Skoki narciarskie na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym

(Przekierowano z Mistrzostwa świata w skokach narciarskich)
Mistrzostwa świata
Rozgrywane od 1925
Najwięcej złotych medali[1]
 Polska A. Małysz
4
Najwięcej medali[1]
 Polska A. Małysz
6
Skoczek.svg

Skoki narciarskie na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym (znane też jako mistrzostwa świata w skokach narciarskich[2]) są częścią mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym odbywających się co 2 lata. Pierwszy konkurs odbył się w 1925 w Jańskich Łaźniach. Przed II wojną światową impreza rozgrywana była praktycznie corocznie, a od 1950 wprowadzono czteroletni cykl, na przemian z sezonem olimpijskim. Dopiero w 1985 zdecydowano o 2 letniej przerwie między mistrzostwami.

Od 1925 do 1962 rozgrywany był tylko jeden konkurs indywidualny, w dodatku na dużo mniejszych niż obecnie obiektach (najwyższa skocznia o punkcie konstrukcyjnym K-70). Od 1962 do 1989 zmagania odbywały się na dwóch typach skoczni: K-70 i K-90, na których wyłaniano po jednym mistrzu świata. W 1991 po raz pierwszy rywalizowano na obiektach K-120. Od 1978 przeprowadzane są zawody drużynowe (do 2001 - jeden konkurs, a w 2001 – pod naciskiem gospodarzy – zorganizowano w Lahti aż dwa konkursy drużynowe: na skoczni K-90 i K-120, co stało się tradycją również w kolejnych edycjach). Od 2009 rozgrywane są zmagania pań na skoczni normalnej, a od 2013 - konkursy drużyn mieszanych (dwie kobiety i dwóch mężczyzn). Każdy kraj może wystawić do kwalifikacji czterech zawodników[3]. W 2019 zaplanowano włączenie do programu mistrzostw świata konkursu drużynowego kobiet[4].

Trzykrotnie mistrzostwa świata odbyły się w Polsce - w Zakopanem (1929, 1939 i 1962). W całej historii mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym reprezentanci Polski zdołali wywalczyć w skokach narciarskich 18 medali. Medale zdobywali:

Adam Małysz jest rekordzistą jeśli chodzi o liczbę zdobytych tytułów indywidualnego mistrza świata w skokach narciarskich. Jako jedyny skoczek narciarski w historii wywalczył je czterokrotnie (2001, 2003 x2 i 2007). Jest on również rekordzistą pod względem zdobytych indywidualnych medali mistrzostw świata w historii. Zdobył ich 6, w tym 4 złote (2001, 2003 x2 i 2007), 1 srebrny (2001) i 1 brązowy (2011).

Medaliści mistrzostw świataEdytuj

Osobny artykuł: Medaliści mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym w skokach narciarskich.

Kwestia podwójnego mistrzostwaEdytuj

Do roku 1980 każdy medalista igrzysk olimpijskich zostawał automatycznie medalistą mistrzostw świata. Tym samym pierwszym Polakiem, który został mistrzem świata w skokach narciarskich jest Wojciech Fortuna, który wygrał złoto na igrzyskach olimpijskich w Sapporo w 1972 roku. W poniższej statystyce nie uwzględniono jednak tego faktu, traktując te dwie imprezy niezależnie.

Najwięcej złotych medali w historii mistrzostw świata – mężczyźniEdytuj

(indywidualnie, nie wliczając tzw. podwójnego mistrzostwa)

Miejsce Imię i nazwisko Kraj Liczba
1. Adam Małysz   Polska 4
2. Birger Ruud   Norwegia 3
3. Martin Schmitt   Niemcy 2
Jens Weißflog   NRD
  Niemcy 		2
Masahiko Harada   Japonia 2
Janne Ahonen   Finlandia 2
Bjørn Wirkola   Norwegia 2
Garij Napałkow   ZSRR 2
Hans-Georg Aschenbach   NRD 2
Stefan Kraft   Austria 2
11. Kamil Stoch   Polska 1
Matti Nykänen   Finlandia 1
Jari Puikkonen   Finlandia 1
Simon Ammann   Szwajcaria 1
Dawid Kubacki   Polska 1
Thomas Morgenstern   Austria 1
Willen Dick   Czechosłowacja 1
Kristian Johansson   Norwegia 1
Andreas Felder   Austria 1
Tommy Ingebrigtsen   Norwegia 1
Gregor Schlierenzauer   Austria 1
Helmut Recknagel   NRD 1
Sigmund Ruud   Norwegia 1
Armin Kogler   Austria 1
Per Bergerud   Norwegia 1
Heinz Kuttin   Austria 1
Andreas Küttel   Szwajcaria 1
Wolfgang Loitzl   Austria 1
Jacob Tullin Thams   Norwegia 1
Tore Edman   Szwecja 1
Gunnar Andersen   Norwegia 1
Marcel Reymond   Szwajcaria 1
Asbjørn Ruud   Norwegia 1
Josef Bradl   Austria
  III Rzesza 		1
Hans Bjørnstad   Norwegia 1
Matti Pietikäinen   Finlandia 1
Juhani Kärkinen   Finlandia 1
Toralf Engan   Norwegia 1
Matthias Buse   NRD 1
Tapio Räisänen   Finlandia 1
Jiří Parma   Czechosłowacja 1
Franci Petek   Jugosławia 1
Espen Bredesen   Norwegia 1
Takanobu Okabe   Japonia 1
Kazuyoshi Funaki   Japonia 1
Rok Benkovič   Słowenia 1
Anders Bardal   Norwegia 1
Rune Velta   Norwegia 1
Severin Freund   Niemcy 1
Piotr Żyła   Polska 1

Najwięcej medali w historii mistrzostw świata – mężczyźniEdytuj

(indywidualnie, nie wliczając tzw. podwójnego mistrzostwa)

Miejsce Imię i nazwisko Kraj 1 miejsca 2 miejsca 3 miejsca Razem
1. Adam Małysz   Polska 4 1 1 6
2. Jens Weißflog   NRD
  Niemcy 		2 1 2 5
3. Birger Ruud   Norwegia 3 1 0 4
4. Martin Schmitt   Niemcy 2 2 0 4
5. Masahiko Harada   Japonia 2 1 1 4
6. Janne Ahonen   Finlandia 2 0 2 4
Stefan Kraft   Austria 2 0 2 4
8. Gregor Schlierenzauer   Austria 1 3 0 4
9. Matti Nykänen   Finlandia 1 1 2 4
Simon Ammann   Szwajcaria 1 1 2 4
11. Andreas Goldberger   Austria 0 2 2 4
12. Jari Puikkonen   Finlandia 1 2 0 3
13. Thomas Morgenstern   Austria 1 1 1 3
14. Helmut Recknagel   NRD 1 0 2 3
15. Reidar Andersen   Norwegia 0 3 0 3
16. Sven Eriksson   Szwecja 0 0 3 3
17. Bjørn Wirkola   Norwegia 2 0 0 2
Garij Napałkow   ZSRR 2 0 0 2
Hans-Georg Aschenbach   NRD 2 0 0 2
20. Kamil Stoch   Polska 1 1 0 2
Willen Dick   Czechosłowacja 1 1 0 2
Kristian Johansson   Norwegia 1 1 0 2
Andreas Felder   Austria 1 1 0 2
Tommy Ingebrigtsen   Norwegia 1 1 0 2
Severin Freund   Niemcy 1 1 0 2
26. Sigmund Ruud   Norwegia 1 0 1 2
Armin Kogler   Austria 1 0 1 2
Per Bergerud   Norwegia 1 0 1 2
Heinz Kuttin   Austria 1 0 1 2
Rune Velta   Norwegia 1 0 1 2
Markus Eisenbichler   Niemcy 1 0 1 2
Piotr Żyła   Polska 1 0 1 2
33. Andreas Wellinger   Niemcy 0 2 0 2
34. Vegard Opaas   Norwegia 0 1 1 2
Ari-Pekka Nikkola   Finlandia 0 1 1 2
Jaroslav Sakala   Czechosłowacja
  Czechy 		0 1 1 2
Hideharu Miyahira   Japonia 0 1 1 2
Jakub Janda   Czechy 0 1 1 2
Roar Ljøkelsøy   Norwegia 0 1 1 2
Peter Prevc   Słowenia 0 1 1 2
41. Aleksiej Borowitin   ZSRR 0 0 2 2
Noriaki Kasai   Japonia 0 0 2 2
Anders Jacobsen   Norwegia 0 0 2 2
44. Dawid Kubacki   Polska 1 0 0 1
Andreas Küttel   Szwajcaria 1 0 0 1
Wolfgang Loitzl   Austria 1 0 0 1
Jacob Tullin Thams   Norwegia 1 0 0 1
Tore Edman   Szwecja 1 0 0 1
Gunnar Andersen   Norwegia 1 0 0 1
Marcel Reymond   Szwajcaria 1 0 0 1
Asbjørn Ruud   Norwegia 1 0 0 1
Josef Bradl   Austria
  Niemcy 		1 0 0 1
Hans Bjørnstad   Norwegia 1 0 0 1
Matti Pietikäinen   Finlandia 1 0 0 1
Juhani Kärkinen   Finlandia 1 0 0 1
Toralf Engan   Norwegia 1 0 0 1
Matthias Buse   NRD 1 0 0 1
Tapio Räisänen   Finlandia 1 0 0 1
Jiří Parma   Czechosłowacja 1 0 0 1
Franci Petek   Jugosławia 1 0 0 1
Espen Bredesen   Norwegia 1 0 0 1
Takanobu Okabe   Japonia 1 0 0 1
Kazuyoshi Funaki   Japonia 1 0 0 1
Rok Benkovič   Słowenia 1 0 0 1
Anders Bardal   Norwegia 1 0 0 1
66. Henry Ljungmann   Norwegia 0 1 0 1
Otto Aasen   Norwegia 0 1 0 1
Fritz Kaufmann   Szwajcaria 0 1 0 1
Rudolf Burkert   Czechosłowacja 0 1 0 1
Arne Hovde   Norwegia 0 1 0 1
Stanisław Marusarz   Polska 0 1 0 1
Thure Lindgren   Szwecja 0 1 0 1
Veikko Heinonen   Finlandia 0 1 0 1
Ensio Hyytiä   Finlandia 0 1 0 1
Antoni Łaciak   Polska 0 1 0 1
Nikołaj Kamienski   ZSRR 0 1 0 1
Takashi Fujisawa   Japonia 0 1 0 1
Yukio Kasaya   Japonia 0 1 0 1
Jiří Raška   Czechosłowacja 0 1 0 1
Dietrich Kampf   NRD 0 1 0 1
Heinz Wosipiwo   NRD 0 1 0 1
Henry Glaß   NRD 0 1 0 1
Alois Lipburger   Austria 0 1 0 1
Olav Hansson   Norwegia 0 1 0 1
Kent Johanssen   Norwegia 0 1 0 1
Rune Olijnyk   Norwegia 0 1 0 1
Hiroya Saitō   Japonia 0 1 0 1
Dieter Thoma   RFN
  Niemcy 		0 1 0 1
Sven Hannawald   Niemcy 0 1 0 1
Matti Hautamäki   Finlandia 0 1 0 1
Harri Olli   Finlandia 0 1 0 1
Andreas Kofler   Austria 0 1 0 1
93. František Wende   Czechosłowacja 0 0 1 1
Georg Østerholt   Norwegia 0 0 1 1
Bertil Carlsson   Szwecja 0 0 1 1
Hans Kleppen   Norwegia 0 0 1 1
Alf Andersen   Norwegia 0 0 1 1
Sigurd Sollid   Norwegia 0 0 1 1
Hilmar Myhra   Norwegia 0 0 1 1
Arnfinn Bergmann   Norwegia 0 0 1 1
Arnholdt Kongsgård   Norwegia 0 0 1 1
Bror Östman   Szwecja 0 0 1 1
Niilo Halonen   Finlandia 0 0 1 1
Paavo Lukkariniemi   Finlandia 0 0 1 1
Kjell Sjöberg   Szwecja 0 0 1 1
Lars Grini   Norwegia 0 0 1 1
Stanisław Gąsienica-Daniel   Polska 0 0 1 1
Rudolf Höhnl   Czechosłowacja 0 0 1 1
Falko Weißpflog   NRD 0 0 1 1
Ole Bremseth   Norwegia 0 0 1 1
Ernst Vettori   Austria 0 0 1 1
Mika Laitinen   Finlandia 0 0 1 1
Sylvain Freiholz   Szwajcaria 0 0 1 1
Martin Höllwarth   Austria 0 0 1 1

Konkursy drużynoweEdytuj

Najwięcej złotych medali w historii mistrzostw świata – mężczyźniEdytuj

Miejsce Kraj Zwycięstwa
1.   Austria 9
2.   Finlandia 6
3.   Norwegia 3
4.   Niemcy 2
5.   Polska 1
5.   NRD 1

Najwięcej medali w historii mistrzostw świata – mężczyźniEdytuj

Miejsce Kraj Zwycięstwa 2. miejsca 3. miejsca Razem
1.   Austria 9 3 4 16
2.   Finlandia 6 5 1 12
3.   Norwegia 3 4 3 10
4.   Niemcy 2 4 4 10
5.   Polska 1 0 2 3
6.   NRD 1 0 1 2
7.   Japonia 0 3 3 6
8.   Czechy
  Czechosłowacja 		0 1 2 3
9.   Słowenia 0 0 1 1

Najwięcej złotych medali w historii mistrzostw świata – kobietyEdytuj

(indywidualnie)

Miejsce Imię i nazwisko Kraj Liczba
1. Carina Vogt   Niemcy 2
2. Lindsey Van   Stany Zjednoczone 1
Daniela Iraschko-Stolz   Austria 1
Sarah Hendrickson   Stany Zjednoczone 1

Najwięcej razy na podium w historii mistrzostw świata – kobietyEdytuj

(indywidualnie)

Miejsce Imię i nazwisko Kraj 1 miejsca 2 miejsca 3 miejsca
1. Carina Vogt   Niemcy 2 0 0
2. Daniela Iraschko-Stolz   Austria 1 0 1
3. Lindsey Van   Stany Zjednoczone 1 0 0
= Sarah Hendrickson   Stany Zjednoczone 1 0 0
5. Sara Takanashi   Japonia 0 1 1
6. Ulrike Gräßler   Niemcy 0 1 0
= Elena Runggaldier   Włochy 0 1 0
= Yūki Itō   Japonia 0 1 0
9. Anette Sagen   Norwegia 0 0 1
= Coline Mattel   Francja 0 0 1
= Jacqueline Seifriedsberger   Austria 0 0 1

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b mężczyźni indywidualnie
  2. ↑ Oficjalnie nie istnieje taka impreza jak mistrzostwa świata w skokach narciarskich, istnieją tylko mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym, w czasie których sportowcy walczą o medale w skokach narciarskich
  3. ↑ MŚ w Lahti: Piątek pod znakiem kwalifikacji mężczyzn i konkursu kobiet (listy startowe) - Skijumping.pl, www.skijumping.pl [dostęp 2017-11-26].
  4. ↑ Michał Chmielewski: KONIEC „ŚWIĘTYCH KRÓW”. SKOCZKÓW CZEKAJĄ OBOWIĄZKOWE KWALIFIKACJE. przegladsportowy.pl, 2017-05-28. [dostęp 2017-05-28].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Skoki_narciarskie_na_mistrzostwach_świata_w_narciarstwie_klasycznym&oldid=62478688”