 142 (28)
2004–2006 Bayer 04 Leverkusen 52 (9)
2006–2009 VfL Wolfsburg 55 (7)
2009–2010 Hannover 96 25 (2)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1998–2009  Polska 96 (15)
Multimedia w Wikimedia Commons

Wystąpił w 96 spotkaniach reprezentacji Polski, zdobywając 15 bramek. Był uczestnikiem turniejów finałowych mistrzostw świata w 2002 i w 2006 oraz Mistrzostw Europy w 2008, rozegrał na tych turniejach łącznie 9 meczów – jest jedynym zawodnikiem reprezentacji, który tego dokonał. Należy do Klubu Wybitnego Reprezentanta. Dwukrotnie wybierany był piłkarzem roku w plebiscycie „Piłki Nożnej” (2003, 2004).

KarieraEdytuj

Karierę piłkarską rozpoczął w LZS Chrzanowice. Następnie w 1994 trafił do RKS Radomsko. W klubie z Radomska grał przez dwa sezony, by w 1996 przenieść się do drużyny Raków Częstochowa, w której zadebiutował w ekstraklasie (28 lipca 1996). Po sezonie spędzonym w Rakowie przeszedł do drugoligowego GKS Bełchatów. W sezonie 1997/1998 awansował z drużyną z Bełchatowa do ekstraklasy. W następnym sezonie jego drużynie nie udało się utrzymać w pierwszej lidze. Swoją grą zwrócił jednak uwagę wysłanników innych klubów, w tym skautów 1. FC Nürnberg oraz szkoleniowca reprezentacji narodowej Janusza Wójcika.

Jeszcze jako zawodnik GKS Bełchatów zadebiutował w reprezentacji Polski, 10 listopada 1998 w meczu ze Słowacją wygranym 3:1. W 1999 przeniósł się do 1. FC Nürnberg występującego w 2. Bundeslidze. Do drużyny narodowej powrócił na początku 2000, po objęciu funkcji selekcjonera przez Jerzego Engela, stając się wkrótce jednym z podstawowych zawodników drużyny, która wywalczyła awans w eliminacjach do Mistrzostw Świata w 2002.

W 2002 przyczynił się do awansu 1. FC Nürnberg do 1. Bundesligi, został uznany za najlepszego lewoskrzydłowego 2. Bundesligi, a z reprezentacją Polski pojechał na Mundial w Korei Południowej i Japonii. Na Mistrzostwach, pomimo nieudanego występu Polaków, był chwalonym piłkarzem, wystąpił we wszystkich trzech meczach polskiej kadry.

Z powodu kontuzji stracił większą część sezonu 2002/2003. Jesienią 2003 grał w decydujących meczach eliminacji Mistrzostw Europy. Reprezentacji Polski nie udało się jednak zdobyć awansu, zaś drużyna 1. FC Nürnberg nie zdołała utrzymać się w 1. Bundeslidze. Mimo to udało mu się zdobyć uznanie w Niemczech i w 2004 przeszedł do czołowej drużyny 1. Bundesligi – Bayeru 04 Leverkusen. W sezonie 2004/05 był uznawany za jednego z najlepszych piłkarzy klubu, a tercet Krzynówek – Woronin – Berbatow budził zainteresowanie wielu mocnych klubów Europy. Drużyna Bayeru dobrze grała również w Lidze Mistrzów, gdzie wyeliminowała takie kluby jak Real Madryt i AS Roma, a polski zawodnik zdobył 3 bramki: przeciwko Realowi Madryt, AS Romie oraz FC Liverpool (zwycięzca Ligi Mistrzów w ówczesnym sezonie; z Jerzym Dudkiem w składzie).

 
Mecz Polska–Albania w 2008 roku, przy piłce Jacek Krzynówek, na drugim planie widoczny m.in. Jakub Wawrzyniak.

W eliminacjach do Mistrzostw Świata w Niemczech uczestniczył w najważniejszych meczach polskiej reprezentacji i przyczynił się do wywalczenia awansu do turnieju finałowego. Z powodu kolejnej kontuzji na wiosnę 2006 nie grał zbyt często w Bayerze. Odbiło się to na jego formie prezentowanej na mundialu w Niemczech. Po nieudanym sezonie 2005/06 przeszedł do VfL Wolfsburg, w którym udało mu się odbudować formę. Brał udział w kluczowych spotkaniach eliminacji Euro 2008, walnie przyczyniając się do historycznego awansu do Mistrzostw Europy (m.in. strzelił 3 bramki w obu meczach z Azerbejdżanem oraz wyrównującego gola w wyjazdowym meczu z Portugalią). Znalazł się w kadrze na sam turniej i zagrał we wszystkich trzech meczach grupowych reprezentacji Polski. Podobnie, jak na dwóch mundialach, Polacy nie wyszli z grupy.

2 lutego 2009 Krzynówek przeszedł do Hannover 96, zawierając z tym klubem kontrakt obowiązujący do końca lipca 2010. Mimo że wiosną nie był już piłkarzem klubu z Wolfsburgu, przyznano mu medal za zdobycie mistrzostwa Niemiec. W tym samym roku po porażce ze Słowenią 0:3 w eliminacjach do Mundialu 2010 zakończył reprezentacyjną karierę. W ostatnim swoim oficjalnym meczu wystąpił w listopadzie 2009 roku przeciwko Bayernowi Monachium, grając przez ostatnie 12 minut spotkania. W roku 2010 Krzynówek zmagał się z długotrwałą kontuzją kolana, przez co wiosną 2010 nie zagrał ani razu. 21 lipca 2010 roku media podały, za stroną internetową hanowerskiego klubu, fałszywą informację o zakończeniu kariery zawodniczej przez Jacka Krzynówka. Piłkarz ogłosił jednak, że jest w trakcie poszukiwania nowego klubu[1].

15 sierpnia 2011 roku piłkarz oficjalnie ogłosił koniec kariery piłkarskiej. Pożegnalny mecz rozegrał 11 maja 2012 roku w Radomsku. Jego zespół pokonał dawny RKS Radomsko 8:3 (w tym meczu Krzynówek strzelił bramkę z karnego)[2].

Od 1 lipca 2015 do 31 maja 2016 pełnił funkcję Dyrektora ds. Sportowych w GKS Bełchatów[3][4].

StatystykiEdytuj

KluboweEdytuj

Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchary europejskie Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
RKS Radomsko 1994/95 I liga 13 2 – – 13 2
1995/96 30 4 – – 30 4
Raków Częstochowa 1996/97 I liga 17 0 – – 17 0
GKS Bełchatów 1997/98 I liga – – – 0 0
1998/99 27 6 – – 27 6
1. FC Nürnberg 1999/00 2. Bundesliga 33 4 1 0 – 34 4
2000/01 34 6 2 0 – 36 6
2001/02 Bundesliga 29 5 1 0 – 30 5
2002/03 17 1 – – 17 1
2003/04 2. Bundesliga 29 12 2 1 – 31 13
Bayer 04 Leverkusen 2004/05 Bundesliga 31 6 2 0 9 3 42 9
2005/06 21 3 1 0 1 0 23 3
VfL Wolfsburg 2006/07 Bundesliga 32 3 5 1 – 37 4
2007/08 19 4 4 0 – 23 4
2008/09 (j) 4 0 – 4 1 8 1
Hannover 96 2008/09 (w) Bundesliga 14 2 – – 14 2
2009/10 11 0 1 0 – 12 0
Ogólnie w karierze 361 58 19 2 14 4 394 64

ReprezentacyjneEdytuj

SukcesyEdytuj

VfL WolfsburgEdytuj

Reprezentacja Polski w piłce nożnejEdytuj

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Michał Kołodziejczyk, Paweł Wilkowicz: Krzynówek: To jeszcze nie koniec. rp.pl, 2010-07-21. [dostęp 2010-07-21].
  2. ↑ Piłkarskie pożegnanie Jacka Krzynówka. epiotrkow.pl, 2012-05-11. [dostęp 2013-02-03].
  3. ↑ Krzysztof Nowicki nowym Prezesem Zarządu. gksbelchatow.com, 2015-06-30
  4. ↑ Maciej Wiśniewski: Jacek Krzynówek odchodzi z GKS Bełchatów. belchatow.naszemiasto.pl, 2016-05-31. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-18)].
  5. ↑ Krzynówek: Lewandowski nie jest warty 7 mln. eurosport.onet.pl. [dostęp 2017-11-24].

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacek_Krzynówek&oldid=64473747”